Η Εμμανουέλα Κοντογιώργου απαντά στο ερωτηματολόγιο του Προυστ

Η Εμμανουέλα Κοντογιώργου απαντά στο ερωτηματολόγιο του Προυστ, με αφορμή τη θεατρική παράσταση «Ερμιόνη Γλειφιτζουρίζειν εστί φιλοσοφείν» του Ανδρέα Στάικου, που παρουσιάζεται σε πανελλήνια πρεμιέρα στο υπόγειο του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης.

Η ηθοποιός και σκηνοθέτρια γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη κι είναι απόφοιτη του τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ.

Πότε και πού υπήρξατε ευτυχισμένη;
Προσπαθώ να είμαι ευτυχισμένη πάντα. Είναι αδύνατον αυτό το «πάντα» αλλά… στοχεύουμε στο φεγγάρι μήπως πέσουμε σε κάποιο αστέρι.

Αν μπορούσατε να αλλάξετε ένα πράγμα στον εαυτό σας, ποιο θα ήταν αυτό;
Την καχυποψία μου. Θα ήθελα να πιστεύω και να περιμένω πάντα το καλύτερο από τους ανθρώπους μέχρι αποδείξεως του εναντίου.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
Για τίποτα. Έκανα πολλά λάθη όπως όλοι μας και θα κάνω ακόμη περισσότερα, είμαι σίγουρη. Ευτυχώς όμως που τα έκανα.

Ποιοι είναι οι ήρωές σας στην πραγματική ζωή;
Όλοι οι άνθρωποι που εκτιμώ και αγαπώ.

Ποιο χαρακτηριστικό αποδοκιμάζετε περισσότερο στους άλλους;
Tην αγένεια και την αναισθησία.

Πού θα θέλατε να ζείτε;
Στην Αθήνα. Στα Εξάρχεια. Πουθενά αλλού για την ώρα. Κάποιες φορές σκέφτομαι πως θα ήθελα να βρω ένα ωραίο ελληνικό νησί και να καλλιεργήσω τη γη, να ασχοληθώ ίσως με το κρασί που μου αρέσει τόσο… αλλά μετά από λίγο μου περνάει. Βλέπω την Ακρόπολη και περνάει στη στιγμή.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι;
Όλα τα ταξίδια που έχω κάνει και όσα δεν έχω κάνει ακόμη.

Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Με την Γαλλίδα συγγραφέα Κολέτ.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συνθέτες;
Μπαχ και Αττίκ.

Ποιο θεωρείτε ότι είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμά σας;
Αυτό που δεν κατάφερα ακόμη…

Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σου;
Το ότι πάντα εκεί όταν χρειαστεί ακόμη κι όταν βρίσκονται μακριά.

Η ταινία που σας σημάδεψε;
Μόνο μια; Όλα τα πρωινά του κόσμου (Αλέν Κορνό). Η αλήθεια (του Κλουζώ με την Μπριζίτ Μπαρντό). Ζυλ και Τζιμ (Τρυφώ) Συρανό ντε Μπερζεράκ (με τον Ζεράρ Ντεπαρτιέ φυσικά). Τα παιδιά του Παραδείσου (Καρνέ). Η σιωπή της θάλασσας (Μελβίλ). Η μεγάλη χίμαιρα (Ρενουάρ). Hotel du Nord (Καρνέ ξανά). Γαλλικός, παλιός κινηματογράφος. Μέχρι τα 90ς φτάνω.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας ζωγράφοι;
Βαν Γκογκ, Βερμέερ, πατέρας και υιοί Μπρίγκελ. Ο Τουλούζ – Λωτρέκ. Ο Παρθένης και ο Τσαρούχης.

Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
Λέω μόνο ψέματα. Η αλήθεια μου φαίνεται το πιο βαρετό πράγμα στον κόσμο. Η αλήθεια δεν είναι τίποτε άλλο από μια γελοία εμμονή των ανθρώπων που στερούνται φαντασίας και διάθεσης για παιχνίδι. Η ζωή είναι μια ωδή προς το μη πραγματικό, προς το ψέμα, προς το μυστήριο. Όλα τα άλλα είναι ψεύτικα.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Κολέτ, Ρολάν Μπαρτ, Παπαδιαμάντης, Λακλό, Ντοστογιέφσκυ, Σταντάλ, Joseph Roth. Τα βιβλία δεν τελειώνουν ποτέ. Όλα από συγγραφείς νεκρούς πια εδώ και χρόνια. Σήμερα δεν έχω ανακαλύψει κάποιον συγγραφέα. Ρωτάω αλλά δεν βρίσκω και δεν ρισκάρω να αρχίσω κάτι, υπάρχουν πολλά βιβλία ακόμη που δεν έχω διαβάσει. Τα «Άτακτα Κορίτσια» του Ανδρέα Στάικου είναι αριστούργημα, το ανακάλυψα όμως λόγω γνωριμίας.

Μιλώ μόνο για πεζογραφία (μυθιστόρημα, διήγημα, νουβέλα). Το θεατρικό έργο δεν προσφέρεται για διάβασμα αλλά για αναπαράσταση ενώ η ποίηση δεν είναι ένα είδος που προτιμώ. Διαβάζω ξανά και ξανά μόνο τρεις Έλληνες ποιητές, τον Καβάφη, Εγγονόπουλο και τον Ασλάνογλου. Η ποίηση είναι πολύ προσωπική υπόθεση.

Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Το θέμα δεν είναι το πώς αλλά το πότε. Θα ήθελα να πεθάνω όταν δεν θα έχω πια κάποιον/
κάποιους ή κάτι για να μοιράζομαι την αγάπη μου για την ζωή και την τέχνη.

Ποια πιστεύετε ότι είναι η χειρότερη μορφή δυστυχίας;
Η δυστυχία βρίσκεται στα υλικά αγαθά. Όταν δεν μπορείς να είσαι ευτυχισμένος με τα λίγα, ίσως και με τίποτα, είσαι δυστυχισμένος. Πρέπει να είναι κανείς έτοιμος να πετάξει τη ζωή του, ό,τι έχει και δεν έχει για όσα πιστεύει και αγαπά. Μονάχα εκεί βρίσκεται η πραγματική ευτυχία.

Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
Θα προτιμούσα να «συναντηθώ» με τον Θεό κι όχι να «τον συναντήσω».

Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
Σε κατάσταση πνευματικής ανησυχίας. Πάντοτε. Ευτυχώς.

Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.