59o ΦΚΘ: Τι μας έκανε εντύπωση vol.1

Η μεγαλύτερη γιορτή του σινεμά χτυπάει στη καρδιά της Θεσσαλονίκης εδώ και τρεις μέρες. Ένα δεκαήμερο γεμάτο ταινίες, εκδηλώσεις, συζητήσεις, πάρτυ, χαμόγελα και άφθονη μπύρα. Ένα δεκαήμερο που κάθε σωστός σινεφίλ το θεωρεί πολύτιμο. Πέμπτη έγινε η εκκίνηση με την τελετή έναρξης και το φιλμ “κλεφτες καταστημάτων” του Χιροκάζου Κόρε-έντα, το τελευταίο χρυσό φοίνικα.

Την Παρασκευή οι προβολές για το κοινό άρχισαν από νωρίς και τα πρώτα sold out έκαναν την εμφάνιση τους. Ένα πρόγραμμα φουλαρισμένο με 254 ταινίες για όλα τα γούστα και τις προτιμήσεις. Όσοι βρίσκονται ακόμα στα σκοτάδια, μπορείτε να μπείτε στην ιστοσελίδα του φεστιβάλ και να ενημερωθείτε πλήρως.

Roma, του Αλφόνσο Κουαρόν [Ειδικές Προβολές]

Εμείς το Σάββατο απολαύσαμε τον χρυσό λέοντα της φετινής Βενετίας, ή αλλιώς το τελευταίο δημιούργημα του μεξικανού σκηνοθέτη Αλφόνσο Κουαρόν “Roma”. Μια ταινία άκρως προσωπική που δομήθηκε από τις παιδικές αναμνήσεις του δημιουργού και προσπάθησε να αφηγηθεί με έναν ιδιαίτερο εσωτερικό τρόπο την ιστορία μιας νεαρής οικιακής βοηθού που δουλεύει σε μια μεσοαστική οικογένεια στο Μεξικό τη δεκαετία του ’70. Μέσα από αυτή γεννιέται ένας ύμνος για τις γυναίκες ενώ η αναφορά στην κοινωνική πυραμίδα της εποχής έχει χρώμα μαύρου στίγματος στο λευκό πανί. Σαφώς πρόκειται για μια καλή ταινία με φοβερή παραγωγή (έκανε πάλι τα μαγικά του το Netflix) αλλά λίγο η μεγάλη διάρκεια και λίγο η αίσθηση πως αναφέρεται κυρίως στο μεξικό, η ταινία χάνει  από την καθολικότητά της και δεν την “νιώθεις” όπως θα ήθελε ο σκηνοθέτης. Πάντως προβλέπεται φέτος να κάνει θραύση στα διεθνή βραβεία και όπως μας πληροφόρησε και το φεστιβάλ,  η ταινία θα προβληθεί σύντομα από το Ολύμπιον, καθώς το επέτρεψε ο κύριος Netflix! Είναι ένα φιλμ που αξίζει να το δεις στη μεγάλη οθόνη!

Σοφία, της Μεριέμ Μπενμπαρέκ [Διεθνές Διαγωνιστικό]

Επόμενη στάση στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ. “Σοφία” ο τίτλος της ταινίας και στις αποσκευές της το βραβείο σεναρίου από τμήμα των Κανών “Ένα κάποιο βλέμμα” Μια ιστορία δυνατή, που τα κοινωνικά χτυπήματα είναι τόσο μελετημένα σεναριακά που στο τέλος βγαίνεις ράκος από την προβολή. Η υπόθεση ακολουθεί την εικοσάχρονη Σοφία να γεννάει ένα μωρό εκτός γάμου, γεγονός που θεωρείται έγκλημα στην Καζαμπλάνκα, την οικονομική πρωτεύουσα του Μαρόκου με τις μεγάλες κοινωνικές ανισότητες. Σε μια πατριαρχική πραγματικότητα οι γυναίκες υποτάσσονται ή προσπαθούν να φέρουν στα μέτρα τους τις δομές και παραδόσεις χωρίς να χάσουν την ταυτότητά τους. Δυνατές ερμηνείες και το σενάριο τόσο απλό και τόσο γεμάτο με τις παρανοϊκές απόψεις μιας κοινωνίας που οι άντρες κυριαρχούν και οι γυναίκες απλώς συνηθίζουν. Δεν πιστεύω να φύγει με άδεια χέρια από το φεστιβάλ, οπότε σπεύσετε. Προβολές: 5/11 και 6/11.

 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ