«Το μαγκάλι» του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου στην Πειραματική Σκηνή Καλαμάτας

Το θεατρικό έργο του συγγραφέα Γρηγόρη Χαλιακόπουλου «Το μαγκάλι»  παρουσιάζει η Πειραματική Σκηνή Καλαμάτας την Πέμπτη 29 και την Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018, στις  21:00  στο Αμφιθέατρο της Φιλαρμονικής.

Το έργο είναι μια ηθογραφική κωμωδία που διαπραγματεύεται την ιστορία πέντε γυναικών, (χήρες όλες) διαφορετικών ηλικιών σε μια βραδινή τους επίσκεψη στο σπίτι της κυρά Καλλιόπης στα Φιλιατρά Μεσσηνίας, όπου συζητούν, αστειεύονται, φιλονικούν και κουτσομπολεύουν αναμασώντας αναμνήσεις από τους μακαρίτες συντρόφους τους και το παρελθόν τους.

Με την κουβέντα γύρω από ένα μαγκάλι, βγάζουν στην επιφάνεια το βαθύ συντηρητισμό τους, τη θρησκοληψία τους, τις πολιτικές τους αντιπαραθέσεις με τα μικροσυμφέροντα που τις χαρακτηρίζουν, το άγχος της περασμένης ηλικίας τους και τα αδιέξοδά τους. Κυρίως όμως αποτυπώνεται το πολιτιστικό τους κενό.

Όλα αυτά μέχρι που εμφανίζεται στην παρέα τους ένας όμορφος νέος άντρας, ο οποίος θα παίξει καταλυτικό ρόλο στη ζωή τους.

Παίρνουν μέρος με αλφαβητική σειρά: Φανή Αλεξανδρή, Τέτα Βασιλάκη, Γιώτα Βασιλειάδη, Αντρέας Βρυώνης, Ισμήνη Κωνσταντοπούλου και Λέττα Πετρουλάκη.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τη μουσική επιμέλεια έκανε η Τέτα Βασιλάκη και στη σκηνοθεσία έπαιξαν ρόλο οι προτάσεις όλης της ομάδας. Ευχαριστούμε για τη σημαντική βοήθεια της ηθοποιού Σταυρούλας Μπαρδουνιώτη και τις χρήσιμες συμβουλές της Κατερίνας Πετρουλάκη και του Βενετσάνου Μπαλόπουλου.

Από τη Λέττα Πετρουλάκη
Πρόεδρο της Πειραματικής Σκηνής Καλαμάτας
«Μετά από πρόταση του φιλιατρινού συγγραφέα-δημοσιογράφου Γρηγόρη Χαλιακόπουλου να ζωντανέψουμε το θεατρικό του έργο «ΤΟ ΜΑΓΚΑΛΙ», που είναι μια ηθογραφική κωμωδία, αποφασίσαμε, μια παρέα ενήλικες φίλοι και μέλη του Συλλόγου, να του δώσουμε ζωή στο θεατρικό σανίδι και να περάσουμε όμορφα και χαρούμενα σατιρίζοντας εικόνες και ανθρώπινες καταστάσεις της Μεσσηνιακής επαρχίας. Οι ώρες που περάσαμε παρέα με το κείμενο, μας έφεραν στο προσκήνιο μνήμες από το παρελθόν και χαρακτηριστικά πρόσωπα της επαρχίας που μας βοήθησαν να κεντήσουμε το χαρακτήρα κάθε ρόλου. Ερασιτέχνες όλοι, προσπαθήσαμε να μεταφέρουμε προς τα έξω, την εσωτερική χαρά που νοιώσαμε, ενσαρκώνοντας πρόσωπα γραφικά και αστεία, μέσα από ένα κείμενο γεμάτο γέλιο και αυτοσαρκασμό».

Από το συγγραφέα του έργου Γρηγόρη Χαλιακόπουλο
«Μια εικόνα που όσα χρόνια κι αν πέρασαν, παραμένει αναλλοίωτη στο μυαλό μου, είναι η παρακάτω που ανήκει στην παιδική μου ηλικία: Ένα μαγκάλι στο κέντρο της κουζίνας του πατρικού μας και γύρω από αυτό τέσσερις πέντε γυναίκες μαυροφορεμένες, ένεκα χηρείας.
Όσο για μένα μαζί με την αδελφή μου, να ακούμε παραμύθια και μύθους για άλογα του Ποσειδώνα μέχρι και την ιστορία του Τιτανικού, μιας και ο αδελφός της θείας μου Πηνελόπης, όταν ερχόταν από την Αμερική, ο Τιτανικός έπλεε προς το μοιραίο ναυάγιο του. 

Την θυμάμαι τότε να λέει: “Το καράβι βούλιαζε Γρηγόρη μου και οι μουσικοί παίζανε. Ακούς εκεί… θάρρος ε;.

Όμως τα πλέον χαρακτηριστικά ακούσματα είχαν να κάνουν με την Κόλαση και τα μαρτύρια των αμαρτωλών. Ναι! Ο μεταφυσικός αυτός χώρος, ήταν η αδυναμία της θείας Πηνελόπης και μάλιστα της άρεσε η διήγηση περί αυτής να πραγματώνεται, όταν λόγω νύστας οι άλλες τριγύρω της χήρες είχαν αποκοιμηθεί πάνω απ’ τα αναμμένα κάρβουνα. 

Που και που καμιά από τις κυράδες έπεφτε στο μαγκάλι και ούρλιαζε απ’ το κάψιμο. Τότε όλες μαζί όρμαγαν επάνω της με ότι δροσερό υπήρχε, ντοματόπαστα ή καμιά πατάτα και την άλειφαν μπας και σταματήσει το μαρτύριο.
Κάπως έτσι θυμάμαι στη γειτονιά μου το Χαλαζονάκι Φιλιατρών να περνάμε τα βράδια γύρω απ’ το μαγκάλι, συζητώντας πότε για την κηδεία της επόμενης μέρας, πότε για τα βαφτίσια του Σαββάτου ή τον γάμο της Κυριακής. 

Αυτές οι μνήμες ξαναζωντάνεψαν εμπρός μου, με την θεατρική παράσταση “Το Μαγκάλι” ενός έργου που γράφτηκε ακριβώς για να θυμίσω σε μερικούς, την απλή λαϊκή καταγωγή μας, την επαρχιώτικη ζωή μας και το υπέροχο βίωμα της γειτονιάς. 
Ευχαριστώ όλες και όλους τους συντελεστές της Πειραματικής Σκηνής Καλαμάτας, για την μεγάλη τιμή να παίξουν ένα έργο μου προσφέροντας στον εσώτερο κόσμο μου μοναδική χαρά».