Συνέντευξη στην Εύα Φίλιου
Κε Κατιρτζόγλου, επιστρέψατε στο Θέατρο Σοφούλη με τη μαύρη κωμωδία «60 Λεπτά». Πώς προέκυψε η ιδέα για το έργο; Ήθελα να δείξω το κατά πόσο έχει αλλοτριωθεί ο άνθρωπος, και ειδικά στην περίοδο της οικονομικής κρίσης, όπου οι περισσότεροι πιστεύαμε ότι θα είναι ένα κίνητρο όπου θα μας κάνει πιο ενωμένους μέσα στην κοινωνία και θα βρίσκαμε περισσότερο τις χαμένες μας αξίες.
Tι επιδιώκετε να προβάλετε; Μέσα από το έργο αυτό περνάω αρκετά κοινωνικά μηνύματα, αλλά το κεντρικό, που είναι και η αφορμή της συνάντησης των χαρακτήρων μου, είναι οι ”άγνωστοι φίλοι”που συναντάμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Άνθρωποι που νομίζουμε ότι τους ξέρουμε αλλά δε τους έχουμε δει ποτέ από κοντά, απλά είμαστε φίλοι στο διαδίκτυο. Έτσι ξεκινάει και η παράσταση, όπου μετά δημιουργείται ένα παιχνίδι και στο οποίο ξεδιπλώνονται οι πραγματικοί χαρακτήρες του καθένα.
Γράψατε, σκηνοθετήσατε κι επίσης υποδύεστε ρόλο στη συγκεκριμένη παράσταση. Tι ήταν αυτό που σας δυσκόλεψε περισσότερο; Το να σκηνοθετείς και να υποδύεσαι ταυτόχρονα και ένα ρόλο, σαφώς και είναι δύσκολο αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Οπότε πάνω στο έργο, το πιο σημαντικό ήταν να ”κολλήσουν” οι ρόλοι , μιας και μιλάμε για έξι διαφορετικούς χαρακτήρες πάνω στη σκηνή που οι αξίες και οι απόψεις τους έρχονται πολλές φορές σε κόντρα.
Υπάρχει κάποιος λόγος που συνήθως ανεβάζετε κωμωδίες; Καταρχάς, όλες οι κωμωδίες που ανεβάζω περιέχουν και άλλα στοιχεία, όπως και τα ”60 Λεπτά” που μετατρέπεται σε ψυχολογικού μυστηρίου. Προσπαθώ να έχω συναισθηματικά στοιχεία που συμβαίνουν στην καθημερινότητα μας. Όπως μία μέρα, από τη στιγμή που θα ξυπνήσουμε μέχρι να κοιμηθούμε, τα συναισθήματα μας αλλάζουν διαρκώς, έτσι θέλω να είναι και τα έργα που γράφω, τα συναισθήματα να εναλλάσσονται συνεχώς.
Ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε στο θεατή με αυτό το έργο; Όπως είπα, οι σχέσεις των ανθρώπων μέσα από έναν υπολογιστή. Η λανθασμένη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να επιφέρει προβλήματα στις σχέσεις των ανθρώπων. Μέσα στο έργο όμως, μέσα σε αυτό το παιχνίδι κάθε χαρακτήρας κρύβει και ένα μυστικό, το οποίο φανερώνεται και σε αυτά τα μυστικά υπάρχουν και άλλα κοινωνικά μηνύματα, όπως η εκμετάλλευση μιας εγκύου στον εργασιακό χώρο αλλά και η εκμετάλλευση του κόσμου από άτομα της λεγόμενης ”υψηλής κοινωνίας”.
Αλήθεια, πώς πρέπει να είναι μια παράσταση για να σας γοητεύσει πάνω απ’ όλα ως θεατή; Νομίζω πρέπει να είναι αληθινή. Αυτό προσπαθώ να πετύχω και στα δικά μου έργα. Μπορεί, ακόμα και μέσα στα πλαίσια του σουρεαλισμού, να υπάρξει η αλήθεια που θες να μοιραστείς με τον θεατή.
Πιστεύετε ότι το θέατρο μπορεί να αποτελέσει για το κοινό μία διέξοδο από τα προβλήματα της καθημερινότητας; Θεωρώ ότι το θέατρο δε σε σώζει από τα καθημερινά προβλήματα. Τα προβλήματα υπάρχουν και όταν γυρίσεις σπίτι θα σε περιμένουν. Μπορεί όμως να σε κάνει να περάσεις καλά και είναι ίσως η καλύτερη διασκέδαση στην καθημερινότητα μας.
Ποιο είναι το επόμενό σας βήμα μετά τις παραστάσεις; Μετά το Πάσχα θα ετοιμάσω μία ταινία μικρού μήκους. Θεατρικά έχω κάποια σχέδια αλλά δεν είναι ακόμη ανακοινώσιμα.