Σοφία Μπεκατώρου: Οι καταγγελίες Μπίκοφ – Ιατρίδου, η παραίτηση Παπαδημητρίου, η δήλωση Μενδώνη και η Ομοσπονδία
«Η γενναία στάση της Σοφίας Μπεκατώρου αποτελεί παράδειγμα για όσες γυναίκες έχουν υποστεί κακοποίηση και διστάζουν ή φοβούνται να μιλήσουν. Η πρόληψη και η καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών είναι ευθύνη όλων μας, γυναικών και ανδρών», δήλωσε η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη για την καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου.
Η δήλωση της υπουργού αναλυτικά:
«Η αποκάλυψη της Σοφίας Μπεκατώρου καταδεικνύει ότι το συγκλονιστικό γεγονός της κακοποίησης είναι μια πληγή που δεν κλείνει με τον χρόνο και οπωσδήποτε δεν απαλύνεται όταν τα στόματα παραμένουν κλειστά. Η σεξουαλική παρενόχληση είναι μια μορφή βίας κατά των γυναικών και η πιο ακραία αλλά και επίμονη μορφή έμφυλης διάκρισης. Το φαινόμενο είναι δυστυχώς διαδεδομένο σε όλο τον κόσμο και τα κρούσματα, όπως έχει αποδειχθεί, σε μεγάλο βαθμό δεν καταγγέλλονται. Ο κοινωνικός στιγματισμός των θυμάτων και η ατιμωρησία των θυτών είναι οι βασικές αιτίες της ανεπαρκούς καταγγελίας του φαινομένου. Η γενναία στάση της Σοφίας Μπεκατώρου αποτελεί παράδειγμα για όσες γυναίκες έχουν υποστεί κακοποίηση και διστάζουν ή φοβούνται να μιλήσουν. Η πρόληψη και η καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών είναι ευθύνη όλων μας, γυναικών και ανδρών. Ως κοινωνία οφείλουμε να καταδικάζουμε απερίφραστα όλες τις μορφές βίας και να επιδεικνύουμε μηδενική ανοχή απέναντι σε εγκληματικές πράξεις, που προσβάλλουν το σώμα, την προσωπικότητα, την ψυχή».
Να υπενθυμίσουμε την καταγγελία που έκανε η χρυσή ολυμπιονίκης στο Marie Claire, όταν βίωσε τη σεξουαλική παρενόχληση στα 21 της χρόνια, από άνθρωπο του αθλητισμού και η περιγραφή της για το πώς προσπάθησε να τον αποτρέψει αλλά και για το πώς κατάφερε εκείνος να τη χειριστεί.
«Κάτι που βίωσα στον ελληνικό αθλητισμό και το οποίο θα ήθελα να θίξω και θα έπρεπε να μην υπάρχει, είναι το πώς συμπεριφέρονται κάποιοι παράγοντες, κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι έχουν θέση ισχύος κι έρχονται σε συνεχή επαφή με τα παιδιά. Δυστυχώς εγώ βίωσα σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση από παράγοντα, σε ηλικία που ήμουν ενήλικη, 21 ετών. Είπα ένα όχι, το οποίο ο άλλος δεν το σεβάστηκε και από πλευράς μου δεν έγινε ένα ξέσπασμα, ώστε να μπορέσω να κάνω τη δική μου επανάσταση στη δεδομένη χρονική στιγμή. Τώρα χρόνια μετά, έχοντας δυο παιδιά και σκεπτόμενη ότι αντίστοιχα κάποια άλλα παιδιά θα βρεθούν στη θέση μου, παίρνω το θάρρος να μιλήσω γι’ αυτό, γιατί νομίζω ότι τέτοιου είδους άνθρωποι θα έπρεπε να είναι απομακρυσμένοι από τον χώρο του αθλητισμού, να μην τους δίνεται κανένα βήμα. Είναι άνθρωποι οι οποίοι κάνουν κατάχρηση 100% της εξουσίας τους και είναι άνθρωποι οι οποίοι κάνουν τον αθλητισμό επικίνδυνο. Κι επειδή οι ίδιοι είναι επικίνδυνοι και όχι ο αθλητισμός, πρέπει να είναι εκτός αυτού του χώρου».
Η εξοργιστική απάντηση της Ομοσπονδίας μετά την καταγγελία της Μπεκατώρου
«Ωστόσο, ακόμη κι αν είχε λάβει ανεπίσημη καταγγελία, η Ομοσπονδία θα ήταν άτεγκτη στην αντιμετώπιση τέτοιου φαινομένου. Επειδή, όμως, δεν πρέπει να πλανάται οποιαδήποτε σκιά για οποιονδήποτε, παροτρύνουμε την καταγγέλλουσα, εφόσον πήρε την πρωτοβουλία έστω και μετά τόσα χρόνια να μιλήσει σχετικά με αυτό το δυσάρεστο περιστατικό, να γίνει συγκεκριμένη, και η Ομοσπονδία, εφόσον εμπίπτει στην αρμοδιότητά της, να μην έχει κανείς αμφιβολία ότι θα πράξει τα δέοντα. Με αφορμή τη δημόσια τοποθέτηση της Ολυμπιονίκου κ. Σοφίας Μπεκατώρου, η Ελληνική Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία δηλώνει ότι μέχρι πρόσφατα δεν είχε λάβει καμία επιστολή ή έστω άτυπη καταγγελία σχετικά.»
Η Ολυμπιονίκης μίλησε στην εκπομπή Open Sports και δήλωσε χαρακτηριστικά
«Απλά ήθελα να πω ότι η Ομοσπονδία με τον τρόπο που απάντησε, όλοι μπορούμε να καταλάβουμε τους λόγους για τους οποίους δε μίλησα. Θεωρώ απαράδεκτο ένας φορέας να απαντάει κατά αυτό τον τρόπο μετά από τόσο σοβαρή καταγγελία. Το άλλο που θα σας απαντήσω είναι για την αγάπη του κόσμου. Θέλω να πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ γιατί τα μηνύματα που λαμβάνω είναι πάρα πολύ υποστηρικτικά και ενθαρρυντικά. Εύχομαι και ζητάω από όποια κοπέλα από τον χώρο μας έχει βιώσει κάτι αντίστοιχο, να βγει να το δηλώσει και εγώ θα τη στηρίξω με κάθε τρόπο».
Σήμερα, όμως, συνεχίζουν να είναι ραγδαία οι εξελίξεις, γιατί έρχονται στο φως κι άλλες καταγγελίες από γνωστές αθλήτριες. Η διεθνής πολίστρια Μάνια Μπίκοφ και η κολυμβήτρια Ραμπέα Ιατρίδου κι αυτές με τη σειρά τους αναφέρθηκαν σε παρόμοια περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης.
Η ανάρτηση της Μάνιας Μπίκοφ
Στη διάρκεια της αθλητικής μου καριέρας είχα μόνο άνδρες προπονητές και συνοδούς στις αποστολές και ήταν όλοι τους άψογοι, δεν είχα ποτέ παράπονο.Λίγο πριν τα 19 μου, στην επανεκκίνηση εντατικών προπονήσεων μετά από ολιγόμηνη παύση για τις πανελλαδικές εξετάσεις σε μια στιγμή ανωριμότητας στο γυμναστήριο του Τζίμη Σαμαρά, χωρίς καλό ζέσταμα δέχτηκα μια πρόκληση για μια άσκηση που κατέληξε σε άσχημη θλάση του δικεφάλου του δεξιου ποδιού. Κάλεσα αμέσως τον αθλητίατρο που με παρακολουθούσε αλλά λόγω φόρτου θα με έβλεπε το επόμενο απόγευμα αργά. Ο φόβος μου πως κάτι κακό έχει γίνει με οδήγησε να κλείσω ραντεβού και σε ορθοπεδικό του ασφαλιστικού φορέα κοντά στο σπίτι.. Ο γιατρός, μου ζήτησε αμέσως να μείνω με το εσώρουχο. Αφού έκανε σύντομες ερωτήσεις και με εξέτασε στο ειδικό κρεβάτι πιάνοντας συνεχώς το σώμα μου σε σημεία που δεν δικαιολογούσε η εξέταση, μου ζήτησε να σηκωθώ και να σκύψω. Στάθηκα αντικριστά του και πήγα να σκύψω εμπρός. Οχι μου είπε, όχι έτσι, θα γυρίσεις και θα σκύψεις μπροστά μου. Είχα πανικοβληθεί, το ένιωθα τελείως λάθος αλλά δεν ήξερα πως να αντιδράσω, το όχι είχε κολλήσει σαν λυγμός στο λαιμό μου και δεν κατάφερε να βγει. Εκανα αυτό που μου ζήτησε και ο σιχαμένος στάθηκε ακριβώς πίσω μου και χούφτωσε με πρόφαση την εξέταση μηρούς και γλουτούς, Με ένα εξίσου σιχαμένο χαμόγελο μου συνταγογράφησε λίγο μετά φάρμακα. Μόλις έκλεισα την πόρτα πίσω μου ξέσπασα σε κλάμα και έσκισα τη συνταγή σε χιλιάδες κομματάκια. Εκανα ώρα να γυρίσω στο σπίτι μέχρι να μη φαίνεται το κλάμα μου γιατι άν έλεγα τι έγινε ο πατέρας μου θα πήγαινε και θα τον πετούσε από το μπαλκόνι αφού πρώτα τον είχε κάνει τόπι στο ξύλο..Το ίδιο βράδυ πήγα στο ιατρείο του αθλητίατρου μου σαν φοβισμένο κουτάβι.. “Βγάζουμε παπουτσάκια και καλτσούλες και ανεβαίνουμε στο κρεβατάκι” μου είπε γλυκά. “Γιατρέ να βγάλω τη φόρμα;” “Όχι βέβαια” απάντησε ήρεμα, “δε χρειάζεται για την εξέταση”. Η εξέταση περιλάμβανε εντολές κίνησης, εκτέλεση και ακόλουθη ερώτηση για το είδος και την ένταση του πόνου και το μόνο που άγγιξε ήταν ο αστράγαλος και η κνήμη μου για να διορθώσει κίνηση.. Με τις θεραπείες και την αγωγή σε λίγες ημέρες ήμουν πάλι σε θέση να κολυμπήσω αλλά το σκηνικό στον πρώτο γιατρό έκανα χρόνια να το ξεπεράσω και ο τρόπος που διάλεξα για να το διαχειριστω ήταν να το διακωμωδήσω ώσπου τελικά το ξέχασα. Ημουν μικρή, φοβισμένη και εντελώς άβγαλτη. Με αφορμή την εξιστόρησή σου Μάνια, που με αφορμή την εξιστόρηση της Σοφίας, το ξέθαψες από τη μνήμη σου, το ξέθαψα κι εγώ από τη δική μου.. Σαφώς και δεν εξισώνεται σε καμία περίπτωση με αυτή ενός βιασμού αλλά η παρενόχληση και η κακοποίηση ανεξάρτητα από την βαρύτητα του περιστατικού γεμίζουν με αισθήματα ντροπής το θύμα.
Η ανάρτηση της Ραμπέας Ιατρίδου
Στη διάρκεια της αθλητικής μου καριέρας είχα μόνο άνδρες προπονητές και συνοδούς στις αποστολές και ήταν όλοι τους άψογοι, δεν είχα ποτέ παράπονο.Λίγο πριν τα 19 μου, στην επανεκκίνηση εντατικών προπονήσεων μετά από ολιγόμηνη παύση για τις πανελλαδικές εξετάσεις σε μια στιγμή ανωριμότητας στο γυμναστήριο του Τζίμη Σαμαρά, χωρίς καλό ζέσταμα δέχτηκα μια πρόκληση για μια άσκηση που κατέληξε σε άσχημη θλάση του δικεφάλου του δεξιου ποδιού. Κάλεσα αμέσως τον αθλητίατρο που με παρακολουθούσε αλλά λόγω φόρτου θα με έβλεπε το επόμενο απόγευμα αργά. Ο φόβος μου πως κάτι κακό έχει γίνει με οδήγησε να κλείσω ραντεβού και σε ορθοπεδικό του ασφαλιστικού φορέα κοντά στο σπίτι.. Ο γιατρός, μου ζήτησε αμέσως να μείνω με το εσώρουχο. Αφού έκανε σύντομες ερωτήσεις και με εξέτασε στο ειδικό κρεβάτι πιάνοντας συνεχώς το σώμα μου σε σημεία που δεν δικαιολογούσε η εξέταση, μου ζήτησε να σηκωθώ και να σκύψω. Στάθηκα αντικριστά του και πήγα να σκύψω εμπρός. Οχι μου είπε, όχι έτσι, θα γυρίσεις και θα σκύψεις μπροστά μου. Είχα πανικοβληθεί, το ένιωθα τελείως λάθος αλλά δεν ήξερα πως να αντιδράσω, το όχι είχε κολλήσει σαν λυγμός στο λαιμό μου και δεν κατάφερε να βγει. Εκανα αυτό που μου ζήτησε και ο σιχαμένος στάθηκε ακριβώς πίσω μου και χούφτωσε με πρόφαση την εξέταση μηρούς και γλουτούς, Με ένα εξίσου σιχαμένο χαμόγελο μου συνταγογράφησε λίγο μετά φάρμακα. Μόλις έκλεισα την πόρτα πίσω μου ξέσπασα σε κλάμα και έσκισα τη συνταγή σε χιλιάδες κομματάκια. Εκανα ώρα να γυρίσω στο σπίτι μέχρι να μη φαίνεται το κλάμα μου γιατι άν έλεγα τι έγινε ο πατέρας μου θα πήγαινε και θα τον πετούσε από το μπαλκόνι αφού πρώτα τον είχε κάνει τόπι στο ξύλο..Το ίδιο βράδυ πήγα στο ιατρείο του αθλητίατρου μου σαν φοβισμένο κουτάβι.. “Βγάζουμε παπουτσάκια και καλτσούλες και ανεβαίνουμε στο κρεβατάκι” μου είπε γλυκά. “Γιατρέ να βγάλω τη φόρμα;” “Όχι βέβαια” απάντησε ήρεμα, “δε χρειάζεται για την εξέταση”. Η εξέταση περιλάμβανε εντολές κίνησης, εκτέλεση και ακόλουθη ερώτηση για το είδος και την ένταση του πόνου και το μόνο που άγγιξε ήταν ο αστράγαλος και η κνήμη μου για να διορθώσει κίνηση.. Με τις θεραπείες και την αγωγή σε λίγες ημέρες ήμουν πάλι σε θέση να κολυμπήσω αλλά το σκηνικό στον πρώτο γιατρό έκανα χρόνια να το ξεπεράσω και ο τρόπος που διάλεξα για να το διαχειριστω ήταν να το διακωμωδήσω ώσπου τελικά το ξέχασα. Ημουν μικρή, φοβισμένη και εντελώς άβγαλτη. Με αφορμή την εξιστόρησή σου Μάνια, που με αφορμή την εξιστόρηση της Σοφίας, το ξέθαψες από τη μνήμη σου, το ξέθαψα κι εγώ από τη δική μου.. Σαφώς και δεν εξισώνεται σε καμία περίπτωση με αυτή ενός βιασμού αλλά η παρενόχληση και η κακοποίηση ανεξάρτητα από την βαρύτητα του περιστατικού γεμίζουν με αισθήματα ντροπής το θύμα.
Σαν βόμβα έπεσε, σήμερα, στην ομοσπονδία η παραίτηση του Γιάννη Παπαδημητρίου, πρόεδρου Ιστιοπλοϊκού Ομίλου Πειραιώς, από το ΔΣ της Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας.
Η δήλωση παραίτησης του Γιάννη Παπαδημητρίου
Κύριε Πρόεδρε, ως μέλος της μεγάλης ιστιοπλοϊκής οικογένειας, αισθάνομαι ντροπή, θλίψη και οργή, αφενός για την καταγγελία της Ολυμπιονίκη μας Σοφίας Μπεκατώρου ότι έπεσε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης και αφετέρου για την αντίδραση της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας η οποία ούτε λίγο, ούτε πολύ, μέμφεται την καταγγέλουσα γιατί τον χρόνο της αποκάλυψης και όχι για την ουσία, χαρακτηρίζοντας την καταγγελία μάλιστα, «ως δυσάρεστο περιστατικό».
Κατόπιν αυτού υποβάλλω την παραίτησή μου από μέλος του ΔΣ ώστε να υπερασπιστώ το κύρος του θεσμού της Ομοσπονδίας και την ιστορία του αθλήματος. Επιπλέον, για να συμπαρασταθώ στην Σοφία που η ανακοίνωση της ΕΙΟ, την αφήνει εκτεθειμένη σε ένα τόσο σοβαρό θέμα.
Λυπάμαι γιατί η αντίδραση της Ομοσπονδίας είναι κατώτερη των περιστάσεων και εκθέτει τα μέλη της αλλά περισσότερο την πλειοψηφία του ιστιοπλοϊκού κόσμου που σέβεται την προσωπικότητα και την υπόληψη κάθε αθλήτριας και αθλητή. Περίμενα έκτακτη συγκρότηση ΔΣ και άμεση ενεργοποίηση των πειθαρχικών οργάνων, κάτι που δεν έγινε. Καλώ τη δικαιοσύνη να επισπεύσει τις διαδικασίες ώστε να διαλευκανθεί σε βάθος η καταγγελία που θίγει την τιμή και την υπόληψη όσων εργάζονται για την πρόοδο και την ανάπτυξη του αθλήματος.