Κωνσταντίνος Α. Τριανταφυλλάκης: «Με καθόρισε το έργο και η φιλοσοφία του Κωνσταντίνου Τσάτσου, ενώ βαθύτατα μ’ επηρέασε ο μέγιστος Νίκος Καζαντζάκης»
Από το «αγιασμένο» Διδυμότειχο στην «πλανεύτρα» Νέα Υόρκη, διαδρομές οικείες μα και μεταφυσικές. Το νέο βιβλίο του Κωνσταντίνου Α. Τριανταφυλλάκη, με τίτλο «Μικρές περιπλανήσεις στις ρωγμές του χρόνου» είναι μια συλλογή τριαντατεσσάρων αυτοτελή διηγημάτων, που ξεπηδούν από τις ρωγμές του χρόνου και μας ταξιδεύουν, μέσα από μια γλαφυρή και λυρική αφήγηση, σε διαδρομές κοντινές και μακρινές.
Με αφορμή την κυκλοφορία αλλά και τη σημερινή εκδήλωση στον πάνω όροφο του Ιανού της Σταδίου συναντηθήκαμε με τον κύριο Τριανταφυλλάκη και συζητήσαμε για το νέο του βιβλίο και τις προσωπικές του ρωγμές.
Κύριε Τριανταφυλλάκη, με ποια αφορμή αποφασίσατε να γράψετε τα αυτοτελή διηγήματα και ποιος ήταν ο σκοπός αυτής της περιπλάνησης;
Αυτοτελή διηγήματα έγραφα, ερασιτεχνικά, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου στο Γυμνάσιο. Μου άρεσε να παρατηρώ και να γράφω. Ομως, εκείνος που μου δίδαξε τα μυστικά και με παρακίνησε να συνεχίσω, ήταν ο πρώτος δάσκαλός μου, ο Φρέντυ Γερμανός. «Οι Μικρές Περιπλανήσεις στις Ρωγμές του Χρόνου» είναι ιστορίες, εμπειρίες και διδάγματα ζωής, που ωρίμασαν με τον χρόνο, άντεξαν στις δοκιμασίες του και ήρθε καιρός για να βγούνε στο φως! Και να στείλουν ένα μήνυμα αισιοδοξίας οτι τα προβλήματα είναι για να τα ξεπερνάμε και η ζωή είναι ένα ωραίο ταξίδι που πρέπει να αξιοποιήσουμε κάθε στιγμή του.
Από το «αγιασμένο» Διδυμότειχο στην «πλανεύτρα» Νέα Υόρκη. Ποιες οι μεταξύ τους σχέσεις και ποιες οι αντιφάσεις;
Το Διδυμότειχο είναι οι ρίζες και η αφετηρία, ίσως και ο τελικός προορισμός! Η Νέα Υόρκη ήταν μια στάση της διαδρομής! Ενας σταθμός, όχι το τέλος! Ενα όνειρο παιδικό το οποίο είχα την ευκαιρία να το δω να πραγματοποιείται, μέσα από σπουδές, εργασία και μαθήματα ζωής! Οσον αφορά τις αντιφάσεις, αυτές δεν τις καθορίζει ο τόπος διαμονής. Πιστεύω οτι τις κουβαλάμε μέσα μας. Όπως λέει ο Καβάφης «η πόλις θα σε ακολουθεί», όπου κι αν πας!
Ποια η σχέση σας με το παρελθόν και τις δικές σας προσωπικές ρίζες και ρωγμές;
Το παρελθόν είναι το προσωπικό βιβλίο που γράφουμε και φέρουμε συνέχεια μαζί μας! Δεν μπορούμε να τ’ αλλάξουμε, ούτε να μένουμε προσκολημμένοι σ’ αυτό. Όμως, είναι τα διδάγματα και οι εμπειρίες της ζωής μας! Τα λάθη, οι επιτυχίες μας και τ’ ανεκπλήρωτα όνειρά μας. Σημείο αναφοράς κι ένας χρήσιμος οδηγός για το μέλλον.
Η παρούσα έκδοση, όπως προανέφερα, αποτελείται από 34 αυτοτελή διηγήματα. Γιατί πιστεύετε πως οι συγγραφείς όλο και επιστρέφουν σε αυτό το συγγραφικό μοτίβο; Είναι ένας τρόπος να κρατήσετε το αναγνωστικό κοινό παράλληλα με τις υποχρεώσεις και το χρόνο που τρέχει βιαστικά;
Μα ξεκίνησα γράφοντας αυτοτελή διηγήματα! Ηταν πάντα το αγαπημένο μου είδος γραφής. Θεωρώ οτι ίσως είναι και το δυσκολότερο. Γιατί μια καλή αυτοτελής ιστορία πρέπει να έχει κάτι από την δομή και την τελειότητα μιας τραγωδίας! Και να ολοκληρώνεται σύντομα. Να μην μακραίνει ο λόγος! Θυμάμαι έναν φιλόλογο στο Γυμνάσιο, στο μάθημα της Εκθεσης, να μας περιορίζει στις τρείς σελίδες με το επιχείρημα οτι τα πολλά λόγια είναι εύκολα, το “λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν”! Τα μυθιστορήματα έχουν τη δική τους γοητεία και η έκτασή τους δεν είναι το πρόβλημα. Ενα καλό βιβλίο πάντα βρίσκουμε χρόνο να το τελειώσουμε και να τ’ απολαύσουμε!
Υπήρξαν στιγμές που δεν μπορούσατε να συνεχίσετε μια ιστορία και πως θα την διηγηθείτε;
Συνήθως όταν ξεκινάω να γράψω μια ιστορία, ξέρω πώς θα τελειώσει. Την έχω από πρίν δουλέψει στο μυαλό μου, ακόμα και στις λεπτομέρειές της. Ομως, καμιά φορά, η γραφή αποκτά τη δική της δυναμική και οι ήρωες αναλαμβάνουν “πρωτοβουλίες” με αποτέλεσμα να ξεστρατίζεις από τον αρχικό σχεδιασμό! Και αυτό είναι κάτι μαγικό!
Ποιοι συγγραφείς σας στιγμάτισαν;
Ξεκίνησα διαβάζοντας τους κλασσικούς, Βενέζη, Μυριβήλη και Παπαδιαμάντη, Σολωμό και Βαλαωρίτη. Στην πορεία ανακάλυψα τον Όμηρο και την ιερή τριάδα των τραγικών μας. Στη συνέχεια μαγεύτηκα από τον Σεφέρη, τον Καβάφη και τον Ελύτη. Με καθόρισε το έργο και η φιλοσοφία του Κωνσταντίνου Τσάτσου, ενώ βαθύτατα μ’ επηρέασε ο μέγιστος Νίκος Καζαντζάκης! Δάσκαλοί μου στη συγγραφική πορεία ήταν ο Φρέντυ Γερμανός, ο Αντώνης Σαμαράκης κι ο Δημήτρης Ιατρόπουλος.
Τον ελεύθερο χρόνο σας τι είδους βιβλία επιλέγετε να διαβάζετε;
Διαβάζω τα πάντα! Και μετά μανίας νέους συγγραφείς και ποιητές. Όμως, συχνά επιστρέφω στην αρχαία κλασσική μας γραμματεία, που είναι ο ανεξάντλητος πλούτος της χώρας μας! Για να μαθαίνω και ν’ ασκούμαι!
Αν δεν ήταν η συγγραφή τι άλλο θα ήταν;
Η γραφή είναι δευτέρα φύσις, παιδιόθεν! Οχι με την έννοια οτι θα γινόμουν κάποτε συγγραφέας, ούτε και τώρα θεωρώ τον εαυτό μου συγγραφέα. Γράφω στον ελεύθερο χρόνο μου, όταν μπορώ και όταν θέλω, είναι μια δημιουργική και λυτρωτική διαδικασία. Δεν γράφω για να γράφω, ούτε για να γίνουν τα γραπτά μου βιβλία! Ομως, αν με ρωτάτε, αν θα ήθελα να έχω κάποιο χάρισμα, ναι! Θα ήθελα να είμαι μουσικός!
Info: Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 28 Μαρτίου 2019 στον ΙΑΝΟ (Σταδίου 24), η είσοδος είναι ελεύθερη και θα προβάλλεται ζωντανά στο ianos.gr. Περισσοτερες πληροφοριες ΕΔΩ.