Ακούσαμε: «Όμορφη ζωή» των N. Piovani, Λ. Νικολακοπούλου με τον Θ. Βουτσικάκη

Όμορφη ζωή.
Ευχή, ευσεβής πόθος ή και διαπίστωση γιατί όχι; Πάντως ένας δίσκος talk of the town από προχθές.

Η Λίνα επανέρχεται με νέο κύκλο τραγουδιών.
Η Λίνα συνεργάζεται με το Nicola Piovani.
H Λίνα δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στο νεαρό τραγουδιστή Θοδωρή Βουτσικάκη.

Μικρές προτάσεις που θα μπορούσαν να ‘ναι πηχυαίοι τίτλοι εφημερίδων μιας και το ότι κυκλοφορεί εδώ και λίγες μέρες ο πολυαναμενόμενος εδώ και ένα χρόνο τουλάχιστον δίσκος της πάνω σε μελωδίες του Piovani και ερμηνευτή το Θοδωρή Βουτσικάκη είναι γεγονός που έχει τη σημασία του που αξίζει να διπλόυπογραμμίζουμε στην εποχή που η δισκογραφία μοιάζει κάπως με εκείνο το στίχο που λέει:τώρα πια είσαι ανάμνηση παλιά, κίτρινο γράμμα στο συρτάρι.

Ας δεχτούμε ως αξίωμα το προφανές κι αυταπόδεικτο. Πως η Λίνα Νικολακοπούλου θα μας αφορά εσαεί. Τα τελευταία 40 χρόνια με τα λόγια της περιέγραψε την οικουμενικότητα που περιέχει το συναίσθημα των ανθρώπων με τόση μαεστρία που την καθιστούν μια ολόκληρη σχολή. Παρότι μας είχαν ήδη προϊδεάσει με συναυλίες τους ο Βουτσικάκης κι η Νικολακοπούλου η οποία υπέγραφε τα τελευταία προγράμματά του και το πρώτο σινγκλ, το ομώνυμο τραγούδι της δουλειάς το είχαμε ήδη ακούσει καιρό τώρα, όταν προχθές κυκλοφόρησε ως φυσικό προϊόν το cd στις προθήκες των εναπομεινάντων δισκάδικων και μάλιστα στη Θεσσαλονίκη τόπο καταγωγής του ερμηνευτή έγινε από την πρώτη κιόλας μέρα ανάρπαστο, viral όπως συνηθίζεται πια να λέμε, κι είναι πολύ αισιόδοξο για όσους αγαπούν το καλό ελληνικό τραγούδι κι είμαστε και πολλοί!

Μετά από αλλεπάλληλες ακροάσεις τριών ημερών, για την ακρίβεια το ένα repeat διαδέχονταν το άλλο, νομίζω είμαι σε θέση να διατυπώσω μερικές απόψεις γι αυτόν τον δίσκο οι οποίες συνοψίζονται στην εξής μια. Πρόκειται για ένα μικρό αριστούργημα και άθλο μαζί! Η Λίνα δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεται με συνθέτη μεγάλου βεληνεκούς. Το χει ξανακάνει με το Bregovic, το Lesendric, τον Paolo Conte βάζοντας τα λόγια τα σωστά στις μουσικές τους και φτιάχνοντας κομμάτια που τρύπησαν το φράγμα του χρόνου καθιστώντας τα διαχρονικά. Μηνύματα-στίχοι που πηγάζουν μέσα από ποιητικές εικόνες.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η αρτιότητα του συνόλου είναι κάτι το εντελώς υποδειγματικό. Ακούγεται απνευστί. Και του παραδίδεσαι αμαχητί. 9 κομμάτια απείρου κάλλους και δεν είναι φιλολογικός ο χαρακτηρισμός. 8 ιστορίες αισθαντικές εντελώς τελείως ερωτικές και μια στα ιταλικά σε στίχους του Vincenzo Cerami.

Ο Βουτσικάκης ο οποίος έχει διανύσει μια ωραία διαδρομή ως τώρα πλέον έχει στο ενεργητικό του και στο βιογραφικό του έναν δίσκο που θα τον καθιερώσει στη συνείδηση του κοινού όσο κι αν μοιάζει με αφόρητο κλισέ η φράση αυτή. Σε άψογη φωνητική φόρμα χωρίς ευκολίες κι εντυπωσιασμούς αποδίδει τις γλυκές μελωδίες βγαλμένες σαν από κλασικό παραμύθι του Nicola Piovani κι όσο κι αν μερικά θέματα είναι πολυακουσμένα εδώ μοιάζουν καινούργια απαλλαγμένα από τις πολλές ακροάσεις τους έτοιμα να κατακτήσουν εκ νέου το ίδιο αλλά κι ένα καινούριο ακροατήριο. Υποβλητική μουσική. Εφάμιλλη της σύνθεσης, της στιχουργίας και της ερμηνείας η συμβολή του Αντώνη Σουσάμογλου στην ενορχήστρωση. Ο Αντώνης πρώτο βιολί στην κρατική ορχήστρα Θεσσαλονίκης και τραγουδοποιός κι ο ίδιος αναλαμβάνει να δώσει μ ένα μοναδικό τρόπο έμφαση στα έγχορδα με αποτέλεσμα αυτό που μένει στο τέλος κάθε ακρόασης να χει τη γεύση μιας υψηλής αισθητικής. Επιστρατεύει όλων των ειδών τα έγχορδα βιολιά, βιόλες, τσέλα, βιμπραφωνο κ.ά. δημιουργώντας τις ιδανικές ατμόσφαιρες των τραγουδιών.

Η ευαισθησία, η ενσυναίσθηση εν γένει κι η όμορφη αισθητική που είναι προαπαιτούμενα ενός αληθινού έργου τέχνης υπάρχουν σε αφθονία σ αυτή τη δουλειά που επαναλαμβάνω θυμίζει τις μεγάλες κυκλοφορίες του πάλαι ποτέ.

Και κάποια χρονική στιγμή άλλη που δε θα υπάρχουμε ή που μπορεί να υπάρχουμε αλλά να ‘μαστε βαρήκοοι και με πρεσβυωπικά γυαλιά θα βγει μια ταινία στους κινηματογράφους που θα τη λένε σκέτο «Λίνα» με τον ωραίο καλλιγραφικό χαρακτήρα της Νικολακοπούλου και θα κάνει αντίστοιχο πάταγο μ αυτόν της «Ευτυχίας» τώρα.Θα μας δείχνει το κοριτσάκι από τα Μέθανα, την εποχή της στην Πάντειο, τους έρωτες της που ενδεχομένως δεν ξέρουμε,τη συνάντηση της με τον Κραουνάκη, τον Μικρούτσικο, τον Σπάθα, τον Αντύπα, τον Piovani και με όλο το σύμπαν της ελληνικής δισκογραφίας και τη σφραγίδα που άφησε στο ελληνικό τραγούδι ανεξίτηλη, όμοια με τατουάζ.

Δεν είναι αμελητέο να κυκλοφορούν δίσκοι που το καλό γούστο τους να περισσεύει καθώς αφήνουν την αίσθηση μιας ησυχίας κι ασφαλείας που τόσο έχουμε ανάγκη σε όλα τα επίπεδα πια.

Κι είναι ηλίου φαεινότερο πως οι πολλαπλές ακροάσεις του δίσκου θα αναδείξουν κι αλλά επίπεδα καθώς είναι ακριβώς αυτό. Ένας πολυεπίπεδος δίσκος. Καλοτάξιδος λοιπόν και εις άλλα με υγεία.

ΥΓ το φως του ηλίου στο εξώφυλλο άλλη μια σπουδαία εικονοποιία από την Ευαγγελία Θωμάκου (φωτογραφίες) και Πέτρο Παράσχη (artwork) έχει το φως του ηλιοβασιλέματος στο Θερμαϊκό ακόμα κι αν δεν αναφέρεται πουθενά.

Το άλμπουμ κυκλοφορεί από την Panik Oxygen. Ακούστε ολόκληρο το άλμπουμ εδώ.