Είδαμε την Ελευθερία Αρβανιτάκη με τους ΤΑΚΙΜ στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης

Γράφει ο Παναγιώτης Κριτσάκης (panoskrits@yahoo.gr)

Μια συνεργασία που πρωτοπαρουσιάστηκε το Καλοκαίρι στο Ηρώδειο και ευελπιστούσαμε να ανέβει και προς Θεσσαλονίκη… και χάρη στη MOYSA ήρθε! Η Ελευθερία Αρβανιτάκη με ένα ρεπερτόριο που κινείται από την Ανατολή μέχρι την ποπ και jazz κουλτούρα, συνοδευόμενη από τους ΤΑΚΙΜ, μια πλειάδα μουσικών ταγμένων στην παραδοσιακή μουσική και από μια ομάδα ταλαντούχων νέων, δεξιοτέχνες του βιολιού. Είναι δυνατόν να απογοητεύσει αυτή η συνταγή;

Το πρόγραμμα αρχίζει εμπνευσμένα από τους καλοκουρδισμένους και ζωηρούς ΤΑΚΙΜ με το “φύσα ψυχή μου” και αμέσως καταλαβαίνουμε πως για τις επόμενες δύο ώρες θα φυσήξει ανανεωτικός αέρας στα τραγούδια της δημοφιλούς τραγουδίστριας. Το ταξίδι απογειώνεται με την εμφάνισης της Ελευθερίας που μας προτρέπει “στ’ αρώματα, στα χρώματα στις μουσικές χαρίσου.” Είναι εντυπωσιακό πως κάποια τραγούδια αλλάζουν μορφή φλερτάροντας πλέον με πιο παραδοσιακούς ρυθμούς (“για των ματιών σου το χρώμα”) ενώ άλλα γίνονται επικά με τις “γεμάτες” ενορχηστρώσεις (“καθρεφτίζω το νου”). Τις κατάλληλες μουσικές στιγμές τα βιολιά της MOYSA ντύνουν “ζεστά” τα κομμάτια χαρίζοντας τους μια κλασική επένδυση.

Το δεύτερο μέρος του προγράμματος, με σαφή κατεύθυνση στο παραδοσιακό, αρχίζει με το υπέροχο και ξεχασμένο από τις τελευταίες setlist της τραγουδίστριας, το “σκιές και χρώματα”. Μια στάση-φόρο τιμής στα χρόνια της Οπισθοδρομικής Καμπανίας και το μικρόφωνο ανήκει σε μας. “Κανείς εδώ δεν τραγουδά…” και όλος ο κόσμος τραγουδάει  για να μας ακούσει και ο Νικόλας. Επόμενη στάση “γιατί γλυκό μου sweetheart” δια χειρός και στόματος ΤΑΚΙΜ. Ένα μικρό δείγμα για την δημιουργική δουλειά του συγκροτήματος, που φέρνει στο σήμερα τραγούδια ξεχασμένα, κρατώντας όμως την παραδοσιακή τους αίγλη.

Ακολουθούν εμπνευσμένα μπλεξίματα (“βάρκα”-“μες στου Αιγαίου τα νερά”) που δένονται με διαχρονικά κομμάτια (“κόκκινο φουστάνι”) και ανάμεσα σε “κορμιά και μαχαίρια”, που αλίμονο αν πέσουν σε λάθος χέρια, η όμορφη βραδιά φτάνει “δυνατά” στο τέλος της. Το έντονο χειροκρότημα του κοινού φέρνει πίσω τους καλλιτέχνες και είναι η ώρα να λάμψει η MOYSA, η οποία μας δίνει “της καληνύχτας τα φιλιά” παρέα με την κρυστάλλινη φωνή της Ελευθερίας.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Καλοδουλεμένο πρόγραμμα, ορθή επιλογή τραγουδιών (αν και μου έλειψαν ένα-δυο που θα ταίριαζαν με το σύνολο) και μια ολοζώντανη, ορεξάτη ορχήστρα. Οι ΤΑΚΙΜ αγγίζουν τα όρια της μουσικής τρέλας. Όλοι τους εξαιρετικοί σολίστ, έχουν παραδοθεί ψυχή τε και σώματι σ’ αυτό που υπηρετούν. Από την άλλη, η νεαρή MOYSA χάρισε μοντέρνα και κομψή πνοή σε όλη την παράσταση. Στη κορυφή φυσικά η βελούδινη φωνή της Ελευθερίας που πόσο μας είχε λείψει από αυτά τα παραδοσιακά μονοπάτια. Μουσικές που άκουσα “μάτια μου, κι από φως ξεχείλισα”!