«Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ / The Shawshank Redemption» (1994) του Φρανκ Ντάραμποντ

Ο σκηνοθέτης Φρανκ Ντάραμποντ δεν είχε κρύψει ποτέ την ιδιαίτερη αδυναμία που είχε στον Στίβεν Κινγκ. Η πρώτη, όχι και τόσο επιτυχημένη, ταινία του ήταν το The Woman in the Room (1983), βασισμένο σε διήγημα του συγγραφέα. Αν και η παραγωγή σημείωσε παταγώδη αποτυχία έφερε σε επαφή τους δυο άντρες. Ο Κινγκ πούλησε για ένα, μόλις, δολάριο τα δικαιώματα της ομότιτλης νουβέλας «Rita Hayworth and Shawshank» που συμπεριλαμβανόταν στη συλλογή «Different Seasons» (1982). Η υπόθεση διαδραματίζεται στο Μέιν –μοιραία πόλη για τον Κινγκ- και περιγράφει την ιστορία του Άντι, ενός τραπεζίτη που καταδικάστηκε σε ισόβια για τον φόνο της γυναίκας του. Την ιστορία αφηγείται ένας άλλος κρατούμενος, ο Ρεντ.

Η ταινία

Ο Ντάραμποντ είχε ένα καλό σενάριο στα χέρια του και χρειαζόταν ένα εξίσου δυνατό καστ. Απευθύνθηκε, αρχικά, στον Τομ Χανκς για τον πρωταγωνιστικό ρόλο, όμως, εκείνη την περίοδο ολοκλήρωνε το «Φόρεστ Γκαμπ». Στη συνέχεια σκέφτηκε τον Κέβιν Κόστνερ, ο οποίος, επίσης αρνήθηκε. Ο Φρίμαν μόλις διάβασε το σενάριο ενθουσιάστηκε. Αν και ο λογοτεχνικός Ρεντ ήταν Ιρλανδός, ο σκηνοθέτης το θεώρησε μεγάλη ευκαιρία. Και είχε δίκιο. Ο Φρίμαν έπεισε και τον Τιμ Ρόμπινς. Τα γυρίσματα κρατούσαν καθημερινά 18ώρες επί τρεις μήνες. Τα εξωτερικά έγιναν στις φυλακές Μάνφιλντ του Οχάιο. Οι υπόλοιπες λήψεις σε στούντιο.

Πρώτη προβολή

Στις 27 Σεπτεμβρίου 1994 κυκλοφορεί στην Αμερική. Ο Ντάραμποντ παίρνει τον Φρίμαν και επισκέπτονται μια κινηματογραφική αίθουσα. Παθαίνουν σοκ όταν διαπιστώνουν πως είναι άδεια. Άλλοι αποδίδουν την αποτυχία στον παραπλανητικό τίτλο της ταινίας, άλλοι θεωρούν πως ήταν λάθος να βγει την ίδια χρονιά μαζί με το Pulp Fiction και το Φόρεστ Γκαμπ. Οι άνθρωποι της Warner δεν το βάζουν κάτω και προωθούν την ταινία στα Όσκαρ. Παράλληλα, δεν χάνουν χρόνο και την διαθέτουν σε ψηφιακή μορφή (DVD) προς ενοικίαση και πώληση.

Όσκαρ

Το Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ προτάθηκε για 7 Όσκαρ στην 67^η διοργάνωση, το 1995. Μεταξύ των υποψηφιοτήτων ήταν για Καλύτερη Ταινία, Φωτογραφίας και Α΄ Ανδρικού για τον Μόργαν Φρίμαν. Δεν κέρδισε κανένα.

Box office

Το κόστος παραγωγής έφτασε κοντά τα 25.000.000 δολάρια. Η πορεία της ταινίας στις αίθουσες ήταν απογοητευτική. Το πρώτο Σαββατοκύριακο έκανε, μόλις, 727.327 δολάρια. Εκείνη την περίοδο το νεοσύστατο κανάλι  TNT δέχτηκε να παίζει το έργο σε εβδομαδιαία βάση. Όταν κυκλοφόρησαν οι ψηφιακές κόπιες τα έσοδα έφτασαν τα 80 εκατομμύρια έναντι των 20 που εισέπραξαν από τα εισιτήρια.

Κριτικές

Ο τύπος αντέδρασε μάλλον θετικά στην πρόταση του Ντάραμποντ και γράφτηκαν καλές κριτικές. Αυτό, όμως, που απογείωσε την δημοτικότητα της ταινίας ήταν τα εγκωμιαστικά σχόλια των θαυμαστών της. Σε όλο το διαδίκτυο, καθημερινά, γίνονταν συζητήσεις και αναλύσεις της ταινίας. Έφτασε να καταλάβει την πρώτη θέση στο  top 250 του IMDB, που μέχρι τότε φιλοξενούσε τον Νονό (1972).

Η Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ είναι μια ταινία των 90΄s που θεωρείται πια κλασική. Αυτό οφείλεται στην τρομερή χημεία των πρωταγωνιστών με έναν Ρόμπινς ήρεμο και αριστοκρατικό και έναν Φρίμαν ανθρώπινο και γήινο. Το σενάριο είναι καλογραμμένο και η σκηνοθεσία έχει ξεκάθαρη ροή με αρχή, μέση και τέλος. Το δε φινάλε μόνο ευρηματικό και λυτρωτικό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.

Extras 

• Στις οντισιόν πήγαιναν πολλές γυναίκες, λόγω του τίτλου της ταινίας. Κάτι που εκνεύριζε, απίστευτα, τον σκηνοθέτη, αφού δεν υπήρχε κανένας γυναικείος ρόλος.
• Σε κάποια σκηνή ο Τιμ Ρόμπινς σέρνεται ανάμεσα σε ακαθαρσίες. Στην πραγματικότητα ήταν σοκολάτα με πριονίδι.
• Η φωτογραφία που υπάρχει στην αίτηση αναστολής του Ρεντ/Μόργκαν Φρίμαν είναι ο Αλφόνσο Φρίμαν, γιος του πρωταγωνιστή.
• Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου έχει συμπεριλάβει το Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ σε δύο λίστες. Στην κατηγορία AFI 100 Χρόνια, όπου έχει την 72^η θέση και την 23^η στην κατηγορία αγαπημένη του κοινού.
• Η ταινία είναι αφιερωμένη στον Άλεν Γκριν. Τον φίλο και ατζέντη του σκηνοθέτη που πέθανε από AIDS, κατά την διάρκεια των γυρισμάτων.