Σκηνοθεσία: Αρμάντο Ιανούτσι Σενάριο: Σάιμον Μπλάκγουελ Φωτογραφία: Ζακ Νίκολσον Ηθοποιοί: Ντεβ Πατέλ, Χιου Λώρι, Τίλντα Σουίντον, Πίτερ Καπαλντι Είδος: Κοινωνική κομεντί Διάρκεια: 119΄Γλώσσα: Αγγλικά, Χώρα: ΗΠΑ και Αγγλία Καταλληλότητα ταινίας: 12+ Βαθμολογία: 3/5
Όλη η ζωή του Ντέιβιντ Κόπερφιλντ, από την ημέρα που γεννήθηκε έως και την στιγμή που γίνεται ένας καταξιωμένος συγγραφέας. Τα δύσκολα παιδικά χρόνια, η σχέση με την μητέρα και τον πατριό του, η φτώχια, η ενηλικίωση, οι σπουδές του και ο απίθανος κόσμος που γνωρίζει στην Αγγλία της περίοδο της βικτωριανής εποχής.
Τον Αρμάντο Ιανούτσι τον γνωρίσαμε το 2017 μέσα από την εξαιρετική παρωδία «Ο Θάνατος του Στάλιν». Είχε προηγηθεί οκτώ χρόνια πριν το «Πόλεμος εκτός προγράμματος», όμως ευρέως γνωστός έγινε με την δεύτερη δουλειά του. Όταν ανακοινώθηκε η ταινία ξέραμε πως δεν θα είναι μια συμβατική ανάγνωση του κλασικού μυθιστορήματος του Καρόλου Ντίκενς. Και μέχρι εδώ καλά. Όταν μάθαμε και τους ηθοποιούς σίγουρα οι προσδοκίες μεγάλωσαν. Μέχρι, που είδαμε την ταινία.
Ο σκωτσέζος σκηνοθέτης στην προσπάθεια του να αποδώσει την ιστορία με μια πιο σύγχρονη ματιά, αυτή του καλοκάγαθου αγοριού που παρά τις κακουχίες επιμένει –και καταφέρνει- να διατηρήσει την ευγένεια και την καλοσύνη του, τον κάνει με έναν τρόπο που μάλλον μπερδεμένο τον λες.
Μεταφερόμαστε στον 19ος αιώνα, όπου κατά τον Ιανούτσι δεσπόζει η διαφυλετικότητα. Λευκοί γεννιούνται από έγχρωμους γονείς και το αντίθετο. Είναι, λοιπόν, από την πρώτη στιγμή ξεκάθαρο και το κοινωνικό σχόλιο και η διάθεση για αποδόμηση των στερεοτύπων, αλλά, με έναν τρόπο που σέβεται το αρχικό κείμενο. Το πρόβλημα είναι ότι η ταινία δεν παρουσιάζει συνοχή. Είναι σαν να παρακολουθείς ιστορίες με έναν κεντρικό ήρωα που όμως δεν καταφέρνουν να βρουν το κοινό σημείο αναφοράς τους έτσι, ώστε να καταφέρουν να γίνουν μια ολοκληρωμένη ταινία. Εκεί που το βρίσκει εκεί το χάνει. Έχει χιούμορ, έχει έμπνευση, όμως είναι σαν να μην μπορεί να πραγματώσει αυτό που έχει στο μυαλό του.
Το καστ είναι εξαιρετικό. Ο slumdog millionaire Ντεβ Πατέλ μετά και την υποψηφιότητα του για Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για το Lion (2016) αποδεικνύει πόσο καλός ηθοποιός είναι. Κρατάει τον πρωταγωνιστικό ρόλο περίφημα. Για την Τίλντα Σουίντον δεν έχω να πω πολλά, την λατρεύω απλά. Είναι απολαυστική ως ιδιόρρυθμη θεία. Ο βρετανός Χιου Λώρι έρχεται και κουμπώνει σε αυτό το ιδιαίτερο καστ.
«Ο Διαφορετικός κύριος Κόπερφιλντ» είναι μια γοητευτική ταινία που σίγουρα έχει άποψη, όμως, δεν καταφέρνει να κρατήσει τον θεατή σε κινηματογραφική ένταση.
Η ταινία θα προβληθεί στους θερινούς κινηματογράφους στις 16 Ιουλίου από την Spentzos Film.