Είδαμε την παράσταση «Το τρελό μικρό πράγμα που ονομάζεται Έρωτας» της Λένας Πετροπούλου

Μια καλλιτεχνική ομάδα, ένα καλογραμμένο κείμενο και πολλή αγάπη για το θέατρο μπορούν να σου χαρίσουν ένα εκπληκτικό απόγευμα στο Θέατρο Σοφούλη. Αυτό εισέπραξα εγώ, αυτό θα προσπαθήσω να σας κοινωνήσω.

Το έργο Το τρελό μικρό πράγμα που ονομάζεται Έρωτας της Λένας Πετροπούλου από την ερασιτεχνική ομάδα Novan Theater Lab ανέβηκε στη σκηνή περίπου πριν από τέσσερις εβδομάδες. Μην μπερδεύεστε και μην το αναζητήσετε στο διαδίκτυο καθώς αποτελεί μια σύνθεση κλασικών κειμένων συνδυασμένα με κάποιες νότες του σήμερα.

Το έργο ξεκινά με μία ομάδα νέων που αναρωτιούνται τι είναι ο έρωτας. Αποφασίζουν λοιπόν να κάνουν μία αναδρομή στα πιο αμφιλεγόμενα και ανατρεπτικά ζευγάρια από γεννήσεως κόσμου μέχρι τις μέρες μας, να καταλάβουν καλύτερα το ερώτημα τους και να δώσουν μια απάντηση: Αδάμ και Εύα, Μήδεια και Ιάσωνας, Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Τάσος και Γκόλφω και… Βικτώρια και Μπέκαμ!

Κάθε σκηνή αποτελεί και μια ιστορία, ενώ στα intermedia οι ηθοποιοί σχολιάζουν, καυτηριάζουν, λένε μεγάλες αλήθειες για το τι είναι ο έρωτας και ποια η δύναμη του ανάλογα με την κάθε περίπτωση. Η επιλογή των συγκεκριμένων ζευγαριών δεν είναι τυχαία καθώς και τα τέσσερα αυτά ζευγάρια έχουν έναν κοινό τόπο: ο έρωτας σκοτώνει. Ένας κοινός τόπος που απογοητεύει τόσο θεατές όσο και ηθοποιούς αλλά παράλληλα μαρτυρά την απροσδόκητη δύναμη του,που όλους μας έχει ακουμπήσει. Ο έρωτας,ο οποίος δεν βλέπει θρησκεία,καταγωγή,status ή χρήμα· χτυπά και σκοτώνει.

Αυτό που μου έκανε βέβαια περισσότερη εντύπωση και ταυτόχρονα θα χαρακτήριζα ιδιοφυές είναι η εναλλαγή συναισθημάτων που μου προκάλεσε αφενός το ίδιο το κείμενο αφετέρου η ερμηνεία των ηθοποιών. Οι αντιθέσεις, η κλιμάκωση, οι εναλλαγές από το γέλιο στο ρίγος της συγκίνησης προκάλεσε μια έκρηξη συναισθημάτων ιδιαιτέρως αν σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για ερασιτέχνες ηθοποιούς. Γυρίζοντας πολλές φορές στο κοινό για να κλέψω αντιδράσεις  έβλεπα τον κόσμο να γελά με την ψυχή του στην παρωδία της Γένεσις,να σιώπα στον μόνολογο της Μήδειας, να ξεκαρδίζεται με τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα και να δακρύζει στο θάνατο της Γκόλφω στα χέρια του Τάσου. Τέλος το διάσημο ζευγάρι ισορροπεί τα συναισθήματα του κοινού δημιουργώντας μία γέφυρα με το σήμερα και δίνει το πάτημα για το συμπέρασμα.

Μια παράσταση-ένα έργο που δημιουργήθηκε για να δώσει ένα μήνυμα-ένα συμπέρασμα: ο έρωτας βρίσκεται καθημερινά τριγύρω μας, μας εξουσιάζει, μας αναζωογονεί, μας κάνει να ζούμε ή να πεθαίνουμε. Δεν θα τον βρεις μόνο στα κείμενα, στο θέατρο, αλλά απλώς κοίταξε δίπλα σου! « Μπορεί ο έρωτας να είναι συνυφασμένος με τα νιάτα…αλλά….(όπως συμπεραίνει εύστοχα η θεατρική ομάδα)…αλλά άμα δείτε τους παππούδες μου…τότε θα καταλάβετε τι είναι ο έρωτας!»