Review / Βασίλης Παπακωσταντίνου και Βιολέτα Ίκαρη στο Anodos Stage: Είμαι όλοι εσείς που τόσα χρόνια είστε εγώ!

«Τελεία και παύλα Βασίλη είσαι… Καύλα!» Η αλήθεια είναι πως προσπαθώντας να βρω τίτλο για το άρθρο όλα μου φαίνονταν πολύ φιλολογικά. Έτσι, και έχοντας συνεχώς στο κεφάλι μου τις φωνές των χιλίων και παραπάνω φίλων του Βασίλη Παπακωνσταντίνου να φωνάζουν το παραπάνω σύνθημα, μετά από κάθε τραγούδι του, η λύση ήρθε μόνη της. Εξάλλου, ο Παπακωνσταντίνου το είπε «Είμαι όλοι εσείς που τόσα χρόνια είστε εγώ»

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Πρεμιέρα 2 Νοεμβρίου για τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και την Βιολέτα Ίκαρη στο Anodos Stage. Για πρώτη φορά, μαζί στη σκηνή για 10 παραστάσεις, από 2/11 έως 4/1/2020.

Οι δύο ερμηνευτές ετοιμάσανε ένα πρόγραμμα από τραγούδια του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, παλιά κι αγαπημένα, παρέα με κομμάτια από την νέα του δισκογραφική δουλειά με τίτλο ¨Μπλέξαμε¨ όπου ο τραγουδιστής υπογράφει, ως συνθέτης, τα εννέα από τα δώδεκα τραγούδια του cd. Παράλληλα, ακούσαμε και μέρος της δουλειάς της Ίκαρη ¨Έλα και ράγισε τον κόσμο μου¨. Φυσικά, δεν λείψανε και οι μουσικές εκπλήξεις, από αγαπημένες επιλογές των καλλιτεχνών. Μαζί τους στα μικρόφωνα, με τις υπέροχες φωνές τους, η εντυπωσιακή Μαίρη Μπρόζη, που μας μάγεψε με το βιολί της και Απόστολος Μόσιος, παιδί της μουσικής σκηνής του Βόλου με ευδόκιμη θητεία στην ορχήστρα ¨Εστουδιαντίνα¨ Νέας Ιωνίας, με την δεύτερη δισκογραφική του δουλειά ¨Βεγγαλικό¨. Την όμορφη παρέα συμπληρώνουν οι Αντρέας Αποστόλου στο Πιάνο / keyboards, Βαγγέλης Πατεράκης στο ηλεκτρικό μπάσο, ο Στέφανος Δημητρίου στα τύμπανα, ο Γιάννης Αυγέρης στην ηλεκτρική κιθάρα, ο Χρήστος Σκόνδρας στο μπουζούκι.

Το πρόγραμμα άνοιξαν οι δύο ερμηνευτές όπου και καλωσόρισαν τον κόσμο ερμηνεύοντας το Απέραντη Ερημιά –σε μουσική της ίδιας και στίχους Σμάρως Παπαδοπούλου- όπου είναι και το τραγούδι που έφερε κοντά του δύο καλλιτέχνες. Φυσικά, το Ράγισε τον κόσμο μου, το Μαύρο, Ζητείται άνθρωπος, αλλά και παραδοσιακούς ήχους από την πατρίδα της, την Ικαρία. Μια ιδιαίτερη προτίμηση έδειξε η ερμηνεύτρια στον Θανάση Παπακωσταντίνου, διαλέγοντας δικά του τραγούδια. Μαζί με τον Παπακωνσταντίνου, σε δική του σύνθεση, το ποίημα της Γαλάτειας Καζαντζάκη ¨Αμαρτωλό¨, όπου ήταν εφηβικό απωθημένο του τραγουδιστή, όπως συγκινημένος είπε. Η Βιολέτα Ίκαρη, έχει μια αμεσότητα που σε συνδυασμό με την βυζαντινή φωνή της έχει την ικανότητα να σε μεταφέρει αλλού. Να δημιουργεί μουσικές γέφυρες, όπου έντεχνο, λαϊκό και παραδοσιακό να παντρεύονται τόσο αρμονικά που να γίνονται ένα.

Όσοι έχουμε βρεθεί σε live του Παπακωνσταντίνου, είτε σε συναυλίες είτε σε μουσικές σκηνές, ξέρουμε τι σημαίνει ο Βασίλης έχει κέφια. Και ευτυχώς έχει συχνά. Ο αιώνιος έφηβος, ο ¨Βασίλη ζούμε για να σε ακούμε¨ κράτησε ένα πρόγραμμα τεσσάρων ωρών και πραγματικά παραλίγο να γκρεμίσει το μαγαζί. Είπε αγαπημένα τραγούδια παλιότερων δισκογραφικών ετών, αλλά και από τις πρόσφατες δουλειές του. Από τον Κουρσάρο στο Κρύψου και από το Φοβάμαι στο Πάρε με. Ο κόσμος, ηλικίας 40+ να παραληρεί και πολλά νέα παιδιά, κοντά στην εφηβεία να γνωρίζουν όλα του τα τραγούδια. Θα σταθώ σε δύο στιγμές, όπου ο Παπακωνσταντίνου έκανε αναφορά στο Νικόλα Άσημο και στον επίκαιρο στίχο του, ερμηνεύοντας το ¨Γιουσουρούμ¨. Το τραγούδι που αν και γράφτηκε πριν από 60 χρόνια, περιγράφει, όπως εύστοχα είπε ο ερμηνευτής, την σημερινή κοινωνική κατάσταση. Η δεύτερη στιγμή, όπου ένα ολόκληρο μαγαζί ήταν όρθιο, ήταν όταν είπε το ¨Πουέρτο Ρίκο¨. Στο τραγούδι των Άλκη Αλκαίου και Σταμάτη Μεσημέρη, υπάρχει ο στίχος ¨Ερνέστο σε λέγανε ή Νίκο¨. Το τραγούδι αναφέρεται στον Τσε Γκεβάρα και στον Νίκο Μπελογιάννη. Μόνο που στο δικό τους όνειρο ο Παπακωνσταντίνου πρόσθεσε και  τον Γρηγόρη Λαμπράκη, τον Σωτήρη Πέτρουλα, τον Μιχάλη Καλτεζά, τον Νίκο Τεμπονέρα, Τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, τον Παύλο Φύσσα και όλους εκείνους που  Αξίζουν να υπάρχουν για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να τους κάψει… Ο τραγουδιστής ήταν πολύ συγκινημένος και ζήτησε ειδικά τώρα να μην τους ξεχάσουμε.

Από το πρόγραμμα δεν έλειψε και το αφιέρωμα στον Γρηγόρη Μπιθικώτση, όπου ακούστηκαν ωραία λαϊκά τραγούδια και φυσικά δεν έλειψαν οι ζεϊμπεκιές στα τραπέζια.

Ασταμάτητος και ευσυγκίνητος κοιτούσε μια τον κόσμο που τον αποθέωνε και μια το τραπέζι  όπου βρισκόταν η κόρη του Νικολέτα και η σύζυγος του, Ελένη Ράντου, όπου μετά το θέατρο βρέθηκε στο Anodos Stage.

Η ενορχήστρωση του σταθερού συνεργάτη του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Ανδρέα Αποστόλου και σε συνεργασία με τους Αλέξανδρο Μπίτο και Λυσιέν Κλίμη στην επιμέλεια του ήχου, έδιναν ένα καθαρό αποτέλεσμα, όπου ο ήχος έφτανε από τα πρώτα τραπέζια έως την πάνω εξέδρα. Καταπληκτικοί και οι φωτισμού του Γιάννη Δίπλα που σε θερμό και κυανό μοτίβο συνόδευαν τα τραγούδια. Το σέρβις, ευγενικό, πρόθυμο και γρήγορο.

Μια πολύ ωραία βραδιά, ένα τετράωρο γεμάτο πρόγραμμα που πραγματικά δεν πρέπει να χάσετε!