Είδαμε | Ελευθερία Αρβανιτάκη On tour – Φύσα, ψυχή μου.. την ίδια στιγμή να ζούμε

Γράφει ο Αντρέας Ντούσκας

Ωρα 23:16, βγαίνει απαστράπτουσα στο Μύλο της Λάρισας.

Σαν Πρωθιέρεια που βγαίνει ν’ ανάψει το βωμό. Δεν κρατάει δάδα κρατάει το μικρόφωνο κι αυτό είναι αρκετό. Της είναι αρκετό. Το κοινό το ξέρει. Οπως ξέρει και όλα τα λόγια των τραγουδιών της. Δεν τραγουδάει μόνο στα ρεφρέν, αλλά όλα. Κουπλέ-ρεφρέν. Το κόκκινο φουστάνι, το μακό, τα κορμιά και τα μαχαιριά, το ερωτικό, όλα της…

Η δυναμική του ρεπερτορίου της άλλωστε είναι τέτοια και γι’ αυτό ανανεώνει/ανανεώνεται το κοινό της συνεχεία. Γι’ αυτό δεν μου προξένησε διόλου κατάπληξη η μεγάλη ηλικιακή γκάμα στο κοινό της Λάρισας. Κυρίες παλιακές, απ’ αυτές που φέρουν κάτι από την αριστοκρατία μιας άλλης εποχής καλοχτενισμένες, νεότερες κύριες με πιο κάζουαλ εμφάνιση, χίπστερ, άλλοι μόνοι και άλλοι με παρέες, ζευγάρια… συσπειρωμένοι όλοι γύρω από τη μικρή πέτρινη σκηνή του Μύλου. Κι η Ελευθερία στον πυρήνα.

Προπομπός των επερχόμενων live στο Gazarte

Η Ελευθερία έχει κάτι που μάλλον λίγες Ελληνίδες τραγουδίστριες διαθέτουν σε αφθονία. Είναι αληθινή κι αυτό σου αποκαλύπτεται ευθύς μόλις διασχίσει τα λίγα μέτρα μέχρι να φτάσει μπροστά στο μικρόφωνο. Με το μικρόφωνο και το ντέφι φτιάχνει κέφι. Κι όσο κι αν μοιάζει αυτονόητο και προφανές αυτό, δηλαδή να συνυπάρχουν στην ίδια πρόταση οι λέξεις ντέφι, κέφι δεν είναι κάτι που μπορούν να παράξουν όλες οι τραγουδίστριες.

Προπομπός των αθηναϊκών εμφανίσεων της στο gazarte το αποψινό live στη Λάρισα. Με τη μπάντα που έχει ταξιδέψει μαζί της πολύ τα τελευταία χρόνια και λειτουργούν σαν ενιαίο σύνολο έχουν ομογενοποιηθεί σαν σχήμα κι είναι πια γκρουπ. Η ενδοσυνεννόηση κι ενδοεπικοινωνία επί σκηνής συνεισφέρει στο τελικό αποτέλεσμα. Αποθεώθηκε από το κοινό και δικαίως.

Φύσα, ψυχή  μου.. την ίδια στιγμή να ζούμε

Εν ολίγοις τα highlights της βραδιάς:
1. Η μαγική στιγμή που παραχωρεί την μπάντα στο κοινό κι εν χορώ ένα ολόκληρο μαγαζί αποδίδει το “Κανείς εδώ δεν τραγουδά” του Νίκου Παπάζογλου.
2. Το ζεϊμπέκικο που χόρεψε θεριακλής-μερακλής πάνω στη σκηνή την ώρα που τραγουδούσε το “Πρώτη φορά” των Πλέσσα-Παπαδόπουλου.
3. Ο νεαρός συνεργάτης της στα φώτα που μόλις ξεκίνησε να τραγουδά η Ελευθερία το ρεμπέτικο “Γιατί άλλαξες γιατί” άφησε για λίγο τα φώτα κι άρχισε να χορεύει στατικά.
4. Η ορχηστρική εκδοχή του “Φύσα ψυχή μου” του Ara Dinkjan.
5. Η ιδιαίτερη στιγμή του Τσάκα στο “Αν σ’ αρνηθώ αγάπη μου” που κατά τη γνώμη μου αξίζει να καταγράφει δισκογραφικά.
6. Το encore που ήταν χορταστικό κι έκλεισε τη βραδιά σαν party.

*Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο του Αντρέα Ντούσκα