Κριτική: «Η εξουσία του σκύλου» (The Power of the Dog) της Τζέην Κάμπιον

[yasr_overall_rating size=”medium”]

Κάπου στις αρχές του εικοστού αιώνα, σ’ ένα απομονωμένο ράντσο της πολιτείας Μοντάνα, ο χαρισματικός κτηνοτρόφος Φίλ προκαλεί φόβο αλλά και ταυτόχρονα θαυμασμό στους γύρω του. Ακόμα και όταν ο πιο «ηπίων τόνων» αδελφός του, Τζόρτζ,  φέρνει στο σπίτι την μέλλουσα γυναίκα του, Ρόουζ, και τον γιο της, Πίτερ, ο Φίλ εμμένει στο αλαζονικό ηγετικό του ύφος, βασανίζοντας «ψυχολογικά» τους νέους του συγγενείς, έως και το σημείο που έρχεται αντιμέτωπος με το ενδεχόμενο να ερωτευτεί….    

Κατά την διάρκεια της θέασης του σκηνοθετικού εγχειρήματος της δημιουργού Τζέην Κάμπιον (Jane Campion), «Η εξουσία του σκύλου» (The Power of the Dog) διαθέτει κανείς την αίσθηση πως παρακολουθεί ευρωπαϊκό σινεμά.

Οι αργοί ρυθμοί που συγκεκριμένα ακολουθεί η ταινία (ιδιαίτερα στα πρώτα της μέρη), ή ακόμα και ο ίδιος ο τίτλος της (άσχετα του αν η εν λόγω δημιουργία της Κάμπιον βασίζεται στην ομώνυμη νουβέλα του Αμερικανού συγγραφέα Τόμας Σάβατζ), παραπέμπουν όχι τόσο σε αμερικάνικο αλλά περισσότερο σε ευρωπαϊκό κινηματογράφο. Παράλληλα, δεν πρέπει κάποιος να ξεχνά, πως αυτό που παρακολουθεί κατά βάση στην οθόνη του, δεν συνιστά παρά μια ταινία γουέστερν (western movie)…

Λαμβάνοντας κάποιος υπόψη την παραπάνω συνθετική οπτική, μπορεί ίσως και να κατανοήσει τι είναι αυτό που επιχειρεί η σκηνοθέτης, με την πρόσφατη αυτή (και μετά από αρκετό καιρό) δημιουργία της. 

Ακολουθώντας λοιπόν τον κανόνα πολλών σύγχρονων ευρωπαϊκών γουέστερν, η σκηνοθετική απόπειρα της Κάμπιον τείνει προς μια πιο ειλικρινή (και με τον τρόπο της μακάβρια) αποτύπωση της Άγριας Δύσης, μέσα από ένα περισσότερο -ευρωπαϊκό βλέμμα-, αφηγούμενη έτσι κάτι πιο κοντινό από τους κλασικούς  κινδύνους της  Άγρια Δύσης. Το φιλμ της αποτυπώνει τοιουτοτρόπως την  Άγρια Δύση, που οι άνθρωποι κρύβουν (ανεξαρτήτως προέλευσης και καταγωγής) μέσα τους!

 Έχουμε συνεπώς και στην περίπτωση της Κάμπιον να κάνουμε μ’ ένα γουέστερν, ειδωμένο υπό μια πιο ευρωπαϊκή οπτική, μεν σαρκαστική, που αποδομεί δηλαδή όλες τις κλασικές «μάτσο» αξίες που χαρακτηρίζουν το είδος, αλλά και συναισθηματικά γενναιόδωρη!

Το μοναδικό πιθανόν «κακό» που μπορεί να διακρίνει στον τόσο ιδιότυπο αυτό γουέστερν (το οποίο πιθανόν να διχάσει κοινό και κριτικούς) είναι, μέχρι βέβαια να παιχτεί η τρίτη πράξη του «ψυχοδράματος» αυτού, πώς όλα (από την δραματουργία μέχρι και την ίδια τη σκιαγράφηση των χαρακτήρων) μοιάζουν αρχικά συγκεχυμένα.

 Όσο ανύπαρκτη είναι βέβαια η σκηνοθεσία και όσο θολό είναι με την σειρά του το σενάριο, τόσο ατμοσφαιρική είναι η κινηματογράφηση και τόσο εν δυνάμει οσκαρικές οι ερμηνείες των Benedict Cumberbatch και Kirsten Dunst.  Να μην αφήσουμε φυσικά «παραπονεμένο» και τον  Jonny Greenwood (βλ. “There will be blood”),  ο οποίος ντύνει για άλλη μια φορά με εξαιρετικούς ήχους και αυτή την ταινία γουέστερν…

Σκηνοθεσία – Σενάριο: Τζέιν Κάμπιον Φωτογραφία: Αρι Βέγκνερ Μοντάζ: Πίτερ Σιμπεράς Μουσική: Τζόνι Γκρίνγουντ Ηθοποιοί: Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, Κίρστεν Ντανστ, Τζέσι Πλέμονς, Κόντι Σμιτ-ΜακΦι, Τομασίν ΜακΚένζι Διάρκεια: 126 λεπτά Διανομή: Odeon Χώρα: Αυστραλία, Καναδάς, Νέα Ζηλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ (2021)

  • Η ταινία κυκλοφορεί στους κινηματογράφους από 18 Νοεμβρίου 2021.

Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebooktwitter και instagram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.

Δείτε επίσης