Συνέντευξη στον Λάζαρο Αντωνιάδη
Μια συνομιλία με τον βασιλιά της παράστασης “Η Παπλωματού” που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην παιδική σκηνή του Θεάτρου Αριατοτελείου της Θεσσαλονίκης. Ο μόνιμος συνεργάτης της Μαριάννας Τόλη που μετράει 16 χρόνια συνεργασίας.
Η «Παπλωματού» ανεβαίνει για πρώτη χρονιά στην παιδική σκηνή του Αριστοτελείου. Έπειτα από την τεράστια επιτυχία στην Αθήνα. Ποιος είναι κώδικας μεταξύ της παράστασης και των θεατών που διαμορφώνει την επιτυχία; Σε κάθε παράσταση το κοινό είναι πάντα διαφορετικό. Ως εκ τούτου, οι περισσότεροι γνωρίζουν πως τα παιδιά είναι ένα ιδιαίτερο και αυθόρμητο κοινό. Αυτό σημαίνει πως όταν ρωτάς κάτι, θα σου απαντήσουν αυθόρμητα και ειλικρινά και αυτό είναι κάτι που με ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Όσο πιο κοντά τους είσαι, τόσο καλύτερος γίνεσαι. Και νομίζω πως αυτό είναι που φέρνει την επιτυχία. Η συμμετοχή τους στο λόγο και στο βλέμμα τους.
Πραγματεύεται ιδανικά, όπως η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη. Μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης. Το αντιλαμβάνονται με την ίδια ευκολία τα παιδιά; Επίσης πραγματεύεται και την αξία της προσφοράς και της γενναιοδωρίας και στην διασκευή που έχει κάνει η κα Μαριάννα Τόλη, τα νοήματα πηγάζουν από τη σκηνή ατόφια, καθαρά, ακέραια και κατανοητά. Μην ξεχνάμε πως τα παιδιά είναι τόσο έξυπνα σήμερα που δεν χρειάζονται ιδιαίτερα μασημένη τροφή. Και με την συμμετοχή τους στην παράσταση μού το αποδεικνύουν όλο και περισσότερο.
Εσείς, υποδύεστε το βασιλιά. Μάλλον, όχι τόσο κολακευτικός ρόλος για τους μικρούς θεατές. Η αλήθεια είναι πως όντως ο ρόλος μου είναι λίγο δύσκολος και τα παιδιά με κρίνουν αντικειμενικά. Είμαι ένας μοναχικός βασιλιάς που μαζεύει συνέχεια δώρα αλλά είμαι και δυστυχής και ανικανοποίητος. Μαθαίνω πως υπάρχει μια Παπλωματού που φτιάχνει “μαγικά” παπλώματα και θέλω να αποκτήσω ένα. Κι εκεί ξεκινάει η περιπέτειά μου, βρισκόμενος αντιμέτωπος με την Παπλωματού. Η συνέχεια επί σκηνής.
Τα τελευταία χρόνια ασχολείστε κυρίως με το παιδικό θέατρο, μια μόνιμη συνεργασία με την κα Μαριάννα Τόλη. Πείτε μου τις εντυπώσεις σας. Με την κα Μαριάννα Τόλη, συνεργάζομαι από το 2001 όπου ανέβασε στην παιδική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου το έργο «Ο μαγικός κόσμος της αγάπης». Γνωρίζοντας σιγά – σιγά τον “Άνθρωπο” Μαριάννα, συνειδητοποίησα πως έχω να μάθω πολλά. Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος με ιδιαίτερα χαρίσματα. Μου δίδαξε και μου διδάσκει ακόμα, τι σημαίνει να είσαι καλλιτέχνης. Έχει επίσης έναν ιδιαίτερο τρόπο να μου ζεσταίνει την καρδιά μου ακόμα και μέσα από ένα βλέμμα της. Έχει προσφέρει πολλά και έχει να προσφέρει ακόμα περισσότερα στο παιδικό θέατρο και είμαι απίστευτα τυχερός που την ακολουθώ μέχρι και σήμερα. Επίσης, η κα Τόλη, είναι που με έμαθε να αγαπώ το παιδικό θέατρο, γιατί δεν με άφησε ποτέ να ξεχάσω πως υπήρξα κι εγώ παιδί και πως όλοι κρύβουμε ένα παιδί μέσα μας, όσο κι αν μεγαλώνουμε.
Πιστεύετε πως με την πληθώρα των παιδικών παραστάσεων ανεβαίνει ο πήχης της ποιότητας ή δημιουργεί απλώς θέσεις εργασίας. Αυτό φαντάζομαι πως εξαρτάται από τον σκηνοθέτη και από το πόσο εύκολη ή δύσκολη θέλει να είναι η παράσταση. Δυστυχώς λόγο των πρωινών παραστάσεων που έχω, δεν έχω δει αρκετές παραστάσεις για να έχω γνώμη. Το μόνο που μπορώ να πω όμως είναι πως η κα Τόλη, κάθε χρόνο, ανεβαίνει και ένα σκαλί στην ποιότητα, έχει ανεβάσει τον πήχη και κάθε χρόνο μαζί της ανεβαίνω κι εγώ σαν άνθρωπος.
Μέσω των παραστάσεων τροφοδοτείται η ανάγκη των μικρών θεατών για δημιουργικότητα; Πιστεύω πως ναι. Μου έχουν συμβεί περιστατικά που μου αποδεικνύουν το πόσο δημιουργικά μπορούν να γίνουν τα παιδιά μέσα από μια παράσταση. Κάποια παιδιά μου είπαν πως θέλουν να ανεβάσουν στο σχολείο την “Παπλωματού”, αφού είδαν πρώτα την παράσταση. Και κάποια άλλα παιδιά μου στείλανε ζωγραφιές απο τους ήρωες του παραμυθιού συν κομμάτια υφάσματος ραμμένα κομμάτι – κομμάτι έτσι ώστε να δείχνει ένα μικρό παπλωματάκι. Αυτό μου δείχνει πόσο ανήσυχα είναι τα παιδιά και πόσο δημιουργικά μπορούν να γίνουν. Και χαίρομαι που το θέατρο Αριστοτέλειο, φιλοξενεί και θεατρικό εργαστήριο για να καθοδηγεί τα παιδιά για το που μπορούν να φτάσουν δημιουργώντας.
Κλείνοντας, θα σας ζητούσα μια αγαπημένη φράση από την παράσταση. «Άνοιξε τα μάτια σου και την καρδιά σου και ότι ζήσεις θα μεταμορφωθεί σε γνώση, για ότι φέρει αυτή η ζωή. Και τα καλά και τα δυσάρεστα».
Δείτε ακόμα: