Άλλοτε με μικρά κι αλλότε με μεγαλύτερα βήματα ο ηθοποιός που έπαιξε στις τηλεοπτικές σειρές του Πάνου Κοκκινόπουλου κι έχει ήδη στο ενεργητικό του δύο πολύ ενδιαφέρουσες ελληνικές ταινίες της δεύτερης μεταπολιτευτικής περιόδου «Ουζερί Τσιτσάνης» και «Η δεξιά τσέπη του ράσου» απάντησε στο ερωτηματολόγο του Προυστ.
Ο Θοδωρής Αντωνιάδης με αρκετές άλλες τηλεοπτικές εμφανίσεις, προσωπικά τραγούδια, αλλά και θεατρικές παραστάσεις, ομολογεί πως την τελευταία φορά που έκλαψε ήταν για την τραγωδία στο Μάτι κι ότι ένας από ήρωες του στην πραγματική ζωή είναι ο… Superman!
Πότε και που υπήρξατε ευτυχισμένος; Για μένα η ευτυχία είναι στιγμές! Μέσα σ’ αυτή τη διαδρομή σαράντα χρόνων, κάποιες αξέχαστες, καθώς και στο πρώτο μου ταξίδι στο Λονδίνο το 2002 και στο πρόσφατο ταξίδι μου στην Αμερική, στο Λος Αντζελες και τη Νέα Υόρκη.
Αν μπορούσατε να αλλάξετε ένα πράγμα στον εαυτό σας ποιο θα ήταν αυτό; Την τάση μου να βαριέμαι εύκολα.
Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο; Σοφή η παροιμία του λαού … «Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα» … οπότε …
Ποιοι είναι οι ήρωές σας στην πραγματική ζωή; Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ο πολύ στενός οικογενειακός μου κύκλος, οι απολύτως κοντινοί μου φίλοι και … ο Superman.
Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια; Σε αυτά τα λάθη όπου τουλάχιστον οι προθέσεις είναι ευγενείς.
Που θα θέλατε να ζείτε; Σε ένα μέρος που συχνά με «επισκέπτεται» στο όνειρό μου. Απόκρημνος, ψηλός βράχος σε χειμωνιάτικο τοπίο. Ένα σπίτι πάνω του και γύρω η θάλασσα. Μέσα τζάκι και μαζεμένοι φίλοι.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου ταξίδι; Στο Λονδίνο, στο Λος Αντζελες ,στη Νέα Υόρκη. Ονειρεύομαι Ιαπωνία, Παρίσι, Ιταλία,Βερολίνο και …
Η τελευταία φορά που κλάψατε; Δυο φορές. Μια από απόλυτη λύπη στην περσινή εθνική τραγωδία στο Νέο Βουτζά και στο Μάτι. Εκεί μεγάλωσα και ήταν όλο πολύ δύσκολο! Η δεύτερη από μεγάλη συγκίνηση με την θερμή υποδοχή του κόσμου, στην πρεμιέρα της ταινίας που είχα την τύχη να πρωταγωνιστώ «Η δεξιά τσέπη του ράσου», του σκηνοθέτη Γιάννη Λαπατά, κατά την προβολή της στο UCLA University LOS ANGELES CA.
Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο; Δε θα χρησιμοποιούσα τη λέξη «ταύτιση». Υπάρχουν όμως ιστορικές προσωπικότητες που εν δυνάμει μπορούν να μας εμπνεύσουν και να μας «συστήσουν» στον εαυτό μας. Με αυτές τις προσωπικότητες.
Ο αγαπημένος σας συνθέτης; Αδυνατώ να αναφέρω έναν. Ο Χατζιδάκις, ο Θεοδωράκης, ο Τσιτσάνης, ο Ξαρχάκος, ο Θάνος Μικρούτσικος ,ο Σπανός, ο Κραουνάκης, έχουν γράψει μέσα μου ανεξίτηλα.
Ποια αρετή εκτιμάτε περισσότερο σε έναν άνδρα; Την ευγένεια, το ήθος, την καλοσύνη, το πνεύμα, την καλλιέργεια της ψυχής και του μυαλού.
Ποια αρετή εκτιμάτε περισσότερο σε μια γυναίκα; Την ευγένεια, το ήθος, την καλοσύνη, το πνεύμα, την καλλιέργεια της ψυχής και του μυαλού.
Το βιβλίο που σας σημάδεψε; Αγαπώ ιδιαιτέρως την ποίηση. Ανάμεσα σε πολλά αριστουργήματα και με πολύ δυσκολία να επιλέξω, θα αναφέρω για προσωπικό λόγο το ποίημα «Η Αυτοψία» του Ελύτη από τη συλλογή «Έξι και μια τύψεις για τον ουρανό».
Η ταινία που σας σημάδεψε; Στα δώδεκά μου χρόνια, ο Δράκουλας του Κόπολα και στα 40 μου, η «Δεξιά τσέπη του ράσου» για το μοναδικά μαγικό, ανεξίτηλο ταξίδι που μου προσέφερε!
Ο αγαπημένος σας ζωγράφος; Από τους σύγχρονους η ζωγράφος – χαράκτρια Λιάνα Παπαϊωάννου.
Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα; Δεν «προτιμώ» αυτή την επιλογή. Αν συμβεί, θα είναι για κάτι ανώδυνο.
Πως θα επιθυμούσατε να πεθάνετε; Αξιοπρεπώς απ΄ όλες τις απόψεις.
Εάν συνέβαινε να συναντήσετε το Θεό τι θα θέλατε να σας πει; «ΚΑΛΩΣ ΤΟΝ».
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό; Σε μια πράγματι πνευματική διέγερση μιας και είμαι σε διαδικασία προβών, έχοντας το ρόλο του σκηνοθέτη αυτή τη φορά, σε ένα έργο που αγαπώ ιδιαιτέρως του Άκη Δήμου. Παράλληλα, γίνονται συζητήσεις για τη σεζόν που έρχεται που αφορούν και την ιδιότητά μου ως ηθοποιό καθώς και τη συνεργασία μου με τον συνθέτη Φίλιππο Περιστέρη σε ένα δίσκο όπου τραγουδάω και πρόκειται να κυκλοφορήσει σύντομα… Πράγματα για τα οποία θα μπορέσω να μιλήσω αναλυτικά αργότερα.