Είδα ένα πλάσμα γυμνό, κτηνώδες,
Καθόταν καταγής,
Κράταγε στα χέρια του την καρδιά του,
Και την έτρωγε.
Είπα: «Είναι καλή, φίλε;»
«Είναι πικρή · πικρή» μου απάντησε·
«Αλλά μ’αρέσει
γιατί είναι πικρή,
και γιατί ‘ναι η καρδιά μου.»
Από τη συλλογή «Μαύροι Καβαλάρηδες, μτφρ. Γιώργος Νικολόπουλος