Δεύτερη εμφάνιση, 23 Νοεμβρίου, για τον Σωκράτη Μάλαμα στην Ακτή Πειραιώς και φυσικά, βρεθήκαμε εκεί, πιστοί στο μουσικό ραντεβού μας.
Ο Σωκράτης –ναι, μπορούμε τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη, να τον λέμε με το μικρό του όνομα- ξεκίνησε τις εμφανίσεις του στις 16 Νοεμβρίου και θα τις ολοκληρώσει Σάββατο, 25 Ιανουαρίου 2020. Παρέα του η Ιουλία Καραπατάκη και οι μουσικοί Νίκος Μαγνήσαλης, Γιάννης Παπατριανταφύλλου, Φώτης Σιώτας, Κυριάκος Ταπάκης, Νίκος Παραουλάκης καθώς και τρεις ακόμα μουσικοί που προστέθηκαν στο σχήμα, ο Δημήτρης Λάππας, ο Νεκτάριος Παπαγεωργίου και η Ελένη Αβραμιώτη.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε στις 11 η ώρα και τελείωσε περίπου λίγο μετά τις 3. Μιλάμε για ένα καθαρό, πυκνό τετράωρο, που με ελάχιστες και ολιγόλεπτες απουσίες, ο Σωκράτης ήταν πάνω στη σκηνή και τα έδινε όλα. Είπε τραγούδια από όλες τις δισκογραφικές του δουλειές και συνεργασίες. Φυσικά, τίμησε για άλλη μια φορά τον φίλο του Θανάση Παπακωνσταντίνου, λέγοντας δικά του κομμάτια. Συγκινητική στιγμή, η αναφορά στον πρόωρα χαμένο στιχουργό Άλκη Αλκαίου, που σαν εχθές είχε γεννηθεί. Η Ιουλία Καραπατάκη, η ερμηνεύτρια που πρωτογνωρίσαμε από την συμμετοχή της στη δισκογραφική δουλεία «Με στόμα που γελά», ερμήνευσε τραγούδια από τον δίσκο της «Τα λόγια είναι γράμματα» των Θοδωρή Γκόνη και Φώτη Σιώτα. Ο δεύτερος, είπε εχθές το Αερικό και ένα ολόκληρο μαγαζί ξέσπασε με το σύνθημα «Το πάθος για την Λευτεριά είναι δυνατότερο απ όλα τα κελιά» και ένας Μάλαμας να υψώνει το ποτήρι του και να λέει Μπράβο Πουλάκια..
Όμορφες ερμηνείες και από την Ελένη Αβραμιώτη, όπου με το βιολί της προσέγγισε πιο παραδοσιακούς ήχους.
Και τώρα στο άχαρο κομμάτι της βραδιάς, αλλά όχι αυτό που μας έμεινε από την χθεσινή νύχτα και αυτό είναι που έχει τελικά σημασία. Πολλά ακούστηκαν για την επιλογή του Σωκράτη Μάλαμα να εμφανιστεί στην Ακτή Πειραιώς και να αποχωριστεί άλλες, πιο οικείες τους μουσικές σκηνές. Αρκετοί ενοχλήθηκαν, θεωρήσανε πως δεν του ταιριάζει και ότι ήταν λάθος του.
Οι επιλογές κάθε ανθρώπου είναι δικές τους, δικές του και οι συνέπειες, καμιά φορά όμως χάνουμε την ουσία προσπαθώντας να βρούμε το σφάλμα.
Σίγουρα το μαγαζί δεν θύμιζε Σωκράτη. Πελατειακή εξυπηρέτηση και άνθρωποι που πιθανόν να μην γνωρίζουν καν πιο καλλιτέχνη έχουν την τύχη να φιλοξενούν. Σκεφτείτε πως το μαγαζί ήταν όχι απλά γεμάτο, αλλά, επικίνδυνα στριμωγμένο με αποτέλεσμα για να μπορέσεις να περάσεις έπρεπε να ταλαιπωρηθείς πάρα, μα πάρα πολύ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το σέρβις να είναι απίστευτα αργό, σχεδόν χαμένο, παρά την φιλότιμή προσπάθεια που έκαναν οι εργαζόμενοι για να ανταποκριθούν. Όταν ρώτησα κάποιον από τους υπευθύνους πόσα άτομα υπολογίζει πως βρίσκονται στο μαγαζί, η απάντηση ήταν πως αυτή την στιγμή είναι πολλοί περισσότεροι και δεν έχουν ξαναδεί κάτι τέτοιο…
Ο Σωκράτης αποφάσισε να πραγματοποιήσει λίγες εμφανίσεις αυτόν τον χειμώνα, λογικό μου ακούγεται μετά την πυκνή, καλοκαιρινή του περιοδεία. Σίγουρα χρειαζόταν ένας χώρος που θα χωρούσε όλο τον κόσμο που θέλει να τον ακούσει. Όσο, λοιπόν κι αν η επιλογή του χώρου δεν είναι τόσο στα μέτρα του, ο Σωκράτης Μάλαμας κατάφερε να φέρει τις συναυλίες σε ένα μαγαζί στην Πειραιώς. Το ίδιο πάθος, η ίδια ένταση, όλα ήταν εκεί. Κόσμος όλων των ηλικιών να παραληρεί και να τραγουδάει μαζί του και ένας τραγουδιστής να μας παίρνει από το χέρι και να μας οδηγεί στο Σωκρατικό του σύμπαν. Δεν είχε σημασία μετά από ένα σημείο ούτε το που; Ούτε το πώς; Το μόνο που υπήρχε ήταν ο Σωκράτης μας, που για άλλη μια φορά κατάφερε όχι μόνο να μας συνεπάρει , αλλά να μας κάνει να νιώσουμε ότι είμαστε η ίδια μεγάλη παρέα που όπως πολύ έξυπνα είπε «και τώρα πουλάκια μου, εδώ που ξαναμαζευτήκαμε, θα κάνουμε αυτό που ξέρουμε. Θα μοιραστούμε τις ζωές μας». Αυτό, ακριβώς έγινε εχθές το βράδυ στην Ακτή Πειραιώς, ένα μαγαζί στο ταβάνι που τραγουδώντας και μεθώντας από τον Σωκράτη Μάλαμα, κόντευε να γκρεμίσει ¨τα τείχη¨.
Οπότε, κανένας λόγος για στεναχώριες και δεύτερες σκέψεις. Δεν έχει σημασία που εμφανίζεται ο Σωκράτης Μάλαμας, ο χώρος και ο τόπος είναι απλά σκηνικά. Σημασία έχει η κατάθεση ψυχής αυτού του ανθρώπου, που ακούραστα τόσα χρόνια, όπου και αν είναι, είναι πάντα ο δικός μας Σωκράτης!!