Η χρυσή δεκαετία της Ντίσνεϋ στην Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου

Ο Γουώλτερ Ελιας Ντίσνεϋ γεννήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου του 1901 και απεβίωσε στις 15 Δεκεμβρίου του 1966 από καρκίνο του πνεύμονα. Είχε δηλώσει: «Θα ήθελα το όνομα Ντίσνεϋ να είναι συνώνυμο με θεάματα ποιότητας που απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες», αφήνοντας μια άτυπη διαθήκη στους κληρονόμους του.

Δεν είναι τυχαία η παντοδυναμία του Ουώλτ Ντίσνεϋ στον παγκόσμιο κινηματογράφο και γενικότερα στην Τέχνη. Από την ηλικία δεκατεσσάρων άρχισε να σπουδάζει ζωγραφική στο Ινστιτούτο Τέχνης του Κάνσας Σίτυ και στην ηλικία των είκοσι να εργάζεται σ’ ένα καλλιτεχνικό στούντιο στην ίδια πόλη. Στα 28 του χρόνια ιδρύει την εταιρία Walt Disney Productions και για εννέα χρόνια ασχολούνταν με την παραγωγή ταινιών μικρού μήκους. Από το 1937, φέρνει στη μεγάλη οθόνη την πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους, με την ιστορία της Χιονάτης και των επτά νάνων.

Ο δημιουργός του Μίκυ Μάους, του Ντόναλντ Ντακ και άλλων ηρώων που επηρεάζουν μέχρι και σήμερα τις τεχνικές και την ευφάνταστη πρωτοτυπία στο σχέδιο και στη μυθοπλασία.  Το 1991, η ταινία «Η Πεντάμορφη και το Τέρας» έγινε η μοναδική ταινία κινουμένων σχεδίων, (μοναδικότητα την οποία διατηρεί και σήμερα) που κατάφερε να προταθεί για Οσκαρ καλύτερης ταινίας.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Από την περίοδο εκείνη μπαίνει η εταιρία των Κινουμένων Σχεδίων στη λεγόμενη χρυσή της δεκαετία, αφού καταφέρνει να αποκτήσει 5 βραβεία πρωτότυπου τραγουδιού για τις ταινίες «Η πεντάμορφη και το Τέρας» (1991), «Αλαντίν» (1992) και «Ποκαχόντας» (1995) σε μουσική του Αλαν Μένκεν, «Ο Βασιλιάς των λιονταριών» (1994) σε μουσική Ελτον Τζον και «Ταρζάν» (1999) σε μουσική και στίχους του Φιλ Κόλλινς.