Κριτική / Motherless Brooklyn (Σκιές στο Μπρούκλιν): Ρομαντικό τοπίο, φιλμ νουάρ και τζαζ

Σκηνοθεσία: Έντουαρτ Νόρτον Σενάριο: Έντουαρτ Νόρτον Ηθοποιοί: Έντουαρτ Νόρτον, Μπρους Γουίλς, Τσέρι Τζόουνς, Άλεκ Μπάλντουιν Διάρκεια: 144 Χώρα: ΗΠΑ, Γλώσσα: Αγγλικ Καταλληλότητα: 15+
Βαθμολογία: 4/5

Νέα Υόρκη, 1957. Ο Λάιονελ Έσρογκ (Έντουαρντ Νόρτον), ένας μοναχικός ιδιωτικός ντετέκτιβ με σύνδρομο Τουρέτ, αναλαμβάνει να διαλευκάνει τον φόνο του μέντορα και μοναδικού φίλου του, Φρανκ Μίνα (Μπρους Γουίλις). Έχοντας λιγοστά στοιχεία και ένα ψυχαναγκαστικό μυαλό στη διάθεση του, ο Λάιονελ ανακαλύπτει τα καλά φυλαγμένα μυστικά που κρατούν σε ισορροπία τη μοίρα ολόκληρης της πόλης. Σε μία μυστηριώδη διαδρομή από τα ποτισμένα με τζιν τζαζ κλαμπ του Χάρλεμ ως τις σκληρές φτωχογειτονιές του Μπρούκλιν και τα πολυτελή σαλόνια των εμπόρων εξουσίας, ο Λάιονελ έρχεται αντιμέτωπος με κακοποιούς, διαφθορά και τον πιο επικίνδυνο άνδρα της πόλης για να τιμήσει τη μνήμη του φίλου του και να σώσει τη γυναίκα που μπορεί να αποδειχτεί σωτήρας του.

Πριν ξεκινήσουμε να πούμε για την ταινία πρέπει να εξηγήσουμε τι είναι το σύνδρομο Τούρετ (Tourette). Όχι, γιατί είμαστε γιατροί, αλλά εκτός ότι μας αρέσει να ενημερωνόμαστε, ο βασικός χαρακτήρας της ταινίας πάσχει από αυτή την διαταραχή. Φανταστείτε υπερέκκριση ντοπαμίνης στον εγκέφαλο ενός ανθρώπου που τον υποχρεώνει να κάνει επαναλαμβανόμενες κινήσεις (τικ), με έντονη ψυχαναγκαστική συμπεριφορά. Ο άνθρωπος βγάζει κραυγές που δεν μπορεί να συγκρατήσει. Κι αν αυτό νομίζετε πως είναι το δύσκολο κομμάτι κάνετε λάθος. Αυτό που πραγματικά φέρνει σε δύσκολη θέση τους ασθενείς είναι η ακούσια, μη συνειδητή χρήση βρισιών, γαυγισμάτων και άλλων ήχων. Μπορεί το άτομο να εκστομίσει απίστευτες χυδαιολογίες, πραγματικά χωρίς να το θέλει. Αυτό έχει ο Λάιονελ Έσρογκ, ο ιδιωτικός ντετέκτιβ που υποδύεται ο Έντοαρτ Νόρτον.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η ταινία «Σκιές του Μπρούκλιν» βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Τζόναθαν Λέθεμ. Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που ξεχωρίζει γιατί δεν ποντάρει στη βία, όπως τα περισσότερα σύγχρονα αστυνομικά διηγήματα π.χ Jo Nesbο, αλλά στηρίζεται στην ατμόσφαιρα και στην σταδιακή κλιμάκωση. Αυτό είδε ο Εντουάρτ Νόρτον και ακολουθώντας αρκετά πιστά το ύφος του βιβλίου σκηνοθετεί ένα υπέροχο φιλμ νουάρ, που θυμίζει δεκαετία του ΄50 χωρίς όμως να είναι παρωχημένο.

Ο κεντρικός χαρακτήρας είναι ένας πολύ ιδιαίτερος άνθρωπος. Γεννήθηκε σε ορφανοτροφείο και από πολύ μικρός απομονώθηκε κοινωνικά λόγω του συνδρόμου Τούρετ που έχει, συναισθηματικά ανώριμός και αντικοινωνικός. Ο μόνος άνθρωπος που τον πίστεψε και τον βοήθησε είναι ο μέντορας του ο Φρανκ Μίνα που έχει ένα γραφείο με σοφέρ. Στην ουσία βέβαια είναι ένα γραφείο ιδιωτικών ντετέκτιβ που αναλαμβάνει κάθε λογής υποθέσεις. Απατημένοι σύζυγοι, κληρονομικά και τίποτα που να φαίνεται επικίνδυνο. Μόνο που στην τελευταία υπόθεση ο Φρανκ Μίνα έχει μπλεχτεί σε κάτι πολύ πιο μεγάλο και πιο βρώμικο. Για να προστατέψει την ομάδα δεν έχει πει τίποτα σε κανέναν μέχρι που δολοφονείται. Όταν ο προστατευόμενος του το μαθαίνει κινεί γη και ουρανό για να ανακαλύψει την αλήθεια. Μόνο που η αλήθεια καμιά φορά είναι μεγαλύτερη από εμάς. Ο ¨προβληματικός¨ Λάιονελ Έσρογκ (Έντουαρντ Νόρτον) θα ξεκινήσει ένα ανελέητο κυνηγητό που θα θέσει σε κίνδυνο όλη την πόλη.

Στην δεύτερη ταινία του ο Νόρτον φαίνεται να κερδίζει το στοίχημα της σκηνοθετικής του φιλοδοξίας (κάτι που δεν έκανε με την πρώτη του ταινία Keeping the Faith (2000). Ως ηθοποιός έχει πολλάκις αποδείξει πόσο καλός είναι και τώρα με αυτή τη δουλεία δηλώνει παρών και πίσω από την κάμερα. Έχει διαβάσει καλά τους χαρακτήρες και χτίζει αριστοτεχνικά την πλοκή ξετυλίγοντας το κουβάρι με τέτοιο τρόπο που δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Διατηρώντας το ρομαντικό τοπίο που χαρακτηρίζει τα φιλμ νουάρ δεν αφαιρεί τίποτα από το εξπρεσιονιστικό κομμάτι που διαθέτουν, την προσωπική αφήγηση και άποψη των γεγονότων.

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να κάνουμε για την μουσική. Εξαιρετικά, τζαζ ακούσματα που κλείνουν και λίγο το μάτι σε αφρικανικούς ήχους και έντονοι μελωδικοί αυτοσχεδιασμοί που αποτελούν βασικό χαρακτήρα της ταινίας. Ο Μπρους Γουίλς, μπορεί να μην εμφανίζεται πολύ, αλλά γνωρίζει πολύ καλά αυτό το είδος ταινιών και ταιριάζει εξαιρετικά στο ρόλο του μυστικοπαθή μέντορα.

Ο Άλεκ Μπάλντουιν, επίσης βετεράνος, είναι πολύ πειστικός στο ρόλο του διεφθαρμένου. Πληθωρικός και to the point δένει τέλεια με το υπόλοιπο καστ. Όσο για τον χαμαιλέοντα  Έντουαρτ Νόρτον το μόνο που έχουμε να πούμε είναι πως για άλλη μια φορά απέδειξε πόσο εξαιρετικός ηθοποιός είναι.

Η ταινία θα προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 28 Νοεμβρίου από την TANWEER.