Το 2020 που κατά πως φαίνεται (για την ακρίβεια βγάζει μάτι) θα μας μείνει αξέχαστο και θα θυμόμαστε για όλους τους λάθος λόγους μερικοί τολμηροί φίλοι μας μουσικοί αψηφώντας τη ζόρικη αυτή συνθήκη έριξαν στην αγορά το νέο τους προϊόν, την τέχνη τους την ακριβή, γιατί η τέχνη είναι από μόνη της μια επαναστατική πράξη και μεταξύ μας καλά έκαναν γιατί το είχαμε περισσότερο ανάγκη απ’ ότι φαντάζονταν μάλλον. Θα κάνω μια φιλότιμη προσπάθεια να σου πω για δέκα από τους καλύτερους δίσκους που φέτος κυκλοφόρησαν. Εννοείται πως το υποκειμενικό κριτήριο έχει παρεισφρήσει άθελα μου κατά την επιλογή των δίσκων κι άφησα απ’ έξω ισάριθμους αν όχι και περισσότερους αξιόλογους δίσκους.
Τα τραγούδια της ξενιτιάς
Η Χαρούλα η Αλεξιου μέσα στη χρονιά αυτή με μια απλή αναφορά της σε εκπομπή του κρατικού ραδιοφώνου ότι αποφάσισε να σταματήσει το τραγούδι σε επίπεδο ζωντανών εμφανίσεων προκάλεσε κύματα αγάπης και στοργής στο πρόσωπο της κάτι που η ίδια δεν έχει στερηθεί και ποτέ της άμα τη εμφανίσει της στο ελληνικό τραγούδι ήδη από τις αρχές του ‘70 μας έκανε να θυμηθούμε γιατί την αγαπάμε τόσο πολύ. Το θέμα είναι ελεύθερο. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους.Ανοιξε λοιπόν το συρτάρι της φετος κι εβγαλε στο φως ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ ηχογραφήσεις της από τη δεκαετία του ‘70 σε παραδοσιακά και παλιά λαϊκά τραγούδια. Εδω αποδίδονται κι οι ερμηνείες δυο θρυλικών τραγουδιών του Καζαντζίδη που περίμεναν τη θηλυκή εκδοχή τους και τη βρήκαν ακριβως με τον τρόπο που έπρεπε. Όσο σκέφτομαι ότι αυτό το συρτάρι σίγουρα θα έχει κι άλλες πολλές ηχογραφήσεις σχεδόν θέλω ένα δίσκο το μήνα από τη Χαρούλα.
Γιορτή στα σπίτια
Ο Σταματης Κραουνακης μέσα στην ανοιξιάτικη καραντίνα επιδόθηκε σε έναν αγώνα δρόμου και βγήκε νικητής μ έναν δίσκο κραουνακικής ιδιοσυγκρασίας (τι άλλο;) που πολύ μας είχε λείψει κι έδωσε νέο υλικό όλο φως με τον τίτλο ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ. Συνδράμουν Βιτάλη, Μητσιάς, Δεληβοριάς, Γεροντίδης, Μπουγιώτης, Καραθανάσης ενώ επιχειρεί μια νέα μουσική προσέγγιση στο Θούριο του Ρήγα Φερραίου κι ο δίσκος απογειώνεται για άλλες πολιτείες αναρχικές που θα λέγε κι η Βιτάλη που αποδίδει το Θούριο κάνοντας ταυτόχρονα ερήμην της ένα μίνι φωνητικό σεμινάριο για αρχάριους όσο και προχωρημένους.
Η εποχή του θερισμού
Μίλησαν οι επαίοντες του χώρου για μεγάλη δισκογραφική επιστροφή της αγαπημένης τριάδας Μποφίλιου-Καραμουρατιδη-Ευαγγελάτου μέσα στη χρονιά κι όχι άδικα αφού Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΘΕΡΙΣΜΟΥ δίσκος κόνσεπτ, ολοκληρωμένος κύκλος τραγουδιών αποτυπώνει την αγωνία της γενιάς τους που είναι τελικά μια οικουμενική αγωνία κι από την άλλη δίνει απλόχερα το συναίσθημα χωρίς φειδώ όπως ακριβώς του αρμόζει του συναισθήματος δηλαδή. Εξελίσσονται με ζηλευτή αρμονία κι οι τρεις τους παράλληλα μέσα στα χρόνια κι αυτό δεν ξέρω αν το έχει πετύχει η κοινή τους παρέα ή το ψάξιμο με ενδελέχεια του καθενός στην τέχνη του πάντως περνούν καλά στο καμαρίνι τους και γι’ αυτό το καναρίνι, η Beau, κυριολεκτικά κελαηδάει και περνάει στο κοινό τους ατόφιο το μήνυμα. Εδώ και το κομμάτι ΦΟΛΕΓΑΝΔΡΟΣ για ένα νησί που του αξίζει να τραγουδιέται στον αιώνα τον άπαντα!
Κατάρτι κι ατμός
Ο Βασίλης Λέκκας συναντιέται δισκογραφικά με τον Γιώργο Καζαντζή κι η Θεσσαλονίκη έρχεται δυναμικά στο προσκήνιο. ΚΑΤΑΡΤΙ ΚΙ ΑΤΜΟΣ ο τίτλος του δίσκου με πολλούς στιχουργούς να διαμορφώνουν την ταυτότητα του: Σοφία Κατζούρη, Ναντίνα Κυριαζή, Ισαάκ Σούσης, Γιώργος Καζαντζής, Θοδωρής Γκόνης, Κατερίνα Σιάπαντα, Χρίστος Παπαδόπουλος, Μαίρη Σταθοπούλου, Γιάννης Μελισσίδης, Γιώργος Αθανασόπουλος και Ηλίας Κατσούλης. Ο Καζαντζής extra ultra μελωδικός όπως πάντα κι ο Λέκκας που αψήφησε τα πολλά πολλά όλα του τα χρόνια και στο μόνο που επιδόθηκε με μανία είναι οι ακαδημαϊκές ερμηνείες κάνει κι εδώ ακριβώς αυτό. Δίσκος υψηλής αισθητικής εντελώς, τελείως καλόγουστος!
Το πρώτο βλέμμα
Η Ευτυχία Μητριτσα που είχε καιρό να επανακάμψει δισκογραφικά το έκανε φέτος με ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ένα δίσκο αμιγώς γυναικείο αφού εκτός από την ερμηνεία η ίδια ανέλαβε το κομμάτι της σύνθεσης και τους στίχους η Νάντια Δουλαβέρα. Ιστοριες κοριτσιών που ενδιαφέρουν και τους άντρες αν όχι κυρίως αυτούς. Τραγούδια που δε φωνάζουν αλλά αποδεσμεύουν τη δυναμική τους μετά από επισταμένη ακρόαση. Ωραία ενορχηστρωτική ματιά από τον Γιώργο Καγιαλίκο κι όσο για τη φωνή της Ευτυχίας το πρώτο που σκέφτομαι είναι κάτι το προγονικό που έχει η φωνή. Απ’ αυτές τις φωνές που έχουν μνήμη γι’ αυτό και τη διεγείρουν!
Θα καταστρέψω τον κόσμο
ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ_Παιδι ΤΡΑΥΜΑ. Συνήθως μετά από ένα σούπερ ντεμπούτο άλμπουμ κοινό και ειδικοί περιμένουν με το δάχτυλο στη σκανδάλη να αποδοκιμάσουν και να μετρήσουν λάθη, αστοχίες και παραλείψεις σε πρωτοεμφανιζόμενους καλλιτέχνες. Όχι εδώ. Δεν είναι αυτή η περίπτωση. Εδώ έχουμε να κάνουμε μ’ έναν εξίσου εκπληκτικό δίσκο ευφυή στη σύλληψη και δημιουργία του. Ακούγεται απνευστί!
Ταξίδι αστρικό
Η Nalyssa Green που με το ελληνόφωνο ΜΠΛΟΥΜ πριν δυο χρόνια περίπου μας έκλεισε περιπαικτικά το μάτι ήρθε λίγο πριν εκπνεύσει το 2020 με το ΤΑΞΙΔΙ ΑΣΤΡΙΚΟ να εδραιώσει μέσα μας μια φωνή και μια άποψη που θα λατρέψουμε εσαει.Ενα δισκος μπιζού.Ενας δισκος παιδική χαρά.Ενας δισκος κηπος.Ενας δισκος που δεν του λείπει τίποτα Χριστέ μου! «Συγνωμη αλλά δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι καλύτερο για χριστουγεννιάτικο δώρο».Ας είναι αυτή η ατάκα που θα συνοδεύσει τους λιγοστούς που θα ανταλλάξουμε δώρα μαζί τους αυτά τα Χριστούγεννα.
Easteria
EASTERIA_Monsieur Minimal. Λοιπόν, ο αγαπημενος μου/μας Μεσιε Μινιμαλ έχει για πάντα καλα αφομοιωμένο το καλοκαίρι μέσα του, όπως προκύπτει από τα συμφραζόμενα και τα συμφραζόμενα δεν μπορεί παρά να είναι ο νέος του δισκος. Αγγλόφωνο, κιθαριστικό άλμπουμ ευλαβικά πιστό στον vintage ήχο των 70s χωρίς να του λείπουν προσθήκες από soul, blues, μεταμοντέρνας ψυχεδέλειας και τελικά προκύπτει ένα ποπ αποτέλεσμα αξιοζήλευτο και χορευτικό και εντελως πάρτυ. Ένας δισκος που περιμένει να χορευτει, γιατί φτιάχτηκε ακριβώς γι’ αυτό. Κίνηση ματ θα χαρακτήριζα τον δίσκο αυτό και νοητή συνέχεια του Erotica.
Εδώ/Εκεί
Ο Logout κυκλοφόρησε φέτος το τέταρτο άλμπουμ του ελληνόφωνο αυτή τη φορά καλαίσθητο που περιλαμβάνει εννιά ενδιαφέροντα τραγούδια στον ευρύτερο χώρο της (ελληνόφωνης) dream- ή psych-pop με τίτλο ΕΔΩ / ΕΚΕΙ. Η στροφή στον ελληνικό στίχο ήρθε με μια φυσικότητα μιας κι έτσι κι άλλως ο μουσικός είχε έτοιμα κάποια απ αυτά τα τραγούδια και τα παρουσιάζε και σε συναυλίες του τα προηγούμενα χρόνια. Τα synths εξακολουθούν και έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο και, μαζί με τη διακριτική παρουσία της κιθάρας, κατορθώνουν ξανά να δημιουργήσουν ωραίες ατμόσφαιρες. Δυτικού τύπου pop φόρμες αγκαλιάζουν την ελληνική μουσική ρίζα και τις ντόπιες καταβολες.Ο συγκερασμός είναι απόλυτα επιτυχημένος και εν γένει απολαυστικός. Συμμετεχει η Nalyssa Green.
Κάκτοι ΙΙ
ΚΑΚΤΟΙ ΙΙ_Κατερινα Κυρμιζη. Το νεράιδοκοριτσο ολοκλήρωσε φέτος την ιστορία των ΚΑΚΤΩΝ Ι που είχαν προηγηθεί πριν ένα χρόνο περίπου και δίνει ένα σύνολο καλοδουλεμενων τραγουδιών που αυθαιρετωντας τα βαφτίζω κιθαριστική ποπ με μια υποδορια λύπη ή καλύτερα χαρμολύπης. Χειροποίητες συνθέσεις όλο διαύγεια που όσο αδαής και να ‘σαι δεν μπορεί παρά να διακρίνεις. Τραγούδια που δεν εκβιάζουν το συναίσθημα καθώς το περιέχουν στον πυρήνα τους. Μια επιστροφή που περιμέναμε καιρό.
Καλή νέα χρονιά!