Ο τραγουδοποιός Στάθης Δρογώσης μετρά παραπάνω από 20 χρόνια πορείας στην ελληνική μουσική σκηνή. Πιτσιρικάς ήμουν όταν πήρα στα χέρια μου το πρώτο του προσωπικό δίσκο με τίτλο Ο Χειμώνας Δε Θα΄Ρθει. Αμέσως, χωρίς να καταλαβαίνω πολλά πράγματα, βυθίστηκα στους βιωματικούς στίχους των τραγουδιών του.
Με αφορμή την εμφάνιση του αυτή την Παρασκευή μαζί με τον Οδυσσέα Τσάκαλο στον Ορφέα, συνομιλώ μαζί του για το tetragwno.
Μεγαλώσατε στα Κάτω Πατήσια και την Κυψέλη. Είσαστε παιδί της πόλης. Ήταν όμορφα χρόνια;
Πέρασα πολύ γλυκά παιδικά χρόνια. Στα Κάτω Πατήσια μέχρι τα δώδεκα και μετά στην Κυψέλη. Θυμάμαι ένα γήπεδο μπάσκετ στην πρώτη μου γειτονιά. Απέναντι από το σπίτι μου. Πήγαινα κάθε μέρα. Και φυσικά θυμάμαι όλη τη γειτονιά. Τον φούρνο και τα ψιλικατζίδικα που έπαιρνα αυτοκόλλητα Panini. Στενοχωρήθηκα πολύ όταν μετακομίσαμε για την Κυψέλη. Έχασα τους φίλους μου. Έκανα καινούριους. Στην Φωκίωνος από το 1989 μέχρι το 2000 που πήγα σε δικό μου σπίτι να νοικιάσω. Τεράστια αλλαγή. Κόσμος, μουσικές, κοπάνες και δισκάδικα. Η Κυψέλη ήταν πάντα μια μουσική γειτονιά.
Έχουν αλλάξει από τότε αυτές οι περιοχές; Βιώνετε μελαγχολία όταν τριγυρνάτε εκεί γύρω;
Είμαι από τη φύση μου τραγικά νοσταλγικός σε σημείο εκνευριστικό για τους γύρω μου. Μερικές φορές παίρνω το αμάξι και πάω στα παλιά στέκια και ψάχνω τους παιδικούς μου φίλους. Φυσικά δεν τους πολυθυμάμαι. Στα Πατήσια πάω σπάνια. Στην Κυψέλη όμως μένουν οι γονείς μου και προσπαθώ να πηγαίνω συχνά. Το πρώτο μου τραγούδι ξεκινούσε με τον στίχο «Τα κυψελιώτικα μαύρα στενά κάποτε με οδηγούσαν σε παλάτια». Φυσικά ήταν χαζό τραγούδι και δεν το έβαλα ποτέ σε δίσκο. Ήμουν 14. Η ζωή μας αλλάζει. Όμως πάντα θυμάμαι τις πρώτες αγκαλιές στη Φωκίωνος και την πρώτη ερωτική απογοήτευση στη Β Λυκείου. Χρωστάω πολλά σε εκείνη την κοπέλα. Ήμουν έφηβος ερωτευμένος και άρχισα να γράφω συστηματικά τραγούδια όταν με άφησε. Τα πρώτα μου τραγούδια είναι κυψελιώτικα.
Ο λόγος που στραφήκατε στη μουσική;
Η κλίση μου και ο πατέρας μου. Ήταν συγκινητική η στήριξη των γονιών μου σε ό,τι προσπαθήσαμε εγώ και ο αδερφός μου (επίσης μουσικός). Ο μπαμπάς να μας δίνει συνεχώς ερεθίσματα μουσικά , η μαμά τραγουδούσε όλη την ώρα και η γιαγιά μου η Ευσταθία να γράφει ποιήματα και να τα παίζουμε στο πιάνο. Μια τρελοοικογένεια.
Είστε τραγουδοποιός. Γράφετε μουσική, στίχο και ερμηνεύετε ο ίδιος τα τραγούδια σας. Ξεχωρίζετε κάποια ιδιότητα;
Θα ήθελα να είμαι συνθέτης. Μόνο. Με δυσκολεύουν οι στίχοι. Αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Γράφω βιωματικά. Τραγουδιστής καλός δεν είμαι. Ιδιαίτερος ίσως. Δεν ξέρω.
Από δημιουργικής πλευράς, υπάρχουν τα ίδια συναισθήματα όταν συνεργάζεστε με κάποιον άλλο στιχουργό και μοιράζεστε το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα;
Μου αρέσει να δημιουργώ με άλλους. Ξεκίνησα από συγκρότημα. Όταν υπάρχει συντονισμός νιώθω υπέροχα. Σπάνια γράφω σε στίχους άλλων αλλά δεν τον μετανιώνω.
Πως αναλογίζεστε τη παρουσία σας στα Φώτα που σβήνουν;
Υπέροχα χρόνια που τα νοσταλγώ συχνά. Μακάρι να ξαναγράφαμε με τα παιδιά.
Ήταν δύσκολο μετά τη διάλυση του συγκροτήματος να ακολουθήσετε solo καριέρα; Υπήρχε ένας κόμπος στο στομάχι για το νέο ξεκίνημα;
Ήμουν τυχερός που δεν σταμάτησα εντελώς. Είχα απελπιστεί τότε θυμάμαι. Αλλά ο παραγωγός του δίσκου και φίλος Μανώλης Φάμελλος βρήκε ευκαιρίες σε δισκογραφικές και φυσικά η σύμπραξη με τον Γιάννη Κότσιρα μου ξαναέδωσε φτερά. 2003 Χειμώνας ήταν. Τους χρωστάω πολλά.
Το 2003 κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός σας δίσκος, Ο Χειμώνας Δε Θα΄Ρθει. Πως νιώθετε 20 χρόνια μετά;
Ωραίος, σκοτεινός δίσκος. Τον άκουσα πρόσφατα. Είμαι τσαλακωμένος εκεί. Τραγουδάω άτσαλα αλλά αληθινά. Και τα τραγούδια είναι όλα βιωματικά. Νιώθω καλά. Δεν πρόδωσα εκείνον τον Στάθη ποτέ.
Τι δυσκολίες έχει να συναντήσει ένας ανερχόμενος καλλιτέχνης που κάνει τα πρώτα του βήματα στο χώρο της μουσικής;
Δεν μπορεί να βιοποριστεί από την δισκογραφία πια. Πρέπει να κάνει πολλές συναυλίες , πρέπει να κάνει συνεργασίες και πρέπει να έχει στήριξη από φίλους και οικογένεια. Πρέπει να μη το βάζει κάτω. Και να μην είναι φιλόδοξος. Το δικό μας τραγούδι είναι μαραθώνιος. Όχι κούρσα ταχύτητας.
Στις 3 Μαρτίου εμφανίζεστε μαζί με τον Οδυσσέα Τσάκαλο στον Ορφέα, στη παλιά σας γειτονιά, την Κυψέλη. Τι αναμένετε να ακούσουμε;
Έχουμε φτιάξει ένα πρόγραμμα πολύ γλυκό. Τον αγαπώ πολύ τον Οδυσσέα και είναι μεγάλη μου τιμή που συμμετέχει. Τον θαύμαζα από του Φατμέ. Εκπληκτικός ντράμερ και πάρα πολύ ιδιαίτερος τραγουδοποιός. Πάντα με ευγενική διάθεση και θετική ενέργεια. Παίζουμε τραγούδια μας με πολύ αγάπη πάνω στη σκηνή. Και διασκευές και καινούρια και λέμε και ιστορίες. Θα τις ακούσετε εκεί.
Πως κρίνετε τη σημερινή ελληνική κοινωνία;
Προτιμώ να θέτω ερωτήσεις. Δεν έχω απαντήσεις σε όλα τα ζητήματα. Είναι μια κοινωνία σκληρή και άδικη μερικές φορές. Όμως δεν τα βλέπω όλα μαύρα. Πίσω από την ασχήμια βλέπω νέους ανθρώπους να προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι από τη γενιά μου. Βλέπω και την κόρη μου και νιώθω εμπιστοσύνη. Δεν θα χάσουμε την ανθρωπιά μας. Οι ειδήσεις και τα social εστιάζουν στο κακό. Υπάρχει καλοσύνη εκεί έξω. Απλά δεν πουλάει. Όλα θα πάνε καλά αλλά πρέπει κάθε μέρα να παλεύουμε και εμείς για αυτό.
Ετοιμάζετε κάτι αυτή τη περίοδο;
Θα τελειώσω τον πιο όμορφο δίσκο μου. Τον δουλεύω καιρό και είμαι ενθουσιασμένος. Ελπίζω την Άνοιξη να βγει.
Τα όνειρα σας για το μέλλον;
Να νικήσω τη μοναξιά και να δω την κόρη μου και τους δικούς ανθρώπους ευτυχισμένους. Δεν έχω φιλοδοξίες άλλες. Θέλω να αγαπήσω και να αγαπηθώ πολύ. Ξανά και ξανά.
Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.
