Διαβάσαμε το μυθιστόρημα «Η θλίψη είναι ένα πράγμα με φτερά», εκδ. Πόλις
Κείμενο: Γιάννης Ζαραμπούκας (gianiszara@mail.com)
Το Η θλίψη είναι ένα πράγμα με φτερά είναι το λογοτεχνικό πρωτόλειο του Βρετανού συγγραφέα Max Porter. Κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Πόλις σε μετάφραση της κ. Ιωάννας Αβραμίδου. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο ή μάλλον καλύτερα θα το χαρακτήριζα παράξενο λογοτεχνικό έργο, η κειμενική φόρμα του οποίου ακροβατεί μεταξύ πεζοποιήματος και θεατρικού έργου, με τις ποιητικές εξάρσεις βέβαια του συγγραφέα να είναι φειδωλά τοποθετημένες.
Από τον τίτλο και μόνο του βιβλίου καταλαβαίνει κανείς πως πρόκειται για ένα έργο με διακειμενικές αναφορές, αφού η φράση «Η θλίψη είναι ένα πράγμα με φτερά» αποτελεί μία έξυπνη παράφραση του τίτλου «Hope is the thing with feathers», που ανήκει σε ποίημα της Αμερικανίδας ποιήτριας Έμιλι Ντίκινσον. Διαβάζοντας βέβαια κανείς και ολόκληρο το βιβλίο του Max Porter συνειδητοποιεί πως ο συγγραφέας μέσα απ’ τις σελίδες του έργου του μνημονεύει το ζεύγος ποιητών Τεντ Χιουζ και Σύλβια Πλαθ, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο επιπλέον διακειμενικές αναφορές.
Στο πρωτόλειο έργο του, ο Βρετανός συγγραφέας επιλέγει να ασχοληθεί με τη θλίψη, που αποτελεί τον κεντρικό πυλώνα γύρω απ’ τον οποίο περιστρέφεται η πλοκή του βιβλίου. Τη θλίψη εκείνη που προέρχεται από την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Συγκεκριμένα, το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται ο συγγραφέας είναι αυτό της μητέρας-συζύγου, που στα πλαίσια μιας οικογένειας σαφώς και διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο! Παρακολουθούμε λοιπόν μία συνηθισμένη οικογένεια όπου η ξαφνική απώλεια της μητέρας-συζύγου πέφτει σαν κεραυνός εν αιθρία. Μία οικογένεια που προσπαθεί να αποδεχτεί το γεγονός αυτό και να συνεχίσει όχι απλά να επιβιώνει, αλλά να ζει. Τα μέλη της οικογένειας είναι ένας πατέρας και δυο γιοι, τα ονόματα των οποίων παραμένουν άγνωστα μέχρι το τέλος του βιβλίου.
Ο σύζυγος-πατέρας είναι καθηγητής ποίησης, που μελετά και συγγραφεί ένα δοκιμιακό βιβλίο αναφορικά με το έργο του ποιητή Τεντ Χιουζ με τίτλο « Τεντ Χιουζ, το Κοράκι στο ντιβάνι: μια Άγρια Ανάλυση». Ο ξαφνικός θάνατος της γυναίκας του θα τον γεμίσει θλίψη, θα τον φορτώσει με επιπρόσθετες ευθύνες που σχετίζονται με την ανατροφή των δυο γιων του, ενώ ταυτόχρονα θα αποτελέσει εμπόδιο για την ολοκλήρωση του βιβλίου του. Οι δυο γιοι βρίσκονται σε μία πολύ τρυφερή ηλικία, όπου ο θάνατος και η απουσία της μητρικής φιγούρας, τους γεμίζει με μία πληθώρα αποριών και ερωτημάτων, ενώ παράλληλα αποτελεί ένα βαρύ φορτίο για τους μικρούς τους ώμους.
Πατέρας και γιοι προσπαθούν δειλά, μέρα τη μέρα, να συμφιλιωθούν με το θάνατο της μητέρας-συζύγου, να πετάξουν από πάνω τους την ασήκωτη θλίψη και να μπουν ξανά στους ρυθμούς μιας σχετικά κανονικής ζωής. Σημαντικός αρωγός σε όλο αυτό και ειδικότερα στο κομμάτι που αφορά την αντιμετώπιση της θλίψης που προκαλεί η απώλεια ως απόρροια του θανάτου, θα σταθεί η παρουσία ενός κορακιού, που θα τους επισκεφθεί την περίοδο αυτή και θα συγκατοικήσει μαζί τους!
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ