Η Αλεξία Μπεζίκη, η Γρανάδα και ο χορός, της Εύας Φίλιου

Κ. Μπεζίκη, πότε συνειδητοποιήσατε ότι θέλετε να ασχοληθείτε με την υποκριτική και γιατί; Αν θέλω να είμαι πολύ ειλικρινής, θα πω πως το αποφάσισα με πλήρη συνείδηση όσο φοιτούσα στο Τμήμα Θεάτρου στο Α.Π.Θ., για να μη σας πω και αργότερα. Η έφεση ενός εξωστρεφούς παιδιού στη μίμηση δε σηματοδοτεί απαραίτητα επαγγελματικό προσανατολισμό. Εγώ χρειάστηκα σίγουρα χρόνο για να συνειδητοποιήσω τι ακριβώς με ενδιαφέρει στην αφήγηση ιστοριών άλλων ανθρώπων, υπαρκτών ή μη. Και κάπου εκεί βρίσκεται και το γιατί. Οι ηθοποιοί είμαστε αφηγητές ιστοριών. Και έχουμε την ευκαιρία να πούμε πολλές ιστορίες με πάρα πολλούς τρόπους σε πάρα πολλές σχέσεις, με τη δική μας φωνή. Έχει κάτι αχόρταγο όλο αυτό, αλλά έτσι είναι.

Παράλληλα, ασχολείστε με τον χορό και τη χορογραφία. Τι σημαίνει για εσάς ο χορός; Πόσο σημαντικό ρόλο έχει παίξει στη ζωή σας; Με ενδιαφέρει πάντα η συνομιλία των τεχνών. Και για να μπορείς να συνομιλήσεις, πρέπει πρώτα να μπορείς να μιλήσεις. Και είναι ωραίο να μπορείς να μιλάς περισσότερες από μία γλώσσες, γιατί σου ανοίγει τον δρόμο σε πολλά ταξίδια. Και σου δίνει τη δυνατότητα να πεις πλούσια και γενναιόδωρα μια ιστορία. Στη δική μου ζωή και στη δουλειά είναι σημαντικό αυτό.

Αυτή την περίοδο μπορούμε να σας δούμε στην παράσταση «Γρανάδα» του Γιάννη Καλαβριανού. Πείτε μας λίγα λόγια για το έργο, για όσους δεν το γνωρίζουν. Στη Γρανάδα βλέπουμε να συναντιούνται δύο ιστορίες, μίας σύγχρονης ελληνικής οικογένειας, με κάποια μυστικά, με την ιστορία της Ιωάννας της Τρελής, βασίλισσας της Ισπανίας που έζησε πριν από 500 χρόνια. Ο συνδετικός κρίκος είναι ο πατέρας της οικογένειας που είναι ιστορικός και έχει αφιερώσει τη ζωή του στην έρευνα και τη μελέτη της Ιωάννας. Είναι μια παράσταση που μιλά για την απώλεια και τη διαχείριση του πένθους με παρηγορητικό τρόπο και κυρίως με χιούμορ!

Mιλήστε μας για τον χαρακτήρα που υποδύεστε, τη Χριστίνα. Η Χριστίνα είναι η φίλη του Άρη, του γιού της οικογένειας, και έρχεται με μια φιλοσοφημένη ορμή να ταρακουνήσει την υπάρχουσα κατάσταση στην οικογένεια. Ρίχνει δηλαδή μια μικρή βόμβα για να τους παρακινήσει να προχωρήσουν. Και φυσικά οι αντιδράσεις είναι ανάλογες με τους χαρακτήρες και την προσκόλληση που έχουν στο στάδιο που βρίσκονται. Η αλλαγή έρχεται πάντα όταν μπορέσεις να τη δεις. Αλλά και οι βόμβες είναι βόμβες!
Η Χριστίνα, από γραφής, φανερώνει επίσης στο θεατή την τάση που έχουμε οι άνθρωποι να κρίνουμε a priori συμπεριφορές και αυτό είναι μια πολύ ωραία υπενθύμιση για το πως αφήνουμε τον εαυτό μας να καλλιεργεί μη θρεπτικές συνήθειες και απαίδευτες τοποθετήσεις σε οδηγούς ζωής.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε συναντήσει σε επαγγελματικό επίπεδο; -Το να πρέπει να υποστηρίξω μια δουλειά που δε συμφωνούσα καθόλου ούτε με την αισθητική, ούτε με τον τρόπο προσέγγισης, ούτε με το αποτέλεσμα.
-Το να πρέπει κάθε τόσο να μου υπενθυμίζω τι ψάχνω στο θέατρο και να βρίσκω τρόπους να επανέρχομαι σε αυτό.
-Η συνάντηση με τη βλακεία και την κακή πρόθεση αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση.

Ποια πιστεύετε ότι είναι η θέση του θεάτρου στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα; Πηγαίνει ο κόσμος σήμερα στο θέατρο; Η θέση του θεάτρου σήμερα είναι αυτή που ήταν πάντα. Ο κόσμος πηγαίνει πάντα, ανεξάρτητα από τις πολιτικές ή κοινωνικές συνθήκες στο θέατρο, αλλιώς θα είχε εκλείψει ως τέχνη. Αυτό μας δείχνει η ιστορία. Το θέμα είναι ποιο είναι το αίτημά σου ως θεατής και ως δημιουργός. Ποιος είναι ο λόγος που πηγαίνεις στο θέατρο και ποιος είναι ο λόγος που κάνεις θέατρο. Οι ζυμώσεις ανάμεσα σε αυτούς τους δύο πόλους αλλάζουν τις δυναμικές. Και όλοι έχουμε θέληση για θέαση. Γι’αυτό το θέατρο οφείλει να είναι για όλους.

Τι θα λέγατε σε έναν νέο ηθοποιό που κάνει τα πρώτα του βήματα στον χώρο; Ό,τι θα έλεγα και σε έναν παλιό και ό,τι λέω σε μένα, να επιστρέφεις στον πυρήνα, στην αρχή της έμπνευσης, στις συναντήσεις και στη χαρά που προσφέρει αυτή η δουλειά. Και να επιμένεις. Στη χαρά.

Κατά τη γνώμη σας, πως πρέπει να είναι μια παράσταση για να σας γοητεύσει πάνω απ’ όλα ως θεατή; Πώς πρέπει να είναι ένας άνθρωπος για να γοητεύσει έναν άλλον άνθρωπο; Δεν έχω απάντηση. Συμβαίνει. Και σε συν-κινεί. Ή σε συν-κινεί επειδή συμβαίνει. Αληθινά. Συμβαίνει τώρα που λέμε…

Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας βήματα; Τον Αύγουστο θα συμμετάσχω στο διεθνές εργαστήρι αρχαίου δράματος που θα διεξαχθεί στην Καβάλα, στο Φεστιβάλ Φιλίππων, στην παράσταση που θα σκηνοθετήσει ο Γιάννης Καλαβριανός πάνω στο μύθο του Βελλερεφόντη.
Από τον Οκτώβρη θα επαναληφθεί η Γρανάδα στην Αθήνα και παράλληλα θα ξεκινήσω γυρίσματα για την ταινία Dresden porcelain dolls, σε σκηνοθεσία Αλέξη Τσάφα, της οποίας έχω συνυπογράψει με τον ίδιο το σενάριο.