Πότε και πού υπήρξατε ευτυχισμένοι; Ξέρετε υπάρχουν κάτι πρόβες, που φτάνουν στο τέλος τους, εσύ κοιτάς τα μάτια των συμπαιχτών σου που λάμπουν και αναρωτιέσαι αν και τα δικά σου λάμπουν κι αν οι άλλοι νιώθουν το ίδιο με σένα. Δεν είναι ότι έγινε κάτι συγκεκριμένο, είναι που υπήρξε ένας συντονισμός διάθεσης, ενέργειας και απόλαυσης.
Αν μπορούσατε να αλλάξετε ένα πράγμα στον εαυτό σας, ποιο θα ήταν αυτό; Θα γίνουμε γραφικοί: Μπλέκουμε με τόσα πράγματα που ο χρόνος γελάει μαζί μας. Δεν ξέρω τι είναι.. είναι η αισιοδοξία μας, ο ενθουσιασμός μας, η τρέλα μας, η όρεξή μας, η αίσθηση του υπερήρωα που νομίζει ότι θα τα προλάβει όλα… ό,τι. Θα το αλλάζαμε, πάντα εκ των υστέρων. Αλλά ποτέ δεν το αλλάζουμε.
Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο; Θα ξαναγίνουμε γραφικοί: Μετανιώνουμε για κείνες τις φορές που προσπαθήσαμε λιγότερο, που το βάλαμε κάτω εύκολα, που θυμώσαμε με ανθρώπους που δεν έπρεπε, που ξεχάσαμε τα θέλω μας, που στενοχωρηθήκαμε και στενοχωρήσαμε.
Ποιοι είναι οι ήρωές σας στην πραγματική ζωή; Ήρωες; Τι εννοείτε στην πραγματική ζωή; Οι ήρωες της Marvel, της DC, του Alan Moore. Αυτοί είναι. Και θα σας αποκαλύψω και κάτι, αλλά να μείνει μεταξύ μας. Πίσω από αυτές τις μάσκες, βρίσκονται οι μανάδες μας, οι πατεράδες μας, οι φίλοι μας, τα αδέρφια μας, τα κορίτσια μας, τα αγόρια μας, η κυρία που συναντάμε στο σούπερ-μάρκετ, ο Ιρλανδός έξω από το θεατράκι, τα πιτσιρίκια με τα μπαλόνια, το αλητάκι με το πατίνι…
Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια; Λάθη είναι. Ας πούμε σε όλα. Και ας το μετανιώσουμε.
Πού θα θέλατε να ζείτε; Συχνά λέμε κάποιοι από την ομάδα, τι καλά που θα ήταν να είχαμε έναν οικισμό με τα θέατρό του, τα δωμάτια του, τους κήπους του, τις αλάνες του… κάπου χωμένο στην Κρήτη.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι; Έχουμε δρόμο μπροστά μας ακόμα…
Η τελευταία φορά που κλάψατε; Από τα γέλια; Από τα νεύρα; Από τη θλίψη;
Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο; Αποφεύγοντας την ερώτηση, με το πρόσωπο της ανθρωπότητας.
Ο αγαπημένος σας συνθέτης; Οι φωνές των ανθρώπων, δημοτικά τραγουδάνε.
Ποια αρετή εκτιμάτε περισσότερο σε έναν άνδρα; Αυτή που εκτιμάμε σε μία γυναίκα.
Ποια αρετή εκτιμάτε περισσότερο σε μια γυναίκα; Αυτή που εκτιμάμε σε έναν άνδρα.
Το βιβλίο που σας σημάδεψε; Εδώ θα κάνουμε μία παρένθεση. Τα βιβλία είναι μεγάλο κεφάλαιο. Λέγανε σε κάποια χωριά στο νότο, πως είναι σαν τους ανθρώπους: κουβαλάνε τουλάχιστον μία ιστορία. Μας σημάδεψαν.. κουβαλάμε και μεις την ιστορία τους, μα δεν είναι μόνο ένα.. (Να μερικοί τίτλοι: Δον Κιχώτης του Θερβάντες, Καρέκλες του Ιονέσκο, Κάσπαρ του Π. Χάντκε, Ξένος του Καμύ, Ο φύλακας στη σίκαλη του Σάλιντζερ, Γιούγκερμαν του Καραγάτση, Ονειροπόλος του Π. Γιαννουλάκη, …)
Η ταινία που σας σημάδεψε; Μία όχι πολύ γνωστή του ισπανικού κινηματογράφου. Noviembre του Achero Mañas.
Ο αγαπημένος σας ζωγράφος; Φόρο τιμής στα νιάτα μας: Bob Ross (παρά είμαστε πολλά άτομα για να καταλήξουμε σε έναν κοινό).
Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα; Σε μία κοινωνία που στηρίζεται στα ψέματα δεν έχουμε και πολλές επιλογές.
Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε; Απογοητεύοντας τους φίλους που μας αγαπάνε για την γραφικότητά μας, δε θα ήθελε κανείς μας να πεθάνει επί σκηνής. Ας απαντήσουμε στο πως. Δυνατοί και ευτυχισμένοι.
Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει; Τον συναντάμε τον Θεό. Σε όλα. Στη φύση, στους ανθρώπους, μέσα μας. Και σίγουρα λέμε πολλά. Που δεν λέγονται. Υ.Γ. «…και τώρα πέρα από την πλάκα, πού κρύβονται οι πραγματικές τραγωδίες;»
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό; Ζωντανοί.
Τη θεατρική ομάδα «Από τον πέμπτο στίχο κιόλας Φάλτσοι» αποτελούν οι ηθοποιοί: Γιάννης Διδασκάλου, Νίκος Μήλιας, Σταύρος Μόσχης, Γιώργος Χριστοφορίδης, Κωστής Καπελλίδης, Αννέτα Χρυσίδου, Μαριάννα Ράντου, Μαρίνα Κολοκούρη, Χαρά Γιώτα, Κική Καραϊσκου, Γεωργία Σκορδά, Νίκη Ρουσομάνη, Ντορίνα Ταχιράι, Γιώργος Χρυσικός, Αλέξανδρος Γκουντινάκης, Γιάννης Κωνσταντινίδης.
Info: Περισσότερες πληροφορίες «Η τραγωδία μέσα μας» εδώ.