Κάθε χρόνο προσπαθώ να διαβάζω βιβλία πολλών ειδών και κατηγοριών. Μυθιστόρημα, ιστορία, δοκίμιο, φιλοσοφία, ποίηση.
Τα βιβλία που ξεχώρισα για το 2017 εμπίπτουν σε κάποιες από τις κατηγορίες αυτές.
«Η επιστροφή των νεκρών», Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, εκδόσεις Πόλις
«Ο εκκλησιαστής», απόδοση: Θάνος Σαμαρτζής, εκδόσεις Δώμα
«Τα πέρα μέρη», Μυρσίνη Γκανά, εκδόσεις Μελάνι
«Μπερλίν», Άντζη Σαλταμπάση, εκδόσεις Πόλις
«Λίγες και μία νύχτες», Ισίδωρος Ζουργός, εκδόσεις Πατάκη
Η «Επιστροφή των νεκρών» της Κρυστάλλης Γλυνιαδάκη είναι μια ιδιαίτερη ποιητική συλλογή με βασικό στοιχείο, κατ’ εμέ, τη διαδρομή από το ατομικό στο καθολικό και τούμπαλιν. Ο «Εκκλησιαστής» είναι ένα πανάρχαιο βιβλίο-αίνιγμα και αυτό από μόνο του ένας καλός λόγος για να τον διαβάσει κανείς. Οι φιλοσοφικές τους προεκτάσεις και η οπτική του πάνω στη ζωή και, κυρίως, στον θάνατο το καθιστούν ιδιαιτέρως ελκυστικό προς ανάγνωση. Τα «Πέρα μέρη», η ποιητική συλλογή της Μυρσίνης Γκανά που χαρακτηρίζεται από τις εσωτερικές αναζητήσεις και την ένδον διερεύνηση του εαυτού είναι ακόμα ένα βιβλίο που ξεχώρισα. Το «Μπερλίν» της Άντζης Σαλταμπάση ήταν για μένα το μεγαλύτερο εύρημα του 2017. Ένα ιδιαίτερο βιβλίο. Εν μέρει δοκίμιο, εν μέρει ντοκιμαντέρ. Πρόκειται για μια καταβύθιση στη μνήμη και το τραύμα του Ολοκαυτώματος. Εξαιρετικό ανάγνωσμα. Τέλος, το «Λίγες και μία νύχτες» του Ισίδωρου Ζουργού είναι το μυθιστόρημα που με ρούφηξε κυριολεκτικά μέσα στην ιστορία του και με ταξίδεψε στη ζωή του πρωταγωνιστή του. Αποτελεί εξαιρετική επιλογή μυθιστορήματος για τον καθένα.