Λίγο πριν την προβολή της ταινίας «Εξορία», του Βασίλη Μαζωμένου, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Στέφανος Κακαβούλης, πρωταγωνιστής του έργου, μας μιλάει για την εμπειρία του και με πολύ χιούμορ, αλλά και ευαισθησία μοιράζεται μαζί μας σκέψεις και προβληματισμούς. Ο ίδιος επιμένει να πιστεύει στο καλό θέατρο και μας αποκαλύπτει τα επόμενα σχέδια του. Εκτός, από την επανάληψη του επιτυχημένου μονολόγου «Ουρλιαχτό» βρίσκεται στις πρόβες ενός καινούριου έργου με τίτλο ΖΩΓΙΑ, όπου έχει γράψει ο ίδιος.
Κ. Κακαβούλη πριν λίγο καιρό ολοκληρώθηκε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης όπου συμμετείχε η ταινία που πρωταγωνιστείτε «Εξορία» του Βασίλη Μαζωμένου. Πείτε μας δυο λόγια για το πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία.
Από το πουθενά. Out of the blue που λένε. Σχήμα λόγου βέβαια αυτό. Δεύτερη μέρα του Πάσχα τηλεφώνημα από τον Βασίλη Μαζωμένο. Είχα να του μιλήσω δυο χρόνια τουλάχιστον. “Στέφανε κάνω καινούργια ταινία. Έχω βρει όλους τους ρόλους και μου λείπει ο πρωταγωνιστής. Μου στείλε σενάριο και από την επόμενη μέρα μπήκα στις πρόβες. Όταν τον ρώτησα γιατί εγώ μου απάντησε πολύ ειλικρινά ότι “η μορφή σου έχει κάτι από κλασική ελληνική κατατομή, ο ρόλος συμβολίζει τον σύγχρονο Έλληνα και από την πορεία σου που χω παρακολουθήσει μου κάνεις”.
Στην ταινία υποδύεστε τον Άρη. Έναν ακόμα απελπισμένο άνθρωπο που προσπαθεί να βρει έναν καλύτερο τόπο για να ζήσει. Πως προσεγγίσατε τον ρόλο;
Πολύ κουβέντα με τον Βασίλη για να μπω στο κεφάλι του μιας κι ο ίδιος έχει γράψει και το σενάριο, ένστικτο και εμπιστοσύνη. Στον εαυτό μου και τους συναδέλφους μου.
Τι είναι αυτό που σας δυσκόλεψε και τι σας έκανε να νιώσετε το αδιέξοδο αυτού του ανθρώπου;
Ο συγκεκριμένος ρόλος είναι σύμβολο. Κάτι σαν τις μορφές της αρχαίας τραγωδίας. Δεν μας απασχολούν ψυχολογικές πλευρές, παρελθόν, απωθημένα, βιώματα, μάνα, πατέρας παιδικά χρόνια δουλειά, έρωτες κλπ. Είναι η ιδέα του Έλληνα που είναι εξόριστος στην ίδια του τη χώρα. Μιλάει ελάχιστα οπότε όλη η ερμηνεία έπρεπε να σωματοποιηθεί και να φανεί στην έκφραση. Σαν ηθοποιός δούλεψα πολύ τη σκέψη του χαρακτήρα και απλά άφησα αυτή να διαγραφεί τόσο στο πρόσωπο όσο και στο κορμί μου.
Κατά την εξέλιξη του έργου σας γίνετε η ερώτηση «ποιος είσαι» και απαντάτε «κανένας». Γιατί αυτή η απάντηση; Πως γίνεται ένας άνθρωπος να μην έχει ταυτότητα, παρελθόν και μνήμη;
Το “Κανένας” του ήρωα παραπέμπει στον “Κανένα” του Οδυσσέα για όσους κάνουν το συνειρμό. Τι σήμαινε εκείνο το “Κανένας” που απαντάει στον Κύκλωπα ο ομηρικός ήρωας;
Στις μέρες μας ολοένα και περισσότεροι συνάνθρωποι μας, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, διώκονται είτε για την καταγωγή τους είτε για τις ερωτικές προτιμήσεις τους ή απλά για τις ιδέες τους. Τι είναι αυτό που κάνει κατά την γνώμη σας τους ανθρώπους να φοβούνται το διαφορετικό και να καλλιεργούν το μίσος μέσα τους;
Μεγάλη ερώτηση που από μόνη αποτελεί συνέντευξη και ολόκληρο άρθρο. Πολλές οι αιτίες και οι λόγοι. Κοινωνικοί, οικογενειακοί, βιωματικοί, άγνοια…. πολλά. Το θέμα είναι τι κάνουμε γι’ αυτό το φόβο. Ο φόβος συνήθως ξεπερνιέται με την ενημέρωση τη γνώση. Αυτό πρέπει να κάνουμε….να βρούμε τρόπους να ενημερώσουμε. Με ό,τι μέσο έχουμε. Τέχνη, τηλεόραση, τύπο, social.
Ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας και όχι απαραίτητα με αυτή την σειρά. Έχετε πρωταγωνιστήσει σε αξιόλογες θεατρικές παραστάσεις, έχουν εκδοθεί βιβλία σας και έχετε σκηνοθετήσει ταινίες μικρού και μια μεσαίου μήκους καθώς και ντοκιμαντέρ. Από πού αντλείτε έμπνευση;
Από τους φόβους μου…. χαχα Άρα οι φόβοι είναι αναγκαίοι; Κάποιες φορές. Αστειεύομαι. Τα πάντα αποτελούν έμπνευση. Ή μάλλον οτιδήποτε μπορεί να τρυπώσει και να γδάρει ή μάλλον να ερεθίσει κάποια χορδή μέσα μέχρι να πεις “μμμ κάτι πρέπει να κάνω μ’ αυτό”.
Πότε ξέρετε ότι αυτό είναι κάτι που σας ταιριάζει να ασχοληθείτε;
Δεν έχει μου ταιριάζει. Έχει πρέπει αλλιώς θα σκάσω. Θα μείνει μέσα και θα με φάει. Όπως λέει και η Μάνου πολύ αισθαντικά στο τραγούδι της “Ο βασιλιάς κι εγώ “Αγριεύει ο αέρας χρυσόμαλλο δέρας..μπορεί να με φας πριν σου πω σ’ αγαπώ” Αυτό τα λέει όλα….χαχα. Το Σ’ αγαπώ είναι η έκφραση στο εκάστοτε έργο.
Συχνά λέγετε πως στην εποχή μας και με όλες τις δύσκολες καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, οι νέοι άνθρωποι στερούνται ευκαιριών. Εσάς ποια είναι η γνώμη σας; Μπορεί ένας νέος καλλιτέχνης να βρει τον προσωπικό του χώρο, ακόμα και με αυτές τις συνθήκες; Και τι είναι αυτό που θα συμβουλεύατε ένα νέο παιδί;
Αν κάτι έχω μάθει τόσα χρόνια που παλεύω με τα της τέχνης… είναι ότι τις ευκαιρίες τις δημιουργείς άρα δεν μπορείς να πεις ότι τις στερείσαι. Τις δημιουργείς εσύ. Αν σου κάτσουν τώρα και άλλες που θα σε πάνε παρακάτω και θα ναι κάποιου άλλου βεληνεκούς θα σαι τυχερός και μπράβο σου. Θα σου ανοίξουν επιπλέον πόρτες.
Ποια υπήρξε η πιο δύσκολη στιγμή στην καριέρα σας που σας έκανε να θέλετε να τα παρατήσετε όλα –αν υπήρξε- και τι είναι αυτό που σας κάνει να επιμένετε;
Κάθε φορά που τελειώνει μια παράσταση , ένα θεατρικό έργο, μια σκηνοθεσία, μια ερμηνεία. Είναι άδειασμα, σαν χωρισμός. Η στιγμή που πρέπει να κάνεις το επόμενο βήμα. Μπορεί να γίνει αμέσως , μπορεί να αργήσει. Μέχρι να γεμίσεις πάλι. Πολλές φορές έχω σκεφτεί “ρε παιδί μου τι ωραία θα ταν να χα φύγει, – πεθάνει – την ώρα που γυριζόταν εκείνο το γαμάτο πλάνο ή πάνω σε εκείνο τον μονόλογο ή όταν έγραφα εκείνη τη σκηνή ή σε εκείνο το χειροκρότημα. Ρομαντικές φαντασιώσεις ε; Μπορεί… ο Μπάιρον θα καταλάβαινε ακριβώς τι εννοώ.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας; Υπάρχει κάτι που ετοιμάζετε αυτό τον καιρό;
Το αγαπημένο και άγριο «Ουρλιαχτό» του Γκίνσμπεργκ θα επαναληφθεί στο Φάουστ για τρεις Δευτέρες μέσα στο Δεκέμβρη 16 – 23 και 30. Μέτα από περιοδεία σε διάφορα μέρη της Ελλάδος θα επιστρέφει εκεί όπου ξεκίνησε πέρισυ. Επίσης το καινούργιο μου έργο ΖΩΓΙΑ θα ανέβει μετά το Πάσχα στο θέατρο Αλκμήνη. Ένα οικογενειακό δράμα που φωτίζει την ταυτότητα των φύλων άντρα – γυναίκας με ένα τελείως πρωτότυπο και σκληρό τρόπο.
Αν μπορούσατε να μεταφερθείτε στις σελίδες ενός βιβλίου και να γίνετε ο ήρωας του, ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
Να πάμε σε ρόλο; Όχι… σε νουβέλα. Αγαπημένου κλασικού. Τόμας Μάν. Τριστάνος. Κάθε σελίδα ξεχειλίζει έρωτα, πάθος στην ιδεώδη μορφή τους. Ένας ήρωας που τελεί σε ψυχικό, εγκεφαλικό και συναισθηματικό οργασμό.
Info: Η ταινία «Εξορία» θα προβληθεί στο 32ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2019 στις 20:30 στον Κινηματογράφο Τριανόν. Επίσημη συμμετοχή στο 60ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.