«Μη με αγγίζεις, μη με ρωτάς, μη μου μιλάς. Μείνε μαζί μου»
Σάμιουελ Μπέκετ (Περιμένοντας τον Γκοντό)
Στις 17 Μαΐου 1990, η ομοφυλοφιλία έπαψε να θεωρείται ασθένεια από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Στις 19 Ιανουαρίου 2006, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με συντριπτική πλειοψηφία, αναγνώρισε τον συμβολισμό της ημέρας αυτής και με ψήφισμα του, κάλεσε τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναλάβουν δράσεις για την εξάλειψη των διακρίσεων λόγω ομοερωτικού προσανατολισμού, καθώς και για την αντιμετώπιση της ομοφοβίας.
Τι είναι όμως η ομοφοβία;
Για να απαντήσουμε πρέπει πρώτα να αναγνωρίσουμε το αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου στην επιλογή σεξουαλικού προσανατολισμού.
Πρέπει, επίσης, να κατανοήσουμε και να παραδεχτούμε, τον μηχανισμό φόβου που αναπτύσσουμε σε οτιδήποτε διαφορετικό.
Το να χλευάζουμε έναν άνθρωπο για τις ερωτικές επιλογές του, είναι το ίδιο με το να τον κοροϊδεύουμε για το χρώμα του δέρματος του, το βάρος του, την θρησκεία, την καταγωγή του…
Με λίγα λόγια είναι φασισμός. Μια νοοτροπία που τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινωνικοπολιτιστικό επίπεδο, διώκει, όσους δεν συμφωνούν με τους διώκτες τους. Οι δεύτεροι, επιλέγουν την βία, τον κοινωνικό και εργασιακό αποκλεισμό, την απειλή ακόμα και για την ίδια τη ζωή του διωκόμενου.
Η ομοφοβία, μπορεί να περιλαμβάνει μίσος, εχθρότητα ή αποδοκιμασία των ομοφυλόφιλων ανθρώπων, της ομοφυλοφιλικής συμπεριφοράς, που οδηγεί στην εκδήλωση μισαλλοδοξίας.
Πολλοί θεωρούν πως οι παράγοντες που επιτείνουν την ομοφοβία είναι οικονομικοί και μορφωτικοί. Οι παράγοντες είναι η έλλειψη παιδείας, η εσωστρέφεια, η διαστρέβλωση των εννοιών όπως αγάπη, μοναδικότητα, σεβασμός.
Δεν είναι λίγες, δυστυχώς, οι περιπτώσεις ανθρώπων που στο παρελθόν, αλλά και σήμερα ακόμα διστάζουν να μιλήσουν ανοιχτά για τις επιλογές τους. Πριν λίγες μέρες, η μεγάλη αθλητική εφημερίδα της Γαλλίας, «L’ Equipe», αποφάσισε να θίξει το θέμα της ομοφοβίας στον χώρο του αθλητισμού.
Αφορμή ήταν η ταινία «Les Grevettes Paillettes», που αφηγείται την ιστορία ενός πρώην ολυμπιονίκη, ο οποίος έπειτα από ρατσιστικά σχόλια που έκανε «τιμωρείται» να προπονήσει μια ομάδα Πόλο, από ομοφυλόφιλους αθλητές. Οι δύο ηθοποιοί, Adrien Leongue και Cédric Le Gallo, φωτογραφίζονται στην πισίνα, ως αθλητές του Πόλο, να φιλιούνται.
Ιδιαίτερα σκληρή είναι και η ιστορία του Justin Fashanu. Του πρώτου επαγγελματία ποδοσφαιριστή που δήλωσε ανοιχτά πως είναι ομοφυλόφιλος. Ο Justin Fashanu, είχε την “ατυχία” να γεννηθεί μαύρος και να έλκεται ερωτικά από άτομα του ιδίου φύλου.
Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που ανέδειξε το αγγλικό ποδόσφαιρο, στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Το 1990, ανακοίνωσε πως ήταν ομοφυλόφιλος. Εκείνη η αποκάλυψη προκάλεσε τσουνάμι αντιδράσεων σε μια άκρως συντηρητική χώρα.
Οι περγαμηνές του νεαρού ποδοσφαιριστή ήταν άριστες. Μετά την ομολογία του όμως απομονώθηκε και εξοντώθηκε, ηθικά και επαγγελματικά, από τους συμπαίκτες του. Ο προπονητής του, ο ιδιόρρυθμος και ακροδεξιός (τυχαίο;), Μπράιαν Κλαφ (προπονητής της Νότιγχαμ Φόρεστ), του φέρονταν ιδιαιτέρως σαρκαστικά.
Στην αυτοβιογραφία του ο Κλαφ (που κυκλοφόρησε το 1994, όταν ο Fasauno, ήταν ενεργός επαγγελματικά), υπάρχει ο παρακάτω διάλογος «από πού θα αγοράζεις μια φραντζόλα ψωμί; – από τον φούρνο κύριε- , από πού θα αγόραζες ένα μπούτι αρνιού; – από τον χασάπη υποθέτω κύριε- , Ε! Τότε γιατί συνεχίζεις να πηγαίνεις σε αυτό το κωλοκλάμπ με τις παλιό αδερφές».
Από την επόμενη ημέρα, έπρεπε να προπονείται ξεχωριστά από τους υπόλοιπους παίκτες.
Τον Μάρτιο του 1998, κατηγορήθηκε για κακοποίηση 19 χρόνου άντρα. Ο Justin Fashanu, αρνήθηκε τις κατηγορίες. Υποστήριζε ότι ήταν με την θέληση του νεαρού. Κυνηγήθηκε, ξυλοκοπήθηκε, έχασε τη δουλειά του. Δύο μήνες αργότερα, στις 2 Μαϊου 1998, βρέθηκε κρεμασμένος από ένα καλώδιο, σε ένα εγκαταλελειμμένο στάβλο, στο Βόρειο Λονδίνο.
Στο σημείωμα αυτοκτονίας που άφησε πίσω, ορκιζόταν για την αθωότητα του και παρακαλούσε τον Χριστό που είναι αγάπη να τον υποδεχτεί στο σπίτι του.
Μετά θάνατο, αποδείχτηκε, ότι το περιστατικό με τον 19χρονο, ήταν στημένο…
Αυτό, λοιπόν είναι η απάντηση, στο αρχικό ερώτημα, τι ειναι ομοφοβία.
Είναι μίσος, είναι φασισμός. Και υπεύθυνοι, δεν είναι μόνο αυτοί που περιφρονούν και εξαθλιώνουν, έναν ελεύθερο άνθρωπο που ελέγχει πως θα ορίσει το σώμα του, αλλά και όλοι όσοι ανέχονται, εθελοτυφλούν ή αδιαφορούν.
Η 17 Μαΐου, έχει θεσπιστεί ως η παγκόσμια ημέρα κατά της ομοφοβίας.
Ας μην είναι μόνο μια η ημέρα που θα κερδίσει η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός και η αγάπη.
Επιπλέον πληροφορίες
Γνωστή και με την ονομασία IDAHO (International Day Against Homophobia). Η ημέρα αυτή, έχει σκοπό να αφυπνίσει και να ενημερώσει τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Η λέξη είναι αντιδάνειο από την αγγλική Homophobia, που ετυμολογείται από τις ελληνικές ομός (όμοιος) και φοβία. Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1969 από τον Αμερικανό κλινικό ψυχολόγο George Weinberg.
Από το 1946 μέχρι το 1990, την ομοφυλοφιλία την θεωρούσαν ψυχικό νόσημα…