«Χάσαμε το δρόμο… Στοπ!», μια γλυκιά κωμωδία του Αντόνιο Αλμπανέζε

 

20 Σεπτεμβρίου στους κινηματογράφους  από την Rosebud.21

Έχετε ακούσει για ταξίδια επαγγελματικά, ερευνητικά, αναψυχής – έχετε, όμως, ακούσει για ταξίδια με σκοπό να αντιμετωπίσουν τον… «εχθρό» της διπλανής πόρτας;  Στην επίκαιρη, ξεκαρδιστική, αλλά και συγκινητική κωμωδία «Χάσαμε το Δρόμο… Στοπ!», ένας στενόμυαλος Ιταλός θα μάθει πως τελικά η συνύπαρξη των ανθρώπων δεν έχει τίποτα το «ξένο»…

Ο Μάριο Καβαλάρο ξυπνάει κάθε πρωί με τον ίδιο τρόπο, στο ίδιο σπίτι, στην ίδια γειτονιά και την ίδια πόλη, το Μιλάνο. Έχει μόλις κλείσει τα πενήντα. Αγαπάει την ακρίβεια, τη συνέπεια, τον σεβασμό και τους καλούς τρόπους και γενικότερα την τάξη: για εκείνον, όλοι πρέπει να μιλούν χαμηλόφωνα και να μένουν εκεί όπου ανήκουν. Μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στο μαγαζί που κληρονόμησε από τον πατέρα του και τον κήπο στην ταράτσα του σπιτιού του – το μόνο πραγματικό πάθος του. Κάθε αλλαγή τον τρομάζει, πόσο μάλλον όταν αυτή η αλλαγή έχει να κάνει με την πώληση του αγαπημένου του μπαρ σε έναν Αιγύπτιο και τον ερχομό του Όμπα, ενός Σενεγαλέζου πωλητή δρόμου, που -με περισσή αυτοπεποίθηση- στήνει την πραμάτεια του και του κλέβει την πολυπόθητη πελατεία.

Πιστεύοντας ακράδαντα ότι πρέπει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, ο Μάριο σκέφτεται μια απλή, αν και ελαφρώς τρελή, λύση: να απαγάγει τον Όμπα και να τον γυρίσει πίσω από εκεί που ήρθε, δηλαδή την Σενεγάλη. Εξάλλου, όπως θεωρεί ο ίδιος, αν έκαναν όλοι το ίδιο, θα λύναμε το μεταναστευτικό…

Όμως, τίποτα δεν πάει όπως τα περίμενε στο παράλογο αυτό ταξίδι. Ο Όμπα δέχεται την «απέλασή» του με τον όρο ο Μάριο να συνοδέψει και την αδελφή του, Νταλιντά, στην πατρίδα τους. Ο Μάριο αμέσως την ερωτεύεται – κρίμα όμως που δεν πρόκειται όντως για την αδελφή του Όμπα, αλλά για την αρραβωνιαστικιά του. Οι δυο τους έχουν αποφασίσει να εκμεταλλευτούν τον θεότρελο αυτό τύπο για να εξασφαλίσουν δωρεάν ταξίδι πίσω στην πατρίδα τους, όπου και θα παντρευτούν ενώπιον των αγαπημένων τους – το βλέπουν σαν ένα ταξίδι του μέλιτος από την ανάποδη, με όλα τα έξοδα πληρωμένα, συμπεριλαμβανομένου και του προσωπικού τους σοφέρ! Όταν, όμως, το ταξίδι ξεκινήσει και τα συναισθήματα γίνουν πιο περίπλοκα, θα μπορέσει ο Μάριο να αλλάξει τον τρόπο που βλέπει τον κόσμο;

Ο σκηνοθέτης Αντόνιο Αλμπανέζε
μιλά για την ταινία

Ένα παράδοξο ταξίδι που μιλά για τις αντιθέσεις και τους φόβους της σύγχρονης εποχής, χρησιμοποιώντας κωμικά και ειρωνικά στοιχεία για να επικεντρωθεί στο πιο αμφιλεγόμενο θέμα της δεκαετίας: το πώς μπορούν να συμβιώσουν διαφορετικές κουλτούρες και άνθρωποι.

Με τον Αντρέα Σαλέρνο και τον Στέφανο Μπίζες, δουλέψαμε το θέμα και το σενάριο προσπαθώντας να μιλήσουμε για περίπλοκα ζητήματα με τρόπο εκκεντρικό, αλλά, ελπίζουμε, όχι επουσιώδη. Και η τρελή ιδέα που γέννησε την ιστορία -ότι, δηλαδή, αν όλοι επιστρέψουν έναν μετανάστη στην πατρίδα του, τότε το μεταναστευτικό πρόβλημα θα λυθεί- ήταν η τέλεια αφορμή για μια ιστορία που θα μας ταξιδέψει από το Μιλάνο ως στη Σενεγάλη, σε μια διαρκή ισορροπία ανάμεσα στην πραγματικότητα και την ξεκάθαρη τρέλα. Η ταινία θέλει να είναι μία πρόκληση, ένα ταξίδι μέσα από την Ιταλία αλλά και ένα ταξίδι που εξερευνά τα συναισθήματα διαφορετικών ανθρώπων που δικαιολογημένα βλέπουν την πραγματικότητα από αντικρουόμενες οπτικές γωνίες. Αυτό ήταν μεγάλη πρόκληση για εμάς, καθώς το να χρησιμοποιείς την κωμωδία για να μιλήσεις για το παρόν είναι ο καλύτερος τρόπος να δεις τα πάντα πιο καθαρά και χωρίς προκαταλήψεις.

Οι πρωταγωνιστές της ταινίας, ο Μάριο, ο Όμπα και η Νταλιντά, είναι οι κορυφές ενός ανθρώπινου, συναισθηματικού τριγώνου, παράδοξου όσο και συγκινητικού. Συμβολίζουν μάσκες του παρόντος μας, των φόβων μας και των ονείρων μας, των φόβων τους και των ονείρων τους, σε μια διαρκή σχέση ανάμεσα στο «εμείς» και το «εκείνοι», σαν κανείς να μην έχει καταλάβει το ότι είναι – ότι όλοι είμαστε πλέον κομμάτια της ίδιας πραγματικότητας.