Η νέα καλλιτεχνική διευθύντρια, Κατερίνα Ευαγγελάτου, με διαδικτυακό της μήνυμα, προς όλους τους φίλους και τις φίλες του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, ανακοίνωσε τις δράσεις και την θεματολογία του φετινού προγράμματος για το καλοκαίρι 2020. Με αναφορά στις δυσκολίες των ημερών λόγω της ύπαρξης της επιδημίας του COVID -19 και σκέψεις για το πώς θα είναι η ζωή μας όταν καταφέρουμε να βγούμε από αυτήν την πρωτόγνωρη κρίση υπογράμμισε την αναγκαιότητα, όσο ποτέ άλλοτε, ενός ισχυρού καλλιτεχνικού σχεδιασμού. Μετρώντας, ήδη, τρεις εβδομάδες που έκλεισαν τα θέατρα και οι πολιτιστικοί χώροι επισήμανε πόσο απαραίτητη είναι η τέχνη στην εποχή μας, αφού αποτελούν οίκους όπου είτε ατομικά είτε ομαδικά, κοινό και δημιουργοί, προσέρχονται για να αναζητήσουν κάτι που η αληθινή ζωή δεν το προσφέρει. Συγκεκριμένα ανέφερε «Η παρουσία ενός διεθνούς Φεστιβάλ θα είναι περισσότερο από ποτέ ανάγκη, αλλά και υποχρέωση μας. Οι συνεργάτες μου και εγώ θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα ελπίδας. Είμαστε εδώ και εργαζόμαστε ακατάπαυστα για να φανταστούμε και να επανασχεδιάσουμε το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου με τις μικρότερες δυνατές απώλειες. Προτεραιότητα μας είναι η υγεία και ασφάλεια του κοινού, των δημιουργών και όλης της ομάδας».
Στη συνέχεια ανέφερε τους στενούς της συνεργάτες, Stefanie Carp, Κώστα Πηλαβάκη, Ηλία Χατζηγεωργίου και Εύη Νάκου που εφτά μήνες τώρα παλεύουν να στήσουν την φετινή διοργάνωση. Η Κατερίνα Ευαγγελάτου ευχαρίστησε όλο τον κόσμο που εργάστηκε όλο αυτό το διάστημα και υπογράμμισε την αμέριστη βοήθεια τόσο του ΥΠΠΟ, όσο και της ίδιας της υπουργού Λίνας Μενδώνη. Κατόπιν, ανέπτυξε τους άξονες και τα αισθητικά κριτήρια που θα κινηθεί φέτος το Φεστιβάλ μέσα από τις 70, περίπου, δράσεις του.
Το φετινό πρόγραμμα περιέχει θέατρο, εικαστικά, μουσική, χορό, συναυλίες, όπερα, μουσικό θέατρο, performance, συζητήσεις, ερευνητικές πλατφόρμες πάρτι και δράσεις για παιδιά. Βασική κατεύθυνση είναι η επέκταση του φεστιβαλικού ίχνους και η εμβάθυνση του κοινού στην τέχνη συνολικά. Επιπλέον, τόνισε την επιθυμία για έκπληξη, για πρωτότυπες και αναπάντεχες συναντήσεις, γκρέμισμα της αντίληψης πως κάποια είδη δεν είναι φεστιβαλικά. Υπήρξε πρόσκληση των δημιουργών να κινηθούν σε λιγότερες χαρτογραφημένες περιοχές ανακαλύπτοντας νέους τόπους. Το ξένο ρεπερτόριο θα κινηθεί σε δυο πόλους. Νέοι δημιουργοί, εγκαινιάζοντας μια καινούρια ενότητα «Για πρώτη φορά στην Ελλάδα» και παλιοί, αγαπημένοι γνώριμοι του φεστιβάλ θα ενωθούν με όλες τις επιμέρους δράσεις και θα δημιουργηθεί μια καλλιτεχνική πολυφωνία, που είναι και ο σκοπός του φεστιβάλ. Μας προϊδέασε για μια 10ωρη παράσταση όπου θα δούμε μυθικά τέρατα να πετούν φορώντας μαγιό μιλώντας για πάθη και διαδραστικές, παράλληλες συζητήσεις, πάρτι, γαστρονομικές αναφορές. Πολύ ενδιαφέρον έχει η κίνηση να θεσπιστεί μια νέα εγκύκλιος για το αρχαίο δράμα, με ερευνητική προσέγγιση του είδους από έλληνες και ξένους σκηνοθέτες. Στην προσπάθεια ανανέωσης της δραματουργικής εξέλιξης δημιουργείται το πρώτο διακαλλιτεχνικό ερευνητικό πρόγραμμα «Πάροδος» διάρκειας εφτά εβδομάδων. Τέσσερις θα πραγματοποιηθούν στην Αθήνα και τρεις στο μικρό θέατρο της αρχαίας Επιδαύρου. Άνοιγμα και στην ηλεκτρονική, πειραματική μουσική. Δράσεις με μια pop κουλτούρα, clubbing performance θα πραγματοποιηθούν στην Πειραιώς 260. Στο χορό θα συναντήσουμε Hip Hop καλλιτέχνες οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία να διαγωνιστούν στο καινοτόμο και νεοσύστατο Athens Festival Urban Dance Contest, διεκδικώντας διακρίσεις και χρηματικά έπαθλα. Στο Ηρώδειο ενισχύεται η σύγχρονη μουσική με συνδυασμούς κλασσικών, τζαζ και ηλεκτρονικών ήχων. Ακόμα, μια πραγματικά ενδιαφέρουσα πρόταση είναι το πρόγραμμα «Πρόλογος» όπου θεατρολόγοι, πριν από τις πρεμιέρες θα ξεναγούν το κοινό στο δραματουργικό σύμπαν κάθε έργου, ενώ στην ενότητα «Έξοδος» μετά την ολοκλήρωση κάθε δράσης οι δημιουργοί θα συνομιλούν με τους ανθρώπους. Το πρόγραμμα ενισχύει την παιδική παρουσία με τους «Μικρούς Ιχνευτές».
Τέλος, με σεβασμό στο κοινό όλοι οι ενδιάμεσοι χώροι της Πειραιώς 260 θα ονομαστούν «Πλατεία» και θα είναι αφιερωμένοι στο κοινό με διαμορφωμένα τραπέζια εστίασης, μπαρ και αναγνωστικές γωνιές.
Το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου δηλώνει παρών και δίπλα στους δημιουργούς με 1.400 καλλιτέχνες, συμμετοχές από 30 χώρες, 70 εκδηλώσεις και 40 πρεμιέρες.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ – ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
Ώρα έναρξης παραστάσεων 21:00
Όλες οι παραστάσεις με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους
Γιάννης Κακλέας
Ορέστης του Ευριπίδη
Ο Γιάννης Κακλέας μας έχει χαρίσει πολλές στιγμές γέλιου με τις σκηνοθεσίες του στην αριστοφανική κωμωδία. Φέτος επιστρέφει στην Επίδαυρο, καταθέτοντας την πρώτη του σκηνοθεσία σε αρχαία ελληνική τραγωδία με τον Ορέστη του Ευριπίδη, στη μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά.
Ο Ευριπίδης πιάνει το νήμα του μύθου των δύο αδερφών, του Ορέστη και της Ηλέκτρας, αμέσως μετά τη δολοφονία της Κλυταιμνήστρας, για να τον φέρει πιο κοντά στα ανθρώπινα μέτρα και να μιλήσει για την επιβίωση των νέων σ’ έναν κόσμο που καθορίζεται από συνθήκες που τους ξεπερνούν. Κατατρεγμένος από τις Ερινύες, ο Ορέστης προσπαθεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του στην Εκκλησία του Δήμου, όμως καταδικάζεται σε θάνατο. Μαζί με την Ηλέκτρα και τον Πυλάδη αποφασίζουν να εκδικηθούν τον Μενέλαο, που δεν τους βοήθησε όπως είχε υποσχεθεί, πιάνουν αιχμάλωτη την Ερμιόνη και ετοιμάζονται να σκοτώσουν την Ελένη. Η απόγνωση τους οδηγεί στη βία, που είναι πια το μόνο τους όπλο. Η λύση θα δοθεί με την παρέμβαση του θεού Απόλλωνα.
Ο Ορέστης είναι ένα έργο γεμάτο συγκρούσεις, ανατροπές, απολογίες και έντονο πολιτικό προβληματισμό, που θέτει ερωτήματα για τις σχέσεις των γενεών, των φύλων, για την κοινωνική συνοχή. Ο Γιάννης Κακλέας έχει μαζί του έναν εξαιρετικό θίασο πρωταγωνιστών: τον Άρη Σερβετάλη, τη Μαρία Πρωτόπαπα, τον Θανάση Παπαγεωργίου, την Ηλέκτρα Νικολούζου, τον Αιμιλιανό Σταματάκη και δώδεκα ακόμα ηθοποιούς.
Μετάφραση Γιώργος Χειμωνάς • Σκηνοθεσία Γιάννης Κακλέας • Σκηνογραφία Σάκης Μπιρμπίλης – Γιάννης Κακλέας • Κίνηση Άρης Σερβετάλης • Φωτισμοί Σάκης Μπιρμπίλης • Παίζουν Άρης Σερβετάλης, Μαρία Πρωτόπαππα, Θανάσης Παπαγεωργίου, Αιμιλιανός Σταματάκης, Ηλέκτρα Νικολούζου, Ζερόμ Καλουτά, Αγγελική Τρομπούκη, Νίκη Λάμη • Παραγωγή Α Μ Τεχνηχώρος ΕΕ
Η διαμόρφωση της διανομής είναι σε εξέλιξη
Cezaris Graužinis
Φιλοκτήτης του Σοφοκλή
Η ιδιαίτερη προσέγγιση του Τσέζαρις Γκραουζίνις (Cezaris Graužinis) στην αρχαία ελληνική τραγωδία έχει κερδίσει τα τελευταία χρόνια μια ξεχωριστή θέση στις προτιμήσεις του ελληνικού κοινού. Φέτος, ο λιθουανός σκηνοθέτης επιστρέφει στην Επίδαυρο με τον Φιλοκτήτη του Σοφοκλή, την τραγωδία που πραγματεύεται αριστουργηματικά τη νίκη του συλλογικού έναντι του ατομικού.
Εγκαταλειμμένος στη Λήμνο μετά από το δάγκωμα μιας έχιδνας, ο Φιλοκτήτης ζει σε μια σπηλιά σε ημιάγρια κατάσταση, εξακολουθώντας, όμως, να έχει τα όπλα τού Ηρακλή. Ο Οδυσσέας μαζί με τον Νεοπτόλεμο φτάνουν στο νησί και προσπαθούν με κάθε τρόπο να ανακτήσουν τα όπλα, που είναι απαραίτητα για τη νίκη στον Τρωικό Πόλεμο. Ο Σοφοκλής μιλά με μοναδικό τρόπο για την εγκατάλειψη, τον δόλο, την προδοσία και τη σύγκρουση της προσωπικής τιμής με το καθήκον.
Το έργο θα ανέβει σε μετάφραση του Γιώργου Κιμούλη, που ερμηνεύει και τον ομώνυμο ρόλο. Στους κύριους ρόλους συναντάμε και άλλους δημοφιλείς ηθοποιούς, όπως τον Βασίλη Μπισμπίκη, ως Οδυσσέα, και τον Δημήτρη Γκοτσόπουλο, ως Νεοπτόλεμο.
Μετάφραση Γιώργος Κιμούλης • Σκηνοθεσία Cezaris Graužinis • Σκηνικά – Κοστούμια Vytautas Narbutas • Μουσική Martynas Bialobžeskis • Φωτισμοί Αλέκος Γιάνναρος • Χορογραφία Edgen Lame • Παίζουν Γιώργος Κιμούλης (Φιλοκτήτης), Βασίλης Μπισμπίκης (Οδυσσέας), Δημήτρης Γκοτσόπουλος (Νεοπτόλεμος), Δημήτρης Δρόσος (Ηρακλής), Πανάγος Ιωακείμ (Έμπορος) • Παραγωγή Λυκόφως • Συμπαραγωγή ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου
Άρης Μπινιάρης
Προμηθέας Δεσμώτης του Αισχύλου
Στη δεύτερη εμφάνισή του στην Επίδαυρο, ο Άρης Μπινιάρης συνεχίζει την έρευνα πάνω στην αρχαία τραγωδία, με όχημα τη μουσική. Στον Προμηθέα Δεσμώτη, μέσα από ένα παλλόμενο και ζωντανό ηχητικό περιβάλλον, αναδεικνύονται τα πρόσωπα μιας παλιάς, μα πάντα επίκαιρης ιστορίας. «Μιας ιστορίας που μπορεί να ακουστεί ως σκοτεινό σχόλιο για το παρόν ή ως φωτεινή ελπίδα για το μέλλον», όπως λέει ο ίδιος.
Δεμένος σε έναν βράχο, ο Προμηθέας τιμωρείται από τον Δία επειδή έδωσε τη φωτιά στους ανθρώπους. Το Κράτος και η Βία επιθεωρούν τον απρόθυμο Ήφαιστο, που έχει αναλάβει να τον δέσει σφιχτά με αλυσίδες. Στην τραγωδία αυτή, που αποτελεί το μόνο σωζόμενο μέρος της τριλογίας του Αισχύλου για τον ήρωα, τον Προμηθέα επισκέπτονται οι Ωκεανίδες και ο ίδιος ο Ωκεανός, που μιλά για τη σκληρότητα του Δία, ενώ αργότερα καταφθάνει, κυνηγημένη από τη μανία της Ήρας, η Ιώ. Ο Προμηθέας, σταθερός στην απόφασή του να βοηθήσει τους ανθρώπους και να εναντιωθεί στους θεούς, προσφέρει ένα διαχρονικό σύμβολο ελεύθερης συνείδησης και αντίστασης στην εξουσία. Τον Προμηθέα ερμηνεύει ο Γιάννης Στάνκογλου και τον θίασο συμπληρώνουν οι Ηρώ Μπέζου, Χρήστος Μαλάκης, Αλέκος Συσσοβίτης, Ιωάννης Παπαζήσης κ.ά.
Μετάφραση Γιώργος Μπλάνας • Σκηνοθεσία Άρης Μπινιάρης • Σκηνικά Μαγδαληνή Αυγερινού • Κοστούμια Βασιλική Σύρμα • Μουσική Φώτης Σιώτας • Φωτισμοί Αλέκος Αναστασίου • Σύμβουλος δραματουργίας Κατερίνα Διακουμοπούλου • Μετρική ανάλυση πρωτότυπου κειμένου Καίτη Διαμαντάκου • Διεύθυνση παραγωγής Βασιλεία Τάσκου • Παίζουν Γιάννης Στάνκογλου (Προμηθέας), Άρης Μπινιάρης (Κράτος), Ορέστης Χαλκιάς (Βία), Χρήστος Μαλάκης (Ήφαιστος),Αλέκος Συσσοβίτης (Ωκεανός), Ηρώ Μπέζου (Ιώ), Ιωάννης Παπαζήσης (Ερμής) • Χορός Αντριάνα Αντρέοβιτς, Δήμητρα Βήττα, Φιόνα Γεωργιάδη, Κατερίνα Δημάτη, Γρηγορία Μεθενίτη, Ελένη Μπούκλη, Νάνσυ Μπούκλη, Δώρα Ξαγοράρη, Λεωνή Ξεροβάσιλα, Αλεξία Σαπρανίδου • Μουσικοί επί σκηνής Φώτης Σιώτας, Νίκος Παπαιωάννου • Παραγωγή Gr Entertainment World Ltd
Εθνικό Θέατρο – Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος
Λυσιστράτη του Αριστοφάνη
Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος δοκιμάζεται για πρώτη φορά σε σκηνοθεσία μεγάλης κλίμακας στην Επίδαυρο με μια αγαπημένη κωμωδία του Αριστοφάνη. Η Λυσιστράτη γράφτηκε το 411 π.Χ., μια χρονιά που η πόλη-κράτος της Αθήνας βρίσκεται στη δυσκολότερη καμπή της, εν μέσω Πελοποννησιακού Πολέμου. Η Σικελική Εκστρατεία έχει καταλήξει σε πανωλεθρία και ο Αλκιβιάδης έχει αυτομολήσει στην πλευρά των Σπαρτιατών, οι οποίοι, οχυρωμένοι στη Δεκέλεια, επιτίθενται με σφοδρότητα στους Αθηναίους. Εντός των τειχών, η κατάσταση είναι εξίσου ζοφερή, καθώς οι πολιτικοί τριγμοί οδηγούν σε αποδυνάμωση την Εκκλησία του Δήμου και οι ολιγαρχικοί κάνουν έντονη την παρουσία τους.
Ο Αριστοφάνης παρουσιάζει τη Λυσιστράτη στα Λήναια του 411 π.Χ., μεταφέροντας τη γυναίκα από τον «Οίκο» στον «Δήμο» (όπως θα κάνει αργότερα και στις Εκκλησιάζουσες) και προσφέροντάς της τη δυνατότητα πολιτικής δράσης για όσα αφορούν το σπίτι αλλά και την πόλη της.
Η Λυσιστράτη, που μπορεί να «λύσει στρατούς», σίγουρα μπορεί να φτιάξει τη δική της «ουτοπία». Και κάπως έτσι ο Αριστοφάνης, μέσω της κωμωδίας του, κλείνει το μάτι στην πολιτική, προτείνοντας μια λύση που βρίσκεται «έξω από τα καθιερωμένα».
Μετάφραση Σωτήρης Κακίσης • Σκηνοθεσία Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος • Σκηνικά – Κοστούμια Άγγελος Μέντης • Μουσική Φοίβος Δεληβοριάς • Κίνηση Αμάλια Μπένετ • Φωτισμοί Νίκος Βλασόπουλος • Βοηθός σκηνοθέτη Αναστασία Στυλιανίδη • Παίζουν (με αλφαβητική σειρά) Πάρης Αλεξανδρόπουλος, Μάνος Βαβαδάκης, Βίκυ Βολιώτη, Στεφανία Γουλιώτη, Βαγγέλης Δαούσης, Δάφνη Δαυίδ, Στέλιος Ιακωβίδης, Γιάννης Κότσιφας, Νεφέλη Μαϊστράλη, Γιώργος Ματζιάρης, Ελπίδα Νικολάου, Αγορίτσα Οικονόμου, Ελευθερία Παγκάλου, Βασίλης Παπαδημητρίου, Κατερίνα Πατσιάνη, Βίκυ Σταυροπούλου, Αναστασία Σφενδυλάκη, Νίκος Ψαρράς.
Εθνικό Θέατρο – Δημήτρης Λιγνάδης
Πέρσες του Αισχύλου
Οι Πέρσες (472 π.Χ.) είναι το παλαιότερο πλήρες δράμα που σώζεται στις μέρες μας και, ταυτόχρονα, ένα ιστορικό ντοκουμέντο για τη σημαντικότερη σύγκρουση της δεύτερης περσικής εισβολής στην Ελλάδα, τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Μια από τις πιο καθοριστικές μάχες στην ιστορία της ανθρωπότητας αποτελεί το θέμα της τραγωδίας του Αισχύλου, ο οποίος πήρε μέρος σ’ αυτήν.
Χωρίς θριαμβολογίες και κομπασμούς και με σεβασμό στην οδύνη των ηττημένων, ο Αισχύλος παραδίδει έναν ύμνο για την ελευθερία του ατόμου και αντιπαραθέτει τα δημοκρατικά ιδεώδη απέναντι στη δεσποτική μοναρχία και την τυφλή υποταγή στην εξουσία. Η νίκη στεφανώνει εκείνους που ακολουθούν τη σύνεση, ενώ ο μηχανισμός της δικαιοσύνης τιμωρεί όποιον, με οδηγό την αλαζονεία, ξεπερνάει τα όρια, προσβάλλοντας, με την έπαρσή του, θεούς και ανθρώπους.
Μετάφραση Θ. Κ. Στεφανόπουλος • Σκηνοθεσία Δημήτρης Λιγνάδης • Σκηνικά – Κοστούμια Εύα Νάθενα • Μουσική Γιώργος Πούλιος • Κίνηση Κωνσταντίνος Ρήγο • Φωτισμοί Χριστίνα Θανάσουλα • Παίζουν (με αλφαβητική σειρά) Βασίλης Αθανασόπουλος, Γιάννης Βογιατζής, Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Λυδία Κονιόρδου, Αναστάσης Λαουλάκος, Αλκιβιάδης Μαγγόνας, Λαέρτης Μαλκότσης, Αργύρης Ξάφης, Αργύρης Πανταζάρας, Δημήτρης Παπανικολάου, Γιάννος Περλέγκας κ.ά.
Γιώργος Νανούρης
Ιφιγένεια η εν Ταύροις του Ευριπίδη
Μέσα στα συντρίμμια του Πελοποννησιακού Πολέμου, σε μια περίοδο κρίσης –που θυμίζει, με έναν τρόπο, τη σημερινή–, ο Ευριπίδης γράφει την Ιφιγένεια εν Ταύροις. Μετά τον φόνο της Κλυταιμνήστρας, ο Ορέστης, κυνηγημένος από τις Ερινύες, φτάνει στη χώρα των Ταύρων μαζί με τον Πυλάδη. Έχει πάρει χρησμό να κλέψει το άγαλμα της θεάς Άρτεμης και να το πάει στην Αθήνα, για να εξιλεωθεί. Δεν ξέρει πως η αδερφή του Ιφιγένεια, που, με την παρέμβαση της θεάς έχει γλιτώσει από τη θυσία για την οποία την προόριζε ο πατέρας της, Αγαμέμνονας, είναι ιέρεια στον ναό. Τι σημαίνει να είσαι εξόριστος και ξένος; Υπάρχουν καλοί και κακοί θεοί; Πώς ξεφεύγει ο άνθρωπος από το παρελθόν και τη μοίρα του; Μπορεί να ανοίξει δρόμο για ένα καινούργιο μέλλον όταν όλα φαντάζουν αδύνατα; Με αφορμή το μεγαλείο της αδερφικής αγάπης, ο ποιητής υπενθυμίζει τις μεγάλες αξίες που βλέπει να χάνονται.
Ο Γιώργος Νανούρης για την πρώτη σκηνοθεσία του στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου επιλέγει μερικούς από τους πιο αγαπημένους του συνεργάτες και δημιουργεί έναν θίασο αποτελούμενο από μια νέα γενιά εξαιρετικών ηθοποιών. Μαζί τους και η Χάρις Αλεξίου. Όλοι μαζί θα δουλέψουν με στόχο να αναδείξουν, με τον πιο λιτό και ουσιαστικό τρόπο, τα νοήματα αλλά και τη γοητεία της ξεχωριστής αυτής τραγωδίας.
Μετάφραση Γιώργος Ιωάννου • Σκηνοθεσία Γιώργος Νανούρης • Σκηνικά Μαίρη Τσαγκάρη • Κοστούμια Ιωάννα Τσάμη • Μουσική Άγγελος Τριανταφύλλου • Φωτισμοί Σοφία Αλεξιάδου • Βοηθός σκηνοθέτη Χριστίνα Ματθαίου • Βοηθός φωτιστή Aaron Wilson • Παίζουν Λένα Παπαληγούρα (Ιφιγένεια), Μιχάλης Σαράντης (Ορέστης), Έκτορας Λιάτσος (Πυλάδης), Πυγμαλίων Δαδακαρίδης (Αγελαδάρης, Αγγελιοφόρος), Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης (Θόας), Χάρις Αλεξίου (Αθηνά) • Κορυφαίες χορού Μαίρη Μηνά, Κίττυ Παϊταζόγλου • Χορός Δανάη Πολίτη, Μαριάμ Ρουχάτζε, Αρετή Τίλη, Άννα Φιλιππάκη, Νικόλ Κουνενιδάκη • Παραγωγή Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη
ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων – Νικαίτη Κοντούρη
Βάκχες του Ευριπίδη
Οι Βάκχες είναι η μοναδική σωζόμενη τραγωδία όπου ο θεός Διόνυσος συμμετέχει ως δραματικό πρόσωπο. Στο έργο, το πέρασμα του θεού από τη Θήβα διαταράσσει τις ισορροπίες και τις συμπεριφορές και καταλήγει στην υπέρβαση των ανθρώπινων ορίων. Οι γυναίκες έχουν εγκαταλείψει την πόλη και έχουν καταφύγει ως μαινάδες στον Κιθαιρώνα. Ο βασιλιάς Πενθέας αποφασίζει να στραφεί εναντίον τους και να επιβάλει την τάξη, φυλακίζει τον θεό, αλλά, καθώς κυριεύεται από αυτόν, οδηγείται σταδιακά στην καταστροφή.
«Τελετουργία της συγκίνησης, του συναισθήματος, του μένους και του παραλόγου μπορούν να χαρακτηριστούν οι Βάκχες του Ευριπίδη». Η Νικαίτη Κοντούρη τοποθετεί με αυτά τα λόγια τη σκηνοθετική της ματιά στην ανεξάντλητη αυτή τραγωδία, που παραμένει πάντα ανοιχτή σε νέες προσεγγίσεις και αναγνώσεις. Στο πρωταγωνιστικό δίδυμο, ο Άκης Σακελλαρίου ερμηνεύει τον Διόνυσο και ο Νίκος Κουρής τον Πενθέα, ενώ τον θίασο συμπληρώνουν εξαιρετικοί ηθοποιοί: Φιλαρέτη Κομνηνού (Αγαύη), Στέλιος Μάινας (Κάδμος), Θέμης Πάνου (Φρουρός, Αγγελιοφόρος), Ιωάννα Παππά (Τειρεσίας), Ρηνιώ Κυριαζή (Αγγελιοφόρος, Κορυφαία) κ.ά.
Μετάφραση Γιώργος Χειμωνάς • Σκηνοθεσία Νικαίτη Κοντούρη • Δραματουργία Μάνος Λαμπράκης • Σκηνικά – Κοστούμια Ελένη Μανωλοπούλου • Μουσική Γιώργος Πούλιος • Φωνητική προετοιμασία – Μουσική διδασκαλία Ανρί Κεργκομάρ • Χορογραφία Ερμής Μαλκότσης • Φωτισμοί Λευτέρης Παυλόπουλος • Α΄ βοηθός σκηνοθέτη Θάλεια Γρίβα • Β΄ βοηθός σκηνοθέτη Ελένη Μολέσκη • Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου Κατερίνα Κανελλοπούλου • Διεύθυνση παραγωγής Κατερίνα Διακουμοπούλου • Παίζουν Άκης Σακελλαρίου (Διόνυσος), Νίκος Κουρής (Πενθέας), Φιλαρέτη Κομνηνού (Αγαύη), Ιωάννα Παππά (Τειρεσίας), Στέλιος Μάινας (Κάδμος), Θέμης Πάνου (Φρουρός,, Αγγελιόφορος Β΄), Ρηνιώ Κυριαζή (Αγγελιοφόρος Α΄) • Χορός Θάλεια Γρίβα, Ελένη Μολέσκη, Ρηνιώ Κυριαζή, έξι ακόμα ηθοποιοί και δύο μουσικοί
Μιχαήλ Μαρμαρινός
Ιχνευταί του Σοφοκλή
Ο Απόλλωνας έχει αναθέσει στους Ιχνευτές Σατύρους να βρουν τα χαμένα βόδια του, με τη βοήθεια του Σειληνού και με αντάλλαγμα την ελευθερία τους και χρυσάφι. Ακολουθώντας τα ίχνη των ζώων, οι Ιχνευτές οδηγούνται σε μια σπηλιά από τον ήχο της λύρας που έχει μόλις εφεύρει ο Ερμής.
Οι Ιχνευτές του Σοφοκλή ήρθαν στο φως στις αρχές του 20ού αιώνα σε παπύρους που ανακαλύφθηκαν στις αρχαιολογικές ανασκαφές της Οξυρρύγχου της Αιγύπτου. Από το σατυρικό αυτό δράμα βρέθηκαν μόνο 400 στίχοι, κάτι που έχει καταστήσει την ανασύσταση του έργου από τα πιο γοητευτικά πονήματα για τους ανθρώπους του θεάτρου. Πρόκειται για τη μόνη μαρτυρία που έχουμε σε δραματικό έργο για το πώς έγινε ο Απόλλωνας θεός της Μουσικής, αλλά κυρίως για το πώς έφτασε για πρώτη φορά η Μουσική στα αυτιά των ανθρώπων. Φέτος, το σπάνιο αυτό έργο θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό σε σκηνοθεσία του Μιχαήλ Μαρμαρινού που επιστρέφει στο Φεστιβάλ και στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου μ’ αυτό το «ασύλληπτο κείμενο/μνημείο», όπως το χαρακτηρίζει. Πρόκεται για μια «θεογονία της ίδιας της Μουσικής, που παραδίδει παρακαταθήκη σε όλες τις επόμενες και επερχόμενες γενιές το πώς, από ποιο συμβάν γεννήθηκε. Πώς, μέσα από μια εξαιρετικά χαριτωμένη πλοκή, που μόνο ένα ελληνικό πνεύμα, σπινθηροβόλο σαν του εύζωου Σοφοκλή μπορούσε να αιχμαλωτίσει, παραδόθηκε λύρα από καυκί χελώνας, αντίδωρο του πονηρού μωρού, θεού κλέφτη Ερμή, στα χέρια του μετέπειτα θεού της Μουσικής, του Απόλλωνα. Και, έκτοτε, άρχισε να κατηφορίζει την πλαγιά, αυτή τη συγκεκριμένη πλαγιά της Ζήρειας –του όρους Κυλλήνη–, για να αλλάξει, με τη γέννηση και το άγγιγμά της, τις ψυχές και τις ζωές των ανθρώπων – μια και χωρίς τη Μουσική ίσως να μην υπήρχε πολιτισμός».
Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος – Γιάννης Ρήγας
Όρνιθες του Αριστοφάνη
Ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης, απαυδισμένοι από τη διαφθορά σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο στην οποία έχει περιέλθει η πόλη, φεύγουν για να βρουν τον Τηρέα, τώρα πια Έποπα, κάποτε άνθρωπο, τώρα τσαλαπετεινό, για να μάθουν από αυτόν και από τα άλλα πουλιά –που πετούν ψηλά και ίσως γνωρίζουν– αν υπάρχει κάποιος τόπος ειρηνικός, να πάνε να ζήσουν εκεί. Μαζί θα ιδρύσουν μια νέα Πολιτεία, μεταξύ ουρανού και γης, που θα εξουσιάζει ταυτόχρονα θεούς και ανθρώπους και όπου τα πουλιά θα έχουν τη θέση που τους αναλογεί.
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει την αγαπημένη, διαχρονική κωμωδία του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα και μετάφραση Κ.Χ. Μύρη, με εξαιρετικούς συντελεστές. Τους κεντρικούς ρόλους ερμηνεύουν ο Ταξιάρχης Χάνος και ο Χρήστος Στέργιογλου, πλαισιωμένοι από πολυπληθή θίασο ηθοποιών και χορευτών.
Μετάφραση Κ.Χ. Μύρης • Σκηνοθεσία Γιάννης Ρήγας • Σκηνικά Κέννυ ΜακΛέλλαν • Κοστούμια Κλαιρ Μπρέισγουελ • Μουσική Γιώργος Χριστιανάκης • Χορογραφία Δημήτρης Σωτηρίου • Μάσκες Μάρθα Φωκά • Κίνηση μάσκας Σίμος Κακάλας • Βοηθοί σκηνοθέτες Μιχάλης Σιώνας, Ανδρέας Κουτσουρέλης • Παίζουν Ταξιάρχης Χάνος, Χρήστος Στέργιογλου, Βασίλης Σπυρόπουλος, Κλειώ Δανάη Οθωναίου, Δημήτρης Διακοσάββας, Γιώργος Κολοβός, Γρηγόρης Παπαδόπουλος.
Η διανομή είναι υπό διαμόρφωση
Περισσότερες πληροφορίες για το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου εδώ!