Δημήτρης Σαμόλης: «Θέλω να ‘μαι γυμνός με τις μελωδίες και τους στίχους»

Συνέντευξη στον Λάζαρο Αντωνιάδη (ant.lazaros@gmail.com)

Mε σπουδές στη Νομική Αθηνών, καθώς και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου ο Δημήτρης Σαμόλης ερμηνεύει τα τραγούδια που γράφει, τα δισκογραφεί και τα παίζει σε χώρους της Αθήνας. Λίγο πριν το πρώτο live του Φθινοπώρου απαντά στο δίλημμα του Σαίξπηρ και ομολογεί την επιθυμία του να γράψει ένα μιούζικαλ. Οι γνώμες και οι άνεμοι, αλήθεια, τον τρομάζουν;

Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, κε Σαμόλη. Ηθοποιός, τραγουδιστής, δημιουργός και πριν από αυτά νομικάριος. Πολύπλευρη προσωπικότητα, όμως με έναν κοινό παρανομαστή, την εξωστρέφεια. Χαχα! Νομίζω δε μπορώ να αποδεχτώ καμιά ιδιότητα. Τραγουδιστής σε καμία περίπτωση, άντε βαριά βαριά τραγουδοποιό με λες. Τώρα ηθοποιός δεν είμαι ακόμα. Και δεν το λέω από ψευτοσυστολή, αλλά τελείως πρακτικά. Κάθε φορά που δουλεύω ένα ρόλο αναρωτιέμαι τόσα πράγματα.. δεν έχω ιδέα τι σημαίνει στα αλήθεια το να είσαι ηθοποιός. Το Νομικάριος προσπαθώ να το ξεχάσω.. όσο για το δημιουργός ακούγεται όμορφο. Με έναν τρόπο είμαστε όλοι δημιουργοί της ζωής μας.

Ήσαστε από μικρός εξωστρεφής, ή αυτό δημιουργείται στην πορεία; Νιώθετε έτσι καταρχάς; Η εξωστρέφεια είναι η μια όψη του νομίσματος, η εσωστρέφεια η άλλη. Κι έτσι όπως παίζουμε κορώνα-γράμματα, πάνω στον στροβιλισμό του κέρματος, λαμπυρίζουν κι οι δυο πλευρές. Έτσι νιώθω. Το ένα δεν υπάρχει χωρίς το άλλο. Απλά η εξωστρέφεια κάνει θόρυβο. Τον περισσότερο χρόνο όμως τον περνάω στο καβούκι μου.

Οι σπουδές στη Νομική Αθηνών ήταν προσωπική απόφαση; Ναι, προσωπική. Ήμουν εγωιστής κι ήθελα να μαι σε όλα πρώτος. Ήμουν καλός μαθητής, διάβαζα πολλές ώρες. Πίστευα πως αν σπούδαζα Νομική, ο κόσμος θα με εκτιμούσε περισσότερο, ότι θα έλεγε τύπου: «πω Νομική..;; φοβερό!! Δεν είσαι απλά καλλιτέχνης!» Τώρα μου φαίνεται γελοία αυτή η σκέψη. Πόσα πράγματα κάνουμε για το τι θα πουν οι άλλοι.

Και οι σπουδές στο Εθνικό; Οι σπουδές στο Εθνικό ήταν το αληθινό όνειρο. Πέρασα με την τρίτη προσπάθεια. Ήταν πολύ όμορφα χρόνια. Όταν φέρνω στο νου μου τους συμφοιτητές μου, αισθάνομαι μαγικά. Αγαπηθήκαμε πολύ και μοιραστήκαμε μοναδικές εμπειρίες.

Υπήρξαν στιγμές που φοβηθήκατε ότι «τώρα που πάω να μπλέξω με το τραγούδι, ενώ με γνωρίζουν ως ηθοποιό»; Ξέρετε, στην Ελλάδα αποδιοργανώνεται το κοινό, όταν χρησιμοποιείς πολλά από τα ταλέντα σου. Ναι. Όταν κυκλοφόρησα μόνος μου στο youtube το πρώτο μου αγγλόφωνο τραγούδι το “fortune cookie”, είχα άγχος. Ένιωθα ότι θα λενε ” που πας ρε Καραμήτρο..”. Μετά όμως μου άρεσε που δεν μπήκα σε καλούπια. Δε χρειαζόμαστε καμία ταμπέλα για να εκφράσουμε το ποιοί είμαστε.

Ποια είναι η επαφή σας με τη γλώσσα; Στον πρώτο σας δίσκο χρησιμοποιήσατε αγγλικό στίχο, ενώ στον δεύτερο ελληνικό, συνεχίζοντας να υποθέσω και στον τρίτο.. εκφράζεστε καλύτερα ή είναι θέμα αποδοχής; Αγαπώ τις λέξεις γενικά. Θεωρώ πως είναι η ύστατη προσπάθεια του ανθρώπου να βάλει σε τάξη αυτό το διασκεδαστικά ανεξήγητο και χαοτικό σύμπαν. Δεν τίθεται θέμα αγγλικών ή ελληνικών. Είναι θέμα πετριάς. Μπορεί να μου τη σβουρίξει να πω κάτι στα αγγλικά, έτσι γιατί μου ταιριάζει. Θέλω να γράφω και στις δυο γλώσσες.

Υπάρχει ένας στίχος σας που σας εκφράζει περισσότερο αυτή την εποχή; Όχι. Νομίζω είμαι σε τελείως διαφορετική φάση από αυτή που ήμουν στα δυο προηγούμενα άλμπουμ. Το επόμενο θα έχει πολύ διαφορετική προσέγγιση.

Τα τραγούδια σας έχουν έντονο το θεατρικό στοιχείο. Θα μπορούσαν δηλαδή να ακουστούν και σε κάποια παράσταση. Έχετε σκεφτεί να γράψετε μιούζικαλ; Αχ ναι το έχω σκεφτεί. Και θέλω πολύ να το κάνω. Πιστεύω ακόμα εκκολάπτεται αυτή η ιδέα μέσα μου.

Στο Φάουστ στις 16/10 έχετε το πρώτο live του Οκτωβρίου. Μιλήστε μου γι’ αυτό; Όλο το καλοκαίρι κλωθογύριζα στο μυαλό μου τα κομμάτια, τη σειρά τους, το μπλέξιμό τους. Επίσης έλεγα τα κομμάτια απ’ έξω άπειρες φορές, δεν έχω ποτέ αναλόγιο μπροστά μου. Το βλέπω σαν δεκανίκι. Δε θέλω να παρεμβάλλεται τίποτα ανάμεσα σε μένα και τον κόσμο. Θέλω να ‘μαι γυμνός με τις μελωδίες και τους στίχους. Α! και με όμορφα πουκάμισα. Μου αρέσει πολύ να στήνω τα live. Νιώθω ότι είμαι καλός οικοδεσπότης. Βασικά αν κάτι κάνω καλά νομίζω είναι αυτό.

Παράλληλα, όμως παίζετε και στο εμβληματικό έργο του Σαίξπηρ «Άμλετ» για δεύτερη χρονιά. Ναι, έχω τη χαρά να συνεργάζομαι με σπουδαίους ηθοποιούς σε ένα κλασικό έργο, στο ρόλο του Λαέρτη. Κάθε φορά λίγο πριν ανέβω στη σκηνή νιώθω ανήμπορος να πω αυτή τη ζοφερή ιστορία μέσα από τα μάτια του Λαέρτη. Και όταν φτάνει η στιγμή απλά βουτάω.Επίσης κάνω πρόβες στο θέατρο Τέχνης για τον Αλλαντίν. Ένα πολύ όμορφο παραμύθι με πλούσιες αλληγορίες.

Στις αρνητικές κριτικές πως αντιδράτε; Είναι στενάχωρο να ακούς ότι αυτό που κάνεις δεν αρέσει. Από την άλλη όπως λέει και το κομμάτι που μόλις κυκλοφόρησε, οι γνώμες μοιάζουν πολύ με τους ανέμους.. «..όταν φυσάει ούριος ο κόσμος μου γελάει, μα όταν πιάνει ο βοριάς την πλάτη του γυρνάει».

«Να ζεις. Να μη ζεις. Αυτή είναι η ερώτηση.», από την μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά. Δίλημμα ή ψευτοδίλημμα; Να ζεις. Να ζεις. Ακόμα κι αν θέτεις διλήμματα ή ψευτοδιλήμματα. Κι αυτό μόνο αν ζεις μπορείς να το κάνεις.

*Ο Δημήτρης Σαμόλης παρουσιάζει το πρώτο live του Φθινοπώρου στο Faust την Τρίτη 16/10, ενώ παράλληλα παίζει στη θεατρική παράσταση Άμλετ του Ουίλιαμ Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Λεβάν Τσουλάτζε στο θέατρο Altera Pars (Τετάρτη – Κυριακή). Το πρόσφατο single του «Οι γνώμες και οι Άνεμοι» κυκλοφορεί από την Feelgood.