Αναστασία Μουτσάτσου «Τα τραγούδια ήταν πάντα η αφορμή για να συναντηθούμε»

Με αφορμή την παράσταση «Γυναίκες» στο RADIO CITY στις 30 Σεπτεμβρίου, ο Λάζαρος Αντωνιάδης συναντά την καταξιωμένη ερμηνεύτρια Αναστασία Μουτσάτσου σε μια μίνι συζήτηση για τους άνδρες που καθορίζουν τη γυναικεία φύση στην παράσταση, τα τραγούδια και τις συνεργασίες που πέρασαν στο χρόνο.

Φωτογραφία @ Michalis Tses
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Μυρτώ Αλικάκη σε μία κοινή συνέντευξη σας, είχε δηλώσει πως στην παράσταση μετουσιώνεται το δράμα της γυναικείας σύνθεσης προς το φως. Πιστεύετε πως ακόμα και σ’ ένα καθαρά γυναικείο περιβάλλον μπορεί να ταυτιστεί το ανδρικό κοινό; Πως μπορεί να είναι καθαρά γυναικείο το περιβάλλον, όταν περιγράφουμε μια ζωή όπου οι άντρες έχουν παίξει ρόλο καταλυτικό. Δεν βρισκόμαστε σε διαφορετικούς πλανήτες. Τα προβλήματα των γυναικών είναι και προβλήματα των ανδρών και το ανάποδο, όταν πρόκειται για τον αγώνα του ανθρώπου να αγαπήσει τον εαυτό του και να ολοκληρωθεί. Τα σχήματα διαφέρουν, όχι η ουσία. Και το περιβάλλον είναι το σχήμα. Στην παράστασή μας μπορεί να βλέπουμε τρεις γυναίκες, αλλά θα μπορούσαμε να δούμε και τρεις άντρες, να περιγράφουν τον αγώνα τους να αγαπήσουν και ν’ αγαπηθούν. Απλά εγώ περιέγραψα αυτό που ξέρω καλύτερα.

Όταν σας γεννήθηκε η ιδέα του κειμένου, είχατε σκεφτεί και τα πρόσωπα που θα ταξίδευαν μαζί σας ή στην πορεία βρήκατε τα είδωλα αυτά να μεταμορφώνονται στις παρουσίες των Φωτεινής Βελεσιώτου και Μυρτώς Αλικάκη; Είχα σκεφτεί τη Φωτεινή από την αρχή, γιατί ο δίσκος της «ΓΥΝΑΙΚΕΣ», με τραγούδια σε μουσική του Μιχάλη Νικολούδη και στίχους της Μάγδας Παπαγιάννη, ηταν η αφορμή να εμπνευστώ την παράσταση. Μου ταίριαζε απόλυτα η φωνή της σ’ αυτό το σκληρό κείμενο. Την Μυρτώ την πρότεινε η σκηνοθέτης μας η Ελένη Γκασούκα και έκανε άγια! Θα το δείτε.

Αυτό το έργο, μήπως είναι κι ένα ορόσημο για την μετέπειτα καριέρα σας; Ποιος ξέρει… Δεν κάνω ποτέ μακροχρόνια σχέδια. Όνειρα κάνω μόνο και προσπαθώ να απολαμβάνω το ταξίδι. Και η αλήθεια είναι ότι η δημιουργία αυτής της παράστασης, η συνεργασία με τους ανθρώπους που την αποτελούν και η παρουσίασή της στον κόσμο που την αγκάλιασε με τόση συγκίνηση, ήταν από τα πιο όμορφα πράγματα που μου έχουν συμβεί!

Η δισκογραφία τα τελευταία χρόνια περνάει μια κρίση, ως εμπορικό προϊόν. Η ποσότητα προσαρμόστηκε στην ποιότητα; Μήπως συνεχίζει να τρέχει το τρένο χωρίς οδηγό; Δεν κυνηγάω πιά τη δισκογραφία με κριτήριο την εμπορικότητα. Αν πέσει κάτι καλό, κατά τη γνώμη μου, στα χέρια μου θα το κάνω. Νομίζω πως το τρένο δεν χρειάζεται πλέον οδηγό. Έχει δική του νοημοσύνη. Προσπαθώ να την καταλάβω.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Έχοντας περάσει από μια μεγάλη γκάμα ρεπερτορίου και συνεργασιών, θα ξεχωρίζατε κάποιο από τα τραγούδια σας και κάποια συνεργασία που εξέλιξη της σας επιβεβαίωσε ευχάριστα; Η δουλειά μου ήταν πάντα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Οι συνεργασίες μου ήταν επιλογή μου. Τις αγαπάω όλες. Στη διαδρομή μεσ’ απ’ αυτές έκανα φίλους και μάλλον και κάποιους εχθρούς. Μακάρι οι εχθροί μου να με μίσησαν γιατί δεν μπόρεσα να τους πώ ψέματα, η τουλάχιστον δεν ήμουν αρκετά πειστική… Τα τραγούδια ήταν πάντα η αφορμή για να συναντηθούμε. Δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω γιατί με άγγιξαν και έγιναν κομμάτι μου.

Να περιμένουμε καινούργια σχέδια για το μέλλον; Μία νέα δισκογραφική εργασία; Κάνω συνέχεια σχέδια παρ’ όλο που έχω πάντα ένα αίσθημα ματαιότητας. Ίσως γι’ αυτό δεν πραγματοποιούνται όλα… Θα δούμε…

Δείτε επίσης:

“Γυναίκες” Φ.Βελεσιώτου, Α.Μουτσάτσου, Μ.Αλικάκη | RADIO CITY, 30/9