Νέες κυκλοφορίες στην Ελληνική Πεζογραφία από τις Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ

Οι Εκδόσεις Κέδρος καλωσορίζουν το Β’ εξάμηνο του 2017 με 11 καινούργιες εκδόσεις στην ελληνική πεζογραφία και 2 επανεκδόσεις των Στρατή Τσίρκα «Νουρεντίν Μπόμπα» και Βαγγέλη Ραπτόπουλο «Χάσαμε τον μπαμπά». Δείτε παρακάτω συνοπτικά τους τίτλους και το περιεχόμενο των επερχόμενων βιβλίων.

Έρη Ρίτσου «Κάτι κρέμεται εκεί ψηλά»
Μια κρύα μέρα του Γενάρη, ένας πατέρας με τον μικρό του γιο βλέπουν κάτι να κρέμεται εκεί ψηλά, στην κορυφή του βουνού, κάτι να ανεμίζει απ’ τις μεγάλες κεραίες. Μια νέα κοπέλα έχασε τη ζωή της. Αυτοκτονία ή φόνος; Ένα σημείωμα που βρίσκεται στο σπίτι της κοπέλας παραπέμπει σε αυτοκτονία, δεν είναι όμως αρκετά πειστικό –για κάποιους, τουλάχιστον– ώστε να κλείσουν την υπόθεση. Η αστυνομική έρευνα ξεκινά, και διεξάγεται παράλληλα με κάποιες σπουδαίες αλλαγές στη ζωή της Μαρίας Γεωργίου, της νεαρής αστυνόμου που γνωρίσαμε στο Ο νεκρός δολοφονήθηκε.

Δημήτρης Σωτάκης «Ο κανίβαλος που έφαγε έναν Ρουμάνο»

Ένας άνδρας, ο οποίος διακατέχεται από μια ανεξήγητη έλξη για τη Ρουμανία, ενημερώνεται ότι στην πόλη του έχει καταφτάσει μια οικογένεια Ρουμάνων. Προσπαθεί μεθοδικά να τους προσεγγίσει και γρήγορα καταφέρνει να γίνει ένα πολύτιμο κομμάτι της ζωής τους. Όμως την ίδια στιγμή ξεκινάει ένας αγωνιώδης αγώνας έρωτα και τρέλας, επαναπροσδιορισμού ρόλων και υπαρξιακών αναζητήσεων, ποιος είναι ποιος και ποια είναι τα σκοτεινά μυστικά που κρύβονται καλά στο υποσυνείδητό μας;

Νίκος Φαρούπος «Εφιάλτης. Η απολογία»
Μήπως ήταν αθώος ο άνθρωπος που θεωρείται ο μεγαλύτερος προδότης στην ιστορία της Ελλάδας και του δυτικού κόσμου; Μήπως έπεσε θύμα πολιτικών σκοπιμοτήτων σε μια στημένη δίκη;
Το όνομα Εφιάλτης, που τότε σήμαινε ετυμολογικά «αυτός που πηδάει πάνω σε κάτι» ή «αυτός που πατάει σταφύλια», σήμερα είναι συνώνυμο του «προδότη» ή του «πολύ κακού ονείρου».
Αν όμως ο Εφιάλτης επιλέχτηκε για να παίξει τον ρόλο του «καθάρματος», δηλαδή να καθάρει, να εξαγνίσει από το αμάρτημα της υποταγής ή της φυγομαχίας εκείνες τις ελληνικές πόλεις που μήδισαν; Αν τελικά ο «προδότης» είναι ένα ακόμη εξιλαστήριο θύμα της Ιστορίας;
Ιδού λοιπόν η πιθανή απολογία του.

Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής «Η πρόσοψη»
Ένα μυθιστορηματικό ταξίδι από την Οδησσό στη Σενεγάλη και στη μάχη τη Φασόντα στις όχθες του Νείλου, στα σύνορα του αγγλοαιγυπτιακού Σουδάν, από το Αϊβαλί και την Αθήνα ως το Νανσύ, την Μπραζαβίλ και τον ποταμό Κονγκό.
Στην κρίσιμη περίοδο, στο τέλος του δέκατου ένατου αιώνα και στις πρώτες δεκαετίες του εικοστού, τα ατομικά πεπρωμένα μπλέκονται με τις συλλογικές ουτοπίες: ορθόδοξοι, καθολικοί, μουσουλμάνοι, εβραίοι και άθεοι, λευκοί και μαύροι, εξερευνητές και επαναστάτες, άρχοντες, δημοκράτες και αναρχικοί, γίνονται τα υποκείμενα των κοσμογονικών αλλαγών.
Μια μυθιστορηματική εποποιία, μια τοιχογραφία του ευρωπαϊκού κόσμου που οικοδομήθηκε στα χρόνια λίγο πριν και λίγο μετά τον Μεγάλο Πόλεμο. Αυτό που σήμερα βλέπουμε είναι η πρόσοψή του. Η ανασκαφή των ερειπίων του είναι ξανακερδισμένος χρόνος.

Ζέτα Κουντούρη «Λίγο πριν βρέξει»

Άνθρωποι στα όρια της αντοχής τους που παραπαίουν βασανιστικά ανάμεσα σε εφιάλτες και φοβίες. Πόρτες κλειστές που κρύβουν σκοτεινά μυστικά, θανάτους ύποπτους, πάθη αδιέξοδα, έρωτες αδιευκρίνιστους. Τοπία θολά, όπου το νερό της βροχής δρα καταλυτικά και χαρίζει ένα είδος λύτρωσης.
Η Ζέτα Κουντούρη για μια ακόμη φορά περιβάλλει τους ήρωές της με αγάπη και χιούμορ, διεισδύει με τρυφερότητα στις ψυχές τους, και αφήνει τον αναγνώστη να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα για το τι είναι αλήθεια και τι ψέμα, ερώτημα το οποίο λανθάνει στις περισσότερες ιστορίες της.

Ζωή Βαλάση «Τρία υπέροχα αγόρια και ένα κορίτσι (και μερικοί άλλοι)»
Μια ελληνική οικογένεια περνάει τις καλοκαιρινές διακοπές στην Ανατολική Γερμανία του ’80. Παραμυθένιες συναντήσεις, περιπέτειες που μπλέκουν τον κόσμο της φαντασίας με την καθημερινότητα, απορίες κι αμφιβολίες, κουβέντες της καρδιάς, παράξενη φύση, αλλιώτικη ζωή…
Μέσα από μια –φαινομενικά- απλοϊκή ματιά, όλο το μυστήριο και το δράμα της ξενιτιάς και ο γρίφος της «πατρίδας».

Νίκος Τσακνής «Οικοτροφείο παραπαίοντων παίδων»
Τα τρία αφηγήματα του Νίκου Τσακνή που συνδέονται υπόγεια μεταξύ τους μοιάζει να θέτουν ένα κοινό ερώτημα: Πόσο πλήρης μπορεί να είναι ο έρωτας, όταν δεν υπάρχει επίγνωση και κατάφαση στην έξαρση και τη διακινδύνευση, στο τραύμα και στην αβεβαιότητα, πόσο ομαλή μπορεί να είναι η ένταξη στην κοινωνία και πόσο ωφέλιμη η αναφορά στις ιδεολογίες;
Πώς να εμφανιστεί ο κόσμος για ν’ αξίζει η ζωή;

Γιώργος Μπουγελέκας «Ο εγγονός της Άννας»

Αθήνα, 2012: Ο Ιάκωβος, ο μικρός εγγονός της Άννας, Εβραίας που γλίτωσε από τις θηριωδίες των Ναζί, γοητεύεται από τα συνθήματα και τις πρακτικές των σημερινών οπαδών τους. Αποφασισμένη να τον προστατεύσει, η Άννα θα του μιλήσει για την Ιστορία.
Με οδηγό τις αναμνήσεις της, μέσα από την πορεία της στις γειτονιές και στους δρόμους της Αθήνας, ξετυλίγονται πτυχές της ιστορίας των Εβραίων στη διάρκεια της Κατοχής. Οι διώξεις τους, οι πλαστές ταυτότητές τους, η συμμετοχή τους στο ΕΑΜ, η στάση του ραβίνου Μπαρζιλάι, ο ρόλος του αρχιεπίσκοπου Δαμασκηνού, τα αρχεία της Συναγωγής, τα Δεκεμβριανά.
Το χθες συνδέεται με το σήμερα, καθώς στα χρόνια της κρίσης επιστρέφει ο εφιάλτης του νεοναζισμού. H Άννα με τις αφηγήσεις της προσφέρει στον εγγονό της μαθήματα ζωής και ανθρωπιάς.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Λένα Κικίδου «Il ciclo della Calamita»
Σαν Φρανσίσκο, 1905. Μια κοπέλα κι ένα παιδί θα εγκατασταθούν σ’ ένα ερημωμένο σπίτι στην κορφή ενός λόφου. Κουβαλώντας ελάχιστα υπάρχοντα, αλλά αμέτρητα μυστικά, θα κινήσουν το ενδιαφέρον του μοναχικού τους γείτονα.
Η ροπή προς τη βία, ο κοινωνικός αποκλεισμός, ο θρησκευτικός φανατισμός κι η λογική του όχλου θα γίνουν οι κινητήριοι μοχλοί για να ξεδιπλωθεί το παρελθόν των ηρώων σε πέντε ιστορίες που διαδραματίζονται στα όρια μεγάλων φυσικών καταστροφών: στην εξάπλωση του Μαύρου Θάνατου στην Ευρώπη (1347), στη Μεγάλη Πυρκαγιά του Λονδίνου (1666), στον Μεγάλο Τυφώνα στις Ολλανδικές Αντίλλες (1780) και στη Μεγάλη Χιονοθύελλα (1888) του Κονέκτικατ.

Έλενα Γκιβίση «Ρήγματα»
Τα ρήγματα είναι οι εκδορές, οι τρύπες, οι σχισμές που φέρει αυτή η ενότητα που ονομάζεται ‘’εαυτός’’. Σαν να ήταν το σώμα ένα γυάλινο δοχείο που έχει ραγίσει σε πολλά σημεία, κι από τα οποία, διαχεόμαστε, χυνόμαστε, χάνουμε το κέντρο και τον πυρήνα μας, η βεβαιότητα του ψυχισμού μας διαφεύγει συνεχώς.
Τρεις γυναίκες, με διαφορετικές πορείες ζωής αλλά κοινή καταγωγή, προσπαθούν, μέσα από αυτόν τον αδιάκοπο κυματισμό των γεγονότων, των ημερών, των συναισθημάτων τους, μέσα από την κατάδυση στα προσωπικά τους ρήγματα, να ανακαλύψουν ένα κάποιο συγκροτημένο και σταθερό νόημα στη ζωή τους.

Αντώνης Γιαννακός «Τέσσερις βολικοί θάνατοι»
Αθήνα, 1936. Ο νεαρός Αντώνης Τζανετής διορίζεται βοηθός ιατροδικαστή. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, τέσσερις εξέχοντας Έλληνες πολιτικοί, που πρωταγωνίστησαν στη δημόσια ζωή της χώρας τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, πεθαίνουν υπό αβέβαιες συνθήκες. Επικρατεί πολιτική αναταραχή, ενώ συγχρόνως οι εργάτες της Θεσσαλονίκης κατεβαίνουν σε απεργία που πνίγεται στο αίμα. Στο Παλάτι οι σκευωρίες δίνουν και παίρνουν, προετοιμάζοντας την άνοδο του Ανδρέα Μεταξά στην εξουσία. Οι διώξεις κατά των κομμουνιστών αρχίζουν, ενώ στην Ευρώπη πυκνώνουν τα σύννεφα της επικείμενη ς πολεμικής σύρραξης.
Ένα μυθιστόρημα εποχής, με αύρα μυστηρίου, για τα ταραγμένα χρόνια του ελληνικού Μεσοπολέμου.

Στρατής Τσίρκας «Νουρεντίν Μπόμπα» (επανέκδοση)
Νέα έκδοση της εμβληματικής νουβέλας του Στρατή Τσίρκα, που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1967. Ένας Ρωμιός βιοπαλαιστής, ξενιτεμένος τις πρώτες δεκαετίες του αιώνα μας στην εύφορη Αίγυπτο, βλέπει πώς της ρουφούν το αίμα πασάδες και ξένοι μπανκιέρηδες, όργανα και στηρίγματα κι οι δυο τους της αγγλικής κατοχής, και διηγείται με θαυμασμό τα κατορθώματα του θρυλικού Νουρεντίν Μπόμπα. Πώς, για ένα φιλότιμο, από βαρκάρης έγινε φονιάς, ληστής, πειρατής και πώς, κάτω από τη λογική των πραγμάτων, κατέληξε αντάρτης και λαϊκός ηγέτης. Πώς οι αποικιοκράτες βιάσανε τη γυναίκα του κι ανατίναξαν το χωριό του και πώς οι επαναστατημένοι φελάχοι καταργήσανε τις αρχές και περάσανε σε μια αυτοσχέδια λαϊκή αυτοδιοίκηση. Αλλά και τ’ αντίποινα του καταχτητή στάθηκαν ανάλογα: φωτιά, κουρμπάτσι και κρεμάλες.

Βαγγέλης Ραπτόπουλος «Χάσαμε τον μπαμπά» (επανέκδοση)
Πριν από είκοσι χρόνια, ο πατέρας του Άγγελου Γεωργιάδη εγκατέλειψε τον ίδιο και τη μητέρα του, για χάρη της θείας Τίνας. Tώρα ο θάνατος του Mπαμπά θα φέρει σε επαφή τα εναπομείναντα μέλη της οικογένειας. Kαι στην κατοχή του γιου θα περιέλθει ένα τετράδιο, όπου ο πατέρας του αφηγείται την αρχική φάση του έρωτά του με τη μικρή αδελφή της μαμάς. Διαβάζοντας το χειρόγραφο, ο τριαντάχρονος Άγγελος θα οδηγηθεί σε έναν γραπτό αναστοχασμό της δικής του ζωής, που θυμίζει αυτοσχέδια ψυχοθεραπεία. Και θα αποπειραθεί να εξερευνήσει το παρελθόν, αλλά και το παρόν του, αναζητώντας τη λύτρωση. Ένα μυθιστόρημα που αναφέρεται έμμεσα στην απουσία του αρσενικού προτύπου, από τον σύγχρονο κόσμο. Σε πρώτο πλάνο, ένας νεανικός και ένας ώριμος έρωτας, με τις αποκλίσεις και τους παραλληλισμούς τους. Kαι στο βάθος, αλλού σπαρακτική κι αλλού τρυφερή και αστεία, η αφήγηση μιας αργοπορημένης ενηλικίωσης.