Κριτική: The Turning (Η Γκουβερνάντα) / Ουρλιαχτά και χασμουρητό σε μια μέτρια ταινία

Σκηνοθεσία: Φλόρια Σιγκισμόντι Σενάριο: Κάρει Χέις, Τσαντ Χέις Ηθοποιοί: Φιν Γουλφαχαρντ, Μακένζι Ντέιβις, Μπρούκλιν Πρινς Είδος: Θρίλερ Διάρκεια: 94΄ Χώρα: ΗΠΑ Γλώσσα: Αγγλικά
Καταλληλότητα: Άνω των 15 ετών
Βαθμολογία: 2/5

Σε ένα μυστηριώδες κτήμα στην εξοχή της περιοχής Μέιν, η Κέιτ – που μόλις έχει ξεκινήσει να δουλεύει ως νταντά- πρέπει να φροντίσει δύο ψυχικά διαταραγμένα ορφανά, την Φλόρα και τον Μάιλς. Σύντομα όμως ανακαλύπτει ότι το μέρος αλλά και τα παιδιά κρύβουν σκοτεινά μυστικά, και τα πράγματα μπορεί να μην είναι όπως δείχνουν.

Θα μπορούσαμε να πούμε πως το σενάριο της ταινίας θυμίζει μια άλλη ταινία που κυκλοφόρησε το 1961 με τίτλο «The Innocents». Ένα θρίλερ που βασιζόταν στο βιβλίο του Henry James, «The Turn of the Screw». Το στόρι είναι αρκετά κοντά, κρίμα όμως, που δεν μπορώ να πω το ίδιο για την σκηνοθεσία της ταινίας.

Η Μακένζι Ντέιβις (Terminator: Dark Fate) είναι μια γλυκιά δασκάλα που το σχολείο όπου εργάζεται την στέλνει εσωτερική σε μια τεράστια, πραγματικά τεράστια έπαυλή με σκοπό να αναλάβει ένα μικρό κοριτσάκι που μεγαλώνει με την γηραιά, αφοσιωμένη οικονόμο του σπιτιού, αφού οι γονείς έχουν σκοτωθεί. Όλα μοιάζουν καλά μέχρι να έρθει και ο γιος της οικογένειας που τον έχουν εσώκλειστο σε σχολείο για χαρισματικά παιδιά. Εδώ να πούμε πως έχουν προηγηθεί και άλλες γκουβερνάντες οι οποίες όμως έχουν αφήσει το πόστο τους και έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς. Α! η μητέρα της καινούριας νταντάς είναι τρόφιμος ψυχιατρείου και ναι, φυσικά στην ταινία υπάρχει και ποτάμι και κήπος με λαβύρινθο. Λοιπόν, τα έχουμε όλα. Γκουβερνάντα, γριά οικονόμο, περίεργα παιδάκια, λαβύρινθο κα εξαφανισμένες νταντάδες. Έχουμε και έναν ιπποκόμο που έχει πεθάνει αλλά δεν λέει να ξεκουμπιστεί από το σπίτι…  

Το μόνο που δεν έχουμε είναι μια καλή ταινία. Αντιθέτως, για μιάμιση ώρα παρακολουθούμε μια θαμπή σκηνοθεσία, άνευρη και ενώ προσπαθεί να σε προετοιμάσει για την ανατροπή, που η ταινία έχει και με τον παραπάνω, τελικά, καταλήγει να σε αφήνει με την όρεξη αφού όλα είναι τόσο προβλέψιμα και ανιαρά. Ακόμα, και τα φαντάσματα, ναι, υπάρχουν φαντάσματα – μη μου πείτε ότι δεν το υποψιαστήκατε και κάνω spoiler- έχει κυκλοφορήσει και η αφίσα της ταινίας και trailer, είναι χλιαρά. Στην αρχή της η ταινία δημιουργεί μια κάποια ατμόσφαιρα με πόρτες που ψιθυρίζουν ή καθρέφτες που κρύβουν μυστικά, αλλά δεν αφήνει αρκετά στην φαντασία του θεατή  και γίνεται αναμενόμενη. Στην προσπάθεια της η σκηνοθέτης να ξετυλίξει το κουβάρι του μυστηρίου μας αποκαλύπτει στοιχεία της πλοκής που δεν θα έπρεπε. Η πρωταγωνίστρια είναι, ίσως, το μόνο θετικό στοιχείο της ταινίας. Η κάμερα πολύ σωστά παίζει με το πρόσωπο της και τα ιδιαίτερα εκφραστικά της μάτια και δίνει μια αίσθηση τραγικότητας. Ακόμα, και το τέλος, αν δεν ξέρεις την αρχική ιδέα που στηρίχθηκε η ταινία, υπάρχει πιθανότητα να σε αφήσει εκτεθειμένο σεναριακά αφού είναι σαν να βιάστηκαν να ολοκληρώσουν το film.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μια μέτρια προσπάθεια που προσπαθεί να δημιουργήσει μια gothic ατμόσφαιρα, αλλά μένει στην προσπάθεια και μόνο. Κρίμα, γιατί η σύλληψη της αρχική ιδέας του 1961 είναι εξαιρετική.

Η ταινία θα κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους στις 23 Ιανουαρίου από την ODEON.