Με αφορμή την πρεμιέρα της παράστασης «Τέλειο Έγκλημα» στο Θέατρο Κιβωτός ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Διαμαντής Καραναστάσης μας μιλάει για τον ρόλο του, το πόσο απρόβλεπτος μπορεί να γίνει ο έρωτας και για το αν υπάρχει τελικά, τέλειο έγκλημα. Με μεγάλη εμπειρία στο θέατρο και διεθνής διακρίσεις στον κινηματογράφο απολαμβάνει την δουλεία του και ζει το παρόν έχοντας διαγράψει μια αξιόλογη πορεία. Δεν διστάζει να μιλήσει για όλα και φυσικά για το πόσο τυχερός νιώθει για όλα όσα έχει καταφέρει.
Πρεμιέρα απόψε στο θέατρο Κιβωτός με το έργο του Φρέντερικ Κνοτ, Τέλειο Έγκλημα, σε σκηνοθεσία Φρόσως Λύτρα. Ένα ψυχολογικό θρίλερ, που αποτέλεσε έμπνευση και για τον Άλφρεντ Χίτσκοκ. Πείτε μας δυο λόγια για τον ρόλο σας και την παράσταση.
Ο Τόνυ μου, είναι ένας φωτογράφος, καλλιτέχνης, εξέχον μέλος των αστικών κύκλων του Λονδίνου της δεκαετίας του ’50, που σχεδιάζει με υπομονή, μελέτη και καλλιτεχνική μαεστρία το τέλειο έγκλημα της δολοφονίας της γυναίκας του. Το πολύ ενδιαφέρον στο χαρακτήρα μου, είναι ότι αξιοποιεί κάθε νέο δεδομένο και απρόσμενη συνθήκη, όχι σαν εμπόδιο αλλά σαν ένα ακόμα εργαλείο για να τελειοποιήσει το σχέδιο του. Αναβαθμίζει συνεχώς.
Το έργο είναι από γραφής, σίγουρα, μιας “άλλης εποχής”, στη δραματουργία, στην ίντριγκα, στις συμπεριφορές, στους κώδικες του ψυχολογικού θρίλερ, που όταν μου το πρότεινε η Φρόσω (Λύτρα) μου φάνηκε εξαιρετικά ενδιαφέρων ο τρόπος που θέλησε να παίξει και να παίξουμε με αυτό το έργο και με αυτά τα δεδομένα, το χειμώνα του 2019! Έχουμε δουλέψει ξανά μαζί, γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και γνωρίζω πολύ καλά τα ρίσκα που παίρνει κάθε φορά στις επιλογές και στις εκτελέσεις των έργων.
Στο έργο βλέπουμε μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι ήρωες για τον έρωτα. Ο έρωτας μας κάνει καλύτερους ή χειρότερους; Είναι θέμα προσωπικών αντοχών;
Ο έρωτας μπορεί να μας βγάλει τον καλύτερο και τον πιο σκοτεινό εαυτό. Χωρίς όρια τα δύο αυτά άκρα. Και νομίζω ότι είναι θέμα στιγμής, που η στιγμή δεν είναι κάτι μικρό, είναι κάτι τεράστιο, μια συνισταμένη ατελείωτων δεδομένων και συνθηκών. Όταν με ρωτάνε την κλασική ερώτηση “θα άφηνες τον έρωτα της ζωής σου για…” απαντάω “ναι! τον έχω χάσει ήδη δεκάδες φορές, άλλη μια θα είναι”.
Τελικά, υπάρχει το Τέλειο Έγκλημα; Και δεν εννοώ μόνο ερωτικό. Κι αν ναι από τι εξαρτάται;
Ο όρος “τέλειο” έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη ζωή, τη φύση, τον κόσμο που γνωρίζουμε και δε γνωρίζουμε. Η ομορφιά, το ενδιαφέρον, η προσπάθεια και ο αγώνας και η έμπνευση και η δημιουργία γεννιούνται από το ατελές. Ζούμε σε έναν κόσμο που ακόμα κι ο κύκλος δε μπορεί να οριστεί με μια σταθερά και ας μας φαίνεται τέλειος. Ζούμε σε έναν ατελή και υπέροχο κόσμο. Το τέλειο είναι μια ανθρώπινη επινόηση.
Ηθοποιός, σκηνοθέτης και μάλιστα με βραβεύσεις στην Ελλάδα, αλλά και σε φεστιβάλ του εξωτερικού. Η ταινία σας, το 2012, «Αίμα/My blood» έλαβε διθυραμβικές κριτικές με επίσημη πρώτη στις Νύχτες Πρεμιέρας. Είναι αλήθεια πως η ταινία ολοκληρώθηκε με μηδενικό budget και σχεδόν χωρίς συνεργείο;
Σε ευχαριστώ που αναφέρεσαι σε αυτό το αγαπημένο μου δημιούργημα, που σημαίνει πολλά για μένα. Ναι, είναι αλήθεια ότι η μεγάλου μήκους ταινία μου ολοκληρώθηκε με μηδενικό budget και αυτό δεν είναι ούτε επικοινωνιακή μπούρδα ούτε τίτλος τιμής. Ναι, γυρίστηκε χωρίς συνεργείο από δύο ανθρώπους, ο δεύτερος ήταν ο τρομερός διευθυντής φωτογραφίας, camera operator, καλλιτέχνης και φίλος Σίμος Σαρκετζής και ναι πήρε πολλά βραβεία σε όλο τον κόσμο και ένα στην Ακαδημία Κινηματογράφου για τις αριστουργηματικές συνθέσεις του Σταύρου Γασπαράτου.
Ο στόχος μου ήταν η αληθινά ανεξάρτητη δημιουργία, η παρότρυνση για υλοποίηση χωρίς δικαιολογίες. Γι’ αυτό μιλούσα στις συνεντεύξεις μου και αυτό ήταν το “πείραμά” μου τουλάχιστον στο κομμάτι της παραγωγής. Δε θέλησα να γίνω σημαιοφόρος του “τζάμπα”, ούτε το υποστηρίζω. Η τέχνη θέλει χρήματα και υποστήριξη. Γι’ αυτό και κάποια στιγμή σταμάτησα να μιλάω για τη διαδικασία δημιουργίας.
Πως εξηγείτε το γεγονός πως ενώ δεν υπάρχει κρατική οικονομική ενίσχυση, το ελληνικό σινεμά –από μικρού μέχρι και μεγάλου μήκους ταινίες- ακούγεται περισσότερο στο εξωτερικό;
Κρατική ενίσχυση υπάρχει. Η κουβέντα είναι πόσο ισχυρή και πόσο δίκαιη είναι. Θεωρώ ότι για τις ευκαιρίες που δόθηκαν σε ένα διαρκές “μομέντουμ” και που φυσικά κερδήθηκαν από τον Ελληνικό κινηματογράφο τα τελευταία χρόνια στο εξωτερικό, η αξιοποίησή τους καλλιτεχνικά αλλά και εμπορικά είναι από ελάχιστη έως μηδενική, εντός και εκτός της χώρας. Κρίμα.
Τι σας έχει προσφέρει και τι σας έχει στερήσει η επιλογή σας να γίνεται ηθοποιός;
Δε μου έχει στερήσει τίποτα που να μου λείπει. Μου έχει προσφέρει ότι έχω δουλειά μου, το παιδικό μου όνειρο.
Είστε πατέρας δυο παιδιών. Έχουν αλλάξει τα πράγματα στην ελληνική οικογένεια; Τι είναι αυτό που σας φοβίζει περισσότερο;
Όταν περνάει από τη σκέψη μου το μέλλον τους, αυτό είναι πάντα έξω από τη χώρα μου. Αυτό είναι που με θυμώνει.
Τόσο με την πρωτοβουλία ¨Δεν υποκλίνομαι¨ όσο και με την συμμετοχή σας στις εθνικές εκλογές του 2019, είστε από τους καλλιτέχνες που έχουν έντονο πολιτικό λόγο. Πως βλέπετε την πολιτική κατάσταση της χώρας μας, αλλά και παγκοσμίως;
Χάλια.
Πως βλέπετε τον εαυτό σας στο μέλλον; Ποιο είναι το πιο όμορφο όνειρο σας;
Ποτέ δεν έβλεπα τον εαυτό μου στο μέλλον. Ούτε τώρα τον βλέπω. Προσπαθώ κάθε στιγμή να μη χάνω τον παρόν. Είμαι αυτό που λένε day-by-day! Αξιοποιώντας το τώρα όσο καλύτερα μπορείς, περιμένεις να δεις τι σου επιφυλάσσει το μέλλον. Άλλες φορές το αξιοποιώ καλά, άλλες κάνω λάθη και διορθώνω στον επόμενο τόνο. Δεν είμαι τέλειος! Νομίζω…
Info: Από τη Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2019 και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 στο Θέατρο Κιβωτός. Περισσότερα εδώ.