Ο Γιάννης Παπαγεωργίου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στην Κατερίνη. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, έχει κάνει μεταπτυχιακό στη λαϊκή κιθάρα και είναι μαθητής του Δημήτρη Μυστακίδη. Έχει παίξει με συγκροτήματα και ρεμπέτικες κομπανίες, έχει συμμετάσχει σε συναυλίες και παραστάσεις και ήταν στους 12 συμμετέχοντες που διακρίθηκαν και πέρασαν στον τελικό του διαγωνισμού τραγουδιού στην «Ταράτσα του Φοίβου». Το πρώτο του άλμπουμ Από τη σιωπή στη σιωπή κυκλοφόρησε αρχές Φεβρουαρίου από τη Minos EMI.
Αφορμή της συνέντευξης στάθηκε το φετινό Φεστιβάλ Βοτανικού, Κάτω απ’ τις γραμμές, όπου συμμετέχουν σχήματα με live εκδηλώσεις, πολιτιστικές δράσεις και θεατρικές παραγωγές.
Κύριε Παπαγεωργίου, πρόσφατα κυκλοφορήσατε την πρώτη σας -επίσημα- δισκογραφική εργασία με τίτλο «Από τη σιωπή στη σιωπή». Μιλήστε μας γι’ αυτήν; Πρόκειται για μια καλλιτεχνική εργασία, η οποία διήρκεσε περίπου δυόμιση χρόνια, από την αρχική ιδέα, μέχρι την υλοποίηση και την έκδοση της. Περιλαμβάνει 12 τραγούδια δικής μου μουσικής και στίχων, τα οποία είναι ενορχηστρωμένα για μια κιθάρα, ένα βιολί, ένα βιολοντσέλο και ένα κανονάκι.
Στο άλμπουμ καταλαβαίνουμε τις επιρροές σας. Είναι μία πλευρά πιστεύετε που σας προβληματίζει ως προς την εξέλιξη σας ή το θεωρείτε αυτονόητο; Ο κάθε ακροατής έχει τα δικά του σημεία αναφοράς και τοποθετεί τον εκάστοτε καλλιτέχνη με βάση τα δικά του ακούσματα. Για παράδειγμα, δεν καταλαβαίνω ποιές είναι οι επιρροές στις οποίες αναφέρεσαι, πόσο μάλλον αν προβληματίζομαι για αυτό. Τί θέλω να πω. Προφανώς και δε θα μπορούσε κάτι να μη μοιάζει με το προηγούμενο, δε θα ήταν αρμονικό. Το βλέπεις γύρω σου παντού, και πρώτα πρώτα στη φύση. Και η ομορφιά είναι αλληλένδετη με την αρμονία. Το ζητούμενο είναι να μην υπάρχει επιτήδευση, συνειδητά ή ασυνείδητα. Η αληθινή ομορφιά αγνοεί την ύπαρξη της.
Η επιρροή σας ως προς το παραδοσιακό δημοτικό τραγούδι και συγκεκριμένες αναφορές Ελλήνων τραγουδοποιών, Σωκράτη Μάλαμα και Θανάση Παπακωνσταντίνου. Το παραδοσιακό δημοτικό τραγούδι έχει τις ρίζες του πολύ βαθιά σε αυτό τον τόπο και πρωτεργάτης του ήταν ο Όμηρος. Διαμορφώνει και διαμορφώνεται και σαφώς είναι σημείο αναφοράς και στη σύγχρονη τραγουδοποιία. Είμαστε τυχεροί που έχουμε πληθώρα ανθρώπων που έχουν πάρει το τραγούδι και το πήγαν ένα βήμα παρακάτω, το έφεραν στα μέτρα τους και άνοιξαν ένα καινούργιο μονοπάτι να περπατήσουμε. Σε αυτούς βρίσκονται κατά τη γνώμη μου μαζί με τόσους άλλους και ο Μάλαμας και ο Παπακωνσταντίνου.
Αν υπήρχε ένα τραγούδι να διαλέξετε από το άλμπουμ, ποιο θα ήταν αυτό και για ποιο λόγο. Κάθε τραγούδι που υπάρχει, έχει τη δική του θέση και βλέπει τα πράγματα από τη δική του σκοπιά. Ίσως, κατά κάποιο τρόπο όλα τα τραγούδια να λένε το ίδιο πράγμα, αλλά το κάθε ένα με το δικό του ξεχωριστό τρόπο. Προκειμένου να απαντήσω στην ερώτηση σου, παρ’ όλα αυτά, θα αναφέρω ενδεικτικά το πρώτο τραγούδι με τίτλο Από τη σιωπή στη σιωπή, το οποίο περιγράφει, ίσως αμεσότερα από τα υπόλοιπα, τη σχέση μεταξύ ζωής και θανάτου, ή μάλλον ζωής και μη ζωής.
Σε καιρούς που οι δισκογραφικές εργασίες όλο και φθίνουν, το κομμάτι που αναλογεί στον καθένα πια αρκεί; Οι δισκογραφικές εργασίες, όπως λέτε, μπορεί να φθίνουν, ο ψηφιακός κόσμος, από την άλλη, γνωρίζει μεγάλη άνθηση. Σε όλα τα πράγματα υπάρχει μια σειρά, συνεχώς ένα μέσο παραγωγής δίνει τη θέση του στο επόμενο και πάει λέγοντας. Μεγάλη αυτή η συζήτηση για να την ανοίξουμε τώρα. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι η δημιουργία του τραγουδιού, η γραφή του στίχου και της μουσικής. Αυτά δεν γνωρίζουν από αριθμούς. Ένα καλό τραγούδι χωράει παντού, θα βρει το χώρο του και θα τρυπώσει στις καρδιές των ανθρώπων. Και αυτός είναι ο τελικός κριτής, δεν υπάρχει άλλος.
Σήμερα, Σάββατο 22/9, εμφανίζεστε στο 6ο Φεστιβάλ Βοτανικού – Κάτω απ΄ τις γραμμές. Φέτος, μάλιστα οριοθετείται ως σημείο αναφοράς. Πως προέκυψε η συνεργασία; Είμαστε χαρούμενοι που συμμετέχουμε σε αυτό το φεστιβάλ, το οποίο λαμβάνει χώρα ανάμεσα σε σπίτια και στις ζωές κατοίκων της πόλης και δίνει ζωντάνια στους δρόμους και στις γειτονιές. Η δική μας συναυλία θα πραγματοποιηθεί στο παραδοσιακό καφενείο “Οι Θεσσαλοί”, στον πεζόδρομο Προφήτου Δανιήλ. Ο συγκεκριμένος χώρος μάς είναι ιδιαίτερα φιλικός και οικείος, καθότι την περσινή χρονιά κάναμε μια σειρά εμφανίσεων, όπου παρουσίασα τα κομμάτια του δίσκου, για πρώτη φορά μετά την έκδοσή του.
Τι περιμένουμε ν’ ακούσουμε από σας; Εκτός από τα τραγούδια του δίσκου, το πρόγραμμα περιέχει αρκετά ακόμα δικά μου τραγούδια, παλιότερα ή νεότερα, καθώς επίσης και κάποιες επιλογές αγαπημένων τραγουδιών της ελληνικής δισκογραφίας. Συνοδευόμενα από ένα κοντραμπάσο, ένα κανονάκι και μια κιθάρα.
Πόσο εύκολα μπορεί ν’ ανοίξει την αγκαλιά της μία πόλη, όπως η Αθήνα, σ’ αυτή την περίοδο για έναν νέο τραγουδοποιό με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη. Είναι στοίχημα για σας; Αν ανοίξεις πρώτος εσύ την αγκαλιά σου και είσαι έτοιμος να δεχτείς τα καινούργια ερεθίσματα μιας πόλης, έχεις πολύ περισσότερες πιθανότητες να σε αγκαλιάσει και αυτή. Είμαι χαρούμενος που γνώρισα ανθρώπους, που, από την πρώτη στιγμή, με βοήθησαν να προσαρμοστώ στην Αθήνα, που αν μη τί άλλο, τρέχει με ιδιαίτερα γοργούς ρυθμούς.
Τα επόμενα σχέδια σας; Μετά τη συναυλία στο Φεστιβάλ Βοτανικού, ετοιμάζομαι πλέον για την παρουσίαση του δίσκου στην Αθήνα, και συγκεκριμένα στο Σταυρό του Νότου Club, στις 11 Οκτώβρη. Από εκεί και πέρα, φοράμε τα παπούτσια μας και πάμε να παίξουμε σε διάφορα μέρη ανά την Ελλάδα, και να γνωρίσουμε νέους κόσμους και συνήθειες.