Κριτική: «Μπάτμαν» / Αντίο, λοιπόν, (παλιέ καλέ) Μπάτμαν…

Πάνω από ένα χρόνο τώρα, ο Μπρους Γουέιν βυθίζεται στο σκοτάδι της Γκόθαμ ως ο Μπάτμαν, που σπέρνει τον φόβο στις καρδιές των εγκληματιών. Με μόνους συμμάχους τον Άλφρεντ και τον Τζέιμς Γκόρντον, ο μοναχικός τιμωρός δίνει σάρκα και οστά στην «εκδίκηση», για χάρη των συμπολιτών του.

Όταν ένας κατά συρροή δολοφόνος λοιπόν στοχεύσει στην ελίτ της πόλης, ένα μονοπάτι από γρίφους οδηγεί την έρευνα του μεγαλύτερου ντετέκτιβ του κόσμου στον υπόκοσμο, όπου θα συναντήσει  την Κατγούμαν (Σελίνα Κάιλ), τον Πιγκουίνο (Όσβαλντ Κόμπλποτ) καθώς και τον Γρίφο (Έντουαρντ Νάστον). Όσο η κλίμακα ενός νοσηρού σχεδίου ξεδιπλώνεται, ο Μπάτμαν πρέπει να συνάψει καινούριες συμμαχίες, να αποκαλύψει τον ένοχο και να αποδώσει δικαιοσύνη για την κατάχρηση εξουσίας και την διαφθορά, που έχουν καταστρέψει την Γκόθαμ Σίτι…

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όταν ένας αδιαμφισβήτητα επιδραστικός σκηνοθέτης, όπως ο Ματ Ριβς (βλ. Cloverfield), τοποθετεί στο φιλμ του, “The Batman”, ως κεντρικό ήρωα τον Ρόμπερτ Πάτινσον (“Robert Pattinson”), έναν ηθοποιό δηλαδή «γεννημένο» για να  υποδυθεί τον συγκεκριμένο ρόλο, έχει  ήδη εν μέρει βρει και την συνταγή της επιτυχίας του προκείμενου αυτού σκηνοθετικού του εγχειρήματος… 

Με τον Ριβς επομένως, να ποντάρει στο χαρτί του κύριου πρωταγωνιστή του φέροντας τον στο «επίκεντρο», διαθέτει κανείς «σκιαγραφημένη», την πιο αυθεντική ίσως «περσόνα» Μπάτμαν, που έχει συναντήσει ποτέ στην μεγάλη οθόνη…

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ορμώμενος λοιπόν από την ίδια την αυθεντική ερμηνεία του Πάτινσον, ο αφηγητής δράττεται και της ευκαιρίας να ξετυλίξει το κουβάρι του ειλικρινούς ξεγυμνώματος της ψυχής του σκοτεινού του ιππότη, υπηρέτη του νόμου και της τάξης, «σκιαγραφώντας» τον ως «εκδικητή» (“I’m vengeance”) και μέρος τοιουτοτρόπως ενός γκανγκστερικού συστήματος, του οποίου υποτίθεται πως ο ίδιος μέχρι πρότινος συνιστούσε απειλή… 

Με την εξελικτική πορεία του Μπάτμαν λοιπόν ως άνθρωπο, ο οποίος χαίρει μιας προνομιακής θέσης σ’ ένα σάπιο σύστημα, να τείνει (μέσα στην δίνη αυτή) προς την αναπόφευκτη  «αποδόμηση»  της πάλαι ποτέ ειδυλλιακής του εικόνας, ο Ματ Ριβς δομεί μια εντελώς διαφορετική, από τις όλες τις συνήθεις, οπτική του εν λόγω υπερήρωα. 

Για να γίνει περισσότερο κατανοητή η παραπάνω οπτική, αξίζει να ανατρέξει κανείς στα πεπραγμένα προ τριετίας του Τοντ Φίλιπς (“Todd Phillips”), όταν σκηνοθετούσε το δικό του φιλμ, “Joker”

Ιδωμένο (εάν ειδωθεί) συνεπώς υπό την οπτική αυτή του Τζόκερ, το δημιούργημα του Ματ Ριβς δεν συνιστά παρά τον «αντικατοπτρισμό» των πάλαι ποτέ  πεπραγμένων του Φίλιπς. Η αποδομημένη δηλαδή ταυτότητα του Μπάτμαν, όπως αυτή σκιαγραφείται στην ταινία του Ριβς, δεν αποτελεί παρά το ανεστραμμένο είδωλο των σκιαγραφημένων από τον Φιλιπς ως κοινωνικά περιθωριοποιημένων και εν δυνάμει αντιπάλων του Μπάτμαν, τα οποία επιθυμούν διακαώς  να επανασυστήσουν τον πάλαι ποτέ αποσυναρμολογημένο εαυτό τους

Με την περσόνα –Μπάτμαν του Ριβς να βαδίζει μάλιστα, «νοερά», πλάι πλάι στον Τζόκερ του Φίλιπς, μας δημιουργούνται μέχρι και υπόνοιες ως προς το αν θα μπορούσαν ποτέ (με την μορφή πάντα που δίνουν οι εν λόγω δημιουργοί στον εκάστοτε ήρωα τους) να διασταυρωθούν ποτέ οι δρόμοι τους!

Να επισημάνουμε βέβαια εδώ πως στην ταινία του Ριβς (σε αντίθεση με την αντίστοιχη του Φίλιπς) είναι τα εφέ (οι λάτρεις του είδους αναμένουν από μια ταινία χολιγουντιανής δράσης) που έχουν τον πρώτο λόγο, μεταμορφώνοντας την όλη απόπειρα του, επιπλέον από τεχνικής απόψεως, σ’ ένα οπτικό αριστούργημα. Συνδυασμένο κιόλας με την προαναφερθείσα κατάθεση ψυχής του Πάτινσον (τον οποίο πλαισιώνει ένα διόλου ευκαταφρόνητο κάστ) διαθέτουμε εν συνόλω, μια από τις καλύτερες  ταινίες της φετινής χρονιάς…

Τα όποια σεναριακά κενά τέλος δύναται να διαπιστώσει κανείς οφείλονται κατά πάσα πιθανότητα στις λεπτομέρειες, που ο καθείς κρύβει στο κεφάλι του και θα επιζητούσε τυχόν συνεπακόλουθα, να αποκομίσει από τους εκάστοτε διαλόγους, οι οποίοι «ντύνουν» το συγκεκριμένο έργο. Το κυρίως θέμα όπως και να έχει παραμένει και η αποστολή, με τον τρόπο της, εξετελέσθη. Αντίο λοιπόν, (παλιέ καλέ), Μπάτμαν…

Σκηνοθεσία: 8,1 Σενάριο: 7,7 Ερμηνείες: 8,9 Παραγωγή: 9,3
Σύνολο: 8,5 / 85% / 4,3 αστεράκια!

Σκηνοθεσία: Ματ Ριβς Σενάριο: Ματ Ριβς, Πίτερ Κρεγκ Πρωταγωνιστούν: Ρόμπερτ Πάτινσον, Πολ Ντέινο, Ζόι Κράβιτς, Κόλιν Φάρελ, Άντι Σέρκις, Τζέφρι Ράιτ, Τζον Τορτούρο, Πίτερ Σάρσγκαρντ , Τζέιμι Λόσον Μουσική: Μάικλ Τζιακίνο Διάρκεια: 2 ώρες και 55 λεπτά

Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.