Λίγο αφ’ ότου ξεκίνησαν οι παραστάσεις του έργου «Ιστορίες να σκεφτείς» στο Metropolitan Urban Theater, ο σκηνοθέτης Αντώνης Καραγιάννης μίλησε στο tetragwno.gr για το ομώνυμο εμβληματικό έργο και παγκόσμιο μπεστ σέλερ του Χόρχε Μπουκάι, που παρουσιάζεται δραματοποιημένο, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη.
Ο σκηνοθέτης εξηγεί τους λόγους για τους οποίους επέλεξε το συγκεκριμένο βιβλίο και τις δυσκολίες τις οποίες αντιμετώπισε στο ανέβασμα.
Πως έγινε η επιλογή του βιβλίου;
Ο Χόρχε Μπουκάι είναι ένας από τους αγαπημένους και πολυδιαβασμένους συγγραφείς σε όλο τον κόσμο. Είναι επίσης ένας από τους αγαπημένους συγγραφείς τόσο της Ιφιγένειας Μανώλα, της παραγωγού και ιδιοκτήτριας του θεάτρου, όσο και δικός μου. Η αλληλοεκτίμηση κι επιθυμία συνεργασίας που υπήρχε, δημιούργησαν το πάντρεμα της αρχικής ιδέας που είχε η Ιφιγένεια κι έτσι ήρθε η στιγμή που ξεκίνησαν όλα. Πιστεύω πως όταν ένα έργο είναι τόσο αγαπητό στον κόσμο, από μόνο του έχει μια απίστευτη δυναμική. Αυτή η δυναμική, όταν υπάρχει πίστη, κοινή επιθυμία και οπτική, μετουσιώνεται σε μία ξεχωριστή θεατρική παράσταση, όπως και έγινε. Αυτό πραγματικά είναι κάτι μαγικό.
Αναφέρετε πως το κοινό συμμετέχει σε μια εκρηκτική συνάντηση μιας παρατεταμένης συνεδρίας. Με ποιο τρόπο δηλαδή;
Το έργο είναι ένα διήγημα με πολλές και διαφορετικές ιστορίες. Ο Χόρχε Μπουκάι χρησιμοποιεί την τέχνη της αφήγησης μιας ιστορίας και αυτή η συνθήκη, είναι από μόνη της πολύ ισχυρή στο να δημιουργήσει πλούσιες εικόνες. Μέσω της δραματουργικής επεξεργασίας, προσπάθησα να δημιουργήσω καθαρούς χαρακτήρες που θα εισβάλουν στις εικόνες, χαρακτήρες που θα υπηρετήσουν πιστά το κείμενο και ταυτόχρονα θα δημιουργήσουν έναν χώρο δράσης στον οποίο θα μπορεί το κοινό, κατόπιν παρότρυνσης των ηθοποιών, να γίνει κομμάτι του έργου, χωρίς να χρειάζεται να σηκωθεί κάποιος από τη θέση του. Οι τέσσερις χαρακτήρες τους έργου και κυρίως ο ένας εξ αυτών, ο Αλφόνσο, με την αστείρευτη ενέργειά του, δημιουργεί ένα εκρηκτικό πεδίο επικοινωνίας με το κοινό κι αυτό δημιουργεί μια εκπληκτική ατμόσφαιρα.
Πιστεύετε πως το θεατρικό κοινό είναι έτοιμο να αποδεχτεί μια τέτοιου είδους μεταφορά;
Το θεατρικό κοινό παρότι αγαπάει τα κλασικά έργα, πάντα επιθυμεί κάτι νέο που δεν έχει ειπωθεί, κάτι διαφορετικό, κάτι που να σπάει οποιοδήποτε μοτίβο. Και διαπιστώνω πως το κοινό επιθυμεί διακαώς νέες μεταφορές ιδεών και διηγημάτων στο θέατρο καθώς και ρηξικέλευθες προτάσεις. Θεωρώ πως απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο σεβασμός στον συγγραφέα και στο έργο του. Όταν προϋπάρχει ο σεβασμός, τότε το κοινό ανταποκρίνεται πάντα θετικά.
Ποια η δική σας σκηνοθετική προσέγγιση;
Στο αρχικό κείμενο δεν υπάρχουν διακριτοί χαρακτήρες. Στόχος μου ήταν η δημιουργία καθαρών χαρακτήρων και δομών που θα υπηρετήσουν με απλότητα τις βασικές ιδέες των πολλών ιστοριών. Αμέσως μετά έπρεπε να δημιουργήσω μια συνθήκη που θα έδενε όλες τις ιστορίες μεταξύ τους. Έσκυψα για πολύ καιρό πάνω στο κείμενο. Μελέτησα όλα τα έργα του Χόρχε Μπουκάι και στο τέλος, σεβόμενος το έργο και τις ιδέες του συγγραφέα, έφτασα σε μια ολοκληρωμένη δομή ενός νέου θεατρικού έργου.
Μετά από πολλά ξενύχτια, επιτέλους ήρθε η έμπνευση και δημιούργησα μια ιδιαίτερη μα και δυνατή συνθήκη που δένει τις ιστορίες μεταξύ τους. Οι ήρωες του έργου αναπτύσσουν τη δράση τους γύρω από αυτή τη συνθήκη. Ένας επίσης καθαρός μου στόχος ήταν να απαλείψω όποιο διδακτικό ύφος απορρέει από τις ιστορίες. Όλα αυτά για μένα ήταν και το στοίχημα της επιτυχίας. Θέλω όταν το κοινό φεύγει από την παράσταση, να κλείνει τα μάτια και να ονειρεύεται…
Πόσα κείμενα έχετε επιλέξει και ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε;
Επέλεξα συνολικά 22 ιστορίες από το σύνολο των ιστοριών του κειμένου. Η μεγαλύτερη δυσκολία, ήταν η σύνδεση μεταξύ τους. Όπως προείπα, έπρεπε να δημιουργήσω μια καθαρή συνθήκη που θα ήταν ο συνδετικός κρίκος όλων των ιστοριών. Αφού δημιουργήθηκε αυτή η συνθήκη, επόμενη δυσκολία ήταν το πάντρεμα και η μίξη αυτών των ιστοριών μεταξύ τους. Οι ιστορίες μιλούν για ό, τι συμβαίνει στη ζωή, μιλούν για τις ανάγκες και τις επιθυμίες, για τον έρωτα, για την απώλεια των ανθρώπων κι άλλα πάρα πολλά. Υπάρχουν τόσα πολλά διαφορετικά θέματα κι έπρεπε η σύνδεση να γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχει ομαλή μετάβαση και νοητική και συναισθηματική.
Ποια είναι η δική σας αγαπημένη ιστορία και γιατί;
Όλες οι ιστορίες είναι πολύ όμορφες και γοητευτικές. Όπως γράφει και το οπισθόφυλλο του βιβλίου, οι ιστορίες αυτές ανοίγουν πόρτες αγνοημένες, νέους δρόμους που δεν βάδισες ακόμα. Τις αγαπώ όλες τις ιστορίες. Κάθε μία είναι μοναδική. Πραγματικά μου είναι πολύ δύσκολο να διαλέξω μόνο μία. Αν παρόλα αυτά έπρεπε να πω μόνο μία ιστορία, ίσως να επέλεγα την εισαγωγή του βιβλίου, τις τρεις αλήθειες. Διαβάζοντάς τες, κάθε άνθρωπος εισπράττει κάτι διαφορετικό. Κι αυτό που εγώ εισπράττω, και μου αρέσει πάρα πολύ, είναι πως αν αλλάξουμε την οπτική με την οποία βλέπουμε τη ζωή, ίσως και να τρομάξουμε από το πόσο πιο όμορφη μπορεί να γίνει.
Κλείνοντας, ποια φράση του Χόρχε Μπουκάι κρατάτε;
Κρατάω μία φράση που υπάρχει στις τρεις αλήθειες. Κι ενώ είναι τόσο απλή, μπορεί να αλλάξει τη ζωή όλων των ανθρώπων: «…είναι αλήθεια ότι κανείς δεν μπορεί να κάνει πάντα αυτό που θέλει, αλλά ο καθένας μπορεί να ΜΗΝ κάνει ΠΟΤΕ αυτό που ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ…».
- Από 23 Σεπτεμβρίου 2022 και κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, στο Metropolitan Urban Theater. Εισιτήρια εδώ.
Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.
