Έξι ερωτήσεις για τη «Θέληση» από τον Σέζαρ Μπρι στον Δημήτρη Παπαβασιλείου

Η Αγγελική  Πασπαλιάρη και ο Δημήτρης Παπαβασιλείου, υπό την καθοδήγηση του Αργεντίνου σκηνοθέτη Σέζαρ Μπρι, μας μεταφέρουν τις τελευταίες μέρες της Γαλλίδας φιλοσόφου και ακτιβίστριας Σιμόν Βέιλ δίπλα στον Κάρλο, φίλο και νοσοκόμο της, τον Αύγουστο του 1943 στο νοσοκομείο του Άσφορντ στο Κεντ της Αγγλίας.

Μέσα στο δωμάτιο που άφησε την τελευταία της πνοή, η Σιμόν βλέπει στον Κάρλο, τη μορφή ανθρώπων που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της σκέψης αλλά και της πολιτικής της συγκρότησης. Συνομιλώντας μαζί τους, σκιαγραφείται μία προσωπικότητα που πήρε σαφή θέση στα ιστορικά γεγονότα του περασμένου αιώνα και την οποία -όχι άδικα-  ο Αλμπέρ Καμύ χαρακτήρισε ως «το μοναδικό μεγάλο πνεύμα» της εποχής του.

Πώς ήρθες σε επαφή με το κείμενο;
Βρισκόμουν σε ένα ταξίδι στην Αργεντινή το 2016. Περπατώντας στο Buenos Aires είδα μια αφίσα ότι έπαιζαν ένα έργο του Cesar «Η Θέληση» στο θέατρο του Tolcachir, στο Timbre4 όπου μεταξύ άλλων θα πήγαινα εκείνο το βράδυ για να συναντήσω ένα φίλο ηθοποιό. Με το Cesar είχαμε μια «κοινή» πορεία την περίοδο της Ιταλίας όμως ποτέ δεν είχαμε έρθει σε επαφή, δεν είχαμε γνωριστεί. Και ξαφνικά και οι δυο στην ίδια πόλη, στην άλλη άκρη του κόσμου.

Αρχικά είπα ‘’επιτέλους θα δω παράσταση του» και έτσι αποφάσισα να πάω. Στη διάρκεια όμως της μέρας έλεγα στον εαυτό μου «μα είσαι καλά; Είσαι στο Buenos Aires και πάλι θα πας θέατρο; «Πήγα με πολλή γκρίνια και προκατειλημμένος αρνητικά. Όταν βγήκα είπα ότι αυτό το θέατρο θέλω να το κάνω στη ζωή μου. Εκείνη τη νύχτα δε θα την ξεχάσω ποτέ. Έπειτα γνωριστήκαμε με τον Cesar, ήρθε στην Αθήνα να δει την πρεμιέρα της Αποστολής του Μύλλερ στο Νέο χώρο του Θεάτρου Άττις που σκηνοθετούσε ο Σάββας Στρούμπος και έπαιζα τότε και έπειτα αποφασίσαμε να συνεργαστούμε. Ευτυχία!

Ποια είναι η Simone Weil για τον Δημήτρη; 
Αχ! Ποια είναι, ε; Είναι από αυτές τις συναντήσεις που αν είσαι τυχερός συμβαίνουν και σου καθορίζουν τη ζωή. Για μένα  η μετατόπιση και η καλλιτεχνική αλλά και η προσωπική υπήρξε αλήθεια μεγάλη αφού την συνάντησα. Δεν είμαι ο ίδιος άνθρωπος πριν και μετά από την γνωριμία μαζί της.

Είχα την τύχη να έχω συναναστραφεί με κείμενα εξίσου σημαντικά και πριν αλλά ο τρόπος σκέψης της μίλησε στην ψυχούλα μου που λένε. Μπορεί να φταίει και η στιγμή στην οποία με πετυχαίνει. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι πολλά πράγματα με βρήκαν ανέτοιμο και ότι αν μου συνέβαιναν τώρα θα τα διαχειριζόμουν εντελώς διαφορετικά. Αλλά δυστυχώς την ωρίμανση δεν μπορείς να την εκβιάσεις. Η Simone Weil για μένα λοιπόν είναι κάτι πολύτιμο, που σε βάθος χρόνου θα επιστρέφω και θα παίρνω δύναμη.

Πως ήταν η συνεργασία με την Αγγελική;
Με την Αγγελική γνωριζόμαστε από ένα σεμινάριο που είχε κάνει ο κος Λιβαθινός, περίπου πέντε χρόνια πριν. Υπάρχει πιά εμπιστοσύνη και ελευθερία μεταξύ μας και δημιουργούνται συνθήκες για γόνιμη συνεργασία. Είναι ευλογία το να δουλεύεις με ανθρώπους που γνωρίζεις. Τη συμβουλεύομαι πάντα και την εκτιμώ πολύ. Νιώθω ικανοποίηση για την συνεργασία μας και χαρούμενος με αυτά που κατακτήσαμε δουλεύοντας.

Γιατί επέλεξες να παίξεις στη «Θέληση»;
Ακριβώς αυτό!Το να παίξω στη θέληση ήταν πολύ συνειδητή επιλογή. Αποφάσισα να παίξω γιατί κάθε λέξη που βγαίνει από το στόμα μου κατά τη διάρκεια της παράστασης με καίει, με πονάει, με απασχολεί. Κι ας διαφωνώ με ορισμένες πεποιθήσεις της. Είναι η κριτική στάση που με προκαλεί να έχω απέναντί της που με κάνει να τη θαυμάζω. Σκέφτομαι ότι λίγους μήνες πριν, λίγα μόλις μέτρα από το Μπάγκειον όπου γίνεται η παράσταση δολοφονήθηκε ο Ζακ. Και τώρα είμαστε εμείς εκεί, και με τον τρόπο μας παίρνουμε θέση σ’αυτά που συμβαίνουν. Επίσης, γιατί ένα ταξίδι στην Αργεντινή δε θα με χάλαγε καθόλου, να τα λέμε κι αυτά.

Ποιος βοήθησε να γίνει πραγματικότητα αυτή η παράσταση;
Χαίρομαι πολύ γι’ αυτήν την ερώτηση. Ήθελα πολύ να αναφέρω έστω τα ονόματα τους γιατί πραγματικά χωρίς την συνεισφορά τους, την πίστη τους στο έργο και στους συντελεστές της παράστασης δεν ξέρω πόσο θα ήταν πραγματοποιήσιμη αυτή η δουλειά.

Αρχικά η πρεσβεία της Αργεντινής υπήρξε σημαντικός αρωγός και μας στήριξε με τρόπο σπάνιο και υποδειγματικό, έπειτα η Geotrans που μετέφερε τα σκηνικά από την Ιταλία στην Ελλάδα, το ξενοδοχείο Golden Milos Beach που φρόντισε να ελαφρύνει τις μέρες μας με χιούμορ και αγάπη. Και βέβαια οι συντελεστές της παράστασης που με αφοσίωση συνεργαστήκαμε αυτούς τους μήνες.

Τι θα ήθελες να συμβεί στο κοινό; Θα ήθελα να προβληματιστεί. Να είναι μια αφορμή η παράσταση να διερωτάται καθημερινά και από την αρχή πάνω στις ανθρώπινες αξίες.

Info: Η «Θέληση», με αποσπάσματα από τη ζωή της Σιμόν Βέιλ, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, από 23 Ιανουαρίου έως 7 Μαρτίου 2019 στο Μπάγκειον. Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση εδώ.

Ακολουθήστε το tetragwno.gr στο Google News και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.