Δημήτρης Διακοσάββας: «Μια παρέα με κοινό κώδικα επικοινωνίας και κοινό χιούμορ, μπορεί να κάνει θαύματα, αν δουλέψει»
Ο Δημήτρης Διακοσάββας γεννήθηκε στη Ρόδο και αποφοίτησε από το ΚΒΘΕ και το Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ. Έχει στο ενεργητικό περισσότερες από 45 με συνεργασίες με το ΚΘΒΕ, το Εθνικό καθώς και την Ελεύθερη Σκηνή με σκηνοθέτες, όπως Αλέξανδρου Ρηγα, Σταμάτη Φασουλή, Στάθη Λιβαθινό, Δήμο Αβδελιώδη, Γιώργο Αρμένη και πολλούς ακόμη. Φέτος, τον συναντάμε δίπλα στην πολυμήχανη Σοφία Μουτίδου με το θεατρικό έργο «Ήθη και έθιμα εκτός Σένγκεν» στον Ελληνικό Κόσμο.
Κύριε Διακοσάββα, κάνοντας έναν παραλληλισμό του τότε με το σήμερα, ποιες διάφορες εντοπίζετε στις συνθήκες εργασίες και στον τρόπο που αντιμετωπίζονται πια οι ηθοποιοί; Το εργασιακό τοπίο του θεάτρου έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια. Ο ηθοποιός σήμερα θα μπορούσε να πει κανείς ότι γίνεται μ’ έναν τρόπο συμπαραγωγός.. Αν εξαιρέσουμε τις κρατικές σκηνές, ο ηθοποιός σήμερα δε πληρώνεται για τις πρόβες και την εργασία που προσφέρει όλο το διάστημα μέχρι ν’ ανέβει μια παράσταση και αφού ανεβεί δε θα πάρει επιδόματα, δώρο, και στις περισσότερες περιπτώσεις θα ασφαλισθεί με ένσημο ως ωρομίσθιος… Αν επεκταθούμε και στις αμοιβές, εκτός έδρας τα πράγματα είναι απογοητευτικά.
Ο λόγος που περάσατε στο τμήμα της Θεάτρου ήταν γιατί σας ενδιέφερε η διδασκαλία, η εμβάθυνση στη γνώση ή ήταν αποτέλεσμα εξετάσεων απλώς; Ο λόγος ήταν αποκλειστικά και μόνο η εμβάθυνση στο αντικείμενο μου. Έξαλλου η εισαγωγή μου στο τμήμα θεάτρου έγινε αφού είχα ήδη ασχοληθεί επαγγελματικά με το θέατρο.
Συνεργασίες με σημαντικές προσωπικότητες του θεάτρου ειδικά μέσα από την Πορεία σας στο ΚΘΒΕ. Ποια συνεργασία είναι αυτή που θα ξεχωρίζατε; Κάθε συνεργασία είχε κάτι να μου προσφέρει και κάτι να μου διδάξει. Δε μπορώ να πω ότι θα ξεχώριζα κάποια, αλλά μπορώ να πω ότι κάποιες έχουν αφήσει ένα θετικό πρόσημο μέσα μου, κάποιες αρνητικό και κάποιες με άφησαν παντελώς αδιάφορο.
Υπήρξαν ρόλοι για τους οποίους έχετε μετανιώσει; Όχι! Τους ρόλους μου τους αγάπησα, είναι κομμάτι του εαυτού μου.. Μέσα απ’ αυτούς μπόρεσα ν’ αυτοπροσδιοριστώ και να προχωρήσω παρακάτω. Δε μετάνιωσα ποτέ για ότι έπαιξα και όλοι μα όλοι παραμένουν στη σκέψη μου με αγάπη και ευγνωμοσύνη.
Φέτος, σας συναντάμε στο πρωτότυπο έργο της Σοφίας Μουτίδου «Ήθη και έθιμα εκτός Σένγκεν».. Μάλιστα, δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεστε μαζί.. Πιστεύετε πως οι παρέες δημιουργούν ιστορία; Δε ξέρω, αν οι παρέες δημιουργούν ιστορία. Αυτό μπορεί να τ’ αποδείξει μόνο ο χρόνος.. Αυτό που ξέρω όμως είναι πως μια παρέα με κοινό κώδικα επικοινωνίας και κοινό χιούμορ, μπορεί να κάνει θαύματα αν δουλέψει σωστά.. Επίσης, μπορεί να γλυτώσει πολύτιμο χρόνο απ’ τη διαδικασία προβών, γιατί τις περισσότερες φορές υπάρχει κοινή οπτική απέναντι στη δουλειά…
Μιλήστε μας για το έργο.. Ο Αδάμ και η Εύα αμέσως μετά από το προπατορικό αμάρτημα, εκδιώχνονται απ’ τον Παράδεισο. Απογοητευμένοι, επιβιβάζονται σ’ ένα αεροπλάνο προκείμενου να βρουν που θα εγκατασταθούν. Έτσι, μετά από την περιπλάνηση τους σε διάφορες χώρες ήθη, έθιμα και συνήθειες, επισκέψεις σε μουσεία, ιστορικές προσωπικότητες διάφορων χωρών και διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές, αποφασίζουν μόνοι τους για τη μετοίκηση τους.
Εσείς τι σχέση έχετε με τη θρησκεία; Προέρχομαι από μια οικογένεια που η σχέση της με τη θρησκεία ήταν ουσιαστική. Μεγάλωσα και αναπτύχθηκα σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον. Πιστεύω πάντοτε ότι υπάρχει θεϊκή υπόσταση με την ευρύτερη έννοια του όρου ίσως το έχω και ανάγκη. Δε ξέρω, αν θα μπορούσα να υποφέρω την καθημερινότητα με την έλλειψη πίστης αυτής της δύναμης…
Πιστεύετε πως είναι εύκολο για τον Έλληνα να αποδεχτεί την ανεξιθρησκεία, την αποδοχή ενός διαφορετικού πολιτισμού; Είναι θέματα που θίγονται μέσα στην παράσταση; Νομίζω πως οι Έλληνες έχουν κάνει μεγάλη πρόοδο και στο θέμα της διαφορετικότητας και στο θέμα της διαφορετικής πίστης και ξενών πολιτισμών. Ίσως να μας βοήθησε το γεγονός ότι είμαστε μια χωρά με μεγάλο τουρισμό και οι διάφορές ήταν πάντα εμφανείς σε εμάς.
Τελευταία, βλέπουμε με δειλά βήματα να ανθίζουν και πάλι οι τηλεοπτικές σειρές.. Σας ενδιαφέρει η τηλεόραση, όπως είναι σήμερα; Αν θυμάμαι καλά, με την Σοφία Μουτίδου είχατε κάνει μια κοινή εμφάνιση στο «Δις Μαδιάμ».. Η τηλεόραση παρόλο που δε τη γνωρίζω καλά μου αρέσει. Η αλήθεια είναι πως δε το κυνήγησα ποτέ, ίσως και η ενασχόληση μου με το θέατρο να με οδήγησε σε τελείως διαφορετικούς δρόμους. Φυσικά και θα με ενδιέφερε αρκεί να ήταν κάτι που θα με προκαλούσε.
Υπήρξαν ρόλοι τηλεοπτικοί που “ζηλεψατε”; Ποτέ δε ζήλεψα ρόλους ούτε στο θέατρο, ούτε στην τηλεόραση. “Ζήλεψα” συνεργασίες, “ζήλεψα” δουλειές που είχαν ενδιαφέρον και ποιότητα. “Ζήλεψα” ομάδες δουλειάς..
Αν δεν ήταν θέατρο, τι άλλο θα ήταν; Νομίζω θα ήταν ζωγραφική, μουσική, ή κάτι που θα είχε να κάνει με ταξίδια…
Πληροφορίες για την παράσταση «Ήθη και έθιμα εκτός Σένγκεν» στο Θέατρο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» πιέστε ΕΔΩ.