Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2020: Πρόγραμμα Θεάτρου στην Πειραιώς 260 ή αλλιώς Πλατεία

Η νέα καλλιτεχνική διευθύντρια, Κατερίνα Ευαγγελάτου, με διαδικτυακό της μήνυμα, προς όλους τους φίλους και τις φίλες του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, ανακοίνωσε τις δράσεις και την θεματολογία του φετινού προγράμματος για το καλοκαίρι 2020. Με αναφορά στις δυσκολίες των ημερών λόγω της ύπαρξης της επιδημίας του COVID -19 και σκέψεις για το πώς θα είναι η ζωή μας όταν καταφέρουμε να βγούμε από αυτήν την πρωτόγνωρη κρίση υπογράμμισε την αναγκαιότητα, όσο ποτέ άλλοτε, ενός ισχυρού καλλιτεχνικού σχεδιασμού. Μετρώντας, ήδη, τρεις εβδομάδες που έκλεισαν τα θέατρα και οι πολιτιστικοί χώροι επισήμανε πόσο απαραίτητη είναι η τέχνη στην εποχή μας, αφού αποτελούν οίκους όπου είτε ατομικά είτε ομαδικά, κοινό και δημιουργοί, προσέρχονται για να αναζητήσουν κάτι που η αληθινή ζωή δεν το προσφέρει. Συγκεκριμένα ανέφερε «Η παρουσία ενός διεθνούς Φεστιβάλ θα είναι περισσότερο από ποτέ ανάγκη, αλλά και υποχρέωση μας. Οι συνεργάτες μου και εγώ θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα ελπίδας. Είμαστε εδώ και εργαζόμαστε ακατάπαυστα για να φανταστούμε και να επανασχεδιάσουμε το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου με τις μικρότερες δυνατές απώλειες. Προτεραιότητα μας είναι η υγεία και ασφάλεια του κοινού, των δημιουργών και όλης της ομάδας».

Στη συνέχεια ανέφερε τους στενούς της συνεργάτες, Stefanie Carp, Κώστα Πηλαβάκη, Ηλία Χατζηγεωργίου και Εύη Νάκου που εφτά μήνες τώρα παλεύουν να στήσουν την φετινή διοργάνωση. Η Κατερίνα Ευαγγελάτου ευχαρίστησε όλο τον κόσμο που εργάστηκε όλο αυτό το διάστημα και υπογράμμισε την αμέριστη βοήθεια τόσο του ΥΠΠΟ, όσο και της ίδιας της υπουργού Λίνας Μενδώνη. Κατόπιν, ανέπτυξε τους  άξονες και τα αισθητικά κριτήρια που θα κινηθεί φέτος το Φεστιβάλ μέσα από τις 70, περίπου, δράσεις του. 

Το φετινό πρόγραμμα περιέχει θέατρο, εικαστικά, μουσική, χορό, συναυλίες, όπερα, μουσικό θέατρο, performance, συζητήσεις, ερευνητικές πλατφόρμες πάρτι και δράσεις για παιδιά. Βασική κατεύθυνση είναι η επέκταση του φεστιβαλικού ίχνους και η εμβάθυνση του κοινού στην τέχνη συνολικά.

Επιπλέον, τόνισε την επιθυμία για έκπληξη, για πρωτότυπες και αναπάντεχες συναντήσεις, γκρέμισμα της αντίληψης πως κάποια είδη δεν είναι φεστιβαλικά. Υπήρξε πρόσκληση των δημιουργών να κινηθούν σε λιγότερες χαρτογραφημένες περιοχές ανακαλύπτοντας νέους τόπους. Το ξένο ρεπερτόριο θα κινηθεί σε δυο πόλους. Νέοι δημιουργοί, εγκαινιάζοντας μια καινούρια ενότητα «Για πρώτη φορά στην Ελλάδα» και παλιοί, αγαπημένοι γνώριμοι του φεστιβάλ θα ενωθούν με όλες τις επιμέρους δράσεις και θα δημιουργηθεί μια καλλιτεχνική πολυφωνία, που είναι και ο σκοπός του φεστιβάλ. Μας προϊδέασε για μια 10ωρη παράσταση όπου θα δούμε μυθικά τέρατα να πετούν φορώντας μαγιό μιλώντας για πάθη και διαδραστικές, παράλληλες συζητήσεις, πάρτι, γαστρονομικές αναφορές.

Πολύ ενδιαφέρον έχει η κίνηση να θεσπιστεί μια νέα εγκύκλιος για το αρχαίο δράμα, με ερευνητική προσέγγιση του είδους από Έλληνες και ξένους σκηνοθέτες. Στην προσπάθεια ανανέωσης της δραματουργικής εξέλιξης δημιουργείται το πρώτο διακαλλιτεχνικό ερευνητικό πρόγραμμα «Πάροδος» διάρκειας εφτά εβδομάδων. Τέσσερις θα πραγματοποιηθούν στην Αθήνα και τρεις στο μικρό θέατρο της αρχαίας Επιδαύρου. Άνοιγμα και στην ηλεκτρονική, πειραματική μουσική. Δράσεις με μια pop κουλτούρα, clubbing performance θα πραγματοποιηθούν στην Πειραιώς 260. Στο χορό θα συναντήσουμε Hip Hop καλλιτέχνες οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία να διαγωνιστούν στο καινοτόμο και νεοσύστατο Athens Festival Urban Dance Contest, διεκδικώντας διακρίσεις και χρηματικά έπαθλα. Στο Ηρώδειο ενισχύεται η σύγχρονη μουσική με συνδυασμούς κλασσικών, τζαζ και ηλεκτρονικών ήχων. Ακόμα, μια πραγματικά ενδιαφέρουσα πρόταση είναι το πρόγραμμα «Πρόλογος» όπου θεατρολόγοι, πριν από τις πρεμιέρες θα ξεναγούν το κοινό στο δραματουργικό σύμπαν κάθε έργου, ενώ στην ενότητα «Έξοδος» μετά την ολοκλήρωση κάθε δράσης οι δημιουργοί θα συνομιλούν με τους ανθρώπους. Το πρόγραμμα ενισχύει την παιδική παρουσία με τους «Μικρούς Ιχνευτές».

Τέλος, με σεβασμό στο κοινό όλοι οι ενδιάμεσοι χώροι της Πειραιώς 260 θα ονομαστούν «Πλατεία» και θα είναι αφιερωμένοι στο κοινό με διαμορφωμένα τραπέζια εστίασης, μπαρ και αναγνωστικές γωνιές. 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου δηλώνει παρών και δίπλα στους δημιουργούς με 1.400 καλλιτέχνες, συμμετοχές από 30 χώρες, 70 εκδηλώσεις και 40 πρεμιέρες.

ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260

Ώρα έναρξης παραστάσεων 21:00, εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά. Όλες οι διεθνείς παραγωγές θεάτρου με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους. Όλες οι παραστάσεις στην ελληνική γλώσσα με αγγλικούς υπέρτιτλους και με ελληνικούς στην πρεμιέρα, για άτομα με προβλήματα ακοής

Συνδέοντας τη Σκηνή με το Κοινό του Φεστιβάλ, ο υπαίθριος χώρος ανάμεσα στους Χώρους Α – Β – Ε – Η της Πειραιώς 260 μετονομάζεται σε Πλατεία. Στην Πλατεία θα δημιουργηθεί ένας νέος χώρος συνάντησης, με τεράστια τραπέζια, με μίνι εστιατόριο, με μπαρ, όπου το κοινό θα μπορεί να έρχεται νωρίτερα, και, κυρίως, να παραμένει μετά τη λήξη των παραστάσεων και να συνομιλεί γι’ αυτά που είδε, να μοιράζεται την εμπειρία του πίνοντας ένα ποτήρι κρασί.

ΧΩΡΟΣ Ε
Βασίλης Παπαβασιλείου Αμφιτρύων  του Πλαύτου

«Θα τους τρελάνω και τους δυο με χίλιες δυο παρανοήσεις κι ολόκληρο το σπιτικό του Αμφιτρύωνα· ώσπου ο πατέρας μου να σιχαθεί εντελώς εκείνη που αγαπά», μας προειδοποιεί ο πανούργος θεός Ερμής στην πρώτη σκηνή, ενορχηστρώνοντας έναν δαιμόνιο καμβά παρεξηγήσεων, που θα οδηγήσει την πλοκή του έργου στα ακραία όριά της. 

Ο Αμφιτρύων, το πιο διάσημο έργο της Νέας Κωμωδίας, που σπάνια ανεβαίνει, είναι ιδανικό για να εξερευνήσει κανείς τις ρίζες και τους μηχανισμούς της θεατρικής τέχνης, και ιδιαίτερα της κωμωδίας, χάρη στο παραδοσιακό μοτίβο των διδύμων που αξιοποιεί. Δεν είναι τυχαίο ότι από τον Πλαύτο παίρνουν τη σκυτάλη οι κορυφαίοι μάστορες της κωμωδίας, από τον Σαίξπηρ, τον Μολιέρο και τον Μαριβώ ως τον Φεϋντώ, κι από τον Τσάπλιν και τον Κήτον ως τον Αυλωνίτη και τον Ηλιόπουλο. Με τον Αμφιτρύωνα, ο Βασίλης Παπαβασιλείου μας καλεί ν’ ανακαλύψουμε, από τη μήτρα, τη μυσταγωγία του απόλυτου παιχνιδιού και τη χαρά του καθαρού θεάτρου!

Μετάφραση Τάσος Ρούσσος • Σκηνοθεσία Βασίλης Παπαβασιλείου • Συνεργάτιδα στη σκηνοθεσία και στη δραματουργία Νικολέτα Φιλόσογλου • Σκηνικά – Κοστούμια Άγγελος Μέντης • Μουσική σύνθεση επί σκηνής – Ηχητική δραματουργία Δημήτρης Καμαρωτός • Χορογραφία – Επιμέλεια κίνησης Ερμής Μαλκότσης • Σχεδιασμός φωτισμών Ελευθερία Ντεκώ • Παίζουν Εύη Σαουλίδου, Γιάννης Νταλιάνης, Θανάσης Δήμου, Κώστας Μπερικόπουλος, Άγγελος Μπούρας, Κωνσταντίνα Τάκαλου κ.ά.Εκτέλεση παραγωγής Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν

ΧΩΡΟΣ Δ
Νίκος Καραθάνος Το κουκλόσπιτο του Χένρικ Ίψεν

Ο σκηνικός χώρος μετατρέπεται  σε ραδιοφωνικό στούντιο και οι ηθοποιοί ερμηνεύουν το Κουκλόσπιτο του Ίψεν σαν να εκπέμπεται από ραδιοφωνικό σταθμό – μια ιδέα του Νίκου Καραθάνου εμπνευσμένη από μια εικόνα: «Έναν επαρχιακό σταθμό, ας πούμε στο Καρπενήσι, ένα βράδυ Χριστουγέννων, να εκπέμπει το Κουκλόσπιτο του Ίψεν. Να εκπέμπεσαι, να φωνάζεις δυνατά και να μη σε βλέπει κανείς. Όταν είσαι στο ραδιόφωνο νιώθεις τόσο μόνος, τόσο ανάπηρος, τόσο λειψός και, ταυτοχρόνως, έχεις μια υπερμεγέθη, τιτάνια δύναμη στη φωνή. Και καμιά φορά σκέφτεσαι, όταν μιλάς, ότι σ’ ακούει όλος ο κόσμος. Άραγε, όμως, σ’ ακούει κανείς;». 

Η αγωνία της φωνής ν’ ακουστεί ενισχύει τη μοναξιά του σώματος. Ακούμε, άραγε, καλύτερα όταν δεν βλέπουμε; Βλέπουμε πιο βαθιά όταν εμπιστευόμαστε τον κόσμο της ακοής; Ένα επιτελείο ξεχωριστών ερμηνευτών, μεταξύ άλλων ο Χρήστος Λούλης, η Γαλήνη Χατζηπασχάλη, η Ελένη Κοκκίδου, ο Άγγελος Παπαδημητρίου και ο ίδιος ο Νίκος Καραθάνος, που έχει τη σκηνοθετική σύλληψη, γίνονται οι ραδιοφωνικοί εκφωνητές της έντονα προσωπικής αυτής ανάγνωσης, όπου κεντρικό ρόλο παίζει η δραματουργία του ήχου και η μουσική του Άγγελου Τριανταφύλλου. Μια παράσταση που απηχεί την αγάπη για το ραδιοφωνικό θέατρο και ταυτόχρονα συντονίζεται με την επιστροφή στον λόγο που υπηρετεί ένα θέατρο της ακοής.

Μετάφραση Γιώργος Σκεύας Σκηνοθεσία – Διασκευή Νίκος Καραθάνος Σκηνικά Μυρτώ Λάμπρου • Κοστούμια Έλλη Παπαγεωργακοπούλου Μουσική Άγγελος Τριανταφύλλου Κίνηση Αμάλια Μπένετ Βοηθός σκηνοθέτη Ιωάννα Μπιτούνη Φωτογράφος – Καλλιτεχνική επιμέλεια υλικού προώθησης Xρήστος Συμεωνίδης • Παίζουν (αλφαβητικά) Νίκος Καραθάνος, Ελένη Κοκκίδου, Χρήστος Λούλης, Ιωάννα Μπιτούνη, Άγγελος Παπαδημητρίου, Γαλήνη Χατζηπασχάλη • Εκτέλεση παραγωγής POLYPLANITY Productions / Γιολάντα Μαρκοπούλου και Βίκυ Στρατάκη 

Η ομάδα ευχαριστεί τον Γιώργο Μουχταρίδη και τον Pepper 96.6 FM για την ευγενική παραχώρηση του στούντιο για την πραγματοποίηση της φωτογράφισης.

ΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ
Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Λουίς Σεπούλβεδα

Ο Ζορμπάς, ένας γάτος μαύρος, πελώριος και χοντρός, λιαζόταν ξαπλωμένος, όταν ξαφνικά είδε μια γλαροπούλα να προσγειώνεται μπροστά του, με όλο της το κορμί ποτισμένο με μια βρομερή ουσία από πετρελαιοκηλίδα. Προτού ξεψυχήσει το πουλί, ο Ζορμπάς πρόλαβε και τού υποσχέθηκε κάτι ανήκουστο: Να φροντίσει το αυγό που του αφήνει η γλαροπούλα, κι όταν βγει απ’ το αυγό το γλαρόνι, να του μάθει να πετάει. Μα είναι δυνατόν ένας γάτος να μάθει σ’ ένα γλάρο να πετάει; Ο Ζορμπάς κι οι άλλοι γάτοι του λιμανιού, μια κλασική αντροπαρέα, αγκαλιάζουν ένα πλάσμα που η ανάγκη το έφερε κοντά τους και ανακαλύπτουν πως η δύναμη της αγάπης μπορεί να κάνει τα πάντα δυνατά.

Με δεκαοχτάχρονη εμπειρία στο θέατρο αλληλεγγύης για παιδιά, ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος και το Θέατρο του Νέου Κόσμου δημιουργούν για το Φεστιβάλ μια παράσταση που απευθύνεται σε θεατές κάθε ηλικίας και εθνικότητας, με τη σκέψη ιδιαίτερα στα παιδιά που βιώνουν συνθήκες κοινωνικού αποκλεισμού. Φράσεις στα αγγλικά, γαλλικά, ουρντού, φαρσί και αραβικά μπλέκονται με τα ελληνικά αλλά και με τη γλώσσα των γάτων και των γλάρων σ’ αυτή τη χαρούμενη βαβέλ, με αφετηρία το βιβλίο του πολυβραβευμένου Λουίς Σεπούλβεδα, που διασκευάζεται από την Άνδρη Θεοδότου και θα ζωντανέψει στην Πειραιώς 260 από μια δυνατή ομάδα συντελεστών, για κοινό που θα περιλαμβάνει και παιδιά προσφύγων και μεταναστών. Στη συνέχεια, με τη συνεργασία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, η παράσταση θα ταξιδέψει σε κέντρα υποδοχής προσφύγων και δομές αλληλεγγύης. 

Διασκευή Άνδρη Θεοδότου Σκηνοθεσία Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος Μουσική Φοίβος Δεληβοριάς • Σκηνικά – Κοστούμια Μαγδαληνή Αυγερινού Επιμέλεια κίνησης Σοφία Πάσχου Βοηθός σκηνοθέτη Μαρία Παπαλέξη Παίζουν Άνδρη Θεοδότου, Θάνος Λέκκας, Λυδία Τζανουδάκη, Στράτος Χρήστου, Απόστολος Ψυχράμης 

ΧΩΡΟΣ Η
Έκτορας Λυγίζος Το σχολείο των γυναικών του Μολιέρου

Από φόβο να μη γίνει «κερατάς», ο Αρνόλφος γίνεται δυνάστης! Πέρα, όμως, από το ιλαρό ύφος του Σχολείου των γυναικών και τις αλλεπάλληλες, ξεκαρδιστικές παρεξηγήσεις, ο Μολιέρος παραδίδει στο πρόσωπο του ήρωα έναν χαρακτήρα τραγικό, θύμα της ίδιας του της πλεκτάνης, με την Αγνή να του «ξεγλιστρά» χωρίς έλεος, καθώς συνειδητοποιεί την τρομακτική δύναμη της αθωότητάς της. 
Με όχημα την ευρηματική μετάφραση της Χρύσας Προκοπάκη σε δεκαπεντασύλλαβο στίχο, ο Έκτορας Λυγίζος συνεχίζει τον πειραματισμό του στο απαιτητικό είδος της φάρσας, με έναν κώδικα σωματικού θεάτρου που διατηρεί στοιχεία από την ακροβατική περφόρμανς και τον χορό. Η σκηνοθεσία αφηγείται αυτή την αρχετυπική ιστορία εξέγερσης απελευθερώνοντας τη μουσικότητα του λόγου και τοποθετώντας τη δράση σε έναν αεικίνητο μηχανισμό παραγωγής ήχων, εικόνων και μουσικής, που φέρνει διαρκώς τον ηθοποιό «ενώπιον ενωπίω» με το κοινό.

Μετάφραση Χρύσα Προκοπάκη Διασκευή – Σκηνοθεσία Έκτορας Λυγίζος Σκηνικά Κλειώ Μπομπότη Κοστούμια Άλκηστη Μάμαλη Φωτισμοί Δημήτρης Κασιμάτης Μουσική The Boy • Μακιγιάζ Ιωάννα Λυγίζου Συνεργασία στην κίνηση – Σωματική προετοιμασία Χαρά Κότσαλη Φωνητική προετοιμασία Ευαγγελία Καρακατσάνη Ηχητικός σχεδιασμός Brian Coon Βοηθός σκηνοθέτη Εύα Βλασσοπούλου Βοηθός σκηνογράφου Φιλάνθη Μπουγάτσου Παίζουν Κωνσταντίνος Ζωγράφος, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Γιάννης Κλίνης, Σοφία Κόκκαλη, Έκτορας Λυγίζος, Άρης Μπαλής, The Boy • Υπεύθυνη επικοινωνίας Ελεάννα Γεωργίου • Διεύθυνση παραγωγής Τζένη Νομικού Παραγωγή Grasshopper 

ΧΩΡΟΣ Ε
Πρόδρομος Τσινικόρης Thank God It’s Monday at the Cherry Orchard
Μια post-documentary παράσταση, βασισμένη στον Βυσσινόκηπο του Άντον Τσέχωφ

Στο τελευταίο, έντονα συμβολικό έργο του (1903), ο Άντον Τσέχωφ περιγράφει τη διαδρομή μιας οικογένειας των αρχών του 20ού αιώνα που, αδυνατώντας να αντιληφθεί τις κοινωνικοπολιτικές αλλαγές της εποχής, χάνει σε πλειστηριασμό το πατρογονικό κτήμα. Αξιοποιώντας την εμπειρία του στο θέατρο-ντοκιμαντέρ, ο Πρόδρομος Τσινικόρης εμπνέεται από το τσεχωφικό έργο κι επιχειρεί να φανταστεί τη συνέχεια της ιστορίας στo σήμερα. 

Πώς διαχειρίζονται οι τσεχωφικοί χαρακτήρες το τραύμα της απώλειας; Τι μπορεί να συμβαίνει στη ζωή τους μετά τον εκτοπισμό από την οικογενειακή εστία και σε τι είδους νέα αρχή προσβλέπουν; Αν ο Βυσσινόκηπος αποτελούσε προάγγελο των επαναστάσεων που θα ακολουθούσαν στη Ρωσία, ποιες εναλλακτικές μπορούν να φανταστούν οι ήρωές του για την επόμενη μέρα, όταν οι σταθερές του ιδιωτικού, κοινωνικού και οικονομικού βίου κλυδωνίζονται συθέμελα;

Σύλληψη – Κείμενο – Σκηνοθεσία Πρόδρομος Τσινικόρης • Σκηνικά – Κοστούμια Ελένη Στρούλια • Φωτισμοί Ελίζα Αλεξανδροπούλου • Έρευνα & δραματουργική συνεργασία Ιωάννα Βαλσαμίδου • Δραματουργία Martin Valdez Stauber • Μουσική Παναγιώτης Μανουηλίδης • Βίντεο Δημήτρης Ζάχος • Συνεργασία στη σκηνογραφία και την ενδυματολογία Ζαΐρα Φαληρέα • Βοηθός σκηνοθέτη Κορίνα Βασιλειάδου • Εκτέλεση παραγωγής Κωστής Παναγιωτόπουλος • Παίζουν Γιώργος Βαλαής, Μιχάλης Βαλάσογλου, Μαρία Πανουργιά, Νάνσυ Σιδέρη, Καλλιόπη Σίμου, Πρόδρομος Τσινικόρης 

Η έρευνα για το Thank God It’s Monday at the Cherry Orchard υποστηρίχθηκε από το Onassis AiR – Πρόγραμμα Διεθνούς Καλλιτεχνικής Φιλοξενίας και Έρευνας του Ιδρύματος Ωνάση.

Εργαστήριο post-documentary theatre από τον Πρόδρομο Τσινικόρη

Θέατρο-ντοκιμαντέρ και κλασική  δραματουργία: συμβατοί ή ασύμβατοι κόσμοι; Πώς να αξιοποιηθεί η πραγματικότητα ως υλικό για την ερμηνεία κλασικών έργων μέσα από σύγχρονο πρίσμα; Πώς μπορεί να δημιουργηθεί ένα εναλλακτικό σκηνικό αφήγημα μέσα από ένα κλειστό δραματουργικό σχήμα;

Το εργαστήριο απευθύνεται σε σκηνοθέτες, ηθοποιούς, συγγραφείς, δραματουργούς, δημοσιογράφους. Οι συμμετέχοντες πρέπει να έχουν δει την παράσταση και να έχουν διαβάσει το πρωτότυπο έργο.

Μέγιστος αριθμός συμμετοχών: 15 άτομα Αιτήσεις συμμετοχής, με αποστολή βιογραφικού: seminars@greekfestival.gr

Rimini Protokoll © David von Becker

ΠΕΡΦΟΡΜΑΝΣ / ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΗ
ΓΕΡΜΑΝΙΑ – ΕΛΛΑΔΑ / ΧΩΡΟΣ Β 
Rimini Protokoll, Kostis Stafylakis & guests Oι γκουρού της Πλατείας Θεάτρου Μια συνεργατική περφόρμανς από καλλιτέχνες και «ειδικούς της καθημερινότητας»

Τι είδους σκηνές και τι θέατρα περιέχει η Πλατεία Θεάτρου, στο κέντρο της Αθήνας, ανάμεσα σε δρόμους που φέρουν τα ονόματα του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη; Ποιοι οι «πρωταγωνιστές» τους; Πού βρίσκονταν δέκα χρόνια πριν και πώς φαντάζονται τον εαυτό τους δέκα χρόνια μετά; Το «Guru Bar», ορόσημο της νυχτερινής Αθήνας από τα μέσα του ’90 μέχρι τις αρχές του 2000, έκλεισε οριστικά στην αρχή της «κρίσης» και πρόσφατα μεταμορφώθηκε σε ViZ Laboratory for Visual Culture.

Σήμερα, στο «τέλος» της περιόδου της «κρίσης», οι Rimini Protokoll επιστρέφουν στο Φεστιβάλ Αθηνών, ακριβώς δέκα χρόνια μετά τον Προμηθέα στην Αθήνα που παρουσιάστηκε στο Ηρώδειο με 103 Αθηναίους επί σκηνής, για να εργαστούν εκ νέου με «ειδικούς της καθημερινότητας» σε ένα πρότζεκτ εμπνευσμένο από τη μεταμόρφωση της Πλατείας Θεάτρου.

Αυτή τη φορά ο Daniel Wetzel συνεργάζεται με τον Κωστή Σταφυλάκη και το ViZ Laboratory for Visual Culture και προσκαλούν έξι δημιουργούς, από διαφορετικά καλλιτεχνικά πεδία, να συνδημιουργήσουν μικρές επιτελεστικές σπουδές για την περασμένη δεκαετία αλλά και γι’ αυτήν που έρχεται, ξεχωριστές όψεις ενός πολυπρισματικού αφηγήματος για την Αθήνα, για το χθες και το αύριο των κατοίκων της. 
Το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει τη δημιουργική διαδικασία σε μορφή «work in progress», σε τέσσερις συναντήσεις με παρουσιάσεις που θα πραγματοποιηθούν στο ViZ Laboratory for Visual Culture.

Μέθοδος Daniel Wetzel • Καλλιτεχνική διεύθυνση Κωστής Σταφυλάκης, Daniel Wetzel • Συμμετέχουν έξι καλλιτέχνες και έξι «ειδικοί της καθημερινότητας» • Συνεργασία ViZ Laboratory for Visual Culture, μια πρωτοβουλία των Εργαστηρίων 11 & 12 της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ωνάση και της Εταιρείας Ανάπτυξης & Τουριστικής Προβολής του Δήμου Αθηναίων • Συμπαραγωγή Rimini Protokoll

ViZ LABORATORY FOR VISUAL CULTURE
Work in progress παρουσιάσεις 

ΧΩΡΟΣ Δ
Ομάδα Θέατρου ΑΤΟΝΑλ – Σοφία Μαραθάκη Το δάσος 

Μήπως η «ειρηνική» συνύπαρξη του ανθρώπου με τη φύση εξελίσσεται σε μια από τις ουτοπίες του 21ου αιώνα;

Με νωπές ακόμα τις αποκαρδιωτικές εικόνες των πυρκαγιών στον Αμαζόνιο και στην Αυστραλία, η Σοφία Μαραθάκη δημιουργεί μια παράσταση με ιδιαίτερη ευαισθησία, αφιερωμένη στο δάσος, άλλοτε κατοικία νυμφών και ηρώων, σήμερα τον πλέον απειλούμενο κρίκο στην περιβαλλοντική αλυσίδα. Δραματουργικός άξονας είναι το μυθιστόρημα Άνθρωποι του δάσους της, γνωστής από το Brokeback Mountain, Annie Proulx, που διατρέχοντας διάστημα τριακοσίων ετών, μέσα από τις ιστορίες των ηρώων του, αποκαλύπτει την ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση των «αστείρευτων» φυσικών πόρων στη διάρκεια των αιώνων και μας φέρνει δραματικά αντιμέτωπους με το ενδεχόμενο μιας οικολογικής κατάρρευσης. Η μυθοπλασία συναντά την τεχνική του θεάτρου-ντοκουμέντου, με οπτικοακουστικό υλικό από συνεντεύξεις επιστημόνων, δασολόγων, βιολόγων, που μπολιάζονται στον δραματουργικό καμβά και προτείνουν ένα ολικό αφήγημα για την ιστορία του δάσους.

Σύλληψη – Σκηνοθεσία Σοφία Μαραθάκη • Έρευνα – Σύνθεση κειμένου Έλενα Τριανταφυλλοπούλου, Ιωάννα Βαλσαμίδου • Σκηνικός χώρος – Σχεδιασμός κοστουμιών Κωνσταντίνος Ζαμάνης • Πρωτότυπη μουσική – Ηχητικά τοπία Βασίλης Τζαβάρας • Κίνηση Βρισηίδα Σολωμού • Σχεδιασμός φωτισμών Σάκης Μπιρμπίλης • Βοηθός σκηνοθέτη Κατερίνα Γεωργουδάκη • Παίζουν Τζωρτζίνα Δαλιάνη, Ελεάνα Καυκαλά, Νέστωρ Κοψιδάς, Δημήτρης Πασσάς, Γιώργος Σύρμας, Νικόλας Χανακούλας • Εκτέλεση παραγωγής POLYPLANITY Productions / Γιολάντα Μαρκοπούλου και Βίκυ Στρατάκη

ΜΟΥΣΙΚΗ / ANCIENT DRAMA REVISITED / ΧΩΡΟΣ Β
Κωνσταντίνος Χατζής – Γιώργος Κουμεντάκης – Σοφία Χιλλ
Κλυταιμνήστρα, μουσική δωματίου για ένα όργανο Βασισμένο στον Αγαμέμονα του Αισχύλου

Όλα ξεκίνησαν το 2014, όταν o Κωνσταντίνος Χατζής γνώρισε τον πολυβραβευμένο ακτιβιστή φωτογράφο Σεμπαστιάο Σαλγκάδο (Sebastião Salgado) στη Σοφία Χιλλ. Το έργο του ποιητή / φωτογράφου, που έχει αποτυπώσει στα φωτογραφικά του άλμπουμ ένα σπαρακτικό πορτρέτο του κόσμου μας, εστιάζοντας στον ανθρώπινο πόνο, την οικολογική κρίση, τον πόλεμο, τη μετανάστευση, υπήρξε αυτά τα χρόνια, της κοινής έρευνας σκηνοθέτη και ηθοποιού, πηγή έμπνευσης και βαθύτερης κατανόησης της σύγχρονης πραγματικότητας, μέσα από το έργο του Αισχύλου. 

Με όχημα τα χορικά του Αγαμέμνονα και τους μονολόγους της Κλυταιμνήστρας, που ερμηνεύει η Σοφία Χιλλ, η παράσταση αφηγείται την ανθρώπινη ιστορία ως αέναη ιστορία πολέμου, σε διάλογο με το νέο μουσικό έργο του Γιώργου Κουμεντάκη, σαν μακρινή μελωδία που ακούγεται από καταβολής κόσμου. Μια μινιμαλιστική προσέγγιση, που ζωντανεύει τον τραγικό λόγο μέσα από το σώμα της ηθοποιού, υπό τους ήχους του γιαϊλί ταμπούρ (Ευγένιος Βούλγαρης) και του πιάνου (σε ερμηνεία του ίδιου του σκηνοθέτη), στο φωτογραφικό περιβάλλον του Σεμπαστιάο Σαλγκάδο.

Σκηνοθεσία – Διασκευή Κωνσταντίνος Χατζής • Πρωτότυπη μουσική Γιώργος Κουμεντάκης • Επιμέλεια κίνησης Ηλέκτρα Καρτάνου • Κοστούμι Λουκία • Σκηνική εγκατάσταση Σοφία Χιλλ, Κωνσταντίνος Χατζής • Βοηθός σκηνοθέτη Στέλλα Παπακωνσταντίνου • Ερμηνεύει η Σοφία Χιλλ • Φωτισμός επί σκηνής Νίκος Μάνεσης • Μουσικοί Ευγένιος Βούλγαρης (γιαϊλί ταμπούρ), Κωνσταντίνος Χατζής (πιάνο)Διεύθυνση παραγωγής Κωνσταντίνα Αγγελέτου • Σε συνεργασία με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

ΧΩΡΟΣ Ε
Κατερίνα Γιαννοπούλου Η χρονιά με τα 13 φεγγάρια Βασισμένο στην ομώνυμη ταινία του Ρ.Β. Φασμπίντερ

«Όταν ένα έτος έχει 13 φεγγάρια, συχνά οδηγεί σε αναπόφευκτες προσωπικές τραγωδίες». Έτσι αρχίζει η γνωστή ταινία του Ρ.Β. Φασμπίντερ, που μεταφέρεται από την Κατερίνα Γιαννοπούλου στο θέατρο για το Φεστιβάλ Αθηνών, 42 χρόνια μετά τη δημιουργία της, με τον Γιώργο Βαλαή στον ρόλο της Ελβίρας. 

Εγκαταλειμμένη από όλους, η διεμφυλική ηρωίδα περιπλανιέται στους δρόμους μιας αφιλόξενης πόλης κι επισκέπτεται τόπους και ανθρώπους που τη σημάδεψαν, προσπαθώντας να βρει έναν λόγο για να συνεχίσει να ζει. Το 2020 θα είναι επίσης μια χρονιά με 13 νέα φεγγάρια, επίφοβη για όλους τους αδύναμους, και ιδίως για εκείνους που ανήκουν στο κοινωνικό περιθώριο, σε μια κρίσιμη στιγμή για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα ζητήματα φύλου. Παρακολουθώντας τις τελευταίες πέντε μέρες της –διωγμένης απ’ όλους– Ελβίρας, στην προσπάθειά της να επουλώσει τις πληγές της απόρριψης, η παράσταση αφηγείται την ιστορία της ως ιστορία κάθε ανθρώπου που αναζητά απεγνωσμένα την αγάπη, ασφυκτιά στις κοινωνικές νόρμες και μάχεται καθημερινά για το δικαίωμά του να υπάρχει.

Μετάφραση Γρηγόρης Λιακόπουλος Σκηνοθεσία Κατερίνα Γιαννοπούλου • Δραματουργία Γρηγόρης Λιακόπουλος, Anna-Katharina Müller • Σκηνικά – Κοστούμια Νίκη Ψυχογιού • Σχεδιασμός φωτισμών Χριστίνα Θανάσουλα • Χορογραφία Νάντη Γώγουλου • Μουσική Νεφέλη Σταματογιαννοπούλου • Παίζουν Γιώργος Βαλαής, Γιώργος Κισσανδράκης, Ρομάννα Λόμπατς, Μάριος Παναγιώτου, Μαρία Φιλίνη • Με την υποστήριξη του Ινστιτούτου Γκαίτε Αθήνας

ΠΕΡΦΟΡΜΑΝΣ / ΜΟΥΣΙΚΗ / ΧΩΡΟΣ Ε
Ομάδα SUM – Latinitas Nostra Danke / Ευχαριστώ Βασισμένο στο Membra Jesu Nostri του Ντήτεριχ Μπουξτεχούντε

Μια απροσδόκητη συνομιλία τεχνών στο Φεστιβάλ Αθηνών. Πρωταγωνιστές στη σκηνή του Χώρου Ε της Πειραιώς 260 είναι δύο αργαλειοί Ζακάρ (Jacquard)! Επί σκηνής και ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής, ένας ηθοποιός, αλλά και το σύνολο παλαιάς μουσικής Latinitas Nostra, που μαζί με τη δημιουργική ομάδα SUM παρουσιάζουν το Danke (Ευχαριστώ). Μια παράσταση που βασίζεται στo Μembra Jesu Nostri, κορυφαίο έργο του δανού μπαρόκ συνθέτη Ντήτεριχ Μπουξτεχούντε (Dieterich Buxtehude, 1637-1707), έργο που αποτελείται από επτά καντάτες, αφιερωμένες, η κάθε μία, σε ένα διαφορετικό πληγωμένο μέλος του σώματος του Χριστού. Η εμφανής ομοιότητα της κωδικοποιημένης χειρόγραφης παρτιτούρας του Μπουξτεχούντε με τις διάτρητες καρτέλες που χρησιμοποιούνται τόσο στις μηχανές ύφανσης όσο και στους πρώτους υπολογιστές ενέπνευσε μια ευφυή συνομιλία μεταξύ μπαρόκ, ηλεκτρονικής μουσικής και αργαλειού – ενώ η ορχήστρα ερμηνεύει την κάθε καντάτα, οι δύο αργαλειοί υφαίνουν υπερμεγέθη υφασμάτινα τάματα για κάθε μέλος. Ο ίδιος κώδικας μεταφράζεται ζωντανά σε ηλεκτρονικό ήχο μέσω υπολογιστή, που συνδυαστικά με τον μηχανικό ήχο των αργαλειών δημιουργεί ένα αναπάντεχα απολαυστικό μουσικό αποτέλεσμα.

Σύλληψη – Σκηνοθεσία – Σκηνογραφία – Βίντεο Ανδρέας Λινός, Μυρσίνη Λινού, Όλγα Σφέτσα • Μουσική διεύθυνση Μάρκελλος Χρυσικόπουλος • Μετάφραση – Επιμέλεια κειμένων Στέλα Ζουμπουλάκη • Σύνθεση – Ηλεκτρονικά Πάνος Ηλιόπουλος • Χειριστές αργαλειών θ.α.Κοστούμια Γιώργος Σουμπάσης • Σχεδιασμός φωτισμού Ελίζα Αλεξανδροπούλου • Ηχοληψία θ.α. • Ανάπτυξη λογισμικού Δημήτρης Χρηστάρας • Τεχνική σύμβουλος αργαλειών Jacquard Virginie Varenne • Χορδιστής Γιάννης Καρύδας • Ερμηνεύει το φωνητικό σύνολο των Latinitas Nostra, που αποτελούν οι Φανή Αντωνέλου σοπράνο 1, Θεοδώρα Μπάκα σοπράνο 2, Νίκος Σπανός άλτο, Γιάννης Φίλιας τενόρος, Μάριος Σαραντίδης βαρύτονος, και το οργανικό σύνολο που αποτελούν οι Ανδρέας Λινός βιόλα ντα γκάμπα, Ιάσων Ιωάννου μπαρόκ βιολοντσέλο, Δημήτρης Τίγκας βιολόνε, Θεόδωρος Κίτσος θεόρβη, Πάνος Ηλιόπουλος, Μάρκελλος Χρυσικόπουλος εκκλησιαστικό όργανο, και ο ηθοποιός Γιώργος Κριθάρας • Οργάνωση – Εκτέλεση παραγωγής Delta Pi


ΟΠΕΡΑ / ΧΩΡΟΣ Β
Ventus Ensemble – Λευτέρης Βενιάδης – Sofia Simitzis
The Soccer Opera / Όπερα ποδοσφαίρου  Μια μουσική και σκηνική σύνθεση του Λευτέρη Βενιάδη Λιμπρέτο Gerhild Steinbuch

Ποδόσφαιρο. Το δημοφιλέστερο άθλημα σε όλο τον κόσμο. Όλοι έχουμε παιδικές και εφηβικές αναμνήσεις από ποδοσφαιρικούς αγώνες ανάμεσα στις ομάδες της γειτονιάς, των αντίπαλων σχολείων, αγώνες στις πλατείες και στα τοπικά γήπεδα. Ο Λευτέρης Βενιάδης αντλεί υλικό από τις γεμάτες ένταση ποδοσφαιρικές αναμνήσεις του και τις ανασυνθέτει σε μια πρωτότυπη όπερα! 

Πώς θα σας φαινόταν ένας αγώνας ποδοσφαίρου 3×3 όπου οι ποδοσφαιριστές είναι λυρικοί τραγουδιστές και χορευτές; Και όπου δύο αντίπαλες χορωδίες, στη θέση των φιλάθλων, τραγουδούν, αντί για συνθήματα, δύσκολα πολυφωνικά τραγούδια; Και τι γίνεται όταν ο παρουσιαστής του αγώνα ξεπερνά τον απλό σχολιασμό και ξεκινά τα πολιτικά σχόλια πάνω στην παγκόσμια επικαιρότητα; Φάσεις, πέναλτι, κίτρινες κάρτες, διαμαρτυρίες, γκολ, χαμένες ευκαιρίες, οφσάιντ, παράταση είναι τα συστατικά μέρη του απρόσμενου λιμπρέτου της αυστριακής συγγραφέως Gerhild Steinbuch, που σκηνοθετεί η Sofia Simitzis. Επί σκηνής και το μουσικό συγκρότημα Ventus Ensemble και η νεανική χορωδία Sonorae της Καλαμάτας.

Μουσική σύνθεση – Γενική σύλληψη – Ζωντανή περιγραφή Λευτέρης Βενιάδης • Σκηνοθεσία Sofia Simitzis • Πρωτότυπο κείμενο – Λιμπρέτο – Δραματουργία Gerhild Steinbuch • Μετάφραση Μαρία Μαντή • Μουσική διεύθυνση Nicolas Kuhn • Σκηνικά – Κοστούμια Thomas Goerge • Κινησιολόγος Κωνσταντίνος Παπανικολάου • Φωτισμοί Ελίζα Αλεξανδροπούλου • Σχεδιασμός βίντεο Διονύσης Σιδηροκαστρίτης • Συνοδεία & Μουσική προετοιμασία τραγουδιστών Γιώργος Μπουκαούρης • Ηχοληψία Παναγιώτης Παρασκευαΐδης – aux studio • Βοηθός συνθέτη και σκηνοθέτη Γιώργος Κουτλής • Ερμηνεύουν Βάσια Ζαχαροπούλου σοπράνο, Ιωάννης Καλύβας τενόρος, Διονύσης Τσαντίνης βαρύτονος, και μία ακόμη λυρική τραγουδίστρια • Χορευτές Κωνσταντίνος Παπανικολάου, Μικές Γλύκας • Μουσικό σύνολο Ventus Ensemble: Δημήτρης Γκόγκας, Φάνης Βερνίκος τρομπέτες Γιάννης Γούναρης κόρνο Σπύρος Βέργης τρομπόνι Μενέλαος Μωραΐτης τούμπα Γιώργος Μπουκαούρης κρουστάΝεανική χορωδία ομοίων φωνών Sonorae του Μουσικού Σχολείου Καλαμάτας «Μαρία Κάλλας» / Διδασκαλία – Διεύθυνση Κατερίνα Τσίτσα • Συμπαραγωγή με το Μουσικό Φεστιβάλ Χίου (Chios Music Festival) • Εκτέλεση παραγωγής Μουσικό Φεστιβάλ Χίου, Ιωάννα Βαλσαμίδου, Ιφιγένεια Κονδύλη, Βίκυ Στρατάκη

ΓΕΡΜΑΝΙΑ / ΧΩΡΟΣ Δ
Schaubühne – Thomas Ostermeier Ιστορία της βίας Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Εντουάρ Λουί

Κατάλληλο για θεατές 1

Ένα βράδυ Χριστουγέννων, ο Εντουάρ γνωρίζει τον αλγερινής καταγωγής Ρεντά και καταλήγουν στο διαμέρισμά του. Τα πράγματα, όμως, παίρνουν σύντομα άσχημη τροπή. 

Στην αυτοβιογραφική νουβέλα του, ο νεαρός, παγκόσμια καθιερωμένος για τη δραστικότητα της γραφής του, Εντουάρ Λουί, αντλώντας υλικό από μια ακραία τραυματική νύχτα που βίωσε, αποκαλύπτει την αγριότητα που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη κοινωνία. Το ταξικό μίσος, η ομοφοβία, η ξενοφοβία αλλά και η απέχθεια για τον ίδιο τον εαυτό σχολιάζονται αριστουργηματικά στο έργο, που διαβάστηκε σ’ όλη στην Ευρώπη και έγινε παράσταση από τη Schaubühne. Ο αγαπημένος του ελληνικού κοινού γερμανός σκηνοθέτης Τόμας Οστερμάγερ, πέντε χρόνια μετά την τελευταία του παράσταση στην Πειραιώς 260 (Μικρές Αλεπούδες, 2015), επανέρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών με την παράσταση που σόκαρε, ενθουσίασε και συζητήθηκε πολύ στην παγκόσμια περιοδεία της, για την ευρηματικότητά της και τις εξαιρετικές ερμηνείες των ηθοποιών.

Σκηνοθεσία Thomas Ostermeier Διασκευή Thomas Ostermeier, Florian Bochmeyer, Édouard Louis Βοηθός σκηνοθέτη David Stöhr Σκηνικά – Κοστούμια Nina Wetzel Μουσική Nils Ostendorf Βίντεο Sébastien Dupouey Δραματουργία Florian Borchmeyer Σχεδιασμός φωτισμών Michael Wetzel Συνεργαζόμενη χορογράφος Johanna Lemke Παίζουν Christoph Gawenda, Laurenz Laufenberg, Renato Schuch, Alina Stiegler και ο μουσικός Thomas Witte Παραγωγή Schaubühne Berlin Συμπαραγωγή Théâtre de la Ville Paris, Théâtre National Wallonie-Bruxelles, St. Ann’s Warehouse Brooklyn Υποστήριξη LOTTO-Stiftung Berlin

ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ / ΡΩΣΙΑ / ΧΩΡΟΣ Η
Gogol Center – Κιρίλ Σερεμπρένικοφ Νεκρές ψυχές Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Νικολάι Γκόγκολ


«Ρωσία! Πες μου τι ζητάς από εμένα! Ποιος είναι ο κρυφός δεσμός που μας ενώνει;», αναρωτιέται ο Νικολάι Γκόγκολ στην αριστουργηματική σάτιρά του Νεκρές ψυχές (1842) – μια κραυγή που αντηχεί διαμέσου δύο αιώνων. Ορμώμενος από την εμβληματική αυτή επίκληση, ο Κιρίλ Σερεμπρένικοφ, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Gogol Center και τρομερό παιδί της σύγχρονης σκηνοθεσίας, διασκευάζει το μυθιστόρημα του Γκόγκολ, μια βιτριολική, επικών διαστάσεων τοιχογραφία της ρωσικής κοινωνίας, στην πρώτη εμφάνισή του στην Ελλάδα. 

Στην παράστασή του, που χαρακτηρίστηκε «ηχηρό χαστούκι στα ρωσικά ήθη», ο Σερεμπρένικοφ αποτυπώνει ανάγλυφα αυτό το κοινωνικό μωσαϊκό, με όλη τη γοητεία και τον παραλογισμό του. Δέκα άντρες ερμηνευτές, που υποδύονται όλους τους χαρακτήρες, άντρες, γυναίκες αλλά και ζώα, φωνάζουν, γελάνε, χορεύουν, τραγουδάνε, γαβγίζουν επί σκηνής. Απατεώνες, αλκοολικοί, τζογαδόροι, μανιακοί, κλέφτες και διεφθαρμένοι δικηγόροι κατοικούν στο κατάμαυρα κωμικό όσο και ποιητικό σύμπαν του Γκόγκολ: μια πινακοθήκη εξωφρενικών χαρακτήρων, που προκαλούν αβίαστα το γέλιο, αλλά ταυτόχρονα φέρουν και κάτι το ανησυχητικά επίκαιρο κάτω από τη φαιδρή επιφάνειά τους, αφού, ντυμένοι με σύγχρονα ρούχα, παραπέμπουν σε φιγούρες οικείες σε όλους μας. Σαν καταδικασμένες μαριονέτες, κινούνται ξέφρενα μέσα σε ένα κοντραπλακέ σκηνικό, που τελικά γίνεται το φέρετρό τους: αυτοί είναι οι Νεκρές ψυχές του έργου, που όχι μόνο επωφελούνται από τις απάτες τους σε βάρος των πεθαμένων δουλοπάροικων αλλά και, πλήρως εξαχρειωμένοι, καταλήγουν και οι ίδιοι στερημένοι από ζωή, εξαϋλωμένοι όσο και οι θαμμένοι συμπατριώτες τους.

Σκηνοθεσία – Σκηνικά Kirill Serebrennikov • Σχεδιασμός φωτισμών Igor Kapustin Μουσική διεύθυνση Arina Zvereva Φωνητική διδασκαλία Arina Zvereva, Anton Ivanov Διδασκαλία κοντραμπάσου Andrei Samoilov Σχεδιασμός – Κατασκευή κοστουμιών Svetlana Volter Βοηθός ενδυματολόγου Veneamin Ilyasov • Τεχνικές κατασκευές Girt Mucenieks Βοηθός σκηνοθέτη Anastasia Uvarkova Εκτέλεση παραγωγής Yaroslava Ziva-Chernova Παίζουν Odin Bairon, Oleg Guchin, Mikhail Troynik, Andrey Rebenkov, Artem Shevchenko, Nikita Kukushkin, Anton Vasiliev, Evgeny Sangadzhiev, Andrey Polyakov

ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΗ / ΠΟΛΩΝΙΑ / ΧΩΡΟΣ Δ
Nowy Teatr – Krzysztof Warlikowski Οδύσσεια. Μια ιστορία για το Χόλλυγουντ

Με κεντρικό θεματικό άξονα την ομηρική επιστροφή στην πατρίδα, ο διακεκριμένος πολωνός σκηνοθέτης Κριστόφ Βαρλικόφσκι (Krzysztof Warlikowski) δημιουργεί μια νέα θεατρική παράσταση, που κάνει πρεμιέρα τον Μάιο στη Βαρσοβία, λίγο πριν παρουσιαστεί και στην Πειραιώς 260. Η διεθνής συμπαραγωγή, την οποία το Φεστιβάλ είχε ανακοινώσει από πέρσι το καλοκαίρι, βασίζεται στο βιβλίο Chasing the King of Hearts της Hanna Krall και αφηγείται την «Οδύσσεια» μιας γυναίκας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μιας σύγχρονης Πηνελόπης, που διακινδύνευσε τη ζωή της για την επιστροφή του άντρα της και που, όπως μαρτυρά ο τίτλος, θα μπορούσε να εμπνεύσει ακόμα και σενάριο χολλυγουντιανής ταινίας. 

Στο πλαίσιο της παράστασης οργανώνεται και το Apocalypse Now. Working with paradox, ένα summer camp στη Βαρσοβία, όπου διακεκριμένοι συνεργάτες του Nowy Teatr θα δουλέψουν πάνω στους άξονες του έργου, με δώδεκα συνολικά νέους καλλιτέχνες και σπουδαστές, από όλες τις χώρες-συμπαραγωγούς.

Σκηνοθεσία Κrzysztof Warlikowski • Κείμενο Krzysztof Warlikowski, Piotr Gruszczyński, Adam Radecki • Συνεργασία στο κείμενο Szczepan Orłowski, Jacek Poniedziałek • Δραματουργία Piotr Gruszczyński • Δραματουργική συνεργασία Anna Lewandowska • Σκηνικά – Κοστούμια Małgorzata Szczęśniak • Μουσική Paweł Mykietyn • Φωτισμοί Felice Ross • Βίντεο – Animation Kamil Polak • Συνεργασία στο βίντεο – animation Maciej Szczęśniak • Χορογραφία Claude Bardouil • Παίζουν Mariusz Bonaszewski, Agata Buzek, Andrzej Chyra, Magdalena Cielecka, Ewa Dałkowska, Bartosz Gelner, Małgorzata Hajewska-Krzysztofik, Jadwiga Jankowska-Cieślak, Wojciech Kalarus, Marek Kalita, Zygmunt Malanowicz, Hiroaki Murakami, Maja Ostaszewska, Jaśmina Polak, Piotr Polak, Jacek Poniedziałek • Συμπαραγωγή Nowy Teatr, Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, Comédie de Clermont-Ferrand, La Colline – Paris, Printemps des Comédiens-Montpellier • Με τη συγχρηματοδότηση του προγράμματος Δημιουργική Ευρώπη της Ευρωπαϊκής Ένωσης

ANCIENT DRAMA REVISITED / ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ / ΓΕΡΜΑΝΙΑ / ΧΩΡΟΣ Δ
Münchner Kammerspiele – Christopher Rüping 
Dionysos Stadt / Η πόλη του Διονύσου

Πώς ήταν η θεατρική εμπειρία των αρχαίων Ελλήνων όταν παρακολουθούσαν τρεις τραγωδίες και ένα σατυρικό δράμα μαζί, και γιατί η σημερινή εμπειρία να περιορίζεται στο τυπικό δίωρο; Ποιος είναι ο τραγικός ήρωας στις μέρες μας και ποια τα αντίστοιχα τραγικά διλήμματα των σύγχρονων ανθρώπων; Πώς θα μπορούσαμε να αυξήσουμε τη θεατρική απόλαυση κατά τα αρχαία πρότυπα; Ο 35χρονος Κρίστοφερ Ρύπινγκ, ένα από τα πλέον ανερχόμενα ονόματα στην Ευρώπη, έψαξε τις απαντήσεις στη γενέτειρα του θεάτρου, την Αρχαία Ελλάδα, και δημιούργησε μια μοναδική 10ωρη θεατρική παράσταση, προσεγγίζοντας με σύγχρονη ματιά τα παραπάνω ερωτήματα. 

Διατρέχοντας τα δραματικά έργα που αφηγούνται τις περιπέτειες του Προμηθέα, του Αχιλλέα, της Κασσάνδρας, της Ηλέκτρας, του Οδυσσέα και πολλών άλλων ηρώων, αυτή η μοντέρνα, ανατρεπτική και χιουμοριστική τετραλογία ξεκινά από το μεσημέρι και περιλαμβάνει αναλυτικές οδηγίες για την παρακολούθηση του συνόλου των παραστάσεων, διαλείμματα για φαγητό, ειδικές ασκήσεις για να ξεπιαστούν οι θεατές, αλλά και ξέφρενο πάρτι! Κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Γερμανόφωνης Παράστασης στα βραβεία Nestroy 2019 και ανακηρύχθηκε Καλύτερη Γερμανική Παράσταση για το 2019 (Teater Heute), ενώ ο Ρύπινγκ ανακηρύχθηκε σκηνοθέτης της χρονιάς και ξεχωριστά βραβεία κέρδισαν για τις ερμηνείες τους οι ηθοποιοί της παράστασης.

Σκηνοθεσία Christopher Rüping Δραματουργία Valerie Göhring, Matthias Pees Σκηνικά Jonathan Mertz Κοστούμια Lene Schwind Μουσική Jonas Holle, Matze Pröllochs Βίντεο Susanne Steinmassl Φωτισμοί Christian Schweig, Stephan Mariani • Yποδοχή Felix Lübkemann Διεύθυνση σκηνής Julia Edelmann • Παίζουν Maja Beckmann, Majd Feddah, Nils Kahnwald, Gro Swantje Kohlhof, Wiebke Mollenhauer, Jochen Noch, Matze Pröllochs, Benjamin Radjaipour Παραγωγή Münchner Kammerspiele

Προμηθέας. Η εφεύρεση του ανθρώπου
Παίζουν Nils Kahnwald (Πρόλογος, Πρώτος άνθρωπος), Benjamin Radjaipour (Προμηθέας), Majd Feddah (Δίας), Gro Swantje Kohlhof (Νύκτα), Maja Beckmann (Ιώ), Wiebke Mollenhauer (Ηρακλής, Πρώτος άνθρωπος), Matze Pröllochs (Μικρός τυμπανιστής)

Τροία. Ο πρώτος πόλεμος
Παίζουν Jochen Noch (Μοίρα, Αγαμέμνων), Matze Pröllochs (τύμπανα, Αγγελιοφόρος), Gro Swantje Kohlhof (Νύκτα, Τρωαδίτισσα), Maja Beckmann (Πάτροκλος, Τρωαδίτισσα), Nils Kahnwald (Πάτροκλος, Αγγελιoφόρος), Benjamin Radjaipour (Πάτροκλος, Αγγελιοφόρος), Wiebke Mollenhauer (Αχιλλέας, Τρωαδίτισσα), Majd Feddah (Έκτορας)

Ορέστεια. Η πτώση μιας οικογένειας
Παίζουν Benjamin Radjaipour (Φύλακας, Πυλάδης, Προμηθέας), Maja Beckmann (Κλυταιμνήστρα, Ελένη), Majd Feddah (Αίγισθος, Θυέστης), Jochen Noch (Αγαμέμνων, Ατρέας, Μενέλαος), Gro Swantje Kohlhof (Κασσάνδρα, Ιφιγένεια, Ερμιόνη), Wiebke Mollenhauer (Ηλέκτρα), Nils Kahnwald (Ορέστης), Matze Pröllochs (Απόλλωνας)

Τι ταύτα προς τον Διόνυσον;
Παίζουν Maja Beckmann, Jochen Noch, Majd Feddah, Nils Kahnwald, Gro Swantje Kohlhof, Wiebke Mollenhauer, Benjamin Radjaipour (Σάτυροι), Matze Pröllochs (τύμπανα), Nils Kahnwald (Επίλογος)

ΟΥΓΓΑΡΙΑ / ΠΟΛΩΝΙΑ / ΧΩΡΟΣ Η
TR Warszawa – Kornél Mundruczó Κομμάτια μιας γυναίκας

Μετά την Απομίμηση ζωής, που είχε συγκλονίσει το φεστιβαλικό κοινό το καλοκαίρι του 2018, ο Κορνέλ Μούντρουτσο (Kornél Mundruczó), παγκοσμίου φήμης σκηνοθέτης για το θέατρο και τον κινηματογράφο, δημιουργός της πολυσυζητημένης Νυχτερίδας και του Λευκού θεού, που τιμήθηκε στις Κάννες, έρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών με τη νέα του παράσταση, σε ανάθεση του TR Warszawa, εκ των πιο γνωστών πολωνικών θεάτρων στη διεθνή σκηνή. Το Κομμάτια μιας γυναίκας (Pieces of a Woman) που υπογράφει η σταθερή συνεργάτιδά του Κάτα Βέμπερ, σεναριογράφος του Λευκού θεού και δραματουργός του Απομίμηση ζωής, είναι ένα καθηλωτικό οικογενειακό δράμα, με ηρωίδα μια γυναίκα στη σύγχρονη Βαρσοβία. 

Μια τραυματική εμπειρία γίνεται αφετηρία ενός καθολικού αναπροσδιορισμού: Η τριαντάχρονη Μάγια χάνει το μωρό της. Θα καταφέρει, άραγε, να βρει το κίνητρο να παλέψει για τον εαυτό της και τα αγαπημένα της πρόσωπα; Θα μπορέσει να διεκδικήσει την προσωπική της ελευθερία και αυτοπραγμάτωση; Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, «το μονοπάτι που επιλέγει η Μάγια είναι το μονοπάτι της μέσης γυναίκας. Βιώνει όλα όσα βιώνουν οι γυναίκες που βλέπουν τις επιθυμίες τους να συνθλίβονται και κυριεύονται από τον πόνο τους, μέχρι να μπορέσουν να ξανανοιχτούν, έτοιμες για ζωή, με μεγαλύτερη ενσυναίσθηση, βάθος και, φυσικά, χαρά».

Σκηνοθεσία Kornél Mundruczó Κείμενο – Διασκευή Kata Wéber Συνεργαζόμενος θεατρικός συγγραφέας Soma Boronkay Σκηνικά – Κοστούμια Monika Pormale Μουσική Asher Goldschmidt Διεύθυνση φωτισμών Paulina Góral Βοηθός σκηνοθέτη Karolina Gębska Διεύθυνση σκηνής Katarzyna Gawryś-Rodriguez Ταυτόχρονη μετάφραση Dr Patrycja Paszt Μετάφραση Jolanta Jarmołowicz Βοηθός σκηνογράφου – Οργάνωση παραγωγής Karolina Pająk Βοηθός ενδυματολόγου Małgorzata Nowakowska Παίζουν Dobromir Dymecki, Monika Frajczyk, Magdalena Kuta, Sebastian Pawlak, Marta Ścisłowicz, Justyna Wasilewska, Agnieszka Żulewska • Εταίρος Hungarian Cultural Institute in Warsaw • Παραγωγή TR Warszawa

ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ / ΧΙΛΗ / ΧΩΡΟΣ Δ
Teatro La Re-sentida – Marco Layera Paisajes para no colorear / Τοπία χωρίς χρώμα 

Κατάλληλο για θεατές 13+

Εννέα έφηβες από τη Χιλή κατακτούν τη σκηνή και μιλούν για τη βία εναντίον των γυναικών. Η ομάδα Teatro La Re-sentida βασίστηκε σε συνεντεύξεις με περισσότερα από εκατό κορίτσια και νεαρές γυναίκες που έζησαν καταστάσεις κακοποίησης, είτε ως θύματα είτε ως μάρτυρες. Οι νεαρές ηθοποιοί –μεταξύ 15 και 19 ετών– αφηγούνται τις πραγματικές αυτές ιστορίες, σχολιάζοντάς τες και αναπαριστώντας πολλά από τα περιστατικά. 

Συναισθηματικό και ευαίσθητο, οργισμένο και προκλητικό, αλλά ταυτόχρονα αποστασιοποιημένο και αντικειμενικό, το έργο μάς προκαλεί να το ακούσουμε. Στόχος της ομάδας δεν είναι όμως να καταγράψει απλώς τη βία κατά των γυναικών, που αυξάνεται όλο και περισσότερο. Είναι κάτι ακόμα πιο επιτακτικό: να σπάσει επιτέλους τη σιωπή. Να κάνει το θέατρο αντίδοτο στον φόβο. 

Σκηνοθεσία Marco Layera Βοηθός σκηνοθέτη Carolina de la Maza Κείμενο Carolina de la Maza, Marco Layera Σύμβουλοι δραματουργίας Anita Fuentes, Francisca Ortiz, Soledad Escobar Ψυχολόγος Soledad Gutiérrez Σκηνικά – Φωτισμοί Pablo de la Fuente Κοστούμια Daniel Bagnara Τεχνικός διευθυντής Karl Heinz Sateler Μουσική σύνθεση Tomás González Ήχος Rodrigo Leal Παίζουν Ignacia Atenas, Alemendra Menichetti, Paula Castro, Daniela López, Angelina Miglietta, Matilde Morgado, Constanza Poloni, Rafaela Ramírez, 
Arwen Vásquez • Παραγωγή GAM (Centro Cultural Gabriela Mistral) • Συμπαραγωγή Teatro La Re-sentida • Πρεμιέρα Αύγουστος 2018, Centro Cultural Gabriela Mistral, Σαντιάγο, Χιλή