“Οι Απίθανοι 2”, του Παναγιώτη Κριτσάκη

Κωμική περιπέτεια, 2018
Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α. | Έγχρωμο | Διάρκεια: 118′
Σκηνοθεσία: Μπραντ Μπερντ
Με τις φωνές των: Γκρεγκ Τ. Νέλσον, Χόλι Χάντερ, Σάρα Βάουελ, Χακ Μίλνερ

Μια φορά κι έναν καιρό
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένα κίνημα για την επιστροφή των σούπερ ηρώων ξεκινάει με αρχηγό την κυρία Ελαστίνα, αφήνοντας τον κύριο Απίθανο σπίτι να βάζει μπουγάδες και να προσπαθεί να τιθασεύσει τις άπειρες ικανότητες του Τζακ Τζακ. Κάποια στιγμή όμως τα πράγματα στραβώνουν όταν τον έλεγχο παίρνει ο Screenslaver και η Ελαστίνα θα χρειαστεί την βοήθεια της σούπερ οικογένειάς της.

Απίθανοι – Avengers σημειώσατε 1-0

O Brad Bird το είχε δηλώσει ξεκάθαρα, αν δεν βρεθεί καλό σενάριο δεν γυρίζει δεύτερη απιθανοταινία. Μετά από 14 χρόνια επιτέλους βρέθηκε και εγένετο σίκουελ. Η συνταγή που έκανε κλασική τη πρώτη ταινία, εκσυγχρονίστηκε “διαβάζοντας” καλά τους νέους κανόνες των ηρωικών ταινιών και δημιουργήθηκε μια ταινία αντάξια της πρώτης.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τι κι αν πέρασε σχεδόν μια 15ετία, η ιστορία ξεκινάει από κει ακριβώς που τελείωσε η πρώτη. Οι super ήρωες είναι ακόμα παράνομοι και αυτός που καλείται να το διορθώσει είναι η γυναίκα της παρέας που ανέκαθεν βρισκόταν πίσω από τον κύριο Απίθανο. Οι ρόλοι αλλάζουν, τα κοινωνικά στερεότυπα σπάνε και η ανισότητα μεταξύ των δύο φύλων αμβλύνεται. Η καριέρα και η οικογένεια δεν αντιπροσωπεύουν κάποιο φύλο, ίσα ίσα μπορούν να ταιριάξουν και να κουμπωθούν πάνω σε όποιον ασχοληθεί μαζί τους. Και μάλιστα το παιχνίδι με τα δυο φύλα έχει μια προέκταση και στο ποιος είναι ο κακός (αλλά ας μη σποϊλιάσω καλύτερα).

Θα πω μόνο πως ο πραγματικός κακός είναι η οθόνη. Πόσο έξυπνα η ταινία δηλώνει ευθαρσώς πως μια οθόνη μπορεί να υπνωτίσει, χαζέψει, κάψει τον εγκέφαλο τόσο των μικρών μας φίλων όσο και των μεγάλων γονιών. Γινόμαστε δούλοι της και πλέον ζούμε μέσα από αυτήν. Δυστυχώς όμως σεναριακά αυτό το επίπεδο δύσκολα θα το πιάσουν τα πιτσιρίκια έτσι που ξετυλίγεται, σε αντίθεση με τους ρόλους των δυο φύλων που δίνεται σαν μασημένη τροφή.

Όλα αυτά τώρα φανταστείτε τα οργανωμένα και βαλμένα σε εντυπωσιακές σκηνές δράσης με το σωστό χιούμορ και έχουμε μια ταινία που βάζει άνετα τα γυαλιά στους Avengers. Τι να μας πουν ο Iron Man και ο Thor, όταν υπάρχουν οι Απίθανοι; Σωστά χορογραφημένες σκηνές δράσεις, αγωνία στο φουλ, μουσική που συνεχίζει να εμπνέεται από τις παλιές κατασκοπευτικές ταινίες χαρίζοντας φινέτσα και φυσικά άριστη δοσολογία στο χιούμορ. Το τελευταίο αντιπροσωπεύεται από τους μικρούς Απίθανους και ιδίως τον Τζακ-Τζακ. Η Pixar μπόρεσε να εντάξει μια ιστορία μικρού μήκους με πρωταγωνιστές τον μπόμπιρα και ένα ρακούν, που άνετα σκορπάν το γέλιο και γίνεται η αφορμή να ανοίξει το “κουτί της Πανδώρας” και να ελευθερωθούν όλες οι δυνάμεις του Τζακ-Τζακ.

Με λίγα λόγια

Μπορεί να μην είναι αριστούργημα, τύπου “Inside Out”, μπορεί να απευθύνεται κυρίως σε μεγαλύτερο κοινό που μπορεί να προβλέψει τις εξελίξεις αλλά η ταινία είναι ο ορισμός της διασκέδασης.  H Pixar κατάφερε να κάνει την καλύτερη ηρωική ταινία (μιας που είναι και μόδα) και να ευχαριστήσει κυρίως τα πιτσιρίκια που λάτρεψαν την πρώτη ταινία το 2004 και σήμερα πλέον είναι “μεγάλα παιδιά”. Να πάτε να τη δείτε! Ακόμα και αυτοί που μιλούν μες στο σινεμά, σιωπούν στη θέασή της. Αποδεδειγμένο!