Το 2011 η πόλη της Αθήνας είχε έναν ακόμη λόγο να νιώθει ζωντανή. Ο λόγος αυτός δεν ήταν άλλος από την δράση «Ο άλλος άνθρωπος», μια πρωτοβουλία κοινωνικής αλληλεγγύης που ξεκίνησε ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος κι αν νομίζετε πως χρειάζονται πολλά για να αλλάξεις τον κόσμο η απάντηση είναι πως το μόνο που χρειάζεται είναι να νοιάζεσαι.
Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος είχε την ζωή του, την καριέρα του και όλα αυτά που συνθέτουν το προφίλ ενός σύγχρονου ανθρώπου. Όλα όμως ανατράπηκαν όταν το 2009 απολύθηκε, μετά από 25 χρόνια, από την πολυεθνική όπου εργαζόταν. Στην ηλικία των 45 ετών βρέθηκε χωρίς δουλειά σε μια περίοδο που η οικονομία της χώρας διαλυόταν. Έμεινε 1,5 χρόνο άνεργος, επέστρεψε στο πατρικό του σπίτι και κλείστηκε εκεί για έξι μήνες. Αφορμή να αλλάξει αυτό ήταν δυο παιδιά που έψαχναν στα σκουπίδια και μάλωναν για το πεταμένο φαγητό. Η σκηνή τον συντάραξε και προσπαθώντας να ξεπεράσει τους δικούς του δαίμονες πήρε μια απόφαση που θα άλλαζε τόσο την δική του ζωή όσο και των ανθρώπων που θα τον συναντούσαν. Δημιούργησε την «Κοινωνική Κουζίνα – Ο Άλλος Άνθρωπος» και μαζί με την Έλενα Αγγελοπούλου, αλλά και ένα ολόκληρο δίκτυο εθελοντών καθημερινά τριγυρνάνε στα γειτονιές στις Αθήνας –διαφορετική κάθε φορά- και μαγειρεύουν για τον κόσμο. Το μενού εξαρτάται από τις προμήθειες που έχουν συγκεντρώσει, μόνο που όσες κι αν έχουν μαζέψει οι μερίδες ποτέ δεν φτάνουν. Μην σας κάνει εντύπωση η λέξη μενού, την προτιμάει και ο ίδιος. Όχι, γιατί θέλει να αστειευτεί, κάθε άλλο η δουλειά που έχει αναλάβει είναι πολύ σοβαρή και δεν αφορά μόνο ένα πιάτο φαγητό. Όπως, και ο ίδιος υποστηρίζει οι ανάγκες των ανθρώπων δεν περιορίζονται μόνο στις βιολογικές, χρειάζονται ανθρωπιά, αξιοπρέπεια και μια καλή κουβέντα.
Καθημερινά, λοιπόν, γευματίζουν περίπου 200-250 συνάνθρωποι μας, κάποιοι από αυτούς απασχολούνται στην «Κοινωνική Κουζίνα – Ο Άλλος Άνθρωπος» και καταφέρνουν να κερδίζουν ένα μικρό εισόδημα της τάξης των 30-50 ευρώ μηνιαίως. Τα έσοδα αυτής της δράσης δεν προέρχονται από μεγάλες εταιρείες ούτε δέχονται πατρονάρισμα από κανέναν. Βασίζονται αποκλειστικά σε εθελοντές, σε κάποια δρώμενα που πραγματοποιούνται και στην αλληλεγγύη απλών ανθρώπων και επαγγελματιών. Μερικοί από αυτούς είναι οι άνθρωποι που εργάζονται στις υπαίθριες λαϊκές αγορές όπου πάντα θα δώσουν αγαθά από τους πάγκους τους και έτσι ενισχύεται η αλυσίδα αγάπης και προσφοράς με αποτέλεσμα όσοι και όσες κυκλοφορείτε στο Μεταξουργείο και συγκεκριμένα στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου 122 και Αρτεμισίου 28 είναι πολύ πιθανόν να δείτε πολλούς ανθρώπους μαζεμένους να περιμένουν. Εκεί βρίσκεται το “Σπίτι του Άλλου Ανθρώπου», ένας χώρος όπου μπορεί όποιος έχει ανάγκη να φάει, να κάνει μπάνιο, να πλύνει τα ρούχα του και να ακούσει έναν καλό λόγο.
Στις 26 Νοεμβρίου 2020 ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος μέσω μιας ανάρτησης του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ανέφερε πως η ομάδα εθελοντών του δέχτηκε παρατηρήσεις από γνωστή ερμηνεύτρια, συγκεκριμένα:
«Και εκεί που μοιράζαμε τσουπ περνάει ηλικιωμένη τραγουδίστρια αριστερού και καλά ρεπερτορίου με την τζιπάρα της και μόλις βλέπει τα κοριτσάκια που φοράγαμε μάσκες γάντια και αντισηπτικά στο χέρι βάζοντας στους ανθρώπους που περίμεναν και λέγοντας τους να τηρούν τις αποστάσεις με ύφος 10 καρδιναλίων τους ρωτά αν έχουμε άδεια για αυτό που κάνουμε, να έρχονται οι άνθρωποι και να παίρνουν ένα πιάτο ζεστό φαγητό δηλαδή, χρειάζεται άδεια για αυτό, και φεύγει μετριασμένη χωρίς να προλάβουμε να απαντήσουμε, και μετά από 4 λεπτά ακριβώς Έρχονται 2 μοτοσικλέτες της δημοτικής αστυνομίας για να μας ζητήσουν άδεια για αυτό που κάνουμε, που μας είπαν κιόλας ότι κρατάμε όλα τα μέτρα και παρόλα αυτό μας είπαν να σταματήσουμε, όταν τους είπα ότι πι κοινωνικές δομές του Δήμου Αθηναίων στέλνουν ανθρώπους σε εμάς να παίρνουν φαγητό μου είπαν απλά ότι τους έγινε καταγγελία από κάτοικο της περιοχής. Λυπάμαι για τον εαυτό σου Δ.Γ που σε ενοχλεί η εικόνα ταλαιπωρημένων ανθρώπων και όχι ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ταλαιπωρημένοι γιατί δεν υπάρχουν άλλες δομές ανοιχτές για να τους δώσουν ένα πιάτο φαγητό. Κρίμα τα τραγούδια που σου έδωσαν άνθρωποι να τραγουδήσεις».
Η απάντηση της Δήμητρας Γαλάνη δεν άργησε να έρθει στην οποία υποστήριξε πως όντως είχε ένα διάλογο με τους ανθρώπους της δράσης «Κοινωνική Κουζίνα – Ο Άλλος Άνθρωπος» όμως δεν έχει καμία σχέση με καταγγελίες και δημοτική αστυνομία. Παραθέτουμε την ανάρτηση μέσα από το προσωπικό της προφίλ.
«Σήμερα το μεσημέρι, βγαίνοντας με το αυτοκίνητο για να πάω στον γιατρό μου, συνάντησα περισσότερα από 80 άτομα συγκεντρωμένα στην γωνία έξω από το σπίτι μου. Άλλοι ήταν σε σειρά και άλλοι ήταν μαζεμένοι σε μικρές παρέες. Ρώτησα μία κοπέλα για το τί συμβαίνει και με ενημέρωσε ότι η ίδια ήταν εθελόντρια και ότι στην απέναντι γωνία γινόταν διανομή συσσιτίου. Έκανα την βόλτα του τετραγώνου και διαπίστωσα ότι η ουρά αυτή είχε μεγαλώσει πολύ και γι’αυτό επέστρεψα στο αρχικό σημείο όπου βρήκα μία άλλη εθελόντρια και την ενημέρωσα για αυτό που μόλις είχα δει, ότι δηλαδή επειδή είναι στενός ο δρόμος είχε μαζευτεί πολύς κόσμος και είχε δημιουργηθεί συνωστισμός. Της πρότεινα λοιπόν να τοποθετήσει την ουρά κατά μήκος της Μεγάλου Αλεξάνδρου που είναι μεγαλύτερος και φαρδύτερος δρόμος για να δημιουργηθεί μία μεγαλύτερη και σωστή ουρά. Μου απάντησε ότι γνώριζε πως αυτό ήταν πρόβλημα και ότι προσπαθούσε να βρει λύση. Της είπα ότι όντως πρέπει να διευθετηθεί το θέμα και έφυγα για το ραντεβού μου. Από εκεί και πέρα εγώ δεν έχω καμία σχέση με οτιδήποτε έχει συμβεί».
Όπως ήταν αναμενόμενο αυτό το γεγονός ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων και τα σχόλια στο Facebook πήραν φωτιά με τον Κωνσταντίνο Πολυχρονόπουλο να προσπαθήσει να ηρεμήσει τα πνεύματα κάνοντας σήμερα το πρωί ακόμα μια δήλωση.
«Πολύ στενοχωρημένος με το όλο συμβάν. Τέλος στην ανθρωποφαγία αντί να προβάλουμε την ανάγκη των ανθρώπων προβάλουμε άλλα,
- Δεν είπα ποτέ ότι την καταγγελία την έκανε η ίδια, αλλά ότι 4 λεπτά μετά ήρθε η Δημοτική αστυνομία
- Ηλικιωμένος είμαι και εγώ και δεν είναι χαρακτηρισμός είναι πραγματικότητα
- ναι είναι άσχημη εικόνα να σταματάει 2 φορές ένα αμάξι και να κάνει παρατηρήσεις και να μιλάς άσχημα, όταν βλέπεις ηλικιωμένους σαν και εμένα , γυναίκες και παιδιά να περιμένουν ένα πιάτο φαγητό.
- Όπως είπα υπήρχαν οι εθελόντριες με μάσκες γάντια αλλά και αντισηπτικό στα χέρια που βάζουν στους ανθρώπους που περιμένουν αλλά και να έχουν αποστάσεις μεταξύ τους
- Ναι ήμουν εκεί και έβαζα μερίδες φαγητού σε σακούλες για τους ανθρώπους
- Ασχήμια είναι και τα λόγια που γράφονται, άλλο να καταδικάσεις ένα γεγονός και άλλο η ανθρωποφαγία
- και τελευταίο ο Άλλος Άνθρωπος ενώνει ανθρώπους και όλους όσους έχουν διαφορετική επιλογή από εμάς, αυτό δεν σημαίνει ότι οποίος έχει διαφορετική επιλογή από τον άλλο άνθρωπο πρέπει να τον κατακρεουργήσουμε
Για αυτό το όλο θέμα παρακαλώ να τελειώσει εδώ, χωρίς να υπάρχει κακία για τίποτα και όποτε θέλει, αν θέλει και αν μπορεί, η γειτόνισσα θα έχουμε ανοιχτή την πόρτα μας και εγώ προσωπικά θα την περιμένω όποτε θέλει χωρίς τυμπανοκρουσίες και κακίες. Τέλος, λοιπόν Σεβασμός σε όλους!! Ευχαριστώ πολύ καλημέρα μας!».
Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος το 2015 ανακηρύχτηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο «Ευρωπαίος Πολίτης της Χρονιάς», όμως αρνήθηκε να παραλάβει το βραβείο λέγοντας πως είναι ντροπή να βραβευτεί από εκείνους που δημιούργησαν την παγκόσμια ανθρωπιστική και μεταναστευτική κρίση. Στην ερώτηση, λοιπόν, ποιος είναι ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος η απάντηση είναι πως θα μπορούσε να είναι ο καθένας μας, όμως και πάλι αυτό δεν θα ήταν σωστό, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται και άνθρωποι που αδιαφορούν. Μένει να επιλέξει ο καθένας μας με ποιους ανθρώπους είναι. Ας πούμε, λοιπόν, πως ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος είναι ένας καλός άνθρωπος και καμιά φορά αυτό είναι από μόνο του αρκετό.