O Αντουάν είναι ένας φιλόδοξος νεαρός ράπερ από τα προάστια του Παρισιού. Ενώ εργάζεται ως διανομέας, θα συναντήσει την κυρία Λουαζό, μία επιφανή δασκάλα φωνητικής στην Όπερα του Παρισιού. Εκείνη, θα μείνει άναυδη από το καθαρόαιμο ταλέντο του και θα τον συστήσει στον κόσμο της όπερας….
Αν και ο Αντουάν γίνεται λοιπόν μαθητής της Λουαζό, σύντομα θα νιώσει διχασμένος ανάμεσα στην ανώτερη αστική τάξη και τα προάστια στα οποία μεγάλωσε, κρύβοντας ταυτόχρονα (από φόβο ότι δεν θα τον καταλάβουν) τα σχέδια του, από την οικογένεια και τους φίλους του. Οφείλει όμως να αποφασίσει γρήγορα τι θα κάνει, προκειμένου να βρει την δική του προσωπική φωνή και θέση….
Το κυρίως θέμα της ταινίας του Κλοντ Ζιντί Τζούνιορ (“Claude Zidi Jr.”), ονόματι Τενόρος (“Tenor”), δεν αντανακλά μόνο το γνωστό ως χάσμα γενεών αλλά το χάσμα της ίδιας της κοινωνίας, λόγω μάλιστα των σύγχρονων «γκέτο», που προκύπτουν εντός της. Και οι δύο αυτές καταστάσεις έχουν δυστυχώς τον αντίκτυπο τους στην τέχνη (το κοινωνικό χάσμα περισσότερο, λόγω της μετάβασης στην ψηφιακή εποχή) γενικότερα αλλά και στην μουσική (το θέμα δηλαδή, το οποίο πραγματεύεται το εν λόγω φιλμ) ειδικότερα…
Επειδή βέβαια εμείς, σ’ αυτό το σημείο, μιλάμε για μια παραγωγή χαμηλού προϋπολογισμού, η προκείμενη λογική δεν καθίσταται προφανής στην συγκεκριμένη ταινία, παρά μόνο μέσω της κατάθεσης ψυχής του ίδιου του σκηνοθέτη σ’ αυτήν και ίσως ακόμη πιο πολύ μέσω αυτής του συνεργάτη του στο σενάριο, Ραφαέλ Μπενολιέλ (“Raphaël Benoliel ”)…
Οι δύο άνωθεν δημιουργοί επιθυμούν δηλαδή διακαώς , να καταδείξουν στο φιλμ τον βαθμό του κατά πόσο η μουσική είναι πράγματι ενιαία και αν όντως αξίζει να της βάζει κανείς ταμπέλες και λοιπούς περιορισμούς…
Την θεματική αυτή λοιπόν, με μια τυχόν αμφισβήτηση των εκάστοτε μουσικών ταμπελών και τ’ άλλα στερεότυπα, που θέτουν τόσο επιτυχημένα οι συντελεστές της ταινίας, ενισχύει επίσης η περφόμανς (“performance”) του χαρισματικού μουσικού Μοχάμεντ Μπελκίρ (“Mohamed Belkhir”), γνωστού και με το ψευδώνυμο “ΜΒ14”, του οποίου η παρουσία, πλαισιωμένη με τις άκρως συνθετικές μουσικές γνώσεις του (ραπ-beatbox και όπερα), αποτελεί χειροπιαστή απόδειξη, του πως δύο εκ διαμέτρου αντιθετικά μουσικά είδη δύνανται, στα πλαίσια ενός έργου, να συναντηθούν…
Συνεπώς και υπό την παραπάνω σκηνοθετική, σεναριακή αλλά και ερμηνευτική οπτική και αν και πρόκειται (όπως προείπαμε) για μια εν συνόλω παραγωγή χαμηλού μπάτζετ (“budget”), η όλη σύνθεση δεν βγαίνει αισίως, επί κινηματογραφικής πάντα οθόνης, ποτέ εκτός τόνου….
Βαθμολογία: 3/5*
Σενάριο/Σκηνοθεσία: Claude Zidi Jr.
Πρωταγωνιστές: Mohammed Belkhir, Guillaume Duhesme, και Michèle Laroque
*Η ταινία βγήκε στους κινηματογράφους 21 Ιουλίου 2022
Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.
