Ο Μάνος Αντωνίου σκηνοθετεί την θεατρική παράσταση «Καραϊσκάκης: Ὁ παρεξηγημένος ἥρωας». Μια παράσταση αφιερωμένη στον ήρωα του 1821 Γεώργιο Καραϊσκάκη ο οποίος παρουσιάζεται χωρίς καμία διάθεση ωραιοποίησης και επιφανειακής προσέγγισης του χαρακτήρα του. Έτσι η εν λόγω παράσταση έχει μια εξαιρετική ιδιοτυπία την οποία όλοι οι συντελεστές της ευελπιστούν να αγαπήσει το κοινό!
Κύριε Αντωνίου, πότε ξεκινήσατε την ενασχόληση σας με την υποκριτική και την σκηνοθεσία;
Με την υποκριτική ξεκίνησα το 1998 και με τη σκηνοθεσία το 2003 και ως δάσκαλος υποκριτικής από το 2005 στη Δραματική Σχολή ‘Μαίρης Βογιατζή – Τράγκα’
Πέρα από την υποκριτική λοιπόν, ασχολείστε και με την σκηνοθεσία ενώ είστε ο σκηνοθέτης της παράστασης «Καραϊσκάκης: Ὁ παρεξηγημένος ἥρωας». Υποκριτική ή σκηνοθεσία; Κλίνετε κάπου περισσότερο;
Όχι αγαπάω και τα δύο εξίσου.
Από τους ρόλους που κατά καιρούς έχετε ενσαρκώσει στο θέατρο ποιος πιστεύετε ότι είναι πιο κοντά στον πραγματικό σας χαρακτήρα;
Υπάρχουν πολλοί ρόλοι που έχω ερμηνεύσει και βρίσκω κοινά στοιχεία. Όμως πιο πολύ με ιντριγκάρει ένας ρόλος που είναι τελείως κόντρα από εμένα. Πάντως στον ρόλο του Καραϊσκάκη που υποδύομαι αυτή την περίοδο βρίσκω αρκετά κοινά στοιχεία.
Αν σας δινόταν η ευκαιρία να συνομιλήσετε και να κάνετε μερικές ερωτήσεις σε κάποιον σπουδαίο ηθοποιό ή σκηνοθέτη του εξωτερικού ποιος θα ήταν αυτός και τι είδους ερώτηση θα κάνατε;
Θα ήθελα να συνομιλήσω με τον Πατσίνο και να σταθώ στο συνδυασμό φυσικού παιξίματος και έντονης εκφραστικότητας. Επίσης, θα ήθελα να συζητήσω με τον Σπίλμπεργκ και να μπορέσω να παρακολουθήσω γύρισμά του.
Ως ηθοποιός και σκηνοθέτης της δύσκολης περιόδου που διανύουμε και από την επαφή σας με συναδέλφους τι έχετε διαπιστώσει ότι είναι αυτό που αγχώνει τους περισσότερους και τι εσάς συγκεκριμένα;
Υπάρχει και σε μένα, αλλά και σε πολλούς συναδέλφους το άγχος για την επόμενη ημέρα στο χώρο μας, λόγω της πανδημίας, καθώς και ο φόβος μήπως περάσουμε την άσχημη περίοδο ξανά μετά τις δύο καραντίνες.
Μιλήστε μας λίγο για την ιδιοτυπία του έργου «Καραϊσκάκης: Ὁ παρεξηγημένος ἥρωας» όσον αφορά τον τρόπο που παρουσιάζεται ο ήρωας της Ελληνικής επανάστασης, Γεώργιος Καραϊσκάκης.
Βασική αρχή της σκηνοθετικής μου γραμμής ήταν η μη αγιοποίηση του Καραϊσκάκη και η επαναστατική του μόνο μορφή… Ασχολήθηκα κυρίως με τα δεύτερα και τρίτα επίπεδα του έργου του Γιάννη Κωσταρά. Πέραν της ηρωϊκής του μορφής, εισχώρησα στην ψυχολογία του Καραϊσκάκη, στις ανθρώπινες αδυναμίες του, την έντονη προσωπικότητα, την ηγετική του μορφή, το έξυπνο χιούμορ και τη διπλωματία του σε κάθε δύσκολη περίσταση. Τον χαραχτηρίζω ως τον Επανάσταση των Επαναστατών… Με τα καλά και τα κακά του… Η έκφρασή του ‘Όποτε θέλω είμαι διάβολος και όποτε θέλω άγγελος’ είναι η βάση την παρουσίασης του ήρωα. Γι’ αυτό σκηνοθετώ βάσει το δίπολο μαύρο – άσπρο, καλό και κακό.
Περιγράψτε μας συνοπτικά τους ήρωες του έργου.
Πέραν του Καραϊσκάκη, παρουσιάζονται ο Κατσαντώνης, ο Κολοκοτρώνης, ο Φραγκίστας, η Γκόλφω, η Μαριώ, ο Καποδίστριας, ο Καραΐσκος, ο Ζαΐμης, ο Μπουντούρης, ο Μπότσαρης, ο Λϊακατάς, ο Ιγνάτιος, ο Πορφύριος, ο Στορνάρης, ο Μαυροκορδάτος, ο Μακρυγιάννης, ο Κίτσος Τζαβέλας, ο Αλή Πασάς, ο Μουχτάρ, ο Κιουταχής
Για το κλείσιμο θα ήθελα να μου πείτε πώς θα περιγράφατε με 3 λέξεις την παράσταση αυτή.
Σημειολογική, επίκαιρη και διαχρονική.
«Καραϊσκάκης: Ὁ παρεξηγημένος ἥρωας»
Παράσταση: Πέμπτη 12 Αυγούστου 2021 στις 21:30
Θέατρο Τεχνόπολις (Ηράκλειο Κρήτης)