Facts: 20 πράγματα για την Τζένη Καρέζη

Η γοητεία, το ταπεραμέντο, η αριστερή συνείδηση και ο διαρκής αγώνας ήταν κάποια από τα χαρακτηριστικά της καταξιωμένης ηθοποιού, που λατρεύτηκε από το κοινό.

Η Τζένη Καρέζη δεν αρκέστηκε σε μια χαριτωμένη περσόνα, αντίθετα εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κίνημα, σχετικά σε νεαρή ηλικία, προβάλλοντας την αντιστασιακή της αυτοεπίγνωση μέσω της τέχνης της.

Διάβαζε πολύ θέατρο, ιστορία και μετέφραζε θεατρικά έργα. Τα πρωινά της τα περνούσε στο γραφείο της, εκεί ήταν ένας ιερός χώρος αυτοσυγκέντρωσης. Αλλά και το Πήλιο, ένας ξεχωριστός τόπος σε ένα δάσος με οπωροφόρα δέντρα. Φέτος, συμπληρώνονται 90 χρόνια από τη γέννηση της.

  1. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Ιανουαρίου του 1932.
  2. Φοίτησε ως εσωτερική στην Ελληνογαλλική σχολή «Καλογραιών Καλαμαρί» της Θεσσαλονίκης κι αργότερα στην Ελληνογαλλική Σχολή «Άγιος Ιωσήφ» της Αθήνας.
  3. Το 1942 παρακολούθησε την εκτέλεση δύο συμμαθητών της από τους Ναζί, στην πλατεία Αριστοτέλους, γεγονός που θα την σημάδευε για το υπόλοιπο της ζωής της.
  4. Ο πατέρας της, ως γυμνασιάρχης και μαθηματικός, ήταν αντίθετος με την απόφαση της ν’ ακολουθήσει την υποκριτική. Για δώσει εξετάσεις στο Εθνικό Θέατρο έκανε απεργία πείνας για εννέα ημέρες.
  5. Το πραγματικό της όνομα ήταν Ευγενία Καρπούζη. Το επώνυμο «Καρέζη» τής το πρότεινε ο Άγγελος Τερζάκης, δάσκαλός της στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου και αποφοίτησε με άριστα το 1954.
  6. Τον Οκτώβριο του 1954 εμφανίζεται για πρώτη φορά στο θέατρο, με το έργο «Ωραία Ελένη», δίπλα στη Μελίνα Μερκούρη και τον Βασίλη Διαμαντόπουλο. Ενώ, η πρώτη της κινηματογραφική επαφή ήρθε το 1955 με τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο».
  7. Από το 1960 στράφηκε στο ελεύθερο θέατρο, μέχρι τότε βρισκόταν στους θιάσους του Εθνικού Θεάτρου, και χρίστηκε από τον Τύπο ως «το αντίπαλον δέος» της Αλίκης Βουγιουκλάκη, με την οποία είχαν γνωριστεί και έγιναν φίλες κατά της διάρκεια των σπουδών τους.
  8. Στις 7 Μαΐου του 1962, παντρεύτηκε τον Ζάχο Χατζηφωτίου στην εκκλησία της Αγίας Φιλοθέης.
  9. Το 1963 πρωταγωνίστησε στην ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη «Τα κόκκινα φανάρια», η οποία ήταν  υποψήφια για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας, ενώ έλαβε μέρος και στο Διεθνές Φεστιβάλ των Καννών την άνοιξη του 1964. Μάλιστα, ο ξένος Τύπος ενθουσιάστηκε από την γοητεία της χαρακτηρίζοντας την «βεντέτα χωρίς βεντετισμούς».
  10. Με την επιστροφή της στη Φίνος Φιλμ, γύρισε τις ταινίες «Λόλα», «Ένας μεγάλος έρωτας, «Δεσποινίς Διευθυντής», «Μια τρελή… τρελή οικογένεια» και «Τζένη Τζένη», οι οποίες εκτόξευσαν την δημοτικότητα της.
  11. Το χόμπι της ήταν η μαγειρική και αυτοσχεδίαζε συνταγές. Ενώ, ήταν φανατική παίκτρια του τάβλι.
  12. Τον Οκτώβριο του 1966 ανέβασε το αντιηρωικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, «Βίβα Ασπασία», στο οποίο υποδυόταν μία πόρνη στην Αντίσταση. Η στρατευμένη επίθεση του Τύπου, χαρακτηρίζοντας το έργο ως «επαίσχυντη ύβρις προς την Εθνική Αντίσταση!» θα αναγκάσει μετά από δύο μήνες την παράσταση να κατέβει, παρά την αρχική της επιτυχία.
  13. Την ίδια χρονιά, το 1966, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας «Κοντσέρτο για πολυβόλα» γνώρισε και ερωτεύτηκε τον συμπρωταγωνιστή της Κώστα Καζάκο, με τον οποίο παντρεύτηκαν στις 5 Αυγούστου του 1968, και απέκτησαν έναν γιο, τον Κωνσταντίνο Καζάκο. Με το σύζυγο της θα παραμείνει μέχρι το θάνατο της, στις 26 Ιουλίου του 1992.
  14. Το 1972 γύρισε την ταινία «Ερωτική συμφωνία» σε σενάριο δικό της και σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου. Σε συνέντευξη της, χρόνια αργότερα, αναφερόμενη για το σύζυγο της και το πρόβλημα της υγείας που αντιμετώπιζε θα πει: «Ο Κώστας είναι ό,τι πιο σημαντικό έχω κερδίσει στη ζωή μου, η σχέση αυτή, μαζί βέβαια με το παιδί μου. Και εύχομαι σε κάθε άνθρωπο να βρει, αυτό που βρήκα εγώ στη δύσκολη στιγμή».
  15. Με το κομμουνιστικό κίνημα, συμμετείχε σε πολλές πορείες ειρήνης και στα χρόνια της Χούντας ήταν ενεργή στον αντιδικτατορικό αγώνα. Εξαιτίας της πολιτικής της δράσης ήταν αποκλεισμένη από την ΥΕΝΕΔ, όπως το Φεβρουάριο του 1975 που κόπηκε η ταινία «Δεσποινίς Διευθυντής».
  16. Το 1973 ανέβασε μαζί με τον σύζυγό της το θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Το μεγάλο μας τσίρκο», σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου. Η επιτροπή λογοκρισίας έδωσε την έγκριση, γιατί είχαν δοθεί στους υπεύθυνους σκηνές, ώστε να μην βγαίνει κάποιο συγκεκριμένο νόημα, και το έργο έκανε πρεμιέρα στις 22 Ιουνίου του 1973 στο Θέατρο Αθήναιον, απέναντι από το Πολυτεχνείο. Η παράσταση έκοψε συνολικά 550.000 εισιτήρια.
  17. Με τα γεγονότα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και την υιοθέτηση των συνθημάτων της παράστασης από τους φοιτητές («Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία», «Φωνή Λαού – Οργή Θεού») συνελήφθη και οδηγήθηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ Νέας Φιλαδελφείας, όπου και κρατήθηκε στην απομόνωση από τις 22 Νοεμβρίου ως τις 15 Δεκεμβρίου του 1973.
  18. Επέλεγε να κάνει βόλτες στις βιτρίνες και τα παλιατζίδικα συλλέγοντας παλιές κασέλες, κεντήματα, καραβάκια και για κάθε τι που είχε πάνω τη σοφία και την ομορφιά της λαϊκής παράδοσης.
  19. Το 1985 ανέβασε με το σύζυγό της το έργο «Πρόσωπο με πρόσωπο» σε σκηνοθεσία του σπουδαίου σκηνοθέτη και συνεχιστή της σχολής Στανισλάβσκι, Ολέγκ Εφραίμωφ. Τέσσερα χρόνια αργότερα, επανέλαβε τη συνεργασία της στο έργο του Αντόν Τσέχωφ, «Ο βυσσινόκηπος».
  20. Την ίδια χρονιά, το 1989, διαγνώστηκε με καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, και το επόμενο χρόνο θα ρίξει αυλαία με το θεατρικό έργο της Λούλας Αναγνωστάκη «Διαμάντια και μπλουζ».

Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ