Ο Μάνος Σαγκρής, αν και νέος στιχουργός, έδωσε δείγματα ενδιαφέρουσας γραφής τόσο που διακρίθηκε μαζί με τον εξίσου ταλαντούχο ερμηνευτή και συνθέτη Γιάννη Μαθέ σε δύο διαγωνισμούς τραγουδιών. Το πρώτο του άλμπουμ με τίτλο «Ανήλικο» δραματοποιεί και πραγματώνει την πορεία ενός ενήλικου άνδρα με καταχωρημένα όλα τα βιώματα της μνήμης ενός ανήλικου παιδιού. Τραγούδια που αντικατοπτρίζουν το σήμερα σε όλες τις μη ή και όχι συμβατές γραμμές. Παράλληλα, με την κυκλοφορία του άλμπουμ επιμελείται τα προσωπικά προγράμματα του ερμηνευτή, όπως το «Syggένεια πρόject» με την Ελένη Πέτα και τον Γιάννη Μαθέ που θα εμφανιστούν στον Κήπο του Μεγάρου στις 22 Ιουνίου 2019. Πρόσφατα, υπέγραψαν το νέο single της Άλκηστις Πρωτοψάλτη «Απευθείας στην καρδιά».
Πότε και πού υπήρξατε ευτυχισμένος; Τα πιο έντονα συμπτώματα ευτυχίας τα έχω νιώσει όταν ολοκληρώνω το γραπτό που με ακολουθεί για καιρό. Υποψιάζομαι ότι αυτή θα είναι η ψευδαίσθηση της ευτυχίας, διότι πολύ σύντομα ξαναδοκιμάζω να γράψω.
Αν μπορούσατε να αλλάξετε ένα πράγμα στον εαυτό σας, ποιο θα ήταν αυτό; Η ανοχή μου για θέματα που κατ’ ουσίαν δεν ανέχομαι. Έχει πλάκα πώς η ανοχή ταιριάζει μετά με την ενοχή.
Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο; Μετανιώνω για τις περιόδους που αντιλαμβανόμουν την αγάπη σε αφθονία και εγώ έκανα μοναχική χρήση.
Ποιοι είναι οι ήρωές σας στην πραγματική ζωή; Οι καλλιτέχνες που έχουν πίστη στο έργο κι όχι στο πρόσωπο κι όσοι ζουν στο στομάχι του συστήματος χωρίς αυτό να τους έχει καταπιεί.
Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια; Σε αυτά που έχουν ομολογηθεί.
Πού θα θέλατε να ζείτε; Σε πολλούς διαφορετικούς τόπους, από λίγο. Οπωσδήποτε στην Αθήνα του 5ου αιώνα κι αν η ερώτηση μου δίνει το δικαίωμα, θα πήγαινα μια βόλτα στο διάστημα.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι; Ένα από αυτά που ξεχωρίζω είναι το ταξίδι στην Τύνιδα. Όχι για την ομορφιά σε μήκος και πλάτος αλλά για τα απρόοπτα και τη δυσκολία που έφερε μαζί. Κάπου εκεί πάνω στην αδυναμία, παρατηρείς μια ωραία εκδοχή του εαυτού σου. Απολαμβάνω που η συνθήκη αυτή συνέβη σε ταξίδι κι όχι στον τόπο που μένω, διότι μπορώ να λέω ότι επέστρεψα.
Η τελευταία φορά που κλάψατε; Για την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Από χαρά για τη ζωή που έζησε και από θλίψη για το άγνωστο που είναι ο θάνατος.
Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο; Δεν ταυτίζομαι αλλά θαυμάζω τον Κώστα Καρυωτάκη, για το πώς ευθυγράμμισε τη ζωή του με την τέχνη του.
Ο αγαπημένος σας συνθέτης; Ο Δημήτρης Λάγιος, για την μεγάλη ευαισθησία, την εσωτερικότητα και τη θυσία. Ωστόσο, όταν αναφέρομαι σε αγαπημένα πρόσωπα, το προσωπικό βίωμα έχει τη δική του φωνή. Σε άλλο πλαίσιο λοιπόν, θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην αναφέρω το συνοδοιπόρο μου στον κόσμο της μουσικής, συνθέτη, Γιάννη Μαθέ, όχι για το κεκτημένο, που άλλωστε είναι νωρίς για εκείνον, αλλά για τον θαυμασμό που τρέφω στο ταλέντο του και τη βαθιά επικοινωνία που μοιραζόμαστε στη μουσική.
Ποια αρετή εκτιμάτε περισσότερο σε έναν άνδρα; Την αποδοχή της θηλυκής του υπόστασης
Ποια αρετή εκτιμάτε περισσότερο σε μια γυναίκα; Την αποδοχή της ανδρικής της υπόστασης
Το βιβλίο που σας σημάδεψε; “Τα σακιά” της Ιωάννας Καρυστιάνη είναι ένα πρόσφατο βιβλίο που με βύθισε σε ένα σκοτεινό μέρος, δεν με πήρε ποτέ από το χέρι να το διαβάσω, ισα-ισα σχεδόν με απωθούσε και εγώ επέστρεφα. Χαίρομαι που είναι ελληνικό και σύγχρονο.
Η ταινία που σας σημάδεψε; Σίγουρα θα είναι μία από τις ταινίες του Lars von Trier, όπως το “Dancer in the dark” ή το πιο πρόσφατο “Loveless” του Zvyagintsev.
Ο αγαπημένος σας ζωγράφος; Θαυμάζω την τέχνη της ζωγραφικής, σαν κάτι μακρινό. Επομένως, δεν έχω πραγματικά “αγαπημένο ζωγράφο” αλλά νιώθω ότι με ελκύει περισσότερο η εποχή του Μπαρόκ.
Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα; Όταν αυτά θα εξυπηρετήσουν την αλήθεια. Τέτοιο ψέμα πιθανόν είναι και η τέχνη.
Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε; Χωρίς άλλες προσδοκίες
Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει; Αν έχουμε αντιληφθεί σωστά το θάνατο σαν πόνο και τη γέννηση σαν χαρά. Κι εν τέλει, ας απολογηθεί για τη μεγάλη άγνοια.
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό; Στη διαδρομή για την απόρριψη της παιδικής μου αίσθησης ότι ο χρόνος φέρνει ωριμότητα και λυμένες απορίες.
Ακούστε το τραγούδι «Λοξά» από το άλμπουμ «Ανήλικο»