Η Τατιάνα Άννα Πίττα απαντά στο ψυχογράφημα 20 ερωτήσεων, γνωστό και ως ερωτηματολόγιο Προυστ. Η ηθοποιός συμμετέχει στην παράσταση «Σεροτονίνη», σε ελεύθερη μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Μισέλ Ουελμπέκ, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Bios.
Μια παράσταση πολλαπλών μέσων, σε συν-σκηνοθεσία Δημήτρη Αγαρτζίδη και Δέσποινας Αναστάσογλου, βαθιά υπαρξιακή, ανορθόδοξα ρομαντική, για τις ψευδαισθήσεις και τα αδιέξοδα του σύγχρονου πολιτισμού.
Πότε και πού υπήρξατε ευτυχισμένη;
Ευτυχισμένη. Ευτυχώς έχω να ανακαλώ αρκετές στιγμές ευτυχίας, δηλαδή χαράς και πληρότητας, με οικογένεια, φίλους/ες, συνεργάτες/ιδες, συντροφικές, ερωτικές αλλά και πιο ιδιωτικές και μοναχικές. Τώρα έτσι ενδεικτικά θα έλεγα τη στιγμή που συνειδητοποίησα ότι αγαπώ το σύντροφό μου, βρισκόμουν στην Αριστοτέλους, εδώ στην Αθήνα, σε ένα παλιό μου σπίτι. Γενικά οι στιγμές που συνειδητοποιώ την αγάπη μου για κάποιο πρόσωπο, με έχουν στιγματίσει, τις επιστρατεύω όταν αισθάνομαι ότι πέφτω.
Αν μπορούσατε να αλλάξετε ένα πράγμα στον εαυτό σας, ποιο θα ήταν αυτό;
Θα ήθελα να νοιώσω περισσότερο εξοικειωμένη, συμφιλιωμένη με το συμβάν και την εμπειρία του θανάτου, του δικού μου και των αγαπημένων μου προσώπων.
Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
Που ακόμη δεν έχω περιπλανηθεί και χαθεί τόσο όσο θέλω και μπορώ σε όλο τον κόσμο.
Που ακόμη δεν έχω καταφέρει να κλιμακώσω, όσο θέλω και μπορώ, την αντίθεσή μου στο ζόφο που αφήνουμε να διαιωνίζεται.
Ποιοι είναι οι ήρωές σας στην πραγματική ζωή;
Άνθρωποι που, μέσα σε αυτό το ζόφο και παρά την όποια βεβαρυμένη βιογραφία τους, καταφέρνουν να διατηρούν και να κάνουν πράξη αυτή την εγγενή σε όλους/ες μας τάση για αλληλεγγύη. Γιατί υπάρχει μέσα μας, μην την αποποιούμαστε.
Ποιο χαρακτηριστικό αποδοκιμάζετε περισσότερο στους άλλους;
Το να είναι κακοπροαίρετος/η, το να πατάει συνειδητά επί πτωμάτων.
Πού θα θέλατε να ζείτε;
Μου αρέσει εδώ στην Αθήνα, θα μου άρεσε και στο Παρίσι, θα μου άρεσε και στη Σύρο και στο Πήλιο και στο Μπουένος Άιρες. Είμαι άνθρωπος της πόλης, αλλά μεγαλώνοντας με ευχαριστεί, ησυχάζει, ανακουφίζει και η εικόνα της Τατιάνας σε μια εξοχή. Θα ήθελα πάντως να είχα την ευελιξία να περνάω 1-2 χρόνια από τη ζωή μου σε κάποιο διαφορετικό μέρος και μετά να επιστρέφω στη βάση της Αθήνας.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο.
Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Θα ήθελα να μπορώ να πω ότι ταυτίζομαι και πρακτικά με τη Ρόζα Λούξεμπουργκ ή τη Λουίζ Μισέλ.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συνθέτες;
Επειδή έχω πολλά και πολύ διαφορετικά μεταξύ τους ακούσματα, η λίστα έχει μάκρος. Τώρα τελευταία ας πούμε έχουμε κολλήσει στο σπίτι και ακούμε κάτι τραγούδια του de Falla.
Ποιο θεωρείτε ότι είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμά σας;
Δικοί μου άνθρωποι μού έχουν πει ότι έχω καλό “αυτί” (πέραν από αδιαμφισβήτητα πεταχτό), με την έννοια του διαθέσιμου να ακούσει, να μην κριτικάρει και να συναισθανθεί.
Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σου;
Τις απενοχοποιημένες στιγμές που περνάμε μαζί.
Το βιβλίο που σας σημάδεψε;
Ναι, είναι δύσκολες ερωτήσεις αυτές. Γιατί υπάρχει και μια σύγχυση, μπορεί ένα βιβλίο να σε εχει σημαδέψει χωρίς απαραίτητα να είναι το αγαπημένο σου, είναι και θέμα συγκυρίας, το πού, πώς και πότε σε βρήκε. Στις μικρότερες ηλικίες ας πούμε είσαι ίσως πιο επιδεκτική στο σημάδεμα. Σε αντίθεση με το συμμάζεμα. Πάντως νομίζω ότι κάθε φορά που έρχεται σε κουβέντα αυτή η ερώτηση, λέω και κάτι διαφορετικό, μοιραία βέβαια επανέρχομαι σε κάποια. Σήμερα που με ρωτάτε, θα πω ας πούμε το Μπουτ,το Ψάρι του Γκ.Γκρας ή τα Σταφύλια της Οργής του Τζ.Στάινμπεκ ή το Περί Ηρώων και Τάφων του Ε.Σάμπατο ή τα Μελένια Λεμόνια του Θ.Τριαρίδη ή την Ιστορία του Ματιού του Ζ.Μπατάιγ ή τα Γενέθλια της Ζ.Σαρή ή το Αν Αυτό είναι ο Άνθρωπος του Π.Λέβι ή το Αλεξανδρινό Κουαρτέτο του Λ.Ντάρελ, που παρεμπιπτόντως στο παρελθόν το έχουν διασκευάσει και ανεβάσει κι οι Elephas Tiliensis.
Η ταινία που σας σημάδεψε;
Ισχύει όπως παραπάνω. Σήμερα ας πούμε θα πω το Brazil του Τ.Gilliam
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας ζωγράφοι;
Μου αρέσουν οι αυστριακοί ο Schiele, ο Klimt, o Kokoshka, επίσης ο Bosch, ο Fouquet, o Goya, o Caravaggio, η Kahlo, ο Hokusai, o Otto Dix, ο Van Gogh, o Modigliani, ο F.Bacon. Μάλλον λίγο πιο ξεκάθαρα για μένα τα πράγματα με τους ζωγράφους απ’ ό,τι με τους συνθέτες, τα βιβλία και τις ταινίες, ναι;
Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
Πρόκειται για συνδυασμό πραγμάτων που συντρέχουν. Γενικά το αποφεύγω, είμαι αυτής της γραμμής, μου προκαλεί άγχος, καμιά φορά ντροπή, καμιά φορά αίσθηση ανελευθερίας. Το σίγουρο είναι ότι δεν το ενοχοποιώ έτσι αβασάνιστα κι επίσης ότι όποτε έχω κρίνει απαραίτητο να πω ψέματα, συνήθως ως προστατευτική ασπίδα είτε για μένα την ίδια είτε πολύ συχνά για κάποιο άλλο πρόσωπο, φροντίζω να μη βλάπτεται εξαιτίας αυτού κανένας τρίτος, καμία τρίτη, να αναγνωρίζω δηλαδή και να προλαμβάνω παράπλευρες απώλειες.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Συγγνώμη, πραγματικά δυσκολεύομαι, είναι ένα σωρό ονόματα. Υπάρχουν συγγραφείς των οποίων μπορεί να έχω διαβάσει μόνο ένα βιβλίο αλλά να έχω μαγευτεί.
Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Δεν ξέρω. Με τη λιγότερη σωματική και ψυχική ταλαιπωρία για μένα και τους ανθρώπους που με αγαπάνε και αγαπώ. Το ακαριαίο θα με απελευθερώσει μια ώρα αρχύτερα αλλά θα στερήσει χρόνο σε αυτούς να προετοιμαστούν για την απώλεια και σε μένα να κλείσω λογαριασμούς. Το σταδιακό πάλι, θέλει κι αυτό το μέτρο του, μην παρατραβήξει.
Ποια πιστεύετε ότι είναι η χειρότερη μορφή δυστυχίας;
Να συνειδητοποιείς ότι μια δυστυχία παρατείνεται και παραμένει αδιέξοδη και μη αντιστρέψιμη. Η απόλυτη απελπισία.
Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
Ενώ είμαι άνθρωπος που λ.χ. “χτυπάει ξύλο” σε κάθε άσχημη σκέψη που αφορά το μέλλον, δε με αισθάνομαι πιστή σε κάποιο Θεό, οπότε και δεν ξέρω τι ιδιαίτερο θα ήθελα να ακούσω από κάποιον σαν τον Θεό. Σε κάθε περίπτωση, ένα “όλα θα πάνε καλά” ή ένα “σωστά το πας” – έτσι για την επιβεβαίωση ότι δεν είμαι τελείως χαμένη – θα ήταν ευπρόσδεκτα.
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
Είμαι μάλλον λίγο μετέωρη ανάμεσα σε μια καλή και δημιουργική φάση της προσωπικής μου ζωής και σε μια κατάσταση που ορίζει ο φόβος του θανάτου, ένα επικείμενο πένθος.
Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.
