Η Νατάσσα Μποφίλιου στο Κρεμλίνο: «Διάφορα ελληνικά, αλλά τόσο μα τόσο απολαυστικά!!»

Η Νατάσσα Μποφίλιου έχει διαγράψει αξιοθαύμαστη καλλιτεχνική πορεία μέσα σε λίγα χρόνια, αποκτώντας όλο και περισσότερους φανατικούς θαυμαστές. Μαζί με τους σταθερούς συνεργάτες της Θέμη Καραμουρατίδη και Γεράσιμο Ευαγγελάτο, έχουν δημιουργήσει τραγούδια με ξεχωριστή αξία και σημασία στο ελληνικό πεντάγραμμο, ενώ δεν σταματούν να μας εκπλήσσουν ευχάριστα με τις επιλογές τους.

Μια τέτοια ευχάριστη έκπληξη-μουσική βραδιά ήταν το περασμένο Παρασκευόβραδο στον ανανεωμένο χώρο του Κρεμλίνου στον Πειραιά– το οποίο μάλιστα με την ευκολία παρκαρίσματος στα πέριξ, τον πολύ καλό εξαερισμό του, την καλοφτιαγμένη σκηνή αλλά (και γιατί να μην το πούμε) τις πολύ καλές τιμές στα ποτά του, έχει αναδειχθεί σε πολύ δυνατή μουσική σκηνή, και όχι μόνο.

Σε αυτή, λοιπόν, την καινούργια μουσική περιπέτεια, η αγαπημένη μουσική τριάδα προβαίνει σε ένα εγχείρημα τολμηρό, και όμως βγαίνει ατσαλάκωτη και ικανοποιεί και το κοινό της, δείγμα του πόση αγάπη έχουν εμφυσήσει στις καρδιές του κόσμου με τα τραγούδια τους, αλλά και πόσο δημιουργικοί και πρωτότυποι παραμένουν. Και ποιο είναι αυτό το εγχείρημα; Μα το γεγονός ότι σε ολόκληρη την παράσταση δεν τραγουδούν η Νατάσσα με το Θέμη κανένα δικό τους τραγούδι!! Αντιθέτως, μέσα από ένα νοσταλγικό ταξίδι στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, από την δεκαετία του 60 του Μίκη και του Μάνου, από τον Παύλο Σιδηρόπουλο και τους αδελφούς Κατσιμίχα μέχρι τον Ζαμπέτα και το Λοίζο, τραγουδούν τα τραγούδια που σημάδεψαν τους ίδιους, που τους αφύπνισαν το ταλέντο και την αγάπη για τη μουσική, που τους διαμόρφωσαν και τους οδήγησαν στο σήμερα, εμάς να απολαμβάνουμε πλέον την δική τους μουσική και να την καθιστούμε δικό μας βίωμα και σημείο αναφοράς.

Επειδή όμως ένα τόσο όμορφο ταξίδι θέλει και τις κατάλληλες διαδρομές, πέρα από τα υπέροχα τραγούδια που γίνανε το προσωπικό μας όχημα, στο Κρεμλίνο δεν έχει στηθεί απλώς μια μουσική σκηνή. Με τις οδηγίες του σκηνοθέτη Άγγελου Τριανταφύλλου, η σκηνή ντύνεται εκδρομή, δωμάτιο ξενοδοχείου, παρέα ζεστή σε χειμωνιάτικη νύχτα. Με τους φωτισμούς άλλοτε να επικεντρώνουν την προσοχή όλων στην Μποφίλιου, άλλοτε πάλι να γεμίζουν χαρά όλο τον χώρο με φωτεινό χάδι παιχνιδιάρικο, με ένα πανί στο πίσω μέρος της σκηνής να προβάλει διαρκώς αναθυμίσεις και αναμνήσεις άλλων εποχών, με τους συντελεστές να γίνονται παρέα, γλέντι εφηβικό και ταξιδιάρικο, με το να ανεβάζουν κόσμο στη σκηνή, με το να καταλήγουμε όλοι μια φωνή να τραγουδούμε τραγούδια που η φωτιά τους θα καίει δεκαετίες- από το Δημοσθένους Λέξις του Διονύση Σαββόπουλου εως το Χειροκρότημα της Πρωτοψάλτη, με, με, με. Από τις πολύ ωραίες μουσικές βραδιές, εκείνες που μένουν πρώτα στην καρδιά και μετά στην μνήμη.

Και δεν γίνεται να μην γίνει ξεχωριστή αναφορά στην Δήμητρα Γαλάνη, που ήρθε ως θεατής, αλλά μας χάρισε όταν της ζητήθηκε, έστω και για λίγο, στιγμές απόλαυσης της δικής της ξεχωριστής φωνής και παρουσίας.

Είναι τέτοια πραγματικά η αμεσότητα, η ζωντάνια, το νοσταλγικό βίωμα που ξυπνά η ομορφιά των φωνών και το ταλέντο που ρέει πάνω στα τραπέζια και κάτω από τα καθίσματα, που και καλός γνώστης της μουσικής της Νατάσσας, του Θέμη, του Γεράσιμου να μην είναι κάποιος, δεν μένει ασυγκίνητος. Δεν πρόκειται μια βραδιά για τα δικά τους τραγούδια-αυτά μας τα άφησαν σε για μια άλλη ξεχωριστή βραδιά. Σήμερα, η νύχτα είναι δοσμένη στην ευρύτερη ελληνική μουσική, σε όλους εκείνους που άλλοι ζουν, άλλοι μας άφησαν για άλλα μέρη, πιο όμορφα, κανείς όμως δεν ξεχάστηκε. Αντιθέτως, μέσα από τα ραδιόφωνα και τους νέους καλλιτέχνες,, η μνήμη τους θα μένει αλώβητη στον δυνάστη χρόνο. Εύγε Νατάσσα. Εύγε Θέμη. Εύγε Γεράσιμε. Εύγε σε όλους τους καταπληκτικούς συντελεστές.

Info: Τελευταίες παραστάσεις στο Κρεμλίνο 29 & 30 Μαρτίου 2019