Eλεάννα Φινοκαλιώτη: «Στη Νέα Υόρκη υπάρχει ιεραρχία, κι αν εργαστείς σκληρά θα ανταμειφτείς»

Η νεαρή και ανερχόμενη ηθοποιός Eλεάννα Φινοκαλιώτη, που κάνει τα πρώτα της βήματα στο Broadway, με σημαντικές συνεργασίες, μιλάει στο tetragwno.gr για την εμπειρία της, καθώς και για τη συμμετοχή της στην εξαιρετική και καλαίσθητη παραγωγή της ΕΡΤ1 «Μια νύχτα του Αυγούστου».

Λίγους μήνες πριν ξεκινήσει η πανδημία του κορονοϊού, μετακόμισε στην Νέα Υόρκη για να κυνηγήσει το όνειρο της στο μουσικό θέατρο. Πιο πριν, είχε συνεργαστεί  με τον Παναγιώτη Μάργαρη στο άλμπουμ «Ταξίδια ψυχής». Η πρώτη της μεγάλη παράσταση ήταν τον Δεκέμβριο του ’19, «The Miracle of Christmas», στο Queens Theatre. Κατόπιν, πρωταγωνίστησε, ως Edith Frank, στην Off-Broadway παραγωγή Anne Frank, «A Musical», σε σκηνοθεσία D. Serero, στο Actors Temple Theatre.

Εν μέσω Covid δραστηριοποιήθηκε σε διάφορα project, ένα από τα οποία ήταν σε συνεργασία με τον Andrew Beall, όπου παρουσίασαν το «Song of Solomon-A New Musical», σε σκηνοθεσία M. Braganza, στο οποίο πρωταγωνίστησε ως Almah, καθώς επίσης συμμετείχε και σε πρόβες για το «LUX» του Dan Forest, μια συναυλία για το Carnegie Hall. To 2022 συμμετείχε στο «Goodbye New York, A New Musical» του A. Beall, στο «Feinstein’s/54 Below», το οποίο είναι προγραμματισμένο να «τρέξει» Off-Broadway το 2023. Επίσης, συμμετείχε στο ανέβασμα του «A Chorus Line», σε σκηνοθεσία M. Kidney και στην performance «Mozart Requiem», στο Carnegie Hall.

Πώς προέκυψε η συνεργασία με την ΕΡΤ στη σειρά «Μια νύχτα του Αυγούστου» ;
Ήμουν διακοπές στην Ελλάδα το Μάιο, όταν ήρθε το μήνυμα «Ελεάννα έλα να διαβάσεις ένα ρόλο που νομίζω σου ταιριάζει». Ήταν Τετάρτη όταν διάβασα. Παρασκευή με κάλεσαν από την παραγωγή της ΕΡΤ, αλλά ήμουν ήδη στον αέρα για Νέα Υόρκη! Έτσι πρώτα το έμαθε η μητέρα μου που είχε κρατήσει ανοιχτή ακόμα την ελληνική μου συσκευή παρά εγώ!

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μιλήστε μου για τον ρόλο της Φωτεινής.
Είναι ένας ρόλος κλειδί στην εξέλιξη της ιστορίας αφού πολλές αλήθειες έρχονται στο φως μέσα από τη στενή της σχέση με τη Μαρία (σ. Γιούλικα Σκαφίδα) που μεγάλωσαν μαζί και είναι σαν αδερφές. Είναι ένα καλό και απλό κορίτσι η Φωτεινή, που αγαπά και νοιάζεται για τους γύρω της. Ένα φωτεινό άτομο όπως είναι και το όνομα της.

Οι πρώτες εντυπώσεις των χρηστών για τον ρόλο σας ήταν ένθερμες. Πώς νιώσατε απέναντι σε αυτό;
Φυσικά χαρά! Ήταν απροσδόκητο να λαμβάνω μηνύματα ακόμα και από ανθρώπους που είχα να δω καιρό λέγοντας μου πόσο περήφανοι ένιωσαν για μένα μόλις με είδαν στη σειρά. Συγκινητικό πραγματικά.

Το 2019 μετακομίσατε στη Νέα Υόρκη για να κυνηγήσετε το όνειρό σας. Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει ένας ηθοποιός από μια μικρή χώρα, όπως την Ελλάδα;
Αρχικά ως άνθρωπος αντιμετωπίζεις δυσκολίες λόγω ξένης κουλτούρας, ξένης γλώσσας και μοναξιάς. Αν και οφείλω να ομολογήσω ότι κύλησαν και λειτούργησαν όλα ομαλά. Νομίζω ήμουν τυχερή εξαρχής.

Είναι εφικτό μια καριέρα στο Broadway;
Θυμάμαι τον πρώτο καιρό που ήμουν εδώ και περνούσα από συνεντεύξεις για να βρω ατζέντη. Ήταν ένας, λοιπόν, που έκανε κυρίως σινεμά και ήθελε και αποκλειστικότητα. Εγώ του είπα «έχω έρθει εδώ να κάνω θέατρο, Broadway είναι το όνειρο μου». Μου λέει «έφυγες από την Ελλάδα να έρθεις να κανείς εδώ θέατρο; Και μάλιστα Broadway! Δε θέλω να σου κόψω τα φτερά, αλλά ξέρεις πόσο δύσκολο, διαβρωμένο, ποιοι έχουν τις θέσεις κλπ;». «Δε με αφορά», είπα θυμάμαι αποφασισμένη. «Εγώ αυτό ήρθα να κάνω».

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τι έχετε αποκομίσει από τη μέχρι τώρα εμπειρία σας;
Ότι υπάρχει ιεραρχία στα πράγματα και αν εργαστείς σκληρά αφενός και τη σεβαστείς αυτή τη διαδικασία, εάν δώσεις χρόνο και υπομονή, σίγουρα θα ανταμειφτείς.

Έχω την εντύπωση πως επιθυμείτε να κρατάτε δεσμούς με την Ελλάδα. Ισχύει;
Όσο είναι εφικτό ναι, ειδικά με τους ανθρώπους που αγαπώ. Αλλά και με συνεργασίες που με αφορούν.

Πόσο επηρέασε η πανδημία του κορονοϊού τις σκηνές της Νέας Υόρκης;
Τις έκλεισε όλες μέσα σε μια νύχτα, όπως και τη δική μας, καθώς έτυχε να είμαι σε περίοδο προβών για την Off-Broadway παραγωγή “Anne Frank,a musical” όταν έκλεισαν όλα εν μια νυκτί. Ήταν πολύ δύσκολο να βλέπεις τις μαρκίζες σιωπηλές σε μια τόσο πολύβουη πόλη.

Η πολιτιστική δραστηριότητα έχει ανακάμψει ή ο κόσμος ακόμη φοβάται;
Έχω την αίσθηση ότι ο κόσμος φοβάται γι’ αυτό και τα θέατρα ακόμα δε γεμίζουν, όπως παλιά και πολλές παραγωγές αναγκάζονται να κατέβουν πρόωρα. Νομίζω θέλει χρόνο ακόμα για να επανέλθουμε σε μια προηγούμενη κοινώς εννοούμενη νορμαλιτέ, αν και δεν είμαι σίγουρη αν θα συμβεί.

Τι ονειρεύεστε για το μέλλον;
Να είμαι εκεί που νιώθω όμορφα και να μπορώ να κάνω πολλά ταξίδια!

Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.